Δίχως να συντρέχουν ιδιαίτεροι λόγοι, όπως υγείας κλπ., παλιότερα είχαμε το προνόμιο της επιλογής και την άδεια της Αρχιεπισκοπής να τελέσουμε γάμους ή βαφτίσια στο σπίτι μας.
Τρελλό πανηγύρι! ‘ Ολη η οικογένεια στο πόδι. Ανάστα ο Κύριος!
Βαφτίσαμε τον μικρότερο αδερφό μας στο σπίτι και τα θυμάμαι όλα σαν να ήταν χτές.
Δεν ήταν απλά ένα συνηθισμένο τελετουργικό, ήταν κάτι παραπάνω. Μια γιορτή.
Απ’ τον μικρότερο μέχρι το μεγαλύτερο, συμμετείχαμε τυπικά και ουσιαστικά στο Μυστήριο.
Ασχολούμασταν όλοι με όλα, είχαμε τους ρόλους μας . ‘Αλλος να βάζει λιβανάκια στο θυμιατό του παπά, άλλος να φέρνει την Μαμή εκτάκτως στο σπίτι, ‘άλλος στην κουζίνα για τα εδέσματα. Στο σαλόνι χωροί και μουσικές. Μπομπονιέρες. ‘Κανείς άπραγος.
Οι κουμπάροι είχαν τον κυριαρχικό ρόλο. ‘Εβαζαν τον μύρο. ‘Αλλαζαν τα στέφανα. Δεν ήταν λιγο.
Γελούσαν και οι τοίχοι του σπιτιού. ‘Επαιρναν ευλογία!
Δεν λέω ότι είναι καλύτερα ή χειρότερα να γίνονται τα μυστήρια αυτά στο σπίτι.
Και η εκκλησία πρέπει να ζήσει.
Δεν εξιδανικεύω όλα τα παλιά, απλά τα εκθέτω. Όλα τα παλιά θα μου πείτε είναι και καλά;’ Δεν λέω, εσείς θα μου πείτε. Απλώς τα εκθέτω.
Μια Θιακιά
One Comment
aris
Άλλες εποχές, άλλες συνήθειες, άλλα δεδομένα Θιακιά μου.
Τώρα πιστεύεις ότι τρελαίνεται κανένας επειδή παντρεύεται, ή βαφτίζει το παιδί του?
Ήταν και ανάγκη τότε για να ξεφεύγει και λίγο ο κόσμος με κάνα πανηγύρι σπιτικό. Τώρα όλα τα ζευγάρια παντρεμένα από χρόνια είναι πριν πέσει η κουλούρα και το παιδί το ονομάζεις και χωρίς κολυμπήθρα άμα θέλεις. Αυτές οι τελετές πήραν μάλλον τώρα το ρόλο οικονομικής επίδειξης και φανφάρας και τίποτε άλλο.
Προσωπικά παντρεύτηκα και το κοστούμι μου δε κούμπωνε γιατί είχα λίγο παχύνει μετά από δυό τρία χρόνια που το είχα στο μπαούλο, η γυναίκα μου δε φόραε νυφικό (δε μου αρέσουν οι νύφες καρνάβαλοι), προσκλήσεις δεν έστειλα, με παντρέψανε τρείς παπάδες (ο ένας ήτανε διάκος) αλλά εγώ τρόμαξα γιατί τρείς ρασοφόρους μόνο τσι κηδείες είχα δει, με 740 δραχμές απόδειξη από τη Μητρόπολη.
Χρόνο δίσεκτο, στην εκκλησιά δε περίμενα τη νύφη παρέα πήγαμε και 13 άτομα το βράδυ στο τραπέζι.
Όλα καλά τα μελέτησα μέσα στη γρουσουζιά, αλλά ακόμα στη πλάτη μου την έχω δε λέει να ξεκολλήσει με τίποτις!! Χα χα χα χα χα χα χα.
Μήπως ξέρεις καμιά να κάνει μάγια? Πληρώνω όσο – όσο!!
Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα.