Θάταν το τρίτο μαγαζί που μπήκα, σε πρόσφατο ταξίδι μου στην Πάτρα και άκουσα να μου λένε, ιδιοκτήτες και υπάλληλοι : “Θα πηγαίναμε φέτος στην Ιθάκη, άν δεν είχαν βγάλει το ferry-boat οι πούσ@#$%ες”.
Πέστε πάλι ότι λέω ψέματα. Δεν με νοιάζει. Το αποτέλεσμα μετράει.
Πατώσαμε, φίλοι μου. Κανείς δεν την περίμενε τέτοια κατρακύλα!
Καλές προθέσεις υπήρξαν, υποσχέσεις υπήρξαν, φιλότιμες προσπάθειες υπήρξαν, μα μηδέν εις το πηλίκον. Μας χαντάκωσαν οι επτανήσιοι εφοπλιστές μας. Δεν μένει παρά να έρθουν με υπερηφάνεια ναπαραλάβουν τα λουκέτα των μικρών τουριστικών μονάδων μας, που μόνο εμείς ξέρουμε με τι θυσίες πήραμε αυτό το ρημάδι “Σήμα” του ΕΟΤ.
Συγκεκριμένα, εγώ έφαγα τρία ολόκληρα χρόνια για να την αποκτήσω την πολυπόθητη αυτή άδεια.
Και τι δεν μου ζητήσανε. Μέχρι στεφανοχάρτι της μάννας μου, σας λέω. Ας μην υπεισέλθω και στον τομέα του φορολογικού εκμαυλισμού μου. Αυτό αποτελεί από μόνο του ξέχωρο αρθράκι. Σας υπόσχομαι, μελλοντικά να σας περιγράψω την γραφειοκρατική μου Οδύσεια.
‘Ετσι για να μη νομίζουνε οι Θιακιοί ότι πλουτιζουμε και λειτουργούν όλα άψογα στο νησί μας.
Δεν θέλω να αποθαρρύνω νέους ανθρώπους να επενδύσουν στον τόπο τους, με όλα αυτά που καταθέτω. Προς Θεού !
‘ Ομως με τις αποφάσεις που παίρνονται πριν από μας για μάς, καταστραφήκαμε.
Μετά σου λέει η παρούσα Δημαρχεύουσα Αρχή, ότι όλα καλά οδεύουν.
Τι να πώ, ψυχή γεννημμένη στην Ιθάκη- μόνο κάτι κοτερρατζήδες σε γνωστή ντόπια ψαροταβέρνα
θεάθηκαν- αυτό ειναι όλο;
Πως θα επιβιώσουμε όλοι οι άλλοι;. Εμείς οι ασήμαντοι. Οι μικροί;
Ζητώ την φραστική συμπαράσταση του Άρη”.
Δεν συζητώ με τους προύχοντες. Δεν με καταδέχονται. Τους ρίχνω κοινωνικά.
Βρε πόσο κακό τους κάνω! Δεν νομίζετε;
Ναυάγιο λοιπόν οι συγκοινωνίες έτσι που τα καταφέρανε αυτοί που κινούν τα νήματα και οι εφοπλιστές. Τώρα, σε τι ξερονήσι θα μας βγάλει αυτή η ιστορία δεν ξέρω, μόνο φοβάμαι.
Μια Θιακιά
One Comment
aris
Aπό αυτό το Σαββατοκύριακο πιστεύω ότι θα αρχίσει να κινείται καλύτερα το νησί, μη μας πιάνουν οι απαγοητεύσεις Θιακιά.
Τώρα με τους εφοπλιστές δε νομίζω να έχει αλλάξει τίποτε από όταν παρουσιάστηκαν σαν επάγγελμα. Με το κράτος έχεις να κάμεις για ότι πρόβλημα παρουσιάστηκε.
Και επειδή το Νεοελληνικό κράτος δεν ήταν ποτέ ανεξάρτητο (προτεκτοράτο από ιδρύσεώς του), με συνέπεια να διοικείται έκπαλε που έλεε και οι νόνα μου απόλυτα από τα οικονομικά συμφέροντα των αρπακτικών προσαρμόσου.
Το λόμπι των εφοπλιστών από τη φύση τους διεθνώς είναι αρπακτικά και εδώ συντρέχει ένα φυσιολογικό φαινόμενο. Αν δε λειτουργήσει κάποιος από την κομπανία έτσι θα τονε φάνε οι άλλοι.
Το άλλο μεγάλο πρόβλημα για το Θιάκι είναι ότι τα περιμένει όλα από το Θεό, ή τους Θεούς, ανάλογα τι πιστεύει ο καθένας, μόνο που οι αρχαίοι ημών πρόγονοι είχαν καταλήξει στο σοφό «συν Αθηνά και χείρα κίνει».
Και οι νεότεροι, «τόνα χέρι νίβει το άλλο και τα δυο το πρόσωπο».
Εμείς εδώ σε τούτα τα ευλοημένα νησιά τα εφαρμόζουμε ως εξής:
Κουνάμε το χέρι μεν αλλά για να διώξουμε την «Αθηνά» στη πρώτη περίπτωση και στη δεύτερη αλλάξαμε το –νίβει- και το κάμαμε –τρώει-.
Ήθελέστα και παθέστα που έλεε και η νόνα μου λοιπόνε.
Και να σου πω μια ιστορία για να μην απαγοητεύεσαι:
Καλώς ή κακώς έτυχε από συμπτώσεις της ζωής να γίνω φίλος με ένα Κεφαλλονίτη.
Μου λέει λοιπόνε πριν 2-3 μήνες όλο γέλιο:
« Άκου ρε μαλάκα, πριν καιρό έτσι από τέτοια μου έβγαλα ένα βιβλίο χωρίς τη βοήθεια κανενός και το διέθεσα χωρίς να πάρω φράγκο από κανέναν, περισσότερο για διαφήμιση ενός χωριού άσχετα με το αν αντιπροσωπεύει κάποιες ίσως πραγματικότητες.
Τις προάλλες μου έπεσε στα χέρια ένα άλλο βιβλίο το οποίο αναπτύσσει μια άλλη θεωρία διαφημίζοντας άλλο μέρος και μαγκιά του καλά κάνει. Η πλάκα είναι ότι διαβάζοντας τους χορηγούς της έκδοσης, βλέπω στο κατάλογο τον εξωραϊστικό σύλλογο του χωριού μου!».
Δε το πίστευα και μου το έστειλε να το διαβάσω.
Εκεί λοιπόνε που είχα τις αντιρρήσεις μου και εσκόπευα να τις αμολάρω ως προς τη θεωρία του φίλου και του το είχα πει κιόλα, του απάντησα:
Ορέ και γιατί να σου βγάλω τα μάτια εγώ αφού σου τα βγάνουνε οι ίδιοι οι χωριανοί σου!
Και ετούτοι είναι πιο φανατικοί, μαζί με τα δικά σου βγάνουνε και τα δικά τους!!
Υ.Γ. Γειά σου φίλε Ρισσιάνε, χα χα χα χα.
Προ παντώς όχι απογοητεύσεις Θιακιά μου θάματα κάνει μόνο ο Άγιος, έ άμα το κάμει τόκαμε, (να αλλάξει λίγο τα μυαλά μας εννοώ).
Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα.