Διαβάζω το βιβλίο του Παναγιώτη Μπαλτάκου «Το τέλος του Εφιάλτη».
Τον γνωρίζετε όλοι τον Εφιάλτη του Ευρυδήμου, που στα 480 π.Χ. έδειξε τον δρόμο στους Πέρσες, την «Ανοπαία Ατραπό», στις Θερμοπύλες και οδήγησε στον χαμό τον Λεωνίδα με 300 Σπαρτιάτες και 700 Θεσπιείς.
Ο Παναγιώτης Μπαλτάκος έγραψε ένα βιβλίο για το τέλος αυτού του μέγιστου καταδότη της ιστορίας.
Αφού ο Εφιάλτης πρόδωσε λοιπόν, πήρε το ταγμένο χρήμα από τον Ξέρξη, αλλά μετά την τελική νίκη των Ελλήνων,
έφυγε αυτοεξόριστος στην Θεσσαλία, γιατί που να σταθεί στην πατρίδα του την Αντίκυρα της Βοιωτίας, ο προδότης.
Μετά από 11 χρόνια, το 469 π.χ. γύρισε πίσω στην Αντίκυρα πιστεύοντας ότι κανείς δεν θα τον θυμηθεί. Ελα όμως που ο Αθηνάδης ο Τραχίνιος, όπως γράφει ο Ηρόδοτος, είχε μνήμη «καμήλας» και τον τελείωσε τον Εφιάλτη, όπως του άξιζε.
Έσβησε λοιπόν ο Εφιάλτης το παρελθόν του σαν ελεύθερος πολίτης, την οικογένεια του, την ιστορία του, την πατρίδα του την Αντίκυρα και έγινε προδότης και σαν τέτοιος πέθανε. Αποδίδει ο Π. Μπαλτάκος στο βιβλίο του στην γυναίκα του Εφιάλτη, την Φοίβη, για τον άντρα της και την ζωή της:
«Δεν έχω μέλλον, αλλά αυτό αντέχεται. Ανυπόφορο είναι που δεν έχω παρελθόν. Μπορώ να ζήσω χωρίς μέλλον, αλλά θέλω να πεθάνω γιατί το παρελθόν μου είναι μια ψευδαισθηση. Μία οφθαλμαπάτη. Δεν έχω τίποτα δικό μου πια.»
Ας το διαβάσουν όσοι σβήνουν το παρελθόν τους, όσοι εξευτελίζουν την ζωή και την ιστορία τους, όσοι θεωρούν πως «γεννήθηκαν» σήμερα. Ο κάθε Πάγκαλος, η κάθε Γκερεκου.
Δεν έχουν μέλλον, το παρελθόν τους είναι μια ψευδαίσθηση, δεν έχουν τίποτα δικό τους πια.
Ελπίζω να το διαβάσει και κύρια να το κατανοήσει ο φίλος μου Σπύρος Σπαθής, παρολίγον Δήμαρχος Σάμης και επίσης παραλίγο υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ το 2012.
Πάντα υπάρχουν τα βιβλία και η ιστορία. Πάντα υπάρχει λύση, αλλά αυτό είναι ζήτημα του κάθε ενός ξεχωριστά.
http://kefalonitis-onos.blogspot.com/