tvxs | 09:50 | 16 Απρ. 2015
Γιώργος Παπασπυρόπουλος
Το θρίλερ που έχουν καθαρά δημιουργήσει κάποια από τα εξαρτώμενα ή διαπλεκόμενα ευρωπαϊκά ΜΜΕ, ξεπερνά σε επεισόδια και τα πιο μακροημερεύσαντα σχετικά σήριαλ. Τελικά η πληροφόρηση είναι απόλυτα ελεγχόμενη και στην δημοκρατική Ευρώπη, τα πρακτορεία ειδήσεων είναι εξαρτημένα από τις προτιμήσεις των ιδιοκτητών τους και οι εφημερίδες από τις πολιτικές σκοπιμότητες των πολιτικών ελιτ των χωρών τους… Και μεις νομίζαμε ότι κάποιος άνεμος ανεξαρτησίας φυσούσε που και που στην ευρωπαϊκή δημοσιογραφία και η Ελλάδα ήταν το μαύρο πρόβατο – όχι, διαπλεκόμενα είναι σχεδόν παντού τα ΜΜΕ. Με την εξουσία, το χρήμα, τις τράπεζες, τους διαφημιζόμενους, το κράτος.
Αυτό που παρακολουθούμε αυτές τις ημέρες δεν έχει προηγούμενο: μια χώρα που άλλαξε κυβέρνηση για να βρει ελπίδα, μια νέα κυβέρνηση που διαπραγματεύεται το μέλλον και την βιωσιμότητα της χώρας της να δέχονται τέτοια πολιτική παρεχόχληση (bullying στα ελληνικά…) που δεν έχει δεχθεί χώρα από το τέλος του ψυχρού πολέμου. Κανονικό καρτέλ έχει δημιουργηθεί πανευρωπαϊκά που περιλαμβάνει δυστυχώς μέσα που θεωρούνταν “έγκριτα” μέχρι χθες και που για να συμβεί αυτό είχαν δώσει μάχες ανεξαρτησίας από την εκάστοτε εξουσία – αλλά φαίνεται το σημερινό ιδιοκτησιακό τους καθεστώς, η κρίση του τύπου και η εξάρτηση από τα ποσά των διαφημιζόμενων εταιριών, δεν επιτρέπει πλέον τέτοιες πολυτέλειες. Παραπληροφόρηση, λαϊκιστική υστερία, καταφανή ψέυδη και προβοκάτσιες στολίζουν καθημερινά τους Financial Times, το Spiegel, το Reuters και τις περισσότερες γερμανικές εφημερίδες που δύσκολα πλέον τις ξεχωρίζεις από την Bild.
Με εντολή Σόιμπλε
Οι γερμανικές ελίτ δεν έχουν συνηθίσει να χάνουν – κι ας χάνουν πάντα στο τέλος ειδικά όταν μεταχειρίζονται βία, είτε πολεμική είτε τύπου οικονομικού εκβιασμού, δημιουργίας αρνητικού κλίματος και επηρεασμού των εταίρων λόγω της δεσπόζουσας θέσης τους στην ευρωπαϊκή οικονομία και καθαρού bullying κατά μιας άλλης χώρας όπως συστηματικά κάνουν τώρα κατά της Ελλάδας.
Φυσικά θα παλέψουν μέχρι το τέλος για να ανατραπεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και να σιγάσουν οι αντιθέσεις στην πολιτική λιτότητας που έχουν επιβάλλει στους λαούς της Ευρώπης. Η επιβίωση της νέας ελληνικής κυβέρνησης δεν είναι στην ατζέντα τους – δεν επιτρέπουν την αμφισβήτηση, πόσο μάλλον όταν προέρχεται από μια χώρα διαχρονικό μπελά για την επικυριαρχία τους στην ευρωπαϊκή ήπειρο.
Για να το πετύχουν όμως αυτό πρέπει να σύρουν την ενότητα της Ευρώπης σε περιπέτειες και το ευρώ στην απαξίωση – με καταστροφικές συνέπειες σε έναν πλανήτη που προσπαθεί να βγει από την ύφεση και τους κλυδωνισμούς που προκαλεί η αστάθεια του χρηματοπιστωτικού παγκοσμιοποιημένου συστήματος και του νεοφιλελευθερισμού. Έχουν τους τεχνοκράτες με το μέρος τους, έχουν τα ΜΜΕ ορντινάντσες αλλά πολιτικά δεν μπορούν να ξεπεράσουν κάποια όρια.
Τεχνοκρατικό και πολιτικό επίπεδο στην ΕΕ: δυο εντελώς διαφορετικές καταστάσεις
Πολιτικά δεν ελέγχουν τα ευρωπαϊκά όργανα: είναι άλλο οι εταίροι να σου κάνουν την χάρη να λοιδορήσεις την απείθαρχη αριστερή κυβέρνηση, να προπαγανδίσεις την λιτότητα και την αρετή σου, ακόμη και να βασανίσεις ή και να εκτελέσεις εικονικά τον αντίπαλο κατά την διαπραγμάτευση ώστε να κερδίσεις ότι περισσότερο μπορείς από υποχωρήσεις – και τελείως διαφορετικό να κάνεις πράξη τις απειλές σου!
Κανείς δεν αντέχει ένα grexit αλλά ούτε μια επισήμως ανακηρυγμένη χρεοκοπία εντός ευρώ και ευρωζώνης – δεν επιτρέπεται καν σαν σκέψη. Γι αυτό και όλοι οι εκτός του “γερμανικού” καρτέλ καλούν συνεχώς σε αμοιβαίες υποχωρήσεις, έντιμο συμβιβασμό, ευελιξία στις διαπραγματεύσεις ή απλά θυμίζουν την γεωπολιτική σημασία της Ελλάδας, ειδικά σήμερα…
Σίγουρα, η ελληνική κυβέρνηση δεν περίμενε τέτοιο φανερό πόλεμο από το καρτέλ – ειδικά δεν περίμενε από τον Μάριο Ντράγκι να ξεφτιλίσει τόσο πολύ την ανεξαρτησία της ΕΚΤ που επιδίδεται σε μια καθαρά εχθρική συμπεριφορά απέναντι στην χώρα μας και ειδικά απέναντι στην νέα της κυβέρνηση – το ιστορικό του λέει αντίθετα ότι δεν είχε κανένα πρόβλημα να δίνει όσα ζητά σήμερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, στην προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά. Αλλά δουλεύει φανερά για το καρτέλ. Αυτές είναι οι συνέπειες από την γερμανική επιρροή στους ευρωπαϊκούς θεσμούς: η εξαχρείωσή τους – ειδικά ο αποκλεισμός της Ελλάδας από την ποσοτική χαλάρωση, δεν έχει προηγούμενο – και είναι καθαρά πολιτική, τιμωρητική και καταστροφική για την χώρα και την Ευρώπη.
Όνειρο όλων των λογικών ανθρώπων και όσων μοιράζονται ακόμη το όνειρο της ενωμένης Ευρώπης είναι να βγει η Ελλάδα από την κρίση και να βρει τον δρόμο της για την ανασυγκρότησή της – τον δρόμο της βιώσιμης ανάπτυξης μετά από δεκαετίες καταστροφικού πελατειακού συστήματος και παρασιτισμού των ευρωπαϊκών κεφαλαίων από μια διεφθαρμένη πολιτική ελίτ. Και τώρα που μια άφθαρτη πολιτική δύναμη με λαϊκή εντολή έρχεται να βάλει μια τάξη στο χάος και να κάνει μια νέα αρχή, το γερμανικό καρτέλ αντιδρά γιατί μαζί με τα παράσιτα θα πληγωθεί και η πολιτική της λιτότητας, όπου οι πολλοί πληρώνουν συλλογικά για τα κρίματα των λίγων.
Μαζί με την απόρριψη των καταστροφικών πολιτικών ΝΔ ΠΑΣΟΚ και του πελατειακού ρημάγματος του ελληνικού δημοσίου και της χρεοκοπίας του, ο λαός καταδίκασε και την πολιτική των μνημονίων που κράτησε στη ζωή το παλαιό πολιτικό σύστημα μεταφέροντας τον λογαριασμό στον λαό. Αλλά τα μνημόνια συμπυκνώνουν την φιλοσοφία και την πολιτική της γερμανικής οικονομικής επέκτασης: συλλογική τιμωρία των λαών που αμφισβητούν το γερμανικό μοντέλο, οικονομική απαξίωση με διάλυση της παραγωγικής βάσης στο όνομα της “ανταγωνιστικότητας”, ηθικό κήρυγμα της προτεσταντικής ηγεμονίας, μόνιμη λιτότητα, ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, δημιουργία αποικίας χρέους.
Αυτός δεν ήταν ο σκοπός της μίζας που χρησιμοποιούσε μια διεφθαρμένη τοπική κάστα πολιτικών για να υπερχρεώσει την χώρα με αχρείαστες παραγγελίες/αγορές όπλων και καταναλωτικών προϊόντων “γερμανικής τεχνολογίας”; Ο δρόμος για την βιωσιμότητα της χώρας και την ανάπτυξη είναι κλειστός από την γερμανική πολιτική – και οι σαμαροβενιζέλοι ήταν απαραίτητοι για να δικαιολογούν ως μονόδρομο την αναπτυξιακή ασφυξία και το ξεπούλημα περιουσίας και στρατηγικών δομών ανεξάρτητης ύπαρξης και ενδογενούς παραγωγής της χώρας.
Το γερμανικό καρτέλ και οι άλλοι
Ευτυχώς υπάρχουν και οι άλλοι. Οι άλλοι εταίροι – εκτός καρτέλ – και ο διεθνής περίγυρος που την ώρα των αποφάσεων εμποδίζουν την Γερμανία να προχωρήσει στο απονενοημένο της αίτημα: την οικονομική εξουδετέρωση, την επίσημη χρεοκοπία και την εκδίωξη της Ελλάδας από το ευρώ και την ΕΕ. Οι Γερμανοί γνωρίζουν ότι πολιτικά θα χάσουν – στο μυαλό όλων των υπολοίπων δεν υπάρχει κανένα άλλο σενάριο από τον “έντιμο συμβιβασμό”. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να επιτείνουν λίγο ακόμη το ελληνικό μαρτύριο, να αναβάλλουν τις δυσμενείς για αυτούς αποφάσεις κάνα μήνα ακόμη, να δώσουν ακόμη ένα περιθώριο στα ΜΜΕ και τους τεχνοκράτες τους να δημιουργήσουν ένα ζοφερό κλίμα κατά της Ελλάδας – λίγο ακόμη.
Αλλά όλα είναι κλίμα, είναι σκόνη στο δρόμο του συμβιβασμού και της νέας συμφωνίας. Και η ελληνική πλευρά έχει το απόλυτο όπλο στα χέρια της: υπομονή και διαφάνεια, διαφάνεια και υπομονή. Γιατί όλα είναι κλίμα…
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ…
Μέρκελ και Σόιμπλε δεν ξέρουν ιστορία
