Η Δύση αποκαλύπτει πως ο πλούτος μοιράζεται σε ολοένα και λιγότερους, ενώ η επιβίωση γίνεται όλο και περισσότερο προβληματική
Το «καρότο» έχει φύγει αφήνοντας πίσω το «μαστίγιο», για τις προηγμένες, πλούσιες και γεμάτες ευκαιρίες χώρες του Δυτικού κόσμου και ειδικά σε Βρετανία και ΗΠΑ.
Εκατομμύρια άνθρωποι, πρώην μεσαίοι, σχεδόν φτωχοί και απόλυτα φτωχοί ξυπνούν και ανακαλύπτουν ότι το αμερικανικό όνειρο, που επεκτάθηκε σε όλη τη Δύση, έχει πλέον τελειώσει, την ώρα που οι πλούσιοι ζουν…
μια ευημερία άνευ προηγουμένου.
Η φτώχεια είναι δύσκολο να οριστεί στις χώρες του δυτικού κόσμου, όπου το πρόβλημα δεν εντοπίζεται μόνο σε αυτούς που στερούνται τα απαραίτητα, αλλά και σε εκείνους που επιβιώνουν μεν, αλλά οριακά, καθώς ζουν σε μια κοινωνία όπου μπορούν θεωρητικά να φτάσουν πολύ ψηλά, αλλά αυτό δεν συμβαίνει. Κι ενώ στις αναδυόμενες οικονομίες αναπτύσσεται μια υποτυπώδης έστω μεσαία τάξη, στις ανεπτυγμένες η μεσαία αυτή τάξη έχει μικρύνει, λόγω κρίσεων, ανεργίας και ακρίβειας. Σε ΗΠΑ και Βρετανία, τα πιο προβεβλημένα προπύργια της αξιοκρατικής κοινωνικής και επαγγελματικής αναρρίχησης, το «ταβάνι» είναι πλέον ιδιαίτερα εμφανές.
Τα επίσημα στατιστικά στοιχεία στις ΗΠΑ δείχνουν ότι ο αριθμός των φτωχών ανήλθε από 45 εκατ. το 2000 σε 77 εκατ. το 2012. Αν και η φτώχεια επηρεάζει διαχρονικά έναν στους δύο Αφροαμερικανούς και αυτόχθονες Αμερικανούς Ινδιάνους, η κρίση είχε αποτέλεσμα και ο αριθμός των λευκών που διαμένουν σε περιοχές υψηλής φτώχειας να έχει αυξηθεί πλέον στο 20%. Ο μέσος Αμερικανός βιώνει ανεργία, αβεβαιότητα, έχει λιγότερο ρευστό, δανείζεται δυσκολότερα και απασχολείται κατά κύριο λόγο σε κακοπληρωμένες part time δουλειές.
Αγεφύρωτο χάσμα
Το έτερο «βρετανικό όνειρο», ήτοι το αμερικανικό όνειρο των Ευρωπαίων, έχει κι αυτό ξεφουσκώσει. Η Επιτροπή κοινωνικής κινητικότητας και παιδικής φτώχειας προειδοποιεί στην τελευταία της έκθεση ότι η Βρετανία είναι στα πρόθυρα του να μετατραπεί σε ένα έθνος όπου το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών θα είναι αγεφύρωτο. Σύμφωνα με τις προβλέψεις της, το διάστημα 2010 – 2020 θα είναι η πρώτη δεκαετία όπου θα σημειωθεί αύξηση στην απόλυτη φτώχεια, δηλαδή το εισόδημα των νοικοκυριών θα πέσει κάτω από το 60% του μέσου εισοδήματος. Συγκεκριμένα, τα νοικοκυριά σε απόλυτη φτώχεια αναμένεται να αυξηθούν έως το 2020, από 2,6 εκατ. σε 3,5 εκατομμύρια.
Στην άλλη πλευρά, ο παγκόσμιος πλούτος σημείωσε το 2013 αύξηση 8,3% στα επίπεδα-ρεκόρ των 263 τρισ. δολαρίων, σύμφωνα με την Credit Suisse. Οι εκατομμυριούχοι έχουν παγκοσμίως αυξηθεί από το 2000 κατά 164%, στα 34,8 εκατ. σήμερα, εκ των οποίων το 41% κατοικεί στις ΗΠΑ και το 25% στην Ευρώπη. Σχεδόν το 75% του συνολικού ευρωπαϊκού πλούτου συγκεντρώνεται σε Γερμανία, Βρετανία, Γαλλία και Ιταλία.
Οσο για την Ελλάδα, τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για το 2013 καταγράφουν μια δραματική εικόνα, με σχεδόν 3.800.000 άτομα να ζουν στο όριο της φτώχειας, δηλ. με εισόδημα κάτω του 60% από το μέσο διαθέσιμο εισόδημα. Ενδιαφέρον είναι πως από το πρώτο Μνημόνιο και μετά το ποσοστό αυξάνεται με γοργούς ρυθμούς, από 27,6% το 2010, σε 27,7% το 2011, 31% το 2012 και 34,6% το 2013. Παράλληλα, η έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους (ΓΠΚ) της Βουλής ανεβάζει τον αριθμό των Ελλήνων που το 2013 ζούσε υπό καθεστώς φτώχειας ή υπό την απειλή, λόγω υλικών στερήσεων και ανεργίας, στα 6,3 εκατ., πάνω δηλαδή από το μισό του πληθυσμού.
ΦΩΤΕΙΝΗ ΠΟΥΛΗ
Σάββατο, 25 Οκτωβρίου 2014
(Πηγές: Washington Post-Guardian)
Από enet
