ΤΙΚΡΙΤ
Εδώ και 3 εβδομάδες οι δυνάμεις του Ιράκ επιχειρούν να ανακαταλάβουν την πόλη Τικρίτ, την γενέθλια πόλη του Σαντάμ Χουσεΐν.
Η Τικρίτ είναι κομβική πόλη για την επίθεση στην Μοσούλη και το αποτελεσματικό κτύπημα στις βάρβαρες δολοφονικές δυνάμεις των τζιχαντιστών του ΙΚΙΛ.
Το μέτωπο του πολέμου εδώ και 10 ημέρες είναι σταθεροποιημένο στα Νότια προάστια του Τικρίτ, γιατί οι «συμμαχικές» δυνάμεις αρνούνται να προβούν σε αεροπορικές επιχειρήσεις υποβοήθησης των Ιρακινών, μετά από απαίτηση του Ισραήλ, που «ανησυχεί» από την παρουσία Ιρανών στο Τικρίτ, στο πλευρό των Ιρακινών.
Στο Τικρίτ άλλωστε βρίσκεται και συντονίζει προσωπικά τις Σιιτικές παραστρατιωτικές μονάδες και τους Σιίτες πολιτοφύλακες του Ιρακινού στρατού, ο αποκαλούμενος “Σκιώδης Στρατηγος” των φρουρών της Επανάστασης Κασέμ Σολεϊμανί, που αποτελεί το μακρύ χέρι του Ιράν σε επιχειρήσεις πέρα από τα σύνορά του και διαθέτει τεράστια επιρροή από το Αφγανιστάν ως το Λίβανο.
Είναι ο άνθρωπος που από το 2012 ηγήθηκε της Ιρανικής βοήθειας προς το καταρρέων τότε καθεστώς Άσαντ, ώστε αυτό να επιβιώσει του εμφυλίου στη Συρία και να αναλάβει την πρωτοβουλία των κινήσεων έναντι των αντικαθεστωτικών.
ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ
Από την άλλη μεριά η Τουρκία δεν επιθυμεί την ενίσχυση των Κούρδων Πεσμεργκά, που βρίσκονται στην είσοδο της Μοσούλης και έχουν ήδη αποδείξει ότι είναι και αξιόμαχοι και αποφασισμένοι να αντιμετωπίσουν την λαίλαπα των τζιχαντιστών.
Ο εξοπλισμός των Κούρδων έχει διακοπεί και αυτοί αντιμετωπίζουν το ΙΚΙΛ με αυτοσχέδια όπλα, με ιδιοκατασκευές «αρμάτων» και με ελαφρύ οπλισμό από τις αποθήκες του παλαιού στρατού του ΙΡΑΚ.
Η Τουρκία δεν βλέπει με καλό μάτι την δημιουργία ενός ανεξάρτητου Κουρδιστάν στα σύνορα της και συνειδητά υπονομεύει τον αγώνα των Κούρδων κατά του ΙΚΙΛ.
ΣΥΡΙΑ
Για τους ίδιους λόγους η απελευθέρωση 3 καντονιών από τους Κούρδους στην Βόρεια και στην βορειοανατολική Συρία, προκαλεί ανησυχία στην Τουρκία.
Οι Τούρκοι συγκαλυμμένα ενισχύουν την ΑΛ ΝΟΥΣΡΑ, σουνίτικη οργάνωση, παρακλάδι της ΑΛ ΚΑΙΝΤΑ και δεν επιθυμούν ισχυρή παρουσία των Κούρδων στην περιοχή.
Με τον τρόπο αυτό έχει σχηματιστεί ένα μέτωπο ανοχής του «ισλαμικού κράτους» με πρωταγωνιστές το Ισραήλ και την Τουρκία, που βλέπουν σαν εχθρούς το Ιράν και τους Κούρδους.
Η Παγκόσμια κοινότητα οφείλει να αποφασίσει «με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει».
* Στο χάρτη παρακάτω, απεικονίζεται η σημερινή κατάσταση σε Συρία και Ιράκ.
Με γκρι χρώμα είναι τα εδάφη που ελέγχει ή είναι φιλικά προς το ΙΚΙΛ (Ισλαμικό κράτος του Ιράκ και του Λεβάντε) γύρω από το ρου του ποταμού Ευφράτη και εκτείνονται από τα προάστια της Βαγδάτης ως το Χαλέπι της Συρίας και από τη Μοσούλη ως την Ιορδανία.
Με κίτρινο χρώμα φαίνονται τα τρια Κουρδικά καντόνια της Συρίας (στο μεσαίο βρίσκεται η πόλη Κομπάνι) και δεξιά το αυτόνομο Ιρακινό Κουρδιστάν που μάχεται το ΙΚΙΛ σε συνεργασία με τις Ιρακινές δυνάμεις ασφαλείας.
Με μωβ χρώμα είναι τα εδάφη που ελέγχονται από δυνάμεις της Ιρακινής κυβέρνησης, δηλαδή το Σιιτικό Ιράκ στο νότο και διάφορες Σουνιτικές φυλές στο κεντρικό Ιράκ που αντιστέκονται στο ΙΚΙΛ ή αποσχίστηκαν από τον έλεγχό του.
Με ανοιχτό πράσινο χρώμα στη Συρία, φαίνονται τα εδάφη που ελέγχουν οι διάφορες αντικαθεστωτικές ένοπλες ομάδες Σουνιτών που υποστηρίζονται από τη Σαουδική Αραβία, την Τουρκία και το Κατάρ και δίνουν μάχη επιβίωσης εναντίον του Άσαντ στο Χαλέπι, το μόνο μεγάλο αστικό κέντρο που ελέγχουν ακόμα στη Συρία.
Με ροζ χρώμα είναι τα εδάφη που ελέγχονται στη Συρία από το Μπααθικό καθεστώς του Μπασάρ Αλ Άσαντ, δηλαδή Αλαουίτες, Δρούζους και Χριστιανούς. Ο Άσαντ υποστηρίζεται από το Ιράν και τη Χεζμπολά, το στρατιωτικό τμήμα των Σιιτών του Λιβάνου που αποτελεί και παραδοσιακό εχθρό του Ισραήλ, έχοντας της φήμη της πιο ισχυρής και καλύτερα εξοπλισμένης παραστρατιωτικής οργάνωσης στον πλανήτη.
Αυτό είναι ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών, ένας “ελεγχόμενος” πόλεμος που διεξάγουν οι μεγάλες δυνάμεις του Σιιτικού και του Σουνιτικού Ισλάμ, μέσω “αντιπροσώπων”, αυτό που διεθνώς αποκαλείται “proxy war”. Ένας πόλεμος στον οποίο δηλαδή οι μεγάλες δυνάμεις της περιοχής δεν πολεμούν μεταξύ τους επισήμως.
Το ΙΚΙΛ είναι μια τερατογέννεση που πολεμούσε για λογαριασμό των Σουνιτών πριν τη διεθνή κατακραυγή και πιθανώς να απειλήσει στο μέλλον αυτούς που αρχικά το εξέθρεψαν με όπλα και χρήμα, στις ίδιες τους τις χώρες, όπως έγινε με τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν και το Πακιστάν.
Η διαδρομή από τη Μεσόγειο θάλασσα απέναντι από την Κύπρο ως τα σύνορα Ιράκ-Ιράν, είναι o λεγόμενος Σιιτικός διάδρομος που φιλοδοξεί να “ανοίξει” και να ελέγξει το Ιράν, βασιζόμενο στους Σιίτες του Ιράκ και του Λιβάνου και τους Αλαουίτες της Συρίας, κόβοντας έτσι τον Σουνιτικό μουσουλμανικό κόσμο στα δυο.
Αυτή την εξέλιξη θέλουν να αποτρέψουν οι μεγάλες Σουνιτικές δυνάμεις, δηλαδή Τουρκία, Σαουδική Αραβία και τα Εμιράτα του Περσικού κόλπου, παρότι έχουν πολύ σοβαρούς ανταγωνισμούς μεταξύ τους. Για αυτό το λόγο έφθασαν στο σημείο να ενισχύσουν αφειδώς ως και τα τέρατα του ΙΚΙΛ.
Η Αίγυπτος, παρότι αμιγώς Σουνιτική χώρα, έχει ως προτεραιότητα την καταπολέμηση του ριζοσπαστικού Ισλάμ, καθώς έχει κοσμικό καθεστώς που αμφισβητείται στο εσωτερικό από Ισλαμιστές και βιώνει ένα ακύρηχτο πόλεμο στη χερσόνησο του Σινά με συνεχείς βομβιστικές επιθέσεις και ένα σχεδόν πειρατικό ισλαμικό κράτος στη Λιβύη, όπου αργά ή γρήγορα η Αίγυπτος θα επέμβει στρατιωτικά.
Το Ιράν έχει ένα σοβαρό πυρηνικό πρόγραμμα σε εξέλιξη και ήδη βρίσκεται σε διαδικασία εξομάλυνσης σχέσεων με τις ΗΠΑ, κάτι που εξοργίζει το Ισραήλ. Αν το Ιράν ελέγξει αυτή την περιοχή καθίσταται απόλυτος κυρίαρχος των εξελίξεων στη Μέση Ανατολή, κάτι που ήδη έχει κάνει πολλές φορές στο παρελθόν.
Σημειωτέον δε οτι οι Ιρανοί (Πέρσες), μέχρι σήμερα θεωρούν τη Βαγδάτη ως το κέντρο του πολιτισμού, της κουλτούρας και της ταυτότητάς τους, ως η πόλη όπου ανασυστήθηκε η Περσική Αυτοκρατορία μετά τη διάλυσή της από τον Μ. Αλέξανδρο, ως αντίπαλον δεος πλέον της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
http://kefalonitis-onos.blogspot.com
