Η ημερομηνία λήξης του Αντ. Σαμαρά θα συμπαρασύρει πολλές τοπικές οργανώσεις στην εξαφάνιση, για να το γράψω πιο κομψά, θα έχουμε ως φαίνεται παραιτήσεις μετά την γκάφα, για άλλους συνειδητή γκάφα, με το ΕΛΚ, την υπογραφή από το Σαμαρά της ανακοίνωσης του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, και όσα γράφει για την Ελλάδα.
Τελικά, όπως διαπιστώνουν οι περισσότεροι που ασχολούνται με την πολιτική ή τη δημοσιογραφία πρόκειται για πολύ «γκαγκά» άνθρωπο. Ένας ακροδεξιός (για να μη πω φασίστας), που το μέλημα του είναι μόνο η μονοπώληση της εξουσίας και η υποστήριξη των θέσεων των άλλων ακροδεξιών της Ευρώπης. Η ανακοίνωση αναγράφει μέσα και την υποστήριξη στη φασιστική κυβέρνηση του Κιέβου.
Τοπικά υπάρχει μια περίεργη…. νηνεμία. Μετά την αποτυχία του υποψήφιοι της Ν.Δ. – δεν τα πήγε άσχημα, πρώτος σε ψήφους, βάζει τις βάσεις για μια νέα διεκδίκηση, ο Μπάκης Λυκούδης μην ξεχνάμε ότι για πρώτη φορά βρέθηκε αντιμέτωπος με την πολιτική – αλλά είχε να αντιμετωπίσει ανθρώπους μέσα στη τοπική Ν.Δ. ξερόμυαλους, πέρα και έξω από την πραγματικότητα.
Εν πάση περιπτώσει, η «εξαφάνιση» από την πολιτική του Αρχηγού, θα πρέπει να φέρει και την εξαφάνιση της τοπικής οργάνωσης και του προέδρου αυτής. Θα πρέπει μιας και όπως υπερηφανεύεται ότι είναι φίλος με τον Σαμαρά και συνομιλεί μαζί του, να αναχωρήσει μαζί του από την πολιτική. Αν τελικά τη γλυτώσει ο Σαμαράς, που δεν είναι βέβαιο, τον περιμένουν πολλοί στη γωνία, καλό θα ήταν ο Βαγγέλης Λουκέρης και όσοι είχαν την ιδέα της υποψηφιότητας του Μπάκη, να πάνε στα ….σπίτια τους. Το μόνο που κατάφεραν εκτός από την πρωτιά σε ψήφους, ρίχνοντας κυριολεκτικά στον καιάδα τους άλλους δυο υποψηφίους, κατάφεραν να συσπειρώσουν πολλούς από άλλα κόμματα που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ για να μην έχουμε στην πλάτη μας και τον άλλο αδελφό.
Ένα θαυμάσιο άρθρο από Άρη Τόλιο είναι δημοσιογράφος και ραδιοφωνικός παραγωγός. Προτείνω να το διαβάσετε.
Το του Αισχύλου «τύμμα τύμματι τίσαι» (την πληγή πληρώνεις με πληγή) θα πρέπει να στοχάζεται σήμερα ο Αντώνης Σαμαράς. Άφησε ένα τραύμα αποφεύγοντας τη διαπραγμάτευση με τους δανειστές, αλλά ενδέχεται να πληγωθεί βαριά στην περίπτωση κατά την οποία ο Αλέξης Τσίπρας κλείσει συμφωνία στο Γιούρογκρουπ της Δευτέρας. Η περίφημη «αριστερή παρένθεση» πάει περίπατο και ανοίγουν οι αγκύλες στη δική του περιπέτεια. Τα κορυφαία στελέχη έχουν ήδη ξεκινήσει τα δείπνα με κυρίως πιάτο την αλλαγή ηγεσίας.
Το επιχείρημα που ψελλίζουν στη Συγγρού -ότι έχασε μόλις 2 μονάδες από τις προηγούμενες εκλογές- είναι τρεμάμενο. Η ήττα είναι βαριά και διαρκής. Βρίσκεται σε ιστορικά χαμηλά, επτά περίπου μονάδες πίσω από το 2009, όταν η ΝΔ κουβαλούσε το βαρύ φορτίο της ευθύνης για τη χρεοκοπία.
Οι εναπομείναντες φίλοι του θεωρούν ότι πλήρωσαν το τίμημα για τη διάσωση της χώρας. Δηλαδή, τα μνημόνια. Οι αντίπαλοι, ωστόσο, δείχνουν πέρα από τα μνημόνια. Τις κακές συμφωνίες, τους καφέδες φίλτρου στο Sans Elysee, τις διαπραγματεύσεις χωρίς σχέδιο, το μπλέξιμο της ουσίας με τις προφάσεις. Η τρόικα δεν απαίτησε λουκέτο στην ΕΡΤ από το οποίο μάλιστα στένεψε το εύρος της κυβέρνησης. Πιο πολύ κόστισε το αποτέλεσμα, η ΝΕΡΙΤ. Ο τραγικός ανασχηματισμός, που ακολούθησε ήταν με «εντολή Σαμαρά». Αντί να δώσει ορμή αλλαγών, προκάλεσε διαρκή λιποθυμικά επεισόδια. Η αποδόμηση στην παιδεία έγινε από δικές του επιλογές. Η χώρα ζητούσε να κοιτάξουν μια δεκαετία μπροστά και εκείνοι έστρεφαν το βλέμμα δέκα χρόνια πίσω, πριν από τις αλλαγές της κας Γιαννάκου. Αναδιαρθρώσεις στη Δικαιοσύνη, τους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς, στην αγορά και τη δημόσια διοίκηση δεν έγιναν ποτέ. Στο γαλάζιο στρατόπεδο τώρα αντιλαμβάνονται πόσο μεγάλο θυμό συσσώρευσαν και πόσο ρακένδυτο ήταν το μεταρρυθμιστικό προφίλ της «μεγάλης φιλελεύθερης παράταξης».
Ακόμη και τα Ζάππεια, που τον ανέδειξαν πρωθυπουργό, ως μπούμερανγκ επιστρέφουν. Από την αντιμνημονιακή αιθεροβασία προσγειώθηκε ανώμαλα στη σκληρή μνημονιακή πραγματικότητα με αποτέλεσμα τη διάσπαση της Νέα Δημοκρατίας. Μοιάζει ειρωνεία αλλά ο πιο θερμός υποστηρικτής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, οι ΑΝΕΛ του κ. Πάνου Καμμένου, είναι δημιούργημά του.
Ο κ. Σαμαράς επέστρεψε μετά μακρά απουσία από την πολιτική ζωή στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας με το φθαρμένο κοστούμι της Πολιτικής Άνοιξης και τη συνοδεία των ίδιων προσώπων. Εγκαταλείποντας τη στρατηγική του μεσαίου χώρου με τη δεξιά στροφή μίκρυνε τους χώρους της παράταξής του. Άνοιξε η πόρτα να μπει στο παράβυστο του Μεγάρου Μαξίμου ο κ. Μπαλτάκος. Σκεφτείτε τις μεγάλες προεκλογικές στιγμές του. Την ώρα που η Ευρώπη υπέστη το μεγαλύτερο σοκ (επίθεση στο Charlie) ακούσαμε την πιο σκληρή δήλωση μετά τη Μαρί Λεπέν. Σύνδεσε τον φονταμενταλισμό με το μεταναστευτικό, για να επακολουθήσει λίγα 24ωρα αργότερα ο εναγκαλισμός με τον «φλογερό ιεράρχη» Άνθιμο. Επέτρεψε με άνεση να ακουστούν ακόμη και εμφυλιοπολεμικές κραυγές. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έλεγε ότι μια μεγάλη παράταξη πρέπει να είναι «αδέσμευτη από δογματισμούς και μεσσιανισμούς». Επί Σαμαρά εμφανίστηκε μπλεγμένη με δογματισμούς, μεσσιανισμούς και εμμονές. Ίσως η μόνη κόκκινη γραμμή που τηρήθηκε με συνέπεια όλα αυτά τα χρόνια είναι με τον «μεσαίο χώρο».
Οι πληροφορίες λένε ότι ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας θα κάνει την αυτοκριτική του στη δύσκολη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας την Πέμπτη. Σκέφτεται να μιλήσει ακόμη και για λάθη στην προεκλογική στρατηγική. Μπορεί να πείσει; Σε μια από τις κορυφαίες προεκλογικές καμπάνιες της ευρωπαϊκής ιστορίας (80’s – Μιτεράν), ο Ζακ Σεγκελά έγραφε για τους καυγάδες του με τον μετέπειτα πρόεδρο της Γαλλίας. Ο Μιτεράν δεν μπορούσε να αντέξει ότι τον αντιμετώπιζε σχεδόν σαν «προϊόν». «Μα στην πολιτική αγορά θα βγείτε, προϊόν είστε». «Με ισοπεδώνετε, δεν είμαστε όλοι ίδιοι». «Έχετε δίκαιο, υπάρχουν καλά και κακά προϊόντα». Το θυμήθηκα (μέσες-άκρες) αναλογιζόμενος τα συντρίμμια που άφησε η προεκλογική καμπάνια της Νέας Δημοκρατίας. Τι να έφταιξε; Η διαφήμιση ή το… «προϊόν»; Η απάντηση ίσως είναι καταλύτης, επιταχυντής, στις διεργασίες, που έχουν ήδη ξεκινήσει στην κεντροδεξιά αυτές τις μέρες και πιθανότατα θα μάθουμε αν στα πολιτικά… προϊόντα υπάρχουν ημερομηνίες λήξεως…
