βοσκότοπος

Ένα πνιχτό αχ! παρεμβλήθηκε στο ακατάπαυστο τεριρέμ των μελισσών.

Τον κοίταξε με το σκανδαλιάρικο βλέμμα της παιδικής μας αθωότητας. Το κλαδάκι της συκιάς απαλλαγμένο από το βάρος των καρπών του, έσταζε τους χυμούς της γονιμότητάς του, βαθιά στο μπούστο της. Το άλλο, το σπασμένο, δάκρυζε την καθοριστικότητα της στιγμής στον ακάλυπτο μηρό της.

-Μ’ έπιασες στα πράσα ή μάλλον στα σύκα, του είπε γελαστά, αφού συνήλθε απ’ την απανωτή έκπληξη της στιγμής, το σπάσιμο του κλαδιού και την αναπάντεχη εμφάνισή του απ’ το πουθενά του Αυγουστιάτικου καταμεσήμερου.

– Πού να συνέλθει όμως αυτός;

– Η γιαγιά μου έλεγε ότι το γάλα της συκιάς ανοίγει το δέρμα, είπε ηλίθια καθώς με αδεξιότατες κινήσεις προσπαθούσε να σκουπίσει με το ιδρωμένο μπλουζάκι του το μηρό της.

-Μήπως η γιαγιά σου είπε να πάρεις γυναίκα με γεμάτους μηρούς και φαρδιά λεκάνη; ρώτησε περιπαιχτικά για να τον αποτελειώσει.

Μια θάλασσα πλατιά ανοιγόταν κάτω στα πόδια της με μικρά φιλόξενα νησιά τα κατακόκκινα νυχάκια της, ευήλιες φιλόξενες πλαγιές οι μηροί της, απάνεμα οροπέδια οι γλουτοί της, ένας απέραντος βοσκότοπος η βουβωνική της χώρα.

-Οι γεμάτες γυναίκες επανέρχονται. Μια αναγεννησιακή γυναίκα θα μας σώσει απ’ τα ανορεξικά top models των πολυεθνικών, είπε καθώς προσπαθούσε να βρει τα δυνατά του σημεία για να επανακάμψει.

Με δυσκολία ξεπέρασε την αποκαλυφθείσα απ’ το τέντωμά της, αφράτη κοιλιά, με τιτάνια προσπάθεια τα χυμώδη στήθη της και έχανε την τελευταία ικμάδα των δυνάμεών του, μπρος το αβυσσαλέα ιλιγγιώδες ντεκολτέ της.

-Ξέρεις και οι συκιές φέτος πληθωρικές είναι, είπε καθώς απείθωσε την παλάμη της πάνω απ’ το τρεμάμενο χέρι του, πιο πολύ για να τον σώσει απ’ την κατάρρευση παρά σαν ένδειξη ερωτικής αποδοχής της περιποίησής του.

Απ’ όλα τα καρποφόρα μ’ αρέσουν οι συκιές συνέχισε με λιγωμένο αυτοέλεγχο. Είναι ανεξάρτητες και προσφέρουν την σκιά και τον καρπό τους, δοτικά χωρίς διακρίσεις.

Είχε μια ελαφρά αντίρρηση για τις κερασιές. Γι’ αυτόν συμβολίζουν την αγνότητα της νεανικότητας.

Οι καρυδιές είναι συντηρητικές.

Οι καστανιές λιτές και σκληρές.

Οι μηλιές αιτιολογημένα ντροπαλές.

Οι αχλαδιές ανεπαρκείς.

Όσο για τις ροδακινιές, απεχθώς συμβιβασμένες, χειρότερα κι’ απ’ τους ροδακινοπαραγωγούς.

Δεν πρόλαβε να τα εκδηλώσει όλα αυτά γιατί δυο μελωμένα χείλη τον έπεισαν για την υπεροχή της Αυγουστιάτικης συκιάς.

Αν κατακαλόκαιρο συναντήσετε μια συκιά, μην τη προσπεράσετε. Γευθείτε τους καρπούς της κι’ αγνοήσετε τις συνέπειες.

Αν στο πέρασμά σας συναντήσετε τη γυναίκα ερωτευτείτε την και ζήστε τις συνέπειες.

Γιώργου Σαραντάρη

Ἦταν γυναίκα, ἦταν όνειρο…