edit: dion diom manias
Χτυπούσε το ρολόι τις δώδεκα…και ήταν δώδεκα
χτυπήματα της τσάπας στη γη.
Η ώρα μου φώναξα… Η σιωπή
μου απάντησε: – Μη φοβάσαι.
Συ δε θα δεις να πέφτει η τελευταία σταγόνα
που τρέμει στην κλεψύδρα.
Θα κοιμηθείς πολλές ώρες ακόμα
πάνω στη γέρικη όχθη
κι ένα καθαρό πρωί θα βρεις
δεμένη τη βάρκα σου στην άλλη ακτή.
του Ισπανού Αντόνιο Ματσάδο
Μόνο η μνήμη μας απέμεινε πια
και μερικές ιστορίες με φαντάσματα
που γνωρίσαμε παιδιά
τα κρύα βράδια της αθωότητας
οι αθλιότητες
οι αθλιότητες είναι η διασκέδαση μας
οι αθλιότητες μας είναι η απόλαυση
Μόνο μια γάτα απέμεινε
να κοιτά το όρθιο πτώμα
ενός άδοξου παρελθόντος
Θεοί με λανθασμένες κρίσεις
Χάσκουν και μας κοιτούν
ακούω ιστορίες για όσους μου μοιάζουν
εκλιπαρώ να θυμηθώ πώς βρέθηκα εδώ
CANTARES. Serrat con un poema de Antonio Machado
Διαβάτη, τα ίχνη σου είναι
μόνο ο δρόμος και τίποτε άλλο·
διαβάτη δεν υπάρχει δρόμος,
ο δρόμος γίνεται βαδίζοντας.
Βαδίζοντας γίνεται ο δρόμος
και γυρίζοντας το βλέμμα πίσω
φαίνεται το μονοπάτι
που ποτέ δε θα ξαναπατήσεις.
Διαβάτη δεν υπάρχει δρόμος
μόνο απόνερα στη θάλασσα…
