kefalonian and ithakisian modern way of acting and thinking
One Response to απάντηση ΚΚΕ στην κα θεοπεφτάτου
aris
12/15/2014 – 15:54 #
Τώρα τι να απαντήσει κανείς και στους δύο??
Το σωστότερο είναι αυτό που λέει «εδώ ο κόσμος πνίγεται και το αυτό χτενίζεται»!
Το ΚΚΕ είναι ακόμα στη λογική ότι η Ελλάδα είναι στη μέση της Εδέμ και φιλοσοφεί πως θα οργανώσουμε την κοινωνία και ας κατεβαίνει ένας όφις σαράντα μέτρα από τη μηλιά γεμάτος μήλα. Είναι κάτι σα να μη ξέρεις μπάνιο να πνίγεσαι και αντί να σου πετάνε σωσίβιο να προσπαθούν να σε μάθουν να κολυμπάς, δηλαδή αντίο μαστέλο θιακοκεφαλλονίτικα.
Το ΚΚΕ βρίσκει λύσεις λες και όλος ο κόσμος είναι τα σύνορα της Ελλάδας, δογματικό όπως πάντα και όχι ευέλικτο. Αυτές τις βρίσκει και ο παπάς της ενορίας αν είναι παπάς φυσικά και όχι «παπάς».
Η κ Θεοπεφτάτου επί των θεωρητικών πάντα και επί των πρακτικών νομίζει ότι βρίσκεται ακόμα στην υπηρεσία της στη πάλαι ποτέ Νομαρχία, όπου από ότι έχω καταλάβει γινότανε ένα κομπρεμί αριστεροδέξιων και ώ του θαύματος έβγαινε η συμφέρουσα κίνηση και λύση!
Τώρα για ποιους συμφέρουσα ακριβώς δε ξέρω, ή μάλλον ξέρω αλλά βάζω φερμουάρ.
Πάμε πάρα κάτω λοιπόνε:
Το έχω επαναλάβει ότι στην πλάτη της Ελλάδας και του κοσμάκη της παίζουν παιχνίδι οικονομικής εξαθλίωσης για να αποκομίσουν οφέλη κάποιοι που σε συγκεκριμένη χρονική στιγμή μας θέλουν οικονομικά διαλυμένους και άρα του στιλ «πάρε ότι θέλεις παλιατζή από μια χώρα που δε ζεί». Και θα το πάρουν πολύ σύντομα.
Όταν θα συμβαίνει αυτό εμείς δε θα έχουμε πάρει χαμπάρι γιατί αλλού στρέφουνται τα μυαλά μας όπως συμβαίνει σε κάθε υπανάπτυχτο λαό.
Αρκεί μόνο να παρακολουθήσουμε τις μεταβολές της τιμής του πετρελαίου να δούμε ποιές οικονομίες επηρεάζονται και πως τα τελευταία χρόνια, όπως επίσης πως επηρεάζεται η τιμή και το ενδιαφέρον εξόρυξης υδρογονανθράκων από μεγάλα βάθη, πως και γιατί ξεπουλιούνται σε αστείες τιμές εύρωστες Ελληνικές επιχειρήσεις, ποιοι αγοράζουν πακέτα μέσα στη συνεχή πτώση του χρηματιστήριου και άλλα πολλά.
Τι μας νοιάζουν όμως όλα αυτά? Τα ενδιαφέροντα για καιρό θα είναι πόσο γυαλισμένη είναι η φαλάκρα του νέου πρόεδρου, αν φόρεσε γραβάτα ο Αλέξης και πότα πρόλαβε να παντρευτεί ο έγκλειστος νεοφοιτητής και άμα θα του παρασχεθεί και επίδομα τέκνων ως φυλακισμένου. Και το σπουδαιότερο μας λείπει μισός βουλευτής για τους 180. Για την ώρα μαζεύουνται 179,5!! Τώρα πως γίνεται δε ξέρω, αλλά αφού το λένε τα ΜΜΕ θα γένεται κι αυτό, τόσα έχουνε γένει μέχρι τώρα.
Είμαστε μια ευχάριστη ατμόσφαιρα που έλεε όχι ο νόνος μου αλλά ο Ντίνος Ηλιόπουλος!
Άρα ανάλογη και η διασκέδαση:
Ολαρία, ολαρά, χιόνι πέφτει από ψηλά | χιόνι πέφτει και σκεπάζει την αυλή μας, το μυαλό μου φτερουγίζει μακριά | χιόνι πέφτει και σκεπάζει τη σκεπή μας και το άρρωστο σκυλί μας ξεψυχά |
Ολαρία, ολαρά, μαύρο τύμπανο χτυπά | τα παιδιά που αγαπούν τα στρατιωτάκια, τ’ αλογάκια και τα ξύλινα σπαθιά | βρικολάκιασαν σε τούτα τα στιχάκια, έλα μέσα και μίλα πιο σιγά |
Ολαρία, ολαρά, δάγκωσε με πιο βαθιά | Αχ, ο Όλιβερ Τουίστ χαμογελάει και ο Χίτλερ του χαϊδεύει τα μαλλιά | διαμαντένιο δαχτυλίδι του φοράει και πετούν αγκαλιασμένοι μακριά |
Ολαρία, ολαρά, με σουραύλια και βιολιά | θα βρεθούμε όλοι μαζί στο πανηγύρι, θα ‘ναι όλη η παλιά μας συντροφιά | και θα πιούμε από το ίδιο το ποτήρι και την πιο πικρή γουλιά |
Ολαρία, ολαρά, γύρω, γύρω τα παιδιά | ο μαρκήσιος Ντε Σαντ μ’ ένα χίπη, ο φονιάς με το θύμα αγκαλιά | ο γραμματέας μαζί με τον αλήτη κι η παρθένα με τον σατανά |
Όλα είναι μακρινά κι ευτυχισμένα | και το χιόνι πέφτει από ψηλά | τα ζευγάρια στροβιλίζονται πιο πέρα | κι η κοπέλα μου αστράφτει από χαρά.
Τώρα τι να απαντήσει κανείς και στους δύο??
Το σωστότερο είναι αυτό που λέει «εδώ ο κόσμος πνίγεται και το αυτό χτενίζεται»!
Το ΚΚΕ είναι ακόμα στη λογική ότι η Ελλάδα είναι στη μέση της Εδέμ και φιλοσοφεί πως θα οργανώσουμε την κοινωνία και ας κατεβαίνει ένας όφις σαράντα μέτρα από τη μηλιά γεμάτος μήλα. Είναι κάτι σα να μη ξέρεις μπάνιο να πνίγεσαι και αντί να σου πετάνε σωσίβιο να προσπαθούν να σε μάθουν να κολυμπάς, δηλαδή αντίο μαστέλο θιακοκεφαλλονίτικα.
Το ΚΚΕ βρίσκει λύσεις λες και όλος ο κόσμος είναι τα σύνορα της Ελλάδας, δογματικό όπως πάντα και όχι ευέλικτο. Αυτές τις βρίσκει και ο παπάς της ενορίας αν είναι παπάς φυσικά και όχι «παπάς».
Η κ Θεοπεφτάτου επί των θεωρητικών πάντα και επί των πρακτικών νομίζει ότι βρίσκεται ακόμα στην υπηρεσία της στη πάλαι ποτέ Νομαρχία, όπου από ότι έχω καταλάβει γινότανε ένα κομπρεμί αριστεροδέξιων και ώ του θαύματος έβγαινε η συμφέρουσα κίνηση και λύση!
Τώρα για ποιους συμφέρουσα ακριβώς δε ξέρω, ή μάλλον ξέρω αλλά βάζω φερμουάρ.
Πάμε πάρα κάτω λοιπόνε:
Το έχω επαναλάβει ότι στην πλάτη της Ελλάδας και του κοσμάκη της παίζουν παιχνίδι οικονομικής εξαθλίωσης για να αποκομίσουν οφέλη κάποιοι που σε συγκεκριμένη χρονική στιγμή μας θέλουν οικονομικά διαλυμένους και άρα του στιλ «πάρε ότι θέλεις παλιατζή από μια χώρα που δε ζεί». Και θα το πάρουν πολύ σύντομα.
Όταν θα συμβαίνει αυτό εμείς δε θα έχουμε πάρει χαμπάρι γιατί αλλού στρέφουνται τα μυαλά μας όπως συμβαίνει σε κάθε υπανάπτυχτο λαό.
Αρκεί μόνο να παρακολουθήσουμε τις μεταβολές της τιμής του πετρελαίου να δούμε ποιές οικονομίες επηρεάζονται και πως τα τελευταία χρόνια, όπως επίσης πως επηρεάζεται η τιμή και το ενδιαφέρον εξόρυξης υδρογονανθράκων από μεγάλα βάθη, πως και γιατί ξεπουλιούνται σε αστείες τιμές εύρωστες Ελληνικές επιχειρήσεις, ποιοι αγοράζουν πακέτα μέσα στη συνεχή πτώση του χρηματιστήριου και άλλα πολλά.
Τι μας νοιάζουν όμως όλα αυτά? Τα ενδιαφέροντα για καιρό θα είναι πόσο γυαλισμένη είναι η φαλάκρα του νέου πρόεδρου, αν φόρεσε γραβάτα ο Αλέξης και πότα πρόλαβε να παντρευτεί ο έγκλειστος νεοφοιτητής και άμα θα του παρασχεθεί και επίδομα τέκνων ως φυλακισμένου. Και το σπουδαιότερο μας λείπει μισός βουλευτής για τους 180. Για την ώρα μαζεύουνται 179,5!! Τώρα πως γίνεται δε ξέρω, αλλά αφού το λένε τα ΜΜΕ θα γένεται κι αυτό, τόσα έχουνε γένει μέχρι τώρα.
Είμαστε μια ευχάριστη ατμόσφαιρα που έλεε όχι ο νόνος μου αλλά ο Ντίνος Ηλιόπουλος!
Άρα ανάλογη και η διασκέδαση:
Ολαρία, ολαρά, χιόνι πέφτει από ψηλά | χιόνι πέφτει και σκεπάζει την αυλή μας, το μυαλό μου φτερουγίζει μακριά | χιόνι πέφτει και σκεπάζει τη σκεπή μας και το άρρωστο σκυλί μας ξεψυχά |
Ολαρία, ολαρά, μαύρο τύμπανο χτυπά | τα παιδιά που αγαπούν τα στρατιωτάκια, τ’ αλογάκια και τα ξύλινα σπαθιά | βρικολάκιασαν σε τούτα τα στιχάκια, έλα μέσα και μίλα πιο σιγά |
Ολαρία, ολαρά, δάγκωσε με πιο βαθιά | Αχ, ο Όλιβερ Τουίστ χαμογελάει και ο Χίτλερ του χαϊδεύει τα μαλλιά | διαμαντένιο δαχτυλίδι του φοράει και πετούν αγκαλιασμένοι μακριά |
Ολαρία, ολαρά, με σουραύλια και βιολιά | θα βρεθούμε όλοι μαζί στο πανηγύρι, θα ‘ναι όλη η παλιά μας συντροφιά | και θα πιούμε από το ίδιο το ποτήρι και την πιο πικρή γουλιά |
Ολαρία, ολαρά, γύρω, γύρω τα παιδιά | ο μαρκήσιος Ντε Σαντ μ’ ένα χίπη, ο φονιάς με το θύμα αγκαλιά | ο γραμματέας μαζί με τον αλήτη κι η παρθένα με τον σατανά |
Όλα είναι μακρινά κι ευτυχισμένα | και το χιόνι πέφτει από ψηλά | τα ζευγάρια στροβιλίζονται πιο πέρα | κι η κοπέλα μου αστράφτει από χαρά.
Χουά χουά χουά χα χα χα χα χα χά.