γράφει: μια θιακιά
Θεωρώ απόλυτα σωστό το μέτρο- θεσμό, που μπήκε πρόσφατα στη ζωή μας, αυτό της “προστασίας μαρτύρων”.
Ξέρεις τί είναι να ρισκάρεις το όνομά σου και τη ζωή σου ακόμα, καμμιά φορά, για να διευκολύνεις τις έρευνες της αστυνομίας ή της δικαιοσύνης και να μένεις ακάλυπτος, χωρίς όφελος και εκτεθιμένος;
Μένανε στα συρτάρια ανεξιχνίαστες υποθέσεις, αθώοι μπαίνανε φυλακή και ένοχοι μένανε ελεύθεροι.
Χωρίς μάρτυρες η υπόθεση κλείνει,”ελλείψει στοιχείων” και μπαίνει στο αρχείο.
Καταλαβαίνετε τη σοβαρότητα του θέματος.
Αν πήγαινες να καταθέσεις υπέρ ή κατά κάποιου, γινόσουνα αυτόματα στόχος απ’τους αντίπαλους. Γιαυτό και δύσκολα γινόσουνα μάρτυρας. Ειδικά στις επαρχίες, που οι συγγενικοί δεσμοί και οι φιλίες έχουν προτεραιότητα.
Χωρίς κέρδος κέρατα που λένε.
Βλέπουμε τώρα, στο νησί μας μια συγκινητική ομοψυχία και προστασία ιδιαίτερη των μαρτύρων και μας αρέσει. Χαιρόμαστε.
‘Αν δεν φροντίσεις τους ανθρώπους σου, τους ψηφοφόρους σου, τους κολαούζους σου, τότε τι κάνεις;
Τους παρατάς χωρίς σωσίβιο στα βαθειά; Δεν ντρέπεσαι και λιγάκι; Πως θα τους έχεις πάλι κοντά σου στην πρώτη δυσκολία κι’ αυτός πως θα σ’έχει κοντά του στην πρώτη του παρανομία;
Δούναι και λαβείν είναι αυτά.
Σκαρταδούρες, παρατήστε αυτές τις τακτικές! Εισητήριο επιστροφής δεν παρέχουν, μόνο σας γελοιοποιούν. Φύγετε με αξιοπρέπεια.
Προστασία μαρτύρων μας λέει ο άλλος!
Μια Θιακιά