Συζήτηση με τον επίσημο εκπρόσωπο του PYD στην Ευρώπη, Ζουχάτ Κομπάνι, και τον εκπρόσωπο του PYD στην Ελλάδα, δρ. Ιμπραήμ Μουσλέμ
ανδρέας δενεζάκης
3 νοέμβρη 2014, 08:36
Παρασκευή μεσημέρι. Στο Πολιτιστικό Σύλλογο των Κούρδων στην Αθήνα, παρέες παρέες Κούρδων παρακολουθούν με αγωνία και ενδιαφέρον, με δορυφορική σύνδεση, τα τελευταία νέα από τα κουρδικά κανάλια.
Στα γραφεία του πολιτιστικού συναντήσαμε τον επίσημο εκπρόσωπο του PYD για την Ευρώπη, Ζουχάτ Κομπανί, που επισκέφτηκε, για λίγες μέρες την Αθήνα. Είχαμε μαζί του μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση, με την ανεκτίμητη βοήθεια, και στη μετάφραση, του εκπρόσωπου του PYD στην Ελλάδα, δρ. Ιμπραήμ Μουσλέμ. Ο Ζουχάτ, μας ενημέρωσε για το τι συμβαίνει σήμερα στη Ροζάβα, το Δυτικό Κουρδιστάν, στη Βόρεια Συρία.
Στη μέση ο επίσημος εκπρόσωπος του PYD για την Ευρώπη, Ζουχάτ Κομπανί και δεξιά ο δρ. Ιμπραήμ Μουσλέμ, εκπρόσωπος του PYD στην Ελλάδα.
– Η Συρία βρίσκεται σε μια στρατηγική γεωπολιτική θέση με πολύ μεγάλη σημασία για την περιοχή. Γι’ αυτό παίξανε πολλά και διάφορα σενάρια για τη λύση του Συριακού προβλήματος. Τα σχέδια που εκπονήθηκαν και οι επιλογές που έμπαιναν μπροστά στο λαό της Συρίας ήταν τρείς:
Μια πρώτη επιλογή ήταν το πολιτικό Ισλάμ. Ενίσχυσαν ισλαμιστικές οργανώσεις, τάχα μετριοπαθών μουσουλμάνων που όμως γρήγορα γεννήθηκαν η Αλ Νούρσα και το ISIS. Αυτό δεν εκφράζει την συριακή πραγματικότητα, επειδή η Συρία είναι ένα εθνικό και θρησκευτικό μωσαϊκό. Η προσπάθεια υλοποίησης αυτού του σεναρίου έφερε τη Συρία σε ένα χάος. Αυτή δεν ήταν λύση. Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε. 200.000 θύματα, 9.000.000 πρόσφυγες, καταστροφή της δομής της Συρίας.
Μια δεύτερη επιλογή ήταν να κρατήσουμε το καθεστώς του Ασαντ με μερικές αλλαγές. Αυτό το σενάριο το καθεστώς δεν το δέχτηκε, γιατί όταν ο κόσμος ξεσηκώθηκε και ήθελε κάποιες αλλαγές, ήταν ειρηνική η εξέγερση, αλλά το καθεστώς επέμενε να μετατρέψει τον αγώνα σε ένοπλη σύρραξη, για να κρατηθεί το καθεστώς πιο δυνατό με την στρατιωτική του υπεροχή και την ένοπλη επέμβαση. Από την άλλη πλευρά όταν ο λαός ξεσηκώθηκε είχε σύνθημα να πέσει αυτό το καθεστώς και έτσι αμέσως η κυβέρνηση έχασε κάθε νομιμότητα απέναντι στον λαό. Δεν μπορούσε να μείνει αυτό το καθεστώς. Είναι δηλαδή και από δύο πλευρές που δεν μπορούσε να γίνει αυτή τη λύση. Από τη μια το ίδιο το καθεστώς δεν ήθελε και από την άλλη ο λαός δεν μπορούσε να κάνει πίσω. Η επιμονή σ’ αυτό το σενάριο συνέβαλε στο χάος που έχει δημιουργηθεί.
Η τρίτη επιλογή είναι ο λαός να πάρει την πρωτοβουλία να φτιάξει ένα μέτωπο, ένα δημοκρατικό μέτωπο που θα μπορούσε να κάνει τον αγώνα και να καταφέρει να κάνει μια Συρία με αποκεντρωμένες διοικήσεις, όχι κεντρική διοίκηση, και αυτό το σενάριο έχει και το μέλλον, ένα σενάριο που επιτρέπει να εκφραστούν μέσα όλοι οι λαοί και οι θρησκείες, και συνταγματικά και πολιτικά και στην πράξη να τους εγγυηθεί τα δικαιώματά τους. Στη Συρία ανάμεσα σε αυτές τις τρεις επιλογές, ανάμεσα σ’ αυτά τα τρία σενάρια υπάρχει πόλεμος.
Εμείς οι Κούρδοι είμαστε οι εκφραστές αυτούς του τρίτου σεναρίου. Και για αυτό το λόγο καταφέραμε να κάνουμε ένα δημοκρατικό μέτωπο με τους Αραβες και τους άλλους λαούς. Αλλά καταφέραμε και ανάμεσα στους Κούρδους να γεφυρώσουμε τις διαφορές. Δεν καταφέραμε όμως να το κάνουμε υπόθεση όλης της Συρίας. Το υλοποιούμε μόνο μέσα στις δικές μας περιοχές, δηλαδή στο Δυτικό Κουρδιστάν, στη Ροζάβα. Ούτε με το καθεστώς, ούτε με τους ισλαμιστές. Κρατήσαμε μια άλλη γραμμή. Με βάση ένα δημοκρατικό σύστημα αυτοδιοίκησης.
Λέμε όχι στο διαμελισμό της Συρίας
Αυτή η Δημοκρατική Αυτοδιαχείριση δεν έχει στόχο το διαμελισμό της Συρία, αλλά ο καθένας να εκπροσωπείται σε αυτή μέσα σε μια πολύμορφη (πλουραλιστική) Συρία. Τα Καντόνια εκπροσωπούν όλους τους λαούς που ζούνε εκεί, Κούρδοι, Αραβες, Συριάνοι, Χριστιανοί, Αρμένιοι, Τουρκμάνοι.
Μέσα στη πράξη, δυο χρόνια τώρα, αποδείχθηκε ότι οι λαοί αγκάλιασαν αυτή τη λύση και αυτή η λύση είναι βιώσιμη για την Συρία. Μπορεί το σύστημα της Αυτοδιοίκησης να αυτοχρηματοδοτηθεί. Μπορεί να λειτουργήσει και να λύσει και τα προβλήματα που δημιουργούνται. Μπορούν έτσι οι λαοί να κάνουν την άμυνά τους όλοι μαζί απέναντι στους εξωτερικούς κινδύνους, ασκώντας το δικαίωμα της λαϊκής αυτοάμυνας. Σιγά – σιγά αυτό το σενάριο, αυτό το σύστημα άρχισε να επηρεάζει και τις περιοχές στο υπόλοιπο Κουρδιστάν, σε ολόκληρη τη Συρία. Και αυτό έκανε όλο τον κόσμο να στρέψει την προσοχή του και να το μελετήσει. Ειδικά στην Ευρώπη, πολλοί έχουν πεισθεί, ανάμεσά τους αρκετοί επίσημοι ευρωπαίοι, ότι το σύστημα της Δημοκρατικής Αυτοδιοίκησης μπορεί να λειτουργήσει και είναι μια λύση για ολόκληρη τη Συρία. Αυτό το σύστημα εξασφαλίζει τη συμβίωση αποφεύγοντας τις εθνικές και θρησκευτικές διαφορές μεταξύ των λαών, δίνει την δυνατότητα να εκλέγουν εκπροσώπους αυτοί οι λαοί, διατηρώντας την ταυτότητά τους μπορούν να κάνουν την Αυτοδιοίκησή τους, Ολο αυτό το σύστημα στηρίζεται σε Κοινωνικά Συμβούλια, και αυτό είναι σαν ένα είδος Σύνταγμα.
Στην πραγματικότητα σε αυτό τον πόλεμο η επίθεση που γίνεται είναι επίθεση σε αυτό το σύστημα, το δημοκρατικό σύστημα που έχουμε δημιουργήσει εκεί. Αυτό δεν θέλουνε. Αυτό το σύστημα που έχουμε εγκαταστήσει στο δυτικό Κουρδιστάν, πολλά καθεστώτα στην Μέση Ανατολή το βλέπουν σαν κίνδυνο και γι’ αυτούς. Αυτό το καθεστώς που είναι στην Συρία, το Ιράκ, την Τουρκία, στηρίζεται στην αγνόηση των δικαιωμάτων και των αναγκών όλων των λαών εκεί. Αν ο λαός αποκτήσει την δική του εκπροσώπηση και έχει δύναμη, αυτό σημαίνει ότι καταρρέουν αυτά τα καθεστώτα αυτόματα.
Μέσα από αυτή την πολιτική οπτική, πλησίασαν αυτά τα Καντόνια με δύο στρατηγικές. Η πρώτη ήταν αποκλεισμός, το εμπάργκο. Από τη μια πλευρά οι ισλαμοφασίστες και από την άλλη πλευρά ήταν η Τουρκία, για να πεινάσει ο κόσμος και να απελπιστεί και να λέει «με τέτοιο σύστημα πεινάμε».
Η δεύτερη στρατηγική ήταν ο πόλεμος, μέσω των σαλαφιστών, ειδικά η Αλ Κάιντα, γιατί η Αλ Κάιντα έχει παγκοσμίως αυτό το όνομα και όλοι την φοβούνται. Με το εμπάργκο θέλουν να πεινάσει ο κόσμος και με την επίθεση θέλουν να φοβάται ο κόσμος, για να γίνει η αιτία για να φεύγει ο κόσμος.
Απέναντι σε αυτές τις δύο στρατηγικές, η Δημοκρατική Αυτοδιοίκηση κατάφερε να αμυνθεί. Προσπάθησαν με δύναμη να το καταστρέψουν αλλά σιγά – σιγά και κάθε μέρα φάνηκαν οι επιδιώξεις τους. Αυτή που ανησυχεί περισσότερο από το σύστημα αυτό είναι η Τουρκία, επειδή έχουμε 900 χιλιόμετρα σύνορα μαζί της, από την μια μεριά των συνόρων μέχρι την άλλη, αν τα ελευθερώσουν οι Κούρδοι, η Τουρκία δεν θα μπορούσε από την άλλη πλευρά, την δική της πλευρά, να καταφέρει 25 εκατομμύρια Κούρδοι να εξακολουθούν να είναι καταπιεσμένοι, χωρίς πολιτικά και πολιτιστικά δικαιώματα, υποχρεωμένοι να ζουν στο περιθώριο της ζωής.
Γι αυτό η Τουρκία προσπαθεί με κάθε τρόπο να εξοντώσει αυτό το σύστημα. Πολλές φορές κάνανε επίθεση στο Καντόνι του Αφρίν, δεν τα καταφέρανε. Μετά στο Σερίκανί, και εκεί δεν το καταφέρανε. Από την πλευρά του Καντονιού Αλ Τζαζίρε, δεν το καταφέρανε.
Όταν εξοπλίστηκε με πολλά και βαριά όπλα ο ISIS, από τη Μοσούλη που έπεσε, χωρίς μάχη, ξεκίνησε τη μεγάλη επίθεση στο Κομπανί. Με τα πολλά όπλα που πήρανε από τον ιρακινό και το συριακό στρατό, σύγχρονα όπλα, και με την υποστήριξη από την Τουρκία, με ανοιχτά σύνορα για αυτούς και ακόμα και με συντονισμό μεταξύ των ισλαμιστών και της Τουρκίας.
Γιατί διαλέξανε το Κομπανί
Διαλέξανε το Κομπανί, γιατί από αυτή την πόλη ξεκίνησε η επανάσταση, και νομίζουνε ότι εκεί που ξεκίνησε το σύστημα αυτό εκεί πρέπει να το καταστρέψουν. Το Κομπανί ήταν η δύναμη που έδενε ηθικά και τα άλλα καντόνια, αυτοί θέλανε να πετύχουν μια ψυχολογική νίκη, και έτσι να μεγαλώσει το ISIS τα σύνορα με την Τουρκία. Το Κομπανί είναι σαν ένα θυλάκιο που μπαίνει ανάμεσα στην περιοχή που θέλει το ISIS να κάνει το Χαλιφάτο.
Το Κομπανί είναι μικρή περιοχή και δεν έχει βουνά. Ετσι με τανκς, κανόνια και βαρύ εξοπλισμό υπολόγιζαν σε μια εύκολη νίκη. Κατάφεραν με τις τελευταίες επιθέσεις να καταλάβουν όλα τα χωριά της περιοχής. Η υποχώρησή μας από τα χωριά και το άδειασμα των χωριών από τον κόσμο ήταν για να μην γίνονται γενοκτονίες, και σφαγές. Ετσι φέραμε τον πόλεμο στην πόλη αφού στείλαμε τον κόσμο, για την καλύτερη προστασία του, στην Τουρκία για να μη γίνουν σφαγές. Ενας μικρός αριθμός πολιτών είναι στην πόλη του Κομπανί, άλλο ένα μέρος είναι πέρα από τα σύνορα σε μικρές περιοχές και καταυλισμούς προσφύγων. Το 40% της πόλης το κατέχει το ISIS αυτοί.
Σήμερα είναι 46 μέρες αγώνας. Είχανε υποθέσει ότι σε πέντε μέρες το Κομπανί θα πέσει. Ακόμα και από τις δηλώσεις του Ερντογάν δίνονταν η αίσθηση ότι δεν θα αντέξει, πάνω από πέντε μέρες, αυτή η αντίσταση με απλά και μικρά όπλα, με μικρές δυνατότητες. 46 μέρες μετά, με όλη αυτή την επίθεση, με όλα αυτά τα όπλα, δεν μπόρεσαν να καταλάβουν το Κομπανί. Τελευταία χρησιμοποιούν μια νέα τακτική. Επειδή δεν μπορούν να κάνουν επίθεση στέλνουν παγιδευμένα αυτοκίνητα. Γεμίζουν μπουκάλια με γκάζι, με ΤΝΤ και βενζίνη, και τα πετάνε 400 – 500 μέτρα με μηχάνημα που έχουνε (εκτοξευτήρες), αυτά φέρνουν μεγάλη καταστροφή στην πόλη.
Για τους ισλαμιστές είναι κιόλας ήττα. Είχαν συνηθίσει να πέφτουν εύκολα όλες οι πόλεις μπροστά τους, ιρακινές και συριακές. Η αντίσταση στο Κομπανί συγκίνησε την διεθνή κοινή γνώμη και ακόμα επηρέασε το ίδιο το ISIS. Εκανε και παγκοσμίως αίσθηση ότι μια μικρή πόλη αντιστάθηκε σε μια δύναμη που άλλοι στη Συρία και στο Ιράκ δεν μπόρεσαν να πολεμήσουν.
Στο Κομπανί πολεμάνε δύο πλευρές, Από την μια είναι ο πολιτισμός, τα ανθρώπινα δικαιώματα η δημοκρατία και η ελευθερία που εκπροσωπούνται από μας το YPG και το YPJ και από την άλλη πλευρά είναι ο πολιτισμός της δουλείας της καταπάτησης των ανθρώπινων δικαιωμάτων, το γύρισμα στο μεσαίωνα που εκφράζεται μέσα από το ISIS. Μέσα από το ISIS εκπροσωπείται η μη δημοκρατία και η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μέσα στο Κομπανί εκφράζεται η δημοκρατία και η ελευθερία των λαών. Η νίκη στο Κομπανί είναι νίκη για όλους τους δημοκράτες του κόσμου και το βλέπουν έτσι, για όλους τους δημοκράτες, και η ήττα του Κομπανί είναι ήττα για αυτούς.
Το ISIS είναι ένας γενικευμένος κίνδυνος για όλους μας, και ο κόσμος το έχει καταλάβει αυτό το πράγμα. Το Κομπανί είναι σήμερα στην πρώτη γραμμή του αγώνα για τη δημοκρατία για όλο τον κόσμο. Ο αγώνας του Κομπανί είναι ένας πόλεμος για την υπεράσπιση των ανθρώπινων αξιών
Στην θρησκεία του Ζωροάστρη, που έχει ποτίσει τις ρίζες του λαού μας, λέει ότι πάντα υπάρχει πόλεμος ανάμεσα στο κακό και το καλό, ανάμεσα στον Αχριμαν και τον Αχοραμασντα, το ISIS είναι εκπρόσωπος του Αχριμαν (του κακού) το Κομπανί και οι υπερασπιστές του είναι ο Αχοραμάσντα. Ο Αχριμάν είναι ο θεός του πολέμου και ο Αχοραμάσντα είναι ο θεός της καλοσύνης. Πάντα νικάει ο θεός της καλοσύνης, εμείς πιστεύουμε σε αυτό.
– Εβαλε μπρος το PYD, φτιάχνοντας τα καντόνια ένα πρόγραμμα που αναφέρεται στη δικαιοσύνη, την ελευθερία, τη δημοκρατία, τα δικαιώματα των γυναικών, την προστασία της οικολογικής ισορροπίας, την ελευθερία θρησκεύματος (ο καθένας μπορεί να πιστεύει ότι θέλει ή να μη πιστεύει τίποτα). Αυτά έχουν ζωή ενός χρόνου τώρα, από το Γενάρη του 2014, που ιδρύθηκαν τα Καντόνια, από το Δεκέμβρη του 2012 ξεκίνησε αυτή η προσπάθεια. Πρακτικά αυτό το ας το πούμε κυβερνητικό πρόγραμμα τί αλλαγές έχει επιφέρει στη ζωή των ανθρώπων; Όλα αυτά βεβαίως είναι ένας καταστατικός χάρτης, το σύνταγμα, η δημοκρατία που προτείνετε. Όμως για να λειτουργήσει μια κοινωνία, στην οικονομική βάση μπαίνει ένα ζήτημα του ποιος είναι ο ιδιοκτήτης των μέσων παραγωγής. Σήμερα καταστρέφονται δομές, καταστρέφονται εργοστάσια, καταστρέφονται πετρελαιοπηγές, καταστρέφεται η κτηνοτροφία κλπ. Αυτά πως προβλέπει το PYD να τα χειριστεί στο μέλλον ή άμεσα, τώρα;
– Το μικρό χρονικό διάστημα που έχουμε την εμπειρία από τα καντόνια, μας έδωσε πολύ καλά αποτελέσματα. Η Αντίσταση που γίνεται στο Κομπανί είναι αποτέλεσμα της ελευθερίας και της δύναμης αυτού του λαού. Κατά τη διάρκεια του μπααθικού καθεστώτος είχαν γίνει πολλές διακρίσεις και δεν υπήρχε εμπιστοσύνη ανάμεσα στους λαούς, αλλά μέσα στα Καντόνια που φτιάξαμε άλλαξε η κατάσταση. Σήμερα υπάρχει εμπιστοσύνη. Στη κυβέρνηση των καντονιών υπάρχουν εκπρόσωποι από όλους τους λαούς και αυτό έχει γίνει πεποίθηση στους λαούς ότι αυτοί είναι οι ιδιοκτήτες στα καντόνια. Παράδειγμα στο Καντόνι του Αλ Τζαζίρε υπάρχουν τρεις επίσημες γλώσσες: Αραβικά, Κουρδικά και Σουριανί. Από την πλευρά της οικονομίας, πρέπει να πούμε ότι στη Συρία εδώ και τρία χρόνια υπάρχει εμπόλεμη κατάσταση και σε σύγκριση με τις άλλες συριακές περιοχές, η οικονομική και η πολιτική της Ροζάβα, ήταν η αιτία που πολύς κόσμος από την υπόλοιπη Συρία, είχε επιλέξει να μεταναστεύσει εκεί, σαν πρόσφυγες, και να ζήσει εκεί σε αυτές τις περιοχές.
Πετρέλαιο: 15 λεπτά το λίτρο!
Η οικονομία που λειτουργεί τώρα και που αναπτύσσεται εκεί, έχει βάση τον συνεταιρισμό και αυτό ανοίγει το δρόμο στο λαό να πάρει πρωτοβουλίες μόνος του. Παρόλη την εμπόλεμη κατάσταση έχουν δημιουργηθεί αρκετοί συνεταιρισμοί, έχουν γίνει γυναικείοι συνεταιρισμοί, αγροτικοί συνεταιρισμοί, στην οικοδομή κλπ. Παράδειγμα το πετρέλαιο στη Ροζάβα (Δυτικό Κουρδιστάν) τώρα κάνει 15 λεπτά το λίτρο, παρόλο που δεν έχουμε διυλιστήρια και πετρελαιοπηγές, νομίζω ότι είναι η χαμηλότερη τιμή παγκοσμίως. 15 λεπτά το λίτρο! (σ.σ. για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης, στην υπόλοιπη Συρία, αν βρει κανείς να αγοράσει, η τιμή του είναι γύρω στα 2 ευρώ το λίτρο). Δηλαδή ο πρώτος μας στόχος είναι να καλυφθούν οι πρώτες οι βασικές ανάγκες του κόσμου.
Από αυτή την πλευρά υπάρχουν δύο προβλήματα. Το πρώτο είναι ο πόλεμος που δεν αφήνει να λειτουργήσει η δημοκρατία σε όλο της το πλάτος. Βέβαια αν δεν ήταν η πολεμική κατάσταση στη Ροζάβα η οικονομική κατάσταση θα ήταν πολύ καλύτερη. Αλλα και πάλι άμα συγκρίνεις την Ροζάβα με άλλες περιοχές γύρω – γύρω και στην υπόλοιπη Συρία και στην Τουρκία και στο Ιράκ, θα βρεις ότι εκεί η ζωή είναι πιο φτηνή από όλους.
Το δεύτερο είναι η εμπορική πολιορκία (εμπάργκο – αποκλεισμός) που έχουν κάνει στην περιοχή οι ισλαμιστές του ISIS, το καθεστώς του Ασαντ και η Τουρκία, και δεν αφήνουν να γίνονται εμπορικές συναλλαγές. Αν ήταν ανοιχτοί οι δρόμοι και γίνονταν εμπορικές συναλλαγές με τους γύρω λαούς και χώρες θα βελτιωνόταν αρκετά η οικονομική κατάσταση των λαών της Ροζάβα Ετσι οι έμποροι και αυτοί που ελέγχουν τις καταστάσεις έχουν αυξήσει τις τιμές. Υπάρχουν αγαθά, αλλά οι τιμές θα μπορούσαν να είναι πολύ πιο χαμηλές από ότι είναι τώρα. Γι αυτό ο αγώνας μας είναι να ανοίξουμε τους δρόμους με τον υπόλοιπο κόσμο για να μπορέσουμε να έχουμε ελεύθερες συναλλαγές. Σήμερα η κατάσταση μας επιβάλει μια οικονομία του πολέμου.
Εμείς τώρα δίνουμε προτεραιότητα στο πως μπορεί ο κόσμος να επιζήσει από αυτή την κατάσταση. Πρέπει να ξέρετε ότι εμείς αντιμετωπίζουμε μια γενοκτονία, από μία γενική τρομοκρατική οργάνωση, η οποία δεν αρκείται να καταστρέφει τις πόλεις και τις υποδομές, θέλει να κάνει σφαγές. Εμείς κάνουμε μια μάχη, αυτοάμυνα. Πιστεύω με την νίκη αυτή της αντίστασης όλος ο δημοκρατικός κόσμος θα στηρίξει την προσπάθειά μας, τον λαό σε αυτές τις περιοχές και θα γίνουν επενδύσεις εκεί.
Το πιο σημαντικό είναι η νίκη κατά των τρομοκρατών και η ενίσχυση του λαού, της αυτοδιαχείρισής του και της δύναμής του. Τα υπόλοιπα μπορούμε μετά να ξαναλειτουργήσουμε. Εμείς αυτόν τον πόλεμο αναγκαστικά τον κάνουμε, δεν τον διαλέξαμε. Αυτοί μας κάνουν επίθεση εμείς κάνουμε αυτοάμυνα. Δεν κάναμε επίθεση σε κανέναν, ούτε θέλουμε να κάνουμε. Οποιος μας επιτίθεται εμείς θα αμυνθούμε. Για πολλές επιθέσεις κατά του Κομπανί οι διεθνείς δυνάμεις έχουν ευθύνη. Αμα είχαν υποστηρίξει το σύστημα που χτίζουμε στο Κομπανί, δεν θα μπορούσε το ISIS να κάνει αυτά που κάνει τώρα.
Στην αρχή ενίσχυσαν το ISIS για να καταστρέψει την εμπειρία αυτή, ο καθένας για δικούς του λόγους. Αλλά όταν είδαν ότι ο κίνδυνος είναι γενικευμένος για όλους, όχι μόνο για μας, κάποιοι αρχίσανε να το καταλαβαίνουν κι αρχίσανε να αλλάζουν. Εμείς πιστεύουμε ότι ακόμα υπάρχει καιρός να δημιουργήσουμε ένα μέτωπο δημοκρατικό, για να καταφέρουμε να νικήσουμε το ISIS.
– Η πολιτική πρόταση που κάνει το PYD δεν βάζει σε ανησυχία την κουρδική αυτόνομη περιοχή του ΙΡΑΚ, που έχει άλλο σύστημα, και μήπως είναι ο λόγος που ανησυχούν μήπως και το τουρκικό Κουρδιστάν αρχίσει και του μπαίνουν ιδέες στο μυαλό;
– Σχετικά με το Ιρακινό Κουρδιστάν. Ξέρετε αυτοί είναι στο Ιράκ εμείς είμαστε στη Συρία. Αλλα όποιες διεργασίες και προβληματισμοί αναπτύσσονται εκεί, στο τέλος πιστεύω ότι θα νικήσει αυτό που θέλει ο λαός και αυτό πιθανόν να είναι και θετικό γι αυτούς, δηλαδή τους δίνει μια λύση, δοκιμασμένη λύση απέναντι στα προβλήματα που έχουν δημιουργήσει τα δικτατορικά καθεστώτα της περιοχής. Αν δούνε με θετικό μάτι θα λύσουν τα προβλήματα που έχουν και δεν θα μπούνε στην ίδια κατάσταση που μπήκανε και άλλα καθεστώτα στη Μέση Ανατολή. Ο λαός και στο Ιράκ θετικά κοιτάει την εμπειρία αυτή. Η κυβέρνηση του Ιρακινού Κουρδιστάν επίσημα αναγνώρισε τα Καντόνια, επειδή τα καντόνια κάνουν αντίσταση και σταματήσανε το ISIS. Και στο Βόρειο Κουρδιστάν, το Τουρκικό Κουρδιστάν, ο λαός άρχισε να εξετάζει την εμπειρία μας. Το θέλουν πολύ κι αυτοί. Πιστεύουμε ότι αυτό το σύστημα δεν είναι μόνο για τον κουρδικό λαό, αλλά είναι για τους λαούς της περιοχής. Είναι μια καλή λύση.
Για τη στρατιωτική βοήθεια από άλλα κράτη
– Πολλές φορές ακούμε στα ραδιόφωνα, στις τηλεοράσεις ότι οι μαχητές ζητούν βοήθεια , πολεμική βοήθεια, από την Τουρκία, από τους Αμερικάνους, από όλους αυτούς που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο δημιούργησαν το ISIS. Δηλαδή κάποιες φορές λένε γιατί δεν μπαίνουν μέσα; Κάθονται και μας βλέπουν στα σύνορα και δεν μπαίνουν μέσα τα τουρκικά στρατεύματα για να βοηθήσουν. Είναι κάτι που θέλουν οι μαχητές του Κομπανί; Θα είναι αποτελεσματική βοήθεια αυτό;
– Ποτέ κανείς δεν ζήτησε να μπει τουρκικός στρατός στο Κομπανί. Αυτό που ζητήσαμε είναι να ανοίξει ένας διάδρομος μεταξύ του Καντονιού Αλ Τζαζίρε και του Καντονιού του Κομπανί για να μπορέσουν οι PYG και PYJ, οι δυνάμεις λαϊκής προστασίας από το Αλ Τζαζίρε να περάσουν στο Κομπανί και να βοηθήσουν.
Για την Αμερική και τις συμμαχικές δυνάμεις, αυτοί επειδή βλέπουν τους ισλαμιστές σαν τρομοκρατική οργάνωση, τους ρωτήσαμε γιατί τους πολεμάτε στο Ιράκ και δεν τους πολεμάτε και στη Συρία; Εσείς θέλετε να εξαφανίσετε το ISIS και δεν μπορεί να γίνει μόνο με αεροπορικές επιθέσεις. Πάνω στο έδαφος είναι οι κουρδικές δυνάμεις. Ποιος είναι ο λόγος να μη συνεργαστείτε και να τους βοηθήσετε για να χτυπηθεί το ISISαποτελεσματικά. Γι αυτό πρέπει να αφήσουν να αυξηθούν οι δυνάμεις των Κούρδων. Βοήθεια δεν ζητήσαμε μόνο από την Αμερική. Εχουμε ζητήσει αρχικά και από τη Ρωσία, και από όλο τον κόσμο.
Πρέπει να σκεφτόμαστε σαν το λαό που είναι στο Κομπανί και έχει απλά όπλα και έχει απέναντι μια τρομοκρατική δύναμη που είναι εξοπλισμένη με βαριά και σύγχρονα όπλα. Πως θα σκεφτόταν αυτός ο λαός; τι θα έκανε;
Σήμερα υπάρχει μια κατάσταση. Ολο και περισσότεροι στεκόμαστε απέναντι από το τρομοκρατικό ISIS. Ετσι εμείς πιστεύουμε ότι με όποιους είναι απέναντι από αυτούς μπορούμε να κάνουμε κάποιες συνεργασίες μαζί τους, με την προϋπόθεση ότι ο ίδιος ο λαός στην περιοχή θα επιλέγει τον τρόπο ζωής του, την αυτοδιαχείρισή του, την αυτοδιοίκησή του, την λειτουργία του πολιτικού συστήματος. Δεν θα δεχόμαστε αυτή η βοήθεια που θα ρθεί να είναι σε βάρος της ελευθερίας και της δημοκρατίας του λαού.
Ότι συμφέρει την δημοκρατία και την ελευθερία του λαού μας θα το δεχόμαστε. Και ότι είναι σε αντίθεση με αυτό θα είμαστε απέναντι. Αυτές είναι οι αρχικές βασικές μας σκέψεις και είναι η στρατηγική μας αυτό.
– Αυτό αφορά και την πρόταση της Τουρκίας για τους 1300 στρατιώτες του Ελεύθερου Συριακού Στρατού, που θέλει να πάνε στο Κομπανί;
– Είπαμε από την αρχή. Οποιος θέλει να πολεμήσει το ISIS είναι καλοδεχούμενος. Αλλά το ISISδεν είναι μόνο στο Κομπανί. Παντού υπάρχει το ISIS. Αυτοί που θέλουν να βοηθήσουν το Κομπανί μπορούν να ανοίξουν άλλα μέτωπα γύρω – γύρω από το Κομπανί και έτσι άμεσα θα βοηθήσουν το Κομπανί. Αμα θέλουν μπορούν να έρθουν και στο Κομπανί αλλά αυτό πρέπει να γίνει σε συνεργασία με τις Μονάδες Λαϊκής Προστασίας YPG. Εκεί η κατάσταση που υπάρχει, αν δεν υπάρχει μια σωστή συνεργασία μεταξύ των δυνάμεων μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα για την άμυνα της πόλης. Το ίδιο είπαμε και για τους Πεσμεργκά, το ίδιο λέμε και για τον ΕΣΣ. Ετσι κι αλλιώς από την αρχή μέσα στην πόλη υπάρχουν μαχητές από τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό. Σαν ανέκδοτο: Για το ISIS το Κομπανί είναι ο δρόμος για τον Παράδεισο. Από δω πάνε απευθείας στον Παράδεισο για να βρούνε τις γυναίκες και ότι άλλο νομίζουν. Φαίνεται ότι και άλλες δυνάμεις πιστεύουν ότι εκεί αρχίζει ο παράδεισος και θέλει όλος ο κόσμος να «βοηθήσει» με την ελπίδα να πάρουν κάτι από εκεί. Αλλά η κατάσταση στο Κομπανί είναι η Αντίσταση και όλα θα είναι στο πλαίσιο της Αντίστασης και δεν υπάρχει θέση για άλλους εκεί.
Πολλές φορές σε αυτές τις καταστάσεις είναι πολλοί που νομίζουν ότι είναι ευκαιρία για εκμετάλλευση, για να κερδίσουν κάτι. Η αλήθεια είναι ότι εκεί γίνεται μεγάλη αντίσταση και όποιος θέλει να πάει εκεί πρέπει να προετοιμάσει τον εαυτό του για αυτή την αντίσταση αλλιώς θα χάσει.
Περάσανε περίπου 60 άτομα από τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό, έτσι κι αλλιώς αυτοί έχουν αρκετά προβλήματα μεταξύ τους. Το στρατηγικό τους επιτελείο στο Χαλέπι δήλωσε ότι δεν μπορούν να αφήσουν το Χαλέπι για να πάνε να πολεμήσουν στο Κομπανί. Η Τουρκία προσπαθεί να στείλει κάποιους για να κάνει την πολιτική της. Προσπαθεί η Τουρκία να μπει στρατιωτικά στην περιοχή αλλά δεν τα κατάφερε. Με την επίθεση μέσω του ISIS δεν τα κατάφερε. Είπανε ότι δέχονται να περάσουν οι Πεσμεργκά πιστεύοντας ότι εμείς θα αρνηθούμε να έρθουν και έτσι θα δημιουργηθεί ενδοκουρδικό πρόβλημα. Ούτε αυτό το καταφέρανε. Ε, μετά όταν είδανε ότι δεχτήκαμε αυτό και έγινε, είπανε ότι επειδή θα έρθουν Πεσμεργκά πρέπει να έρθουν και ΕΣΣ. Ετσι ο Ερντογάν τα έχει μπερδέψει στο μυαλό του. Κάθε μια ώρα έχει διαφορετική δήλωση τώρα τελευταία, έτσι έχει πάθει ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΚΟΜΠΑΝΙ.
– Οι Πεσμεργκά φτάσανε;
– Εχουν φτάσει στα σύνορα. Δέκα μπήκαν μέσα για να έρθουν σε επαφή με το YPG, να δούνε πως θα το κάνουνε. Αλλά οι Τουρκία έχει κάνει και σε αυτούς αποκλεισμό. Τους έχει βάλει σε κοντέινερ, τους συμπεριφέρεται σαν να είναι αιχμάλωτοι. Δεν έχουν ούτε τηλέφωνο ούτε τίποτα. Είχανε ανάγκες σε τρόφιμα, πήγαν Κούρδοι της Τουρκίας να τους δώσουν τρόφιμα και δεν τους αφήσανε. Θέλει να δώσει ένα μήνυμα. Επειδή δεν μπορούσε να αρνηθεί στους Πεσμεργκά να έρθουν, έτσι δημιουργεί προβλήματα διάφορα. Πιστεύω ότι θα περάσουν σύντομα στο Κομπανί, αλλά δεν ξέρω και τι μπορεί να αποφασίσει η Τουρκία, όπως ξέρετε και εσείς που είστε γείτονες με την Τουρκία τους ξέρετε καλύτερα.
Η γυναίκα στο Κομπανί
– Από τον Σεπτέμβρη στο Κομπανί οι μαχήτριες του YPJ έχουν συγκεντρώσει την προσοχή και τον θαυμασμό όλου του κόσμου. Αυτό που γίνεται εκεί είναι εκπληκτικό. Τι έχεις να πεις για τις γυναίκες του Κομπανί;
– Η επανάσταση στη Ροζάβα στην πραγματικότητα είναι η επανάσταση της γυναίκας. Η γυναίκα είναι αρχηγός στην επανάσταση αυτή. Η γυναίκα κατάφερε μέσα σε αυτό το σύστημα να έχει τη δική της δύναμη. Η γυναίκα κάνει την άμυνα, δημιουργεί μύθους και δίνει παράδειγμα στις γυναίκες όλου του κόσμου. Η κούρδισσα δίνει τη μάχη της για την παγκόσμια γυναίκα. Να δείτε το ISIS τι μπορεί να κάνει κατά της γυναίκας. Τις βασανίζουν, τις βιάζουν, τις πουλάνε σε σκλαβοπάζαρα, τις σκοτώνουν, αποκεφαλίζουν τα πτώματα. Ετσι αυτή η αντίσταση είναι για την παγκόσμια γυναίκα. γι’ αυτό οι γυναίκες του κόσμου πρέπει να στηρίξουν το αγώνα της γυναίκας του YPJ. Οι κούρδισσες είναι σύμβολο. Πάντα εκεί που υπάρχουν τα μεγαλύτερα προβλήματα, και η μεγαλύτερη καταπίεση, εκεί ξεπηδούν δυνατότητες για τις καλύτερες λύσεις και δημιουργούνται συνθήκες για την καλύτερη ανάπτυξη.
Ολος ο κόσμος έδειξε θαυμασμό γι’ αυτή τη γυναίκα. Αυτό δείχνει ότι ο λαός μπορεί να βρει το δρόμο μόνος του και να δώσει λύσεις στα προβλήματά του και να νικήσει. Η ζωή μαζί με τη γυναίκα είναι όμορφη. Εδώ και αιώνες ένα από τα στηρίγματα της κοινωνίας είναι η ανισότητα των δύο φύλων. Η κούρδισσα που ξεκίνησε την επανάσταση αυτή θα δώσει και τέλος στο μονοπώλιο αυτό των αντρών, στην ιδιαίτερη καταπίεση που υφίσταται η γυναίκα. Για μια κοινωνική ζωή, όχι ο ένας πάνω και ο άλλος κάτω, η κοινωνική ισότητα και η ελευθερία φαίνεται μέσα από την ισότητα και ελευθερία της γυναίκας. Δηλαδή είναι μια επανάσταση δημοκρατική, πολιτισμική, πολιτική και αυτό θα αντανακλά σε όλο τον κόσμο. Ανοίγει έναν καινούργιο ορίζοντα. Η κουρδική αντίσταση θα φέρει και μεγαλύτερη ελευθερία. Οι ηρωίδες που έχουν δώσει τη ζωή τους στον αγώνα σαν την Περιβάν, που με τη τελευταία σφαίρα της αυτοκτόνησε για να μην πέσει στα χέρια του ISIS, σαν την κομαντάντο Αρίν Μιρκάν που ζώστηκε με εκρηκτικά και θυσίασε τον εαυτό της, σαν το σύμβολο της αντίστασης, την Ριάνα που εξόντωσε μόνη της πάνω από 100 ισλαμοφασίστες και πριν από λίγες μέρες σκοτώθηκε, το ISIS αποκεφάλισε το πτώμα της, και τόσες άλλες, η κάθε μια από αυτές είναι η ιστορία της γυναίκας στο Κομπανί.
– Το Κομπανί θα πέσει;
– Το είπαμε από την αρχή. Όχι δεν πρόκειται να πέσει. Θα νικήσουμε!!!
Ο αγώνας του Κομπανί είναι ένας πόλεμος για την υπεράσπιση των ανθρώπινων αξιών