Τα τρία σενάρια που εξυφαίνουν κύκλοι εκτός αλλά και εντός Ελλάδος για να γίνει η οικονομική ασφυξία πολιτική, με απώτερο στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης | EUROKINISSI
efsyn | 29.03.2015, 07:01
Νίκος Σβέρκος
Απομένουν λίγες ώρες πριν συγκληθεί ακόμα μία φορά το Eurogroup και στο Μαξίμου επικρατεί αισιοδοξία, αλλά εμφανώς συγκρατημένη. Οι πρόσφατες μεθοδεύσεις των τεχνικών κλιμακίων, που ακύρωσαν τις πολιτικές αποφάσεις της 20ής Φεβρουαρίου, κάνουν το κυβερνητικό επιτελείο να είναι προσεκτικό στις εκτιμήσεις του για το αποτέλεσμα των συζητήσεων, παρά τις επεξεργασμένες και τεκμηριωμένες προτάσεις που κατατέθηκαν στην Ομάδα των Βρυξελλών.
Ο έντονος προβληματισμός για τις εν γένει πολιτικές στοχεύσεις των ευρωπαϊκών «μνημονιακών» κύκλων αποκρυσταλλώνεται και στην αναφορά στελεχών του Μαξίμου ότι «στις σημαντικές μέρες που είναι μπροστά μας ζητάμε τη στήριξη της ελληνικής κοινωνίας στον αγώνα για αξιοπρέπεια, ευημερία και κοινωνική δικαιοσύνη».
Ο δε Ευκλείδης Τσακαλώτος μιλώντας την Παρασκευή στο Star επανέφερε το ενδεχόμενο της «ρήξης», σενάριο για το οποίο είναι έτοιμη η ελληνική κυβέρνηση. Αλλωστε, αξιωματούχοι της κυβέρνησης, έπειτα από επαφές σε διπλωματικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, αποκομίζουν την εκτίμηση ότι παραμένει σε ισχύ ένα «εναλλακτικό» πλάνο πολιτικής φθοράς της ελληνικής κυβέρνησης, που μπορεί να οδηγήσει και σε ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις.
Τα τρία σενάρια
Αυτό το πλάνο των σκληρών της λιτότητας έχει τρεις «πτυχές»:
● Είναι πιθανό «ανεξάρτητα» οικονομικά κέντρα του εξωτερικού να αξιοποιήσουν τους περίφημους «τεχνοκράτες» που κρατούν στην Ελλάδα σημαντικά οικονομικά και τραπεζικά πόστα. Οι κινήσεις άλλωστε των επικεφαλής της Τραπέζης της Ελλάδος και του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας έχουν θέσει σημαντικά εμπόδια, με τελευταίο «κρούσμα» την αποστολή του 1,2 δισ. ευρώ του Δημοσίου από το ΤΧΣ στον EFSF, που οδήγησε στο να τίθεται πλέον και αυτό το ποσό στη διαπραγμάτευση μεταξύ Ελλάδας και θεσμών. Ακόμα και αν υπάρξει επιτυχία στις διαβουλεύσεις στις Βρυξέλλες, το ενδεχόμενο να δημιουργηθεί κλίμα τεχνητής οικονομικής «ασφυξίας» παραμένει, ενώ δεν αποκλείεται να τεθούν εμπόδια ακόμα και στην εφαρμογή μεταρρυθμίσεων που αφορούν τη φοροδιαφυγή. Σε αυτή την περίπτωση δεν αποκλείεται να διακινηθούν εκ νέου σενάρια που αφορούν την αποπληρωμή μισθών και συντάξεων, έτσι ώστε η αξιοπιστία της κυβέρνησης έναντι του λαού να «καταρρακωθεί», αφαιρώντας από το Μαξίμου το «όπλο» της προκήρυξης νέων εκλογών.
● Πέραν αυτού, δεν αποκλείεται οι πολιτικές πιέσεις προς την Ελλάδα να λάβουν τα χαρακτηριστικά των «τελεσιγράφων» για τη λήψη νέων επώδυνων μέτρων περικοπών, αλλά και άμεσης προώθησης ιδιωτικοποιήσεων. Οι εμπνευστές αυτών των σεναρίων παρακολουθούν προσεκτικά τις εσωκομματικές συζητήσεις στον ΣΥΡΙΖΑ και γνωρίζουν ότι πρόκειται για δύο θέματα που ακυρώνουν στην πράξη τις προεκλογικές δεσμεύσεις του. Γνωρίζουν επίσης ότι η προώθηση τέτοιων νομοθετημάτων μπορεί να απειλήσει την κυβερνητική πλειοψηφία, σενάριο που ήδη διαρρέει εντέχνως σε μέσα ενημέρωσης, χωρίς να υπάρχει αντίστοιχη εικόνα. Ελπίδα των εμπνευστών αυτού του σεναρίου είναι η αναμόρφωση του κυβερνητικού σκηνικού, γιατί όχι και ο σχηματισμός μιας κυβέρνησης με νέα κομματική σύνθεση. Ούτως ή άλλως το Ποτάμι απολαμβάνει την εκτίμηση αρκετών μνημονιακών παραγόντων στις Βρυξέλλες. Το σενάριο αυτό πάντως αποκρούεται από την κορυφή του Μαξίμου, που διαμηνύει ότι δεν θα γίνει βήμα πίσω από τις αρχές με τις οποίες εξελέγη ο ΣΥΡΙΖΑ.
● Οι τρέχουσες συζητήσεις πάντως αφορούν το διάστημα μέχρι τον Ιούνιο. Τότε η Αθήνα θα κληθεί να μπει σε μια ακόμα πιο σκληρή διαπραγμάτευση, που θα αφορά τη νέα διάδοχη δανειακή σύμβαση, η οποία ουκ ολίγοι στα ευρωπαϊκά κέντρα αποφάσεων, εν αντιθέσει με την Αθήνα, θέλουν να έχει τα χαρακτηριστικά ενός νέο μνημονίου λιτότητας. Είναι πιθανό λοιπόν να δημιουργηθεί τότε ένα νέο «τέλμα». Η ελληνική κυβέρνηση, θέλοντας να αποφύγει τέτοιες καταστάσεις, είχε ζητήσει εδώ και εβδομάδες να ξεκινήσει η συζήτηση για το «σύμφωνο για την ανάκαμψη και την ανάπτυξη». Λίγες ημέρες μετά παρουσιάστηκε το «πισωγύρισμα» στις τεχνικές συζητήσεις, με αποτέλεσμα να χαθεί πολύτιμος χρόνος. Υπό αυτό το πρίσμα, οι συζητήσεις για το χρέος και τις χρηματοδοτικές σχέσεις μεταξύ της Ελλάδας και των εταίρων της θα γίνονται υπό νέο ασφυκτικό χρονικό πλαίσιο.