γράφει διον δ. μανιάς
να γίνει η κοινωνία της ιθάκης ξανά ανθρώπινη, ξανά ελκυστική, να βουρκώνει για τους αδύνατους και ν απωθεί αυτούς που την δηλητηριάζουν
πρέπει να κλαίμε όταν πεθαίνουν τα ψάρια στο λιμάνι από τα λύματα μας, από τις βρωμιές μας, υπολείμματα της θυσίας στο βωμό του κέρδους ορισμένων θιακών.(chorus twice)
είναι ντροπή να εκφοβίζουμαι φοβισμένους οδηγόντας τους στο περιθώριο και ίσως και στον θάνατο.
είναι ντροπή τα λίγα που δίνονται για φτωχούς να τα πέρνουν οι χορτάτοι που δεν ντρέπουνται.
είναι ντροπή να διδάσκεις την απάτη σε βάρος του καταναλωτή σε ορισμένους αδίστακτους μπράβους που σου μοιάζουν.
είναι ντροπή οι κυριούλες να πουλούν μίσος και καταπίεση, ως μέσον επιβολής.
είναι ντροπή ορισμένοι να προσπαθούν να διατηρήσουν τη ζωή τους χωρίς να κάνουν τίποτα, μόνο πιστεύοντας, κατηγορώντας, μισώντας και ψέλνοντας.
κάποιος είπε ότι: «τα τελευταία δέκα χρόνια τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μας οδηγούν σε μη χαρτογραφημένες περιοχές εγωιστικής λατρείας, δίνοντας την ευκαιρία και τα εργαλεία στον οποιονδήποτε να μεταδίδει τη ζωή του και να είναι ο πραγματικός σταρ μιας 24ωρης διαρκούς ψηφιακής εκπομπής: οι θεατές μετατράπηκαν ταυτόχρονα σε ηθοποιούς και καταναλωτικά προϊόντα»
κάποιος άλλος: “όλοι στον αιώνα μας χώρισαν και γίνανε μονάδες, ο καθένας αποτραβιέται στη μοναξιά του, ο καθένας απομακρύνεται απ’ τον άλλον, κρύβεται και κρύβει το έχει του και καταλήγει ν’ απωθεί τους ομοίους του και ν’ απωθείται απ’ αυτούς”
εγώ λέω: αν έχεις προβλήματα κρατα τα για τον εαυτόν σου, γιατί αυτοί που καθημερινά δηλητηριάζουν την κοινωνία χωρίς ούτε καν να αντιλαμβάνονται τις συνέπειες. αυτοί που νομίζουν ότι όλα επιτρέπονται αρκεί να επιτύχεις το σκοπό σου. δεν επιτρέπονται. η ζωή είναι σκληρή και τιμωρεί την ύβρη αργά η γρήγορα.
στις εποχές της κρίσης, όταν τα παλιά πράγματα ξεθωριάζουν και τα καινούργια δεν έχουν ακόμα εμφανιστεί καθαρά, το μεσοδιάστημα το ονομάζουν εποχή των τεράτων.
δεν είμαι καλύτερος από κανέναν σας, αλλά προσπαθώ να μη με βλέπω τέρας, εσείς;
