Μπορεί τα σχολεία να άνοιξαν χθες, αλλά ο αρμόδιος υπουργός Παιδείας δηλώνει ότι ο ίδιος θα έχει εικόνα για τα κενά από… Δευτέρα! Με περίσσεια θράσους, ο Α. Λοβέρδος ομολογεί ότι ως υπουργός δεν γνωρίζει τι του γίνεται και, αντί να ζητήσει ταπεινά συγγνώμη, φτάνει στο σημείο να επαίρεται ότι προ ημερών προέβη σε «μια καλή ενέργεια»: να διορίσει περίπου 5.000 αναπληρωτές.
Παραδέχεται ότι τα κενά δεν είναι προσδιορισμένα, παρά την επίσημη έναρξη της σχολικής χρονιάς, και υπόσχεται γενικώς ότι, κάποια στιγμή, εντός των επόμενων ημερών, θα καλυφθούν. Αποτελεί υπόδειγμα αποτυχημένου υπουργού, σε μια κυβέρνηση που με αυτοσχεδιασμούς και «μπαλώματα» τρέχει πίσω από τα γεγονότα.
Περιφρονούν κατάφωρα τη νοημοσύνη των γονέων και με την ανεπάρκειά τους καταδικάζουν τους μαθητές των δημόσιων σχολείων στην παροχή υποβαθμισμένων υπηρεσιών στην Εκπαίδευση. Πυροβολούν κατά ριπάς την Παιδεία, σε μια περίοδο που είναι η μόνη ελπίδα για να δώσει στα παιδιά τα εφόδια για ένα καλύτερο μέλλον.
Ο υπουργός Παιδείας συμφωνεί με τους υπολογισμούς των συνδικαλιστικών οργανώσεων, οι οποίες αναφέρονται στις «εκπαιδευτικές ανάγκες, έτσι όπως η δεοντολογία ή οι νόμοι ορίζουν, δηλαδή για το τέλειο». Ομολογεί, δηλαδή, ότι η πολιτική που εφαρμόζει ο ίδιος μπορεί να περιφρονεί τη δεοντολογία και τους νόμους. Και δεν ντρέπεται!
Το σκεπτικό του κ. Λοβέρδου αποτελεί πρόκληση για τους πολίτες, αλλά δικαιολογείται για έναν υποδειγματικό εκφραστή της πολιτικής του Μνημονίου. Ως άνθρωπος με προϋπηρεσία στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, αλλά και ως υπουργός είναι μετεξεταστέος. Τόσο ο ίδιος όσο και η κυβέρνηση στην οποία μετέχει.
Οι δικαιολογίες που προβάλλει είναι φθηνές. Τι σημαίνει ότι όσα προβλέπει η νομοθεσία διαμορφώθηκαν σε μια περίοδο ακμής και τώρα η κρίση «θέτει σε αμφισβήτηση τους θεσμούς του κοινωνικού κράτους στην Παιδεία»; Δεν μπορεί να γίνει μάθημα χωρίς δασκάλους, κύριε υπουργέ, δεν γίνεται!
Δεν είναι αναλώσιμοι και δεν νοείται να ξεκινά η σχολική χρονιά χωρίς εκπαιδευτικούς. Η κυβέρνηση, στο όνομα της σωτηρίας της χώρας, δεν είναι σε θέση να εξασφαλίσει στους πολίτες του μέλλοντός μας ούτε τα στοιχειώδη. Και η Παιδεία δεν αποτελεί πεδίο εξαιρέσεων.
Έντυπη Έκδοση Ελευθεροτυπία, Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2014
