Στα επιτελεία των πολιτικών αρχηγών, στα κομματικά γραφεία και στις εκδηλώσεις που πραγματοποιούν οι υποψήφιοι βουλευτές δεν υπάρχει άλλη συζήτηση αυτές τις μέρες από το αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα πετύχει αυτοδυναμία. Γίνονται προσθέσεις και αφαιρέσεις, διακινδυνεύονται προβλέψεις, αλλά δεν είναι καθόλου εύκολο να δει κανείς μπροστά γιατί υπάρχουν ακόμη πολλοί αναποφάσιστοι, υπάρχει η ψήφος του παραβάν, υπάρχει και το ρεύμα υπέρ του νικητή που πολλές φορές δεν πιάνεται παρά μόνο στα exit polls.
Ο Αλέξης Τσίπρας σε όλες τις ομιλίες του ζητά από το λαό να του λύσει τα χέρια χαρίζοντας στο κόμμα του μια μεγάλη και καθαρή νίκη και αυτό θα συνεχίσει να κάνει μέχρι την τελευταία μέρα. Από την άλλη πλευρά, όλα τα κόμματα – εκτός από τη ΝΔ και το ΚΚΕ – προσαρμόζουν την καμπάνια τους με βάση το ρόλο που θα μπορούσαν να διαδραματίσουν ως κυβερνητικοί εταίροι του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Ευ. Βενιζέλος εμφανίζεται στο σποτ να έχει το «σχέδιο πτήσης» για να μην μπερδευτεί ο «πιλότος» Αλέξης Τσίπρας, ο Στ. Θεοδωράκης βάζει από τώρα κόκκινες γραμμές για ενδεχόμενη συνεργασία και δηλώνει ότι το κόμμα του θα προστατεύσει το ευρωπαϊκό κεκτημένο της χώρας, ο Γ. Παπανδρέου θέτει ως όρο μιας πολιτικής συμφωνίας την πραγματοποίηση δημοψηφίσματος και ο Π. Καμμένος διεκδικεί το ρόλο του «πατέρα» που θα βοηθήσει τον «μικρό Αλέξη» να βάλει στις ράγες το τρενάκι, όπως παρουσιάζεται στο προεκλογικό σποτ.
Οι θεσμικοί εταίροι και πιστωτές βγάζουν τα πολιτικά τους συμπεράσματα με βάση τις δημοσκοπήσεις που, οι περισσότερες, δεν δείχνουν αυτοδυναμία για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ετσι, φαίνεται να θεωρούν βέβαιη μια κυβερνητική συνεργασία με άλλο κόμμα και να ελπίζουν ότι θα πρόκειται για το ΠΑΣΟΚ ή το Ποτάμι που, δυνητικά, θα συγκρατήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ από μια πολύ επιθετική διαπραγμάτευση. Δεν είναι αυτός ο μόνος λόγος για τον οποίο το αν θα εξασφαλίσει ή όχι αυτοδυναμία ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ σημαντικό.
Αν δεν εξασφαλίσει αυτοδυναμία, υπάρχουν αρκετά σενάρια για την επόμενη μέρα με επικρατέστερα τα εξής:
Αν έχουν μπει στη Βουλή οι ΑΝΕΛ, μπορεί να υπάρξει κυβερνητική συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με το κόμμα του Π. Καμμένου. Αυτό δεν θα αρέσει σε ολόκληρο τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ θα δυσχεράνει την επικοινωνία με τους έξω. Επίσης, θα αποτρέψει το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ, ή και το ΚΙΔΗΣΟ αν εκπροσωπηθεί στην επόμενη βουλή, να στηρίξουν την κυβέρνηση. Αντίθετα, θα ωθήσει όλα τα άλλα κόμματα του δημοκρατικού τόξου που θα βρίσκονται στην αντιπολίτευση σε μετωπική σύγκρουση με τον ΣΥΡΙΖΑ από την πρώτη στιγμή.
– Αν λείπουν λίγες έδρες στον ΣΥΡΙΖΑ για να φτάσει τις 151, τότε το πιθανότερο είναι ότι ούτε το Ποτάμι ούτε το ΠΑΣΟΚ θα επιδιώξουν συμμετοχή στην κυβέρνηση, αλλά δώσουν ψήφο ανοχής. Θα είναι μια κατάσταση δύσκολη για τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί για να περάσει οποιοδήποτε σημαντικό νομοσχέδιο θα εξαρτάται από τις ψήφους βουλευτών άλλων κομμάτων που προφανώς δεν θα δίνουν εύκολα τη συγκατάθεσή τους.
– Αν δεν γίνει εφικτός ο σχηματισμός κυβέρνησης και πραγματοποιηθούν δεύτερες εκλογές, οι επιπτώσεις θα είναι βαριές για την ελληνική οικονομία. Ήδη υπάρχει σοβαρή υστέρηση εσόδων και (ελεγχόμενη) εκροή καταθέσεων. Η παράταση της αβεβαιότητας θα επιδεινώσει την κατάσταση, ενώ στις 28 Φεβρουαρίου λήγει το πρόγραμμα και αυτό σημαίνει ότι η νέα κυβέρνηση θα έχει λίγες μόνο μέρες για να ζητήσει παράταση ή να αναζητήσει κάποια διέξοδο μέσα από διαπραγμάτευση με τους δανειστές.