thegreekcloud
Sraosha | 16.04.2015 | 15:04
Πρρρ, κιτς κιτς κιτς
Κατά καιρούς (π.χ. εδώ) έχω γκρινιάξει για γραφιάδες και καταχρηστικά αποκαλούμενους “ανθρώπους του πνεύματος” που στρατεύονται ταξικά με τους πολύ λίγους και τους πολύ προνομιούχους. Αφελώς ίσως. Επίσης, δεν αντιλαμβανόμουν ότι σε όσα διαβάζουμε και βλέπουμε και ακούμε υπάρχει ένα πολύ σοβαρότερο πρόβλημα από την στράτευση ή την υστεροβουλία του κάθε δημοσιογράφου και γραφιά. Αυτό το πρόβλημα είναι, πώς να το πω κομψά, η βαθιά νυχτωμένη ασχετοσύνη και ο ανατριχιαστικός επαρχιωτισμός τους.
Η κυρία Χριστοδουλοπούλου μίλησε για μετανάστες που λιάζονται. Είπαν πολλοί πολλά, κυρίως μαλακίες (πώς να το πω κομψά;). Κάποιοι χλεύασαν κιόλας.
Αυτοί οι άνθρωποι που ξενίστηκαν από μια τέτοια ιδέα, έχουνε ταξιδέψει πέρα από τις αποστειρωμένες τουριστικές περιοχές έξι-εφτά δυτικοευρωπαϊκών και βορειοαμερικανικών πόλεων; Πού μεγάλωσαν; Στο γκέτο της Αναγνωστοπούλου; Μεταξύ Κτήματος Βορρέ και Κεφαλαρίου; Στο Παλαιό; Μεταξύ Τσιμισκή και Παραλίας; Στο Πανόραμα; Όχι, δεν έχω απαίτηση να έχουνε πάει μέχρι την Ινδία, ούτε καν μέχρι την Ιορδανία, ούτε στις ένδοξες πολιτείες του Μισσισσιπή και της Αλαμπάμας. Ούτε καν μέχρι το Μπανλιέ (κλέβουν οι αραπάδες) ή το Λόουερ Ηστ Σάιντ (δεν έχει Gap να ψωνίσουν εκεί). Βεβαίως, αν είχανε δει κι αν είχανε διαβάσει και τίποτε πέρα από οπισθόφυλλα και περιλήψεις και αρθράκια στο ίντερνετ, θα γνώριζαν ότι, ναι, λιάζεται ο κόσμος, όχι μόνον στον Τρίτο τον Κόσμο και στην λαγγεμένη Ανατολή.
Θα μπορούσανε τουλάχιστον να μιλήσουν με κάποιον αρχιτέκτονα, να τους πει για την ιστορία του loitering και για το πώς αλληλεπιδρά με τον σχεδιασμό και τη λειτουργία των πόλεων, για την ιστορία της καταστολής του και για τη λειτουργία των δημόσιων χώρων. Αν πάλι ήτανε γεννημένοι πριν το 2004, ίσως θα θυμόντουσαν ότι πηγαίναμε στα πάρκα και λιαζόμασταν, συνήθως με το πρόσχημα “να παίξουν τα παιδιά”, και δεν σερνόμασταν από καφέ σε μωλ, από διασκεδαστήριο σε παιδότοπο κι από σουβλατζίδικο σε καταναλωτήριο. Δεν συζητάω καν να αναλογιστούν πού θα πας να καθήσεις όταν δεν έχεις λεφτά ούτε για έναν ράμφειο καφέ αλλά θες να ξεσκάσεις: μάλλον δεν υπήρξαν έφηβοι και φοιτητές.
Δεν χρειάζεται λοιπόν να είσαι δόλιος και υστερόβουλος. Δεν χρειάζεται να είσαι φανατικός. Αρκεί να είσαι αμόρφωτος κι εκ πεποιθήσεως επαρχιώτης. Άλλωστε αυτό θέλει το κοινό σου: κουβέντες του καφενέ της Άνω Κουτσούφιανης.
