αγαπητά μου σκατόπαιδα
“οἶδά σου τά ἔργα, ὅτι ὄνομα ἔχεις ὅτι ζῇς, καί νεκρός εἶ”
καλά τά φτιαξαν, όποιοι τά φτιαξαν
ανάστησαν το χριστό για να μπορεί να ισορροπεί ο άνθρωπος με την ιδέα του θανάτου, παραμύθια δηλαδή.
μου θυμίζει “άσε και τον παναθηναϊκό να κερδίσει” νάχει ενδιαφέρον το παιγνίδι.
ναι στα έθιμα, καλά είναι, σεβασμός στην διαδικασία, μην τα γκρεμίζουμαι ούλα.
τι ψυχική ανάταση με τα τροπάρια, το άγιο φως κλπ;
τι ευφροσύνη στη θέα του αρνιού στη σούβλα;
τι αγαλίαση με την ιδέα της τετραήμερης αργίας (άσχετο αν είμαστε άνεργοι).
τάχει ανάγκη ο οργανισμός μας,
έτσι τα βρήκαμε έτσι να τα φήσουμε λέει.
όποιος τ ακουμπάει είναι για τα σίδερα.
μην ακουμπάς την σάπια μέχρι μεδούλι κοινωνία μας, έτσι τη θέλουμε, ποιός θα φάει τον άλλο. (ρεφραίν τετράκις)
μας αρέσει το πάσχα, σα να ξεπλένουμαι τις βρωμιές μας, σα να εξαγνιζόμαστε για να μπορούμε να συνεχίζουμε να σκοτωνόμαστε, για να μπορούμε να βλέπουμε να πεθαίνουν στο δρόμο από την πείνα τα παιδάκια και να μη δείνουμε σημασία, τα δικά μας ναναι καλά.
τα δύο τρίτα των ανθρώπων λοιμοκτονούν, αλλά τι μας ενδιαφέρει εμείς πείραμε το άγιο φως, χα χα χα τι χαρά;
μα το σπουδαιότερο το ξεχάσαμε, εκείνοι οι άγιοι άνθρωποι οι παπάδες, τα έρμα και τα σκότεινα, τι θα τρώνε; πως θα γιομίζουνε εκείνες τσι τεράστιες κοιλιές (κανονικά έπρεπε ή ράσα ή κοιλιές), (μπορεί να πεθάνουν ούλοι οι έλληνες από την ανεργία, αλλά οι παπάδες θα παχαίνουν από το πολύ ψωμί λένε, χα), πως θ αγοράζουνε διαμερίσματα στα δισέγγονα τους; πως δεν θα πληρώνουν φόρους, πως θα διορίζουν τ ανήψια τους με τα καγιέν και τις καταθέσεις, “της μαφίας το ανάγνωσμα εν σοφία πρόσχωμεν, οι άγιοι”.
χέσε μέσα πατριώτη, θα μπορούσα να γράφω ώρες για τη μαλακία που μας δέρνει, μα ποιός ο λόγος; ούλοι τα ξέρουμε.
ο άϊ γιάννης είπε “οἶδά σου τά ἔργα, ὅτι ὄνομα ἔχεις ὅτι ζῇς, καί νεκρός εἶ” και μεις λέμε “ότι φάμε ότι πιούμε κι ότι αρπάξει ο κώλος μας”.
και γω λέω
μόνο με ενωμένη την αριστερά θα δούμε ανάσταση, δηλαδή ποτέ.
(εκτός αν τ αποφασήσει η λιάνα μας)
(τώρα μην δίνεται σημασία, έχω τα δόντια μου, δεν μπορώ να φάω, κλεισμένος μέσα, όξος και χολή, αλλά νάχα ένα χοντρο παπά και θα του λεα γω)
[star_list]
-
ευτυχώς πρόλαβα να σας πω ότι σας αγαπάω
[/star_list]
Όχι ότι έχει και καμία σημασία