tvxs | 09:28 | 20 Απρ. 2015
Απόστολος Διαμαντής
Όπως εξελίσσονται τα πράγματα με την διαπραγμάτευση, το δίλημμα του πρωθυπουργού είναι μεγάλο. Εάν καταλήξει σε συμφωνία είναι σαφές ότι θα δεχθεί μέρος των απαιτήσεων του Brussels Group, δηλαδή ευελιξία στις απολύσεις, αλλαγές στο ασφαλιστικό, αύξηση του ΦΠΑ σε νησιά και επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων. Μια τέτοια συμφωνία όμως θα τον φέρει αντιμέτωπο με τον ίδιο τον Συριζα.
Αυτές είναι οι δύο πιθανότερες λύσεις. Και οι δύο όμως οδηγούν σε πολιτικό πρόβλημα. Διότι και στις δύο περιπτώσεις θα απαιτηθεί δημοψήφισμα ή εκλογές, με αβέβαιο αυτή τη στιγμή αποτέλεσμα. Τρίτη λύση, δηλαδή ένας έντιμος συμβιβασμός στη βάση του 70-30, δεν είναι ορατή αυτή τη στιγμή, χωρίς βεβαίως να αποκλείεται εντελώς. Παραμένει ως το ενδεχόμενο με τις μικρότερες πιθανότητες, αλλά και σ’ αυτήν την περίπτωση η προσφυγή σε δημοψήφισμα θα είναι και πάλι αναγκαία.Εάν δεν υποχωρήσει, τότε είναι σαφές ότι θα πρέπει να αναβάλει εκταμιεύσεις προς το ΔΝΤ και την ΕΚΤ. Το γεγονός αυτό θα είναι πιθανόν και η απαρχή για μια συμφωνημένη έξοδο της χώρας από το ευρώ. Η έξοδος αυτή θα μπορούσε να συνοδευτεί από ένα μεγάλο κούρεμα του χρέους και από μια βοήθεια στο ζήτημα της χρηματοδότησης δημοσίων επενδύσεων, ενόσω η χώρα θα ετοιμάζεται για την εισαγωγή του νέου νομίσματος. Δηλαδή: σας αδειάζουμε τη γωνιά, εφόσον διασφαλιστεί η επιβίωση της χώρας. Μια τέτοια ιδέα θα ήταν αποδεκτή από την ευρωζώνη.
Κατόπιν όλων αυτών και με δεδομένες τις ρητές θέσεις όλων των εμπλεκομένων – ΗΠΑ, ΔΝΤ, ΕΚΤ και Κομισιόν – ο πρωθυπουργός θα πρέπει να επιλέξει άμεσα έναν οδηγό χάρτη, να καταστρώσει ένα επιτελικό σχέδιο για τους επόμενους μήνες, έτσι ώστε να μην βρεθεί η χώρα μπροστά σε ατύχημα στις αρχές του καλοκαιριού. Τα κλειστά χαρτιά άνοιξαν.
Το δίλημμα, όπως είπαμε, είναι μεγάλο. Και ο Αλέξης Τσίπρας θα πρέπει να αναλάβει το ρίσκο της μιας ή της άλλης επιλογής. Επειδή όμως δεν είναι πλέον μόνον ο πρόεδρος του Συριζα, αλλά και ο πρωθυπουργός της χώρας, η λογικότερη επιλογή αυτή τη στιγμή είναι η συνέχιση της προσπάθειας για έναν συμβιβασμό και ταυτόχρονα ο σχεδιασμός της πολιτικής διαχείρισης της συμφωνίας.
Ο λαός δείχνει να έχει κουραστεί, παρότι εκτιμά την διαπραγματευτική προσπάθεια της κυβέρνησης. Επομένως είναι βέβαιον ότι θα εγκρίνει την όποια συμφωνία. Ακόμη και μια επέμβαση στο ζήτημα των εργασιακών σχέσεων, των συντάξεων, του ΦΠΑ σε μερικά νησιά και η ολοκλήρωση κάποιων ιδιωτικοποιήσεων, θα μπορούσαν να γίνουν αποδεκτές. Θα πρέπει όμως να συνοδεύονται από μια γενναία ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους προς τις τράπεζες, από κούρεμα αυτού του χρέους και ταυτόχρονα από μια εγγύηση ρευστότητας του τραπεζικού συστήματος.
Εάν όλα αυτά διασφαλιστούν, ο Τσίπρας δεν πρέπει καθόλου να διστάσει. Θα πρέπει ανοιχτά να θέσει το θέμα: «έκανα όσες προσπάθειες μπορούσα. Και πέτυχα αυτά που πέτυχα. Εμμονή στη λογική της ρήξης οδηγεί τη χώρα σε μεγάλη ήττα». Αν θέσει απλά το ζήτημα, θα έχει τη μέγιστη στήριξη, θα κερδίσει το δημοψήφισμα και θα κυβερνήσει αδιατάρακτα.
Εάν ακολουθήσει την άλλη οδό, την έξοδο της χώρας από τα ευρώ, είναι βέβαιον ότι η μεν Ελλάδα θα μπει σε μεγάλη περιπέτεια, η δε κυβέρνηση θα βρεθεί σε αδιέξοδο. Είναι βεβαίως γεγονός ότι η επαναφορά της δραχμής συνιστά μια συγκεκριμένη λύση, με επώδυνη μεν αφετηρία, αλλά ελπιδοφόρο συνέχεια. Πλην όμως η μείωση των εισοδημάτων θα είναι μεγάλης εκτάσεως αρχικά και οι αλλαγές ιδιαίτερα βίαιες, ώστε δεν γνωρίζουμε ακριβώς τον χρονικό ορίζοντα εξόδου από την περιπέτεια αυτή.
Αυτό όμως που γνωρίζουμε μετά βεβαιότητος είναι πως, στην περίπτωση αυτή, η κυβέρνηση Συριζα- ΑΝΕΛ θα παραδώσει τη σκυτάλη. Άλλες πολιτικές δυνάμεις θα διαχειριστούν αυτήν την δύσκολη πορεία, καθώς η παρούσα κυβέρνηση θα έχει εισπράξει το τεράστιο πολιτικό κόστος της εξόδου από το ευρώ.
Επομένως, το δίλημμα του πρωθυπουργού είναι μεν σκληρό, αλλά έχει απάντηση: αποφασιστική πολιτική διαχείριση μιας άμεσης συμφωνίας με τους εταίρους, για την παραμονή της Ελλάδας εντός τη ευρωζώνης.
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ…
σχόλια:
Sophia Ioakimidou · Εργάζεται στην εταιρεία Fashion & Design
Αυτό που με ενόχλησε από την αρχή στο άρθρο είναι η αντιμετώπιση του κ. Τσίπρα ως εκ των πραγμάτων αντιμέτωπου με την παράταξή του. Θα το δεχόμουν εάν είχε αποκτήσει τη θέση στην οποία βρίσκεται ελέω….. και όχι έπειτα από νόμιμη ψηφοφορία. Επί πλέον η πολιτική γραμμή νόμιζα ότι είναι κοινή απόφαση σε ένα κόμμα και όχι διάταγμα αρχηγού (αυτό μπορεί να συνηθίζεται στην παράταξη Σαμαρά, δεν το γνωρίζω)
◦ Το δεύτερο είναι η περιγραφή της εξόδου από το Ευρώ με τα μελανά χρώματα μιας υποθετικής πραγματικότητας. Η ένστασή μου είναι πως βιώνουμε ήδη μια μελανότερη (αν αυτό μπορεί να λεχθεί) πραγματικότητα χωρίς να κάνω υποθέσεις, εφ’ όσον αυτή είναι η καθημερινότητα των περισσότερων συμπολιτών μου. Εδώ δεν ισχύει “το μη χείρον, βέλτιστον”. Είναι τόσο ζοφερή η επιβίωσή μας, που κάθε τι άλλο δεν πρόκειται να μας εντυπωσιάσει περισσότερ… Δείτε περισσότερα
Απάντηση · Μου αρέσει! · 3 · Να παρακολουθώ τη δημοσίευση · πριν από 5 ώρες
Γιώργος Κολλιάς · Ανθυποτίποτας στην εταιρεία ΙΝΕ – ΓΣΕΕ
Πολύ εύστοχα ερωτήματα!! Αλλά τα ερωτήματα διλήμματα πολλές φορές υποκρύπτουν μια ολόκληρη πολιτική αντίληψη από αυτόν που τα θέτει. Σεβαστή η γνώμη του αρθρογράφου αλλά εδώ που έχει φτάσει η χώρα Τα πραγματικά διλήμματα με τα οποία είμαστε αντιμέτωποι είναι αυτά που θέτει η Σοφία στο σχολιασμό της.
Απάντηση · Μου αρέσει! · πριν από 15 λεπτά
