από τα οικονομικά που διδάσκονται στα πανεπιστήμια μέχρι τα οικονομικά μιας απλής θιακιάς νοικοκυράς υπάρχει μια αλληλένδετη σχέση.
η λέξη προέρχεται από την αρχαία ελληνική «οἰκονομία», διαχείριση της οικίας, δηλαδή του νοικοκυριού.
και δεδομένου ότι, κανένας οικονομολόγος δεν μπόρεσε ποτέ να οργανώσει τα οικονομικά τση μάνας του καλύτερα από την ίδια,
στην εύλογη ερώτηση,
– και τι σκατά μαθαίνουνε 4 χρόνια στο πανεπιστήμιο;
η απάντηση είναι
– να συμπληρώνουν προ – πο και να κάνουν τσούνια (μαλακίες).
η οικονομία της ιθάκης ή της ελλάδας, περιλαμβάνει το εργατικό δυναμικό, το κεφάλαιο, τους φυσικούς πόρους, την παραγωγή, το εμπόριο, τη διανομή και την κατανάλωση αγαθών και υπηρεσιών στην περιοχή που οι θιακοί ή οι έλληνες δραστηριοποιούνται.
οι αλλαγές στους τρόπους παραγωγής, οι ανακατατάξεις κοινωνικές, οικονομικές, εργασιακές, πολιτικές, πολιτιστικές, ιδεολογικές, ηθικές κλπ, σηματοδοτούν το θάνατο της παλιάς οργάνωσης και τη συγκρότηση ενός νέου κοινωνικού μορφώματος.
η κοινωνία που συνειδητοποιεί ότι έχει οδηγηθεί πλέον σε μαρασμό και παρακμή, καλείται ή να προσαρμοστεί ή να οδηγηθεί ηθελημένα στον αφανισμό.
στην διαδικασία προσαρμογής,
-
η σύγκρουση μεταξύ ατόμου και κοινωνικού συνόλου,
-
ο εντοπισμός του προσωπικού οφέλους και η διαχείριση της διαφοράς από τους άλλους,
-
ο κοινωνικός αποκλεισμός και η περιθωριοποίηση ορισμένων χαρακτήρων,
είναι αποτελέσματα, ιδιαίτερα εμφανή, από τα οποία τελικά θα κριθεί η ευρωστία και η ποιότητα της κοινωνίας που θα προκύψει.
το κείμενο μου είναι ευκολονόητο και συνέχεια του προηγουμένου “νομοτελειακά η θιακιά και κατ επέκταση η ελληνική οικονομία θα καταρρεύσει”.
(ες αύριο η συνέχεια)
φιλάκια