Απαγορεύεται να λυγίσουμε γιατί σε μας έπεσε ο κλήρος της Ιστορίας για να γυρίσουμε τον Ήλιο.
Απαγορεύεται να λυγίσουμε γιατί, αν το κάνουμε, τότε θα ενταφιαστεί η ελπίδα και του ελληνικού, αλλά και των άλλων ευρωπαϊκών λαών, για μια καλύτερη ζωή από τη συνεχή φτωχοποίηση που επιβάλλουν τα ευρω-κέντρα.
Αλέξη, απαγορεύεται να λυγίσεις, γιατί αυτό το βάρος δε σου αναλογεί για να το σηκώσεις.
Δεν μπορείς να πάρεις πάνω σου την ταφή της ελπίδας και της δημοκρατίας σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Δικαιούσαι δυο πράγματα:…
1) Να καταφέρεις να “περάσεις” στην Ευρώπη την πολιτική για την οποία εξελέγης.
Και, για να είμαστε ειλικρινείς και ρεαλιστές, αυτό δε σημαίνει να επιβάλεις το 100% του προεκλογικού προγράμματος.
Αλλά τα βασικά του σημεία τουλάχιστον.
Το θέμα είναι να επιβάλεις ένα πρόγραμμα αναστροφής της λιτότητας, σταδιακής αναδιανομής του πλούτου υπέρ των αδυνάτων και αντιμετώπισης της φτώχιας.
Κανείς άλλωστε δεν πιστεύει ποτέ πως μια κυβέρνηση μπορεί να εφαρμόσει το 100% του προγράμματός της και πόσο μάλλον στις συνθηκες που ζούμε.
Αλλά όλοι μας -εικάζω- απαιτούμε η νέα κυβέρνηση να μείνει πιστή στον προσανατολισμό της, για τον οποίο ψηφίστηκε. Με όποια διατύπωση.
2) Αν δεν καταφέρεις να επιβάλεις τα βασικά σημεία του προγράμματος, τότε δε δικαιούσαι σε καμία περίπτωση να συναινέσεις στο πρόγραμμα που θέλουν τα κέντρα εξουσίας της Ε.Ε.
Σ’ αυτήν την περίπτωση, ο δρόμος είναι ένας: να μιλήσει ο λαός.
Είτε μέσω εκλογών είτε -το καλύτερο- μέσω δημοψηφίσματος.
Έτσι, αν επικρατήσει η απόφαση ρήξης με την Ε.Ε., τότε έχεις τη νομιμοποίηση να το τραβήξεις μέχρι τα άκρα, ακόμη και να κηρύξεις στάση πληρωμών και, αν χρειαστεί, να βγούμε και από την Ευρωζώνη.
Είναι σαφές ότι τώρα δεν έχεις τέτοια νομιμοποίηση, αφού ο λαός σε επέλεξε με προοπτική την εφαρμογή του προγράμματός σου εντός ευρωζώνης.
Αν ο λαός επιλέξει την πλήρη ρήξη όμως, τότε δικαιούσαι να φτάσεις έως το ακρότατο σημείο.
Αν, όμως, ο λαός επιλέξει συμβιβασμό με τους όρους που θέτει η Ε.Ε. και η Γερμανία (δηλαδή κανονική συνέχιση του Μνημονίου), τότε πολύ απλά προκηρύσσεις εκλογές και εκλέγεται μια άλλη κυβέρνηση (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι) πρόθυμη να συνεχίσει τη γερμανόδουλη μνημονιακή πολιτική.
Και να ξέρεις ότι και τα δύο σενάρια από πολιτικής άποψης μπορούν να περιγραφούν με την, προσφιλή σ’ εσένα, φράση “win-win”.
Δηλαδή, στο σενάριο 1, επιβάλλεις με τον Α ή τον Β τρόπο στην Ε.Ε. την πολιτική σου και είσαι ο πρώτος μάγκας.
Τότε όλα καλά και άγια.
Αλλά και το σενάριο 2, ακόμη κι αν έχει τη φαινομενικά αρνητική κατάληξη, στην πραγματικότητα βγαίνει σε καλό.
Γιατί απλούστατα, τότε θα έχουμε την εφαρμογή του σεναρίου της… “δεξιάς παρένθεσης”!
Δηλαδή, τώρα ξεψαρώσαμε ως λαός.
Και όχι μόνον αυτό αλλά, εκλεγόμενο ως κυβερνητικό το πρόγραμμα αναδιανομής του πλούτου και αντιστροφής της κοινωνικής δυστυχίας, πλέον θεωρείται “δεδομένο” για τον Έλληνα πολίτη.
Έτσι, ακόμη κι αν ξανακαταλάβει την εξουσία το μνημονιακό μπλοκ, θα πέσει σε έξι μήνες, όχι μόνο μόλις πάει να περάσει κι άλλα νέα μέτρα, αλλά και εάν δεν εφαρμόσει πολιτική υπέρ των φτωχότερων στρωμάτων. Πράγμα άτοπο. Και τότε ο ΣΥΡΙΖΑ, με δεδομένο ότι αυτόν τον πρώτο μήνα μαζί του συνδέθηκε ψυχολογικά ένα ευρύτατο ποσοστό του ελληνικού λαού, θα βγει με 45% και θα κάνει τα κουμάντα του με την Ε.Ε., πλήρως νομιμοποιημένος για κάθε ενδεχόμενο.
Βέβαια, πρέπει να εξαντληθούν τα περιθώρια, ούτως ώστε να εφαρμοστεί το σενάριο 1, το οποίο είναι και το ευκταίο.
Το σίγουρο είναι ότι, αν δε λυγίσει, το πατριωτικό κυβερνητικό μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ, είτε θα κερδίσει έστω και την τελευταία στιγμή, με την Ε.Ε. να λυγίζει μπροστά στο φόβο της ελληνικής χρεοκοπίας, είτε θα πέσει πρόσκαιρα, αλλά θα είναι και αύριο εδώ πανίσχυρο και θα ξαναπάρει την εξουσία με φτερά στα πόδια, για να εφαρμοστούν όλα όσα απαιτεί ο ελληνικός λαός.
Χαμένοι θα ‘μαστε μόνο αν λυγίσεις, Αλέξη.
Και είμαι πεπεισμένος ότι δε θα λυγίσεις.
Μέχρι σήμερα δε μ’ έχεις διαψεύσει ποτέ.
Και είμαι απ’ αυτούς που σε πίστεψαν απ’ την αρχή.
Είμαι βέβαιος πως δε θα επιχειρήσεις να σηκώσεις ένα βάρος που δε σου αναλογεί.
Γιατί το βάρος αυτό δεν είναι μόνο η εθνική αξιοπρέπεια και η ύπαρξη αριστεράς, αλλά κυρίως και πάνω απ’ όλα είναι η δημοκρατία στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, είναι το κοινωνικό συμβόλαιο, είναι οι αξίες του διαφωτισμού.
Γιατί το βάρος αυτού του βράχου θα πέσει και θα πλακώσει κι εσένα κι εμάς και όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς που ετοιμάζονται να αποτινάξουν από πάνω τους τη σκουριά των Γερμανόδουλων πολιτικών ηγεσιών.
Αν χρειαστεί, αυτό το βράχο πρέπει να τον σηκώσουμε όλοι μαζί.
Σε δημοψήφισμα.
Και παίρνουμε την ευθύνη της όποιας επιλογής.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:
Ή λυγίζει η Ε.Ε. και δέχεται τα βασικά σημεία του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ
Ή δημοψήφισμα.
Και στις δυο περιπτώσεις κερδισμένοι θα είμαστε.
Μόνο μη λυγίσεις!
Γιατί όλη η Ευρώπη ξέρει ότι, αν δεν μπορεί η Ελλάδα με τον ΣΥΡΙΖΑ, τότε δεν μπορεί κανείς.
Τότε θα γκρεμιστούν τα πάντα και ο Μεσαίωνας θα είναι πια παντοτινός.
Γι’ αυτό…
Πάμε γερά, επιθετικά, προοδευτικά, δημοκρατικά και πατριωτικά!
Φιλιά.
Και γ@μѠ τη Γερμανία.
ΥΓ.:Η τσατσόγρια-υπουργός αυτής της γ@ϻηϻ€νης χώρας που υποδύεται τον νταβατζή της Ευρώπης δήλωσε πως “λυπάται τους Έλληνες που ‘χουν τέτοια ανεύθυνη κυβέρνηση.”
Οι Γερμανοτσολιάδες των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι προφανώς συμφωνούν μ’ αυτή τη μαϊμού, γι’ αυτό και δεν αντέδρασαν στις προσβολές του ενάντια στον ελληνικό λαό.
Εμείς όμως σου απαντούμε πως θα σας ξεσκίσουμε γι’ άλλη μια φορά και μετά θα μας παρακαλάτε πάλι να δείξουμε επιείκεια, όπως κάνατε και τις δύο προηγούμενες φορές που πήγατε να κάνετε τον νταβατζή και τελικά γίνατε εσείς η π⓪υτάν@ της Ευρώπης.
Μαζεστίξ από τοίχο-τοίχο…
