Στο έλεος της ακραίας λιτότητας και του αποπληθωρισμού, μπροστά στο ενδεχόμενο νέου κύματος ύφεσης, η Ευρώπη επιπλέον βρίσκεται αντιμέτωπη με ριζικές ανατροπές στον παγκόσμιο χάρτη, όπως αυτές σηματοδοτούνται από το τέλος της επεκτατικής πολιτικής Ομπάμα, την υποχώρηση της ισοτιμίας ευρώ – δολαρίου και την ανάδυση πολεμικών συγκρούσεων στην περιφέρειά της. Όλα αυτά συνηγορούν στην ανάγκη η Ε.Ε. να απεγκλωβιστεί από τον νεοφιλελευθερισμό και να αναζητήσει πιο ευέλικτο “μετα-νεοφιλελεύθερο παράδειγμα”…
οικονομικής πολιτικής και ανάπτυξης.
Κινήσεις για μια τέτοια εξέλιξη ανιχνεύονται τόσο με το πακέτο Γιούνκερ όσο και με την πολιτική Ντράγκι, αλλά και από τις συζητήσεις για την “ευέλικτη εφαρμογή” του Συμφώνου Σταθερότητας, που ισοδυναμεί με συμφωνία για παραβίαση του άτεγκτου κανόνα των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών. Ακόμη και η Γαλλία δήλωσε ότι θα παραμείνει σε ελλείμματα γύρω στο 3% για άλλα δύο χρόνια.
Σε αντίθεση με αυτή την αρχόμενη νέα περίοδο, η κυβέρνηση Σαμαρά εξακολουθεί να ποντάρει στο σενάριο του “καλού μαθητή της Μέρκελ”, δηλαδή δίνει εξετάσεις υπέρ της σκληρής λιτότητας και της ανεργίας. Οι προσδοκίες για, έστω περιορισμένη, ρύθμιση του χρέους αποδεικνύονται φρούδες, καθώς η Γερμανία δεν βιάζεται, αντιμέτωπη με εντεινόμενα παλαιά και νέα προβλήματα. Η τακτική Σαμαρά για “πακέτο λύσης του χρέους” πριν από την προεδρική εκλογή είναι εκτός ευρωπαϊκής πραγματικότητας και χρησιμοποιείται ως άλλοθι για κρυφο-πρόθυμους βουλευτές εν όψει της προεδρικής εκλογής. Η κυβέρνηση δεν μπορεί βεβαίως να διαπραγματευθεί ουσιαστικά το θέμα του χρέους, αφού θεωρεί ότι είναι βιώσιμο. Δεν τολμάει να θέσει κόκκινες γραμμές. Δεν διαθέτει λαϊκή νομιμοποίηση. Είναι έρμαιο των πιστωτών.
Εν όψει της συνάντησης Σαμαρά – Μέρκελ στο Βερολίνο την Τρίτη, ο υπουργός Οικονομικών Γκ. Χαρδούβελης τροποποίησε τη γραμμή, ζητώντας να παραμείνει η Ε.Ε. (δηλαδή ολόκληρη η τρόικα) και το 2016, ώστε να καλυφθεί με νέο δάνειο η παράταση χρηματοδότησης από ευρωπαϊκής πλευράς του ελληνικού προγράμματος. Λίγες μέρες πριν ο Σαμαράς έλεγε: “Δεν θέλουμε νέο δάνειο”. Φυσικά το νέο δάνειο θα συνοδεύεται από νέο, συμπληρωματικό Μνημόνιο.
Η κυβέρνηση ούτε θέλει, ούτε μπορεί να εκπροσωπήσει τη χώρα στη νέα ευρωπαϊκή κινητικότητα. Το μόνο που σκέφτεται το δίδυμο Σαμαρά – Βενιζέλου είναι πώς θα περιορίσει την ήττα του. Γι’ αυτό καταφεύγει ακόμη και σε ξεδιάντροπη κινδυνολογία, κερδοσκοπώντας πολιτικά με τις καταθέσεις. Πανικόβλητοι από την απήχηση της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ στη ΔΕΘ, από το αυξανόμενο διεθνές κύρος του Αλ. Τσίπρα και από την ασυγκράτητη λαϊκή οργή (όπως αυτή καταγράφεται με τη διεύρυνση του προβαδίσματος του ΣΥΡΙΖΑ και την κατάρρευση της Ν.Δ. στις αλλεπάλληλες δημοσκοπήσεις), Σαμαράς και Βενιζέλος μεθοδεύουν την παραβίαση των στοιχειωδών κανόνων προεκλογικής ισοτιμίας, αδίστακτοι για τα επίχειρα της ανωμαλίας που σχεδιάζουν.
Είναι ξεπερασμένοι, είναι επικίνδυνοι, είναι καταδικασμένοι! Όσο παρατείνεται η παρουσία τους στην εξουσία, τόσο επιδεινώνεται η θέση της χώρας και η κατάσταση του λαού.
Από avgi
