του παύλου σωκρ. παπαδάτου
(Άρθρο μου στην Real News 13.7.2013)
Δευτέρα πρωί περνούσα από την Ομόνοια. Στην αρχή της Σταδίου είδα μία ατελείωτη ουρά ταλαίπωρων ανθρώπων να περιμένουν έξω από το κτίριο του ΟΑΕΔ. Γνωρίζοντας όμως ότι μόνο ο ένας στους δέκα ανέργους παίρνει το επίδομα του ΟΑΕΔ, σκέφτηκα ότι στην ουρά δεν ήταν οι ταλαίπωροι αλλά οι «τυχεροί». Το άλλο 90% δεν έχει ούτε καν την «τύχη» να συνωστίζεται στην πολυπόθητη ουρά της ταλαιπωρίας.
Να μην ξεχνάμε όμως και τις ημέρες δόξας μας: Το 2008 που άρχισε η ύφεση, η ανεργία ήταν μόλις 7.7% και σήμερα είναι 27%! Το δημόσιο χρέος ήταν 244 δις, το ΑΕΠ 233 δις, οι καταθέσεις 260 δις και οι επενδύσεις 56 δις. Το 2013 το δημόσιο χρέος έφθασε τα 322 δις, το ΑΕΠ κατέβηκε στα 183 δις, οι καταθέσεις στα 160 δις, οι επενδύσεις στα 26 δις και το κατά κεφαλήν εισόδημα από τα €17.350 έπεσε στα €12.300.
Παρ’ όλα αυτά εμείς «προελαύνουμε» με σημαία τη μείωση του ελλείμματος, αφήνοντας πίσω μας κυριολεκτικά καμένη γη.
Ανάπτυξη χωρίς κρατικές επενδύσεις και χωρίς δημιουργία επενδυτικού περιβάλλοντος δεν γίνεται. Και για μεν τις δημόσιες επενδύσεις η κυβέρνηση μπορεί να κάνει ελάχιστα, αλλά για το τραγικό επενδυτικό περιβάλλον φέρει μεγάλη ευθύνη και πρέπει άμεσα να αναστρέψει το αρνητικό επενδυτικό κλίμα.
Ποιοι όμως θα κάνουν την αναστροφή; Αυτοί που όλη μέρα «τσιρίζουν» στην τηλεόραση χωρίς να αντιλαμβάνονται ούτε καν οι ίδιοι τι λένε; Μιλούν π.χ. για τη μικρή ΔΕΗ και αγνοούν ποια είναι, ποιο είναι το τίμημα και πού θα πάνε τα χρήματα από την πώλησή της. Κι εγώ θέλω να πουληθεί, όχι μόνο η μικρή ΔΕΗ, αλλά οποιαδήποτε «επιχείρηση» ανήκει στο κράτος, γιατί μυρίζει ρεμούλα, γραφειοκρατία και ρουσφέτι. Το ερώτημα όμως είναι, πόσο;
Είναι παράλογο να μην καθορίζεται εκ των προτέρων μία minimum τιμή και είναι επίσης αποτρεπτικό για μελλοντικές συμμετοχές επενδυτών, όταν γνωρίζουν τις μεθοδεύσεις και τις κουτοπονηριές μας. Δεν μπορεί ένας διαγωνισμός να ξεκινά με δέκα συμμετοχές επενδυτών και στο τέλος να μένει ο γνωστός ένας! Και σαν να μην φθάνει αυτό, έχουμε και την αντιπολίτευση που ευαγγελίζεται την αναστήλωση του γνωστού «ένδοξου» κρατικού μηχανισμού! Από πού άραγε να αντλήσεις λίγη αισιοδοξία;
Σημείωση
Το αστείο είναι ότι όλοι μιλούν για τα προβλήματα, λιγότεροι τα κατανοούν, ακόμη λιγότεροι προτείνουν κάποιες λύσεις και στο τέλος κανείς δεν κάνει τίποτα. Εδώ και μήνες η κυβέρνηση έχει αποφασίσει τη μείωση του κόστους ενέργειας για κάποιες βιομηχανίες μπας και σωθούν. Η απόφαση ελήφθη, η μείωση φυσικά δεν έγινε και η αποβιομηχάνιση ολοκληρώνεται τάχιστα! Βλέπεις… άλλο το τι «λέμε», άλλο το τι «κάνουμε».
One Comment
aris
Μάλιστα κ Παπαδάτε!
Είμαι τόσο μπλεγμένος που δεν ξέρω που μπορώ να συμφωνήσω και που να διαφωνήσω με το άρθρο σας. Θα έλεγα ότι στο μόνο που συμφωνώ σίγουρα μαζί σας είναι στις τσιρίδες των ΜΜΕ.
Αυτό το συναίσθημα το να μην βρίσκεις άκρη σε ότι συμβαίνει γύρω σου είναι η επιτυχία του συστήματος, του συστήματος που μας πάει προς την εξαθλίωση σα χώρα αλλά και σαν κόσμο αυτού του πλανήτη.
Μιλάτε με νούμερα που τι ακριβώς αντιπροσωπεύουν?
Επενδύσεις γενικώς και αορίστως πριν την πτώχευση. Ήταν σωστές? Ήταν θαλασσοδάνεια? Ήταν διπλάσιες του κανονικού κόστους? Και τι επιτυχία απόδοσης είχαν? Ποιος τις ενέκρινε?
Μιλάτε για ΑΕΠ που κάλλιστα μπορεί να είναι εικονικό όταν τα έσοδα μπορεί να είναι πρακτικώς χρωστούμενα.
Μιλάτε για αποβιομηχάνιση γιατί είχαμε βιομηχανίες?
Μιλάτε για ελάφρυνση του κόστους ενέργειας σε ποιους? Στους μεγαλοβιομήχανους? Μα ήδη υπάρχει. Παράδειγμα τα Διυλιστήρια του Λάτση πήγανε να τιναχτούν στον αέρα (από ό,τι γνωρίζω τουλάχιστον και ψάχτε το), γιατί αγόραζαν ρεύμα από τη ΔΕΗ επειδή τους ερχόταν φτηνότερο από το δικής τους παραγωγής. Το ρεύμα αυτό το παράγουν με δικά τους μηχανήματα με δικά τους αέρια (γκαζοτουρμπίνες) ισχύος κάπου 20 ΜW όσο καταναλώνει όλη η Κεφαλονιά και βάλε μου φαίνεται.
Υποτίθεται ότι φτιάχτηκαν (οι γκαζοτουρπίνες) για να καταναλώνει φτηνή δική της ενέργεια η επιχείρηση και να πουλάει και στη ΔΕΗ την περισσευούμενη, φαντάζεστε πόσο πιο φτηνά έφτασε η αγορά ενέργειας κατ΄ ευθείαν από τη ΔΕΗ?
Για την ουρά στον ΟΑΕΔ τώρα:
Φίλος περίμενε πριν 2 χρόνια στην ουρά κάπου τέσσαρες ώρες να καταθέσει δικαιολογητικά σύνταξης στο ΙΚΑ. Όταν επιτέλους έφτασε η σειρά του λέει στην υπάλληλο: Έχω και πολλά χαρτιά είστε και κουρασμένη, νοιώθω και λίγο άσχημα.
Μα τι λέτε κύριέ μου καθίστε να τα βάλουμε στη σειρά, από το πρωί είστε ο δεύτερος που έχει πληρώσει στο ταμείο, όλοι οι άλλοι ήταν της πρόνοιας, απαντά η υπάλληλος!
Κόκκαλο ο φίλος χα χα. Τώρα τι είναι ακριβώς πρόνοια ψάχτε το, το έψαξα και εγώ.
Τι γίνεται σε αυτό το κράτος? Ποιο κράτος? Ποιος διαλεπάρτο μου θα κάνει έλεγχο οπουδήποτε?
Οι κρατήσεις από τη σύνταξη του φίλου είναι όσο ένας καλός μισθός υπαλλήλου, γιατί έχει υπάλληλο και δε το ξέρει?
Και πως βγάζεται το μέσο όρο του κατά κεφαλή εισοδήματος?
Από τους μπερδεψονουμεράδες φοροτεχνικούς? Από τους επιχειρηματίες?
Και πως μικρύνανε οι καταθέσεις? Αυτός που είχε τα πολλά θα τα άφηνε στις Ελληνικές τράπεζες?
Έχει γραφεία που στα βγάζουν «έξω» στο πίτσι φυτίλι αγαπητέ μου.
Με έκαμες αγαπητέ να κάμω τον υποστηριχτή του διαόλου και δε θα το ήθελα, και πολύ θα μου άρεσε να με βγάλεις κάπου λάθος, ίσως να με έχουνε κάνει οι καταστάσεις θεόκουρλο.
Κάντο σε παρακαλώ θα σας ήμουν υπόχρεος.
Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα χα.