One Response to success story: το 34,6% των ελλήνων ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας
γράφει: aris
Θα γράψω κάτι όχι κακοπροαίρετα όπως αρχικά φαίνεται, αλλά συνήθως μου αρέσει η αλήθεια που δε σε κάνει πάντα καλό στους άλλους…
Με πιάσανε οι κοινωνικοί αυτοματισμοί λοιπόνε!!
Για πέ μου ρε φίλε συνέλληνα που με διαβάζεις, από πού βγαίνουν αυτά τα στοιχεία?
Από τις δηλώσεις εισοδήματος φυσικά, έτσι?
Και ποιος Έλληνας δηλώνει το πραγματικό του εισόδημα?
Άμα βγάλεις τους μισθωτούς και συνταξιούχους (όχι όλους και εδώ) οι υπόλοιποι με μαύρο χρήμα ζούνε έκπαλαι.
Μισθωτός και εγώ λοιπόνε και πριν λίγα χρόνια διαβάζω τα αποτελέσματα των δηλώσεων εισοδήματος, τα ξαναδιαβάζω και βάζω τσι φωνές.
Γυναίκα έλα να σε φιλήσω, τρέχα τώρα που κληρώνει γιατί εσύ θα χάσεις!
Κουρλάθηκες βορέ μου λέει? (Αλλά ήρτε απίκου χα χα χα).
Τη βουτάω και την ασηκώνω μέχρι το νταβάνι.
Είμαστε πλούσιοι τση λέω!
Έπιασες τζακ ποτ μου λέει?
Όχι ακόμα καλύτερα το γράφουν οι εφημερίδες, το λέει το κράτος!
Νάτο κοίτα τα στοιχεία, μας έχουνε κατατάξει τσι 70.000 πλουσιότερες οικογένειες!
Έ, έδεκει είναι που έφαα δυο φάσκελα πλακωτά και δε ξαναμιλήσαμε για δυο βδομάδες!
Μα τον Άγιο αλήθεια λέω ήμουνα τσου πλούσιους! Έτσι γράφανε τα μητρώα!
Όσο λοιπόνε ανήκα εγώ τσου πλούσιους, άλλο τόσο υπάρχουνε τόσοι φτωχοί στην Ελλάδα και άσε τα μητρώα να γράφουνε ότι θένε.
Δεν έγινα έτσι εύκολα και απλά σκύλος…
Και να σου πώ και το άλλο?
Τι εισφορές έχει το ΤΕΒΕ παράδειγμα?
Το 1/10 και πολύ λέω του ΙΚΑ.
Η τελική σύνταξη κοντεύει να φτάσει ίσα βάρκα ίσα νερά και στα δύο ταμεία??
Ποιος είναι ο μακάκας εν προκειμένω?
Να γιατί δεν θα δείς πρόοδο σε τούτο τον τόπο, να γιατί δε θα δείς Έλληνες ενωμένους.
Γουβ γουβ γουβ γουβ γουβ
άσχετο:
Φτου σκουληκομυρμηγκότρυπα
Με φέρανε τα χρόνια μου εδώ
Στου δρόμου τα μισά, παιδί χαμένο
Ορίζοντες δεν έχω να κοιτώ
Μονάχα ένα μέλλον ξεγραμμένο…
Σταμάτησα κι εγώ τις προσευχές
Και έπαψα να ψάχνω για αλήθειες
Φοβάμαι πως αυτές οι ενοχές
Μου γίνανε ανόητες συνήθειες…
Αντίστροφα μετράω τον καιρό
Η ορφάνια μου στο αίμα μου κυλάει
Αν είναι η ζωή μου ότι ζω
θα μάθω να τη ζω κι ας με πονάει
Δεν ξέρω αν ακόμα το μπορώ
Δεν ξέρω αν κι εσύ μπορείς ν’ αντέξεις
Δεν ξέρω αν για μένα στο ζητώ
Δεν ξέρω αν κι εσύ θα με πιστέψεις…
Η αρρώστια μου του κόσμου οι πληγές
Οι αγάπες μου μελάνι σε βιβλία
Οι έρωτες του χρόνου διαδρομές
Στο κρύο στην βροχή και στην ανία…
Τα χρόνια μου περνάνε σαν σκιές
Αδειάζουν της ψυχής μου τα ποτάμια
Θυμάμαι όσα χάθηκαν στο χθες
Κι αγγίζω του μυαλού μου τα σκοτάδια…
One Comment
aris
Που το ξετρύπωσες ορέ?
Ομολογουμένως πολύ μεστό αλλά ο “σκουληκομυρμηγκότρυπαs”
έχει κάνει ένα σημαντικό λάθος.
Ένα λάθος που κακά τα ψέματα αρέσει σε όλους μας και ιδίως στους βετεράνους της ζωής. Έχει τοποθετήσει τη ζωή στα μέτρα μέσα στα οποία πάλεψε και μόχθησε να τη βάλει. Και μόλις την έβαλε, ή έτσι νόμισε ότι έκαμε ξαφνικά την είδε απ΄έξω να του βγάνει τη γλώσσα και να τόνε κοροϊδεύει.
Μακάρι να έμπαινε η ζωή σε λούκια, αλλά ποτέ δεν μπήκε ούτε θα μπεί γιατί συνδέεται πάντα με το χρόνο που οδηγεί στο μέλλον.
Η ίδια αρχή υπάρχει και για το μέλλον. Λέμε και το μέλλον προδιαγεγραμμένο. Νομοτελειακά που λες και εσύ δε γίνεται γιατί απλά βρίσκεται πάντα πίσω από ένα παραβάν. Με τις πιθανότητες παίζεις πάντα, κάτι μπορεί να προβλέψεις, αλλά δεν έπεται ότι το κρατάς στη χούφτα.
Μέσα σε αυτό το μπέρδεμα δεν είναι και τόσο έξυπνο να κρατάει κανείς σταθερές.
Και για να μη κουράσω και κουραστώ θα φτάσω κατ΄ευθείαν στο τέλος αυτής της φιλοσοφίας.
Είχα ένα καλό μπορεί και κακό (γιατί έχασα πολλά όνειρα που και αυτά μάλλον καλό είναι να τα ζείς), άκουγα παράξενες εκφράσεις για τα τότε μικρά αυτιά μου και ψαχνόμουνα.
Μια απ΄αυτές ήταν το «πουτάνα ζωή» πανομοιότυπη με το «πουτάνα θάλασσα» πιστεύω.
Και πράγματι και οι δυο πόρνες είναι και πρέπει να τις αντιμετωπίζεις ακριβώς με τον ίδιο τρόπο.
Γουβ γουβ γουβ γουβ γουβ.