Ζητώ συγνώμη προκαταβολικά. Τα όσα πρόκειται να διαβάσετε θα ήθελα πολύ να τα έχω φανταστεί για να συνθέσω μία όμορφη ιστοριούλα για να σας διασκεδάσω, αν και δεν πιστεύω πως θα μπορούσα να γράψω κάτι τόσο καλό. Είναι όμως η πραγματικότητα και συμβαίνει στη Ζάκυνθο.
Αφορά τη γνωστή κι αγαπημένη παραλία του Ναυαγίου καθώς και 15.000 στρέμματα γης.
Γη που περιλαμβάνει δασικές εκτάσεις, αναδασωτέες (και αυτό κρατήστε το), ρέματα, δρόμους, και ποιος ξέρει τι άλλο φυσικό και…
ορυκτό κάλλος κρύβουν αυτά τα χώματα.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Έθνους, κάποιος που τον λένε Γιώργο Χάρο εμφάνισε ένα έγγραφο που το χαρακτηρίζει “Ενετικό Διάταγμα” και υποστήριξε πως η έκταση του ανήκει.
Έτσι, χωρίς κανένας από τους κρατικούς και μη λειτουργούς να τον σταματήσει, κατάφερε και πούλησε αυτά τα 15.000 στρέμματα σε μια εταιρεία real estate.
Αυτή η εταιρεία, είναι λέει η ίδια εταιρεία με αυτή που χρησιμοποιεί ο εμίρης του Κατάρ.
Ο εμίρης του Κατάρ είναι ο ίδιος εμίρης που έχει αγοράσει κι άλλα έξι νησιά στο μισό Ιόνιο. Να θυμήσω επίσης πως καθυστερούσε η αγοραπωλησία τους εξαιτίας των γνωστών “γραφειοκρατικών δυσκολιών”. Επίσης καλύτερα να μην γράψω και τι άλλη περιουσία έχει ο εμίρης γιατί τότε θα πρέπει αφιερώσω όλο το άρθρο σε αυτό.
Αν ενδιαφέρεστε, γκουγκλάρετε το.
Αυτή η είδηση, με μόνη εξαίρεση την παραλία του Ναυαγίου που τότε κατά τον ανεξάρτητο και φερέγγυο κ. Δελεβέγκο του Capital δεν βρισκόταν μέσα στην επίμαχη έκταση, έχει δημοσιευτεί τουλάχιστον από τις 11 Ιουλίου.
Πάω στοίχημα πως όσοι βρεθήκατε την ημέρα που ανακοινώθηκε το deal στην καταπληκτική αυτή παραλία, τώρα θα πρέπει να νιώθεται κάπως περίεργα.
Τέλος πάντων, ας παραβλέψουμε την κλινικότητα της περίπτωσης που κάποιος ισχυρίζεται πως κατέχει κάποιο έγγραφο εκατοντάδων χρόνων γραμμένο από τους Ενετούς, και μάλιστα σε άγνωστη ενετική διάλεκτο, που του αναγνωρίζει κυριότητα σε μία τόσο μεγάλη και παρθένα έκταση, χωρίς καν να ορίζει ποια ακριβώς έκταση είναι αυτή που του ανήκει.
Άλλωστε, χρόνια τώρα η εκκλησία κάνει κάτι παρόμοιο αλλά δεν έχει ενοχληθεί από κανέναν.
Το ρεπορτάζ λέει πως σύμφωνα με τον νόμο, την κυριότητα αναγνωρίζουν οι τίτλοι ιδιοκτησίας και όχι απλά διατάγματα.
Τώρα για το πως μπόρεσε ο Χάρος και πέρασε κοτζάμ Ναυάγιο μέσα από τόσο μεγάλη αγοροπωλησία και κανένας από όσους μεσολάβησαν δεν το πρόσεξε, πάρτε υπογλώσσια.
Η αγοραπωλησία πέρασε από δασολόγους που νωρίτερα είχαν χαρακτηρίσει την περιοχή δασική ή αναδασωτέα, συμβολαιογράφο που άσκησε έλεγχο στους τίτλους (που δεν υπήρχαν), το Υποθηκοφυλάκειο, το Δασαρχείο της περιοχής, αλλά κανένας από όλους αυτούς και άλλους τόσους δεν βρήκε οποιοδήποτε πρόβλημα στη μεταβίβαση.
Ευτυχώς δηλαδή, γιατί θα έρχονταν σε πολύ δύσκολη θέση εάν πέφτανε επάνω σε κάποια παρανομία που σχετιζόταν με ένα άνθρωπο που μεταξύ άλλων κατέχει μέρος του ίδιου του χρηματιστηρίου του Λονδίνου, την Παρί Σεντ Ζερμέν, τα Χάροντς, μέρος της Πόρσε και της Βογκσβάγκεν, μέρος της Credit Suisse και της Barclays, και κάπου εδώ σταματάω.
Εμείς τους αγαπάμε τους επενδυτές.
Εάν δεν ξέρετε εάν πρέπει να κλάψετε ή να γελάσετε, πάρτε κι αυτό.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, κατά του Χάρου εκκρεμεί δίωξη για εμπρησμό, σε ένα νησί που έχει τόσες χαρακτηρισμένες αναδασωτέες περιοχές, εξαιτίας των πολλών εμπρησμών που έχει υποστεί.
Επειδή 15.000 στρέμματα είναι μεγάλη έκταση για ένα τέτοιο επεισόδιο, αναμένεται να φτάσει μέχρι την Αθήνα και το Μέγαρο Μαξίμου.
Στην περίπτωση της Ζακύνθου η κυβέρνηση Σαμαρά έπεσε μάλλον έπεσε στον τάφο που με τόση θέρμη αναζητούσε.
Τον κυβερνητικό της τάφο.
Από Ρεμπελίσκος
