Θα αποτολμήσω κάποιες σκέψεις γύρω από αυτά που βλέπουμε σαν Ελληνική και όχι μόνο επικαιρότητα γύρω μας.
Πολλές κινήσεις οικονομικού και πολιτικού χαρακτήρα γίνονται και μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα πολλά πράγματα αλλάζουν.
Η Σύνοδος κορυφής G20, η μάλλον καταληκτική απόφαση για διέλευση αγωγού υδρογονανθράκων μέσω Ισραήλ – Ελλάδας – Ιταλίας, η ένταξη των Ελληνικών τραπεζών στη ΕΚΤ, η εκτιμήσεις Αμερικανικών ΜΜΕ για προσοχή στο χειρισμό της Ελληνικής οικονομικής κατάστασης, επιλεκτικά ίσως πολιτικά εσωτερικά «κτυπήματα» κλπ.
Έχω την εντύπωση ότι η κρίση της Ουκρανίας έβαλε πολλούς, (συνασπισμούς κρατών και κεφάλαιο), να σκεφτούν σε άλλη γεωπολιτική βάση και οικονομική πολιτική φυσικά, σε βάθος χρόνου.
Ευκαιρία λοιπόν μεγάλη θα έλεγα για την χώρα μας να παίξει και αυτή το χαρτί που συγκυριακά της προσφέρεται.
Πολιτικό «γατόνι» πιστεύω ότι υπάρχει, το θέμα είναι για ποιόν δουλεύει.
Και η πρόσφατη κίνηση του «νεκροθάφτη» να το παίξει ζωοδότης είναι μια κίνηση (όχι δική του φυσικά), που άμα την αναλύσει κανείς λέει πολλά και θέλει μεγάλη προσοχή.
Στη χειρότερη περίπτωση κάτι φαίνεται να κινείται πάντως.
Έστω και μόνο αυτό να συμβαίνει ο σοφός λαός λέει το γνωστό (από το ντιπ κι ολότελα καλή και η Παναγιώταινα).
Αυτό που φαίνεται ξεκάθαρα είναι ότι δε μας θέλουν τελείως διαλυμένους πάντως και αυτό είναι κάτι το θετικό μπροστά στην τέλεια μαυρίλα…
Τελειόφοιτος Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών «Πεζοδρομίου».
Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα.
