Γιάννης Πανούσης
Τι’ ταν τούτο;
Φιλί, φανέρωμα ή φονικό;
Αγγέλα Αποστολοπούλου, Δέντρα θαλάσσης ανεπλέκονταν
Θυμάμαι πριν από πολλά χρόνια, στην αρχή της Μεταπολίτευσης, ότι όποιος «δωσίλογος» καθηγητής πανεπιστημίου δήλωνε ότι έπρεπε να αυξηθεί το κουπόνι της φοιτητικής σίτισης, εκλαμβανόταν ως σύμμαχος της Αριστεράς και ξεχρεωνόταν όλα τα επί χούντας ανομήματά του.
Τηρουμένων των αναλογιών κάτι παρόμοιο συμβαίνει στη χώρα μας τον τελευταίο καιρό.
Όποιος καταγγέλλει τα Μνημόνια αυτομάτως (και αυτοδικαίως;) εντάσσεται στο Μπλοκ της Νέας Διακυβέρνησης και τίθεται στο απυρόβλητο για όσα έπραττε (εν είδει λαμόγιου) τα 20 χρόνια διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και τα 20 χρόνια της διακυβέρνησης της ΝΔ.
Αυτοί λοιπόν οι ευλύγιστοι τύποι, οι οσφυοκάμπτες στην (κάθε) εξουσία, διαπερνούν – με ποια άραγε «συνεισφορά»; – τα ιδεολογικά και τα ηθικά τείχη των κομμάτων, εκκολάπτονται στις αυλές των Αρχηγών και αποδίδονται «λευκοί» στην κοινωνία.
Κι αναρωτιέμαι:
Πώς γίνεται να έρθει το καινούργιο όταν τα αριστερά κόμματα όχι μόνο δεν προβαίνουν σε «αυτοκάθαρση» αλλά προσθέτουν στον «κακό εαυτό τους» και νέα νοσηρά στοιχεία από τους διαχειριστές της παλιάς εξουσίας;
Μπορεί να κερδίζεις εκλογές μαζεύοντας από δω και από κει «κουκιά» αλλά σίγουρα θα χάσεις την ελευθερία κινήσεως και εντέλει την πολιτική ηθική σου.
Κι αυτό θα το πληρώσει η Κυβερνώσα Αριστερά διπλά καθώς ο πόλεμος δεν θα διεξάγεται μόνον απέξω (τρόικα, τράπεζες, Διεθνές κεφάλαιο), αλλά κυρίως από μέσα, εκεί όπου θα διαβρώνεται και θα υπονομεύεται η στρατηγική της Μεγάλης Κοινωνικής Αλλαγής καθώς οι «εισοδιστές» θα χουν πιάσει πόστα εξουσίας (ή παρα-εξουσίας) όχι για να υλοποιήσουν αλλά για να ελέγξουν ή να κατεδαφίσουν τις κοινωνικές προσδοκίες.
Προσοχή στον αχταρμά.
Βλάπτει σοβαρά την υγεία της Αριστεράς.
* Ο Γιάννης Πανούσης είναι καθηγητής και Βουλευτής ΔΗΜΑΡ