Το άνοιγμα της ψαλίδας αναδεικνύει τους μεγάλους χαμένους της
κρίσης, τα φτωχότερα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας.
| EUROKINISSI / ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣefsyn | 22.05.2015, 06:45
To Champions League της ανισότητας κατακτά η Ελλάδα στη μετά κραχ εποχή χάρη στα μνημόνια, τις υφεσιακές πολιτικές της ακραίας λιτότητας και τις νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις της απελευθέρωσης και της ελαστικοποίησης της αγοράς εργασίας.
Οπως αποκαλύπτει η έκθεση «In It Together: Why Less Inequality Benefits All», που εκπόνησε και έδωσε στη δημοσιότητα χθες ο ΟΟΣΑ, η Ελλάδα εμφάνιζε το 2013 τη μεγαλύτερη εισοδηματική ανισότητα στην ευρωζώνη και τη δεύτερη μεγαλύτερη στην Ευρωπαϊκή Ενωση, μετά τη Βρετανία.
Μόνον η Λετονία (το άλλο μεγάλο «πειραματόζωο» εφαρμογής της πολιτικής της εσωτερικής υποτίμησης από το ΔΝΤ και την Ε.Ε.) βρισκόταν σε χειρότερη θέση, αλλά τότε δεν είχε ακόμη γίνει μέλος της ζώνης του ευρώ.
Στο σύνολο των 34 χωρών-μελών του ΟΟΣΑ, η χώρα μας κατείχε την έβδομη χειρότερη θέση πίσω από τις Βρετανία, Ισραήλ, ΗΠΑ, Τουρκία, Μεξικό και Χιλή.
Σύμφωνα με τα επιμέρους στοιχεία της έκθεσης, το πλουσιότερο 10% του ελληνικού πληθυσμού είχε το 2013 12,3 φορές μεγαλύτερο εισόδημα από το εισόδημα του φτωχότερου 10%. Νωρίτερα, πριν από το κραχ και το επακόλουθο ξέσπασμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, το 2007, οι πλούσιοι Ελληνες (10%) είχαν αντίστοιχα εισόδημα 10,5 φορές μεγαλύτερο από τους φτωχούς (10%).
Το άνοιγμα της ψαλίδας αναδεικνύει τους μεγάλους χαμένους της κρίσης, τα φτωχότερα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, το χαμηλότερο -εισοδηματικά- 10%. Το τμήμα αυτό του πληθυσμού είχε μερίδιο μόλις 2% στο σύνολο των διαθέσιμων πραγματικών εισοδημάτων στη χώρα μας το 2013.
Μεταξύ 2007 και 2011 έχασε (μαζί με τους αντίστοιχους Ισπανούς) τα περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη εισοδηματική ομάδα των χωρών του ΟΟΣΑ. Σε αυτή την περίοδο, αυτό το φτωχότερο 10% των Ελλήνων έχανε κάθε χρόνο περίπου το 13% του καθαρού του εισοδήματος.
Ανάλογες εισοδηματικές απώλειες εμφάνισαν και άλλες ομάδες της ελληνικής κοινωνίας, όπως τα μεσαία στρώματα (-8%) αλλά και το πλουσιότερο 10% (-9%). Οι απώλειες αυτές εκτόξευσαν, όπως ήταν φυσικό, τη φτώχεια στα ύψη. Αν ληφθεί ως αφετηρία το προ κρίσης όριο της φτώχειας στην Ελλάδα το 2007, τότε αυτή διπλασιάστηκε στο 27%.
Η μελέτη του ΟΟΣΑ υπογραμμίζει ακόμη ότι στο σύνολο των 34 χωρών-μελών του οργανισμού οι ανισότητες μεταξύ πλουσίων και φτωχών χτυπούν σήμερα επίπεδα ρεκόρ. «Ουδέποτε οι ανισότητες στις χώρες του ΟΟΣΑ ήταν τόσο υψηλές στα 30 χρόνια που τις μετράμε, έχουμε φτάσει σ’ ένα κρίσιμο σημείο», τόνισε χαρακτηριστικά ο γενικός γραμματέας του οργανισμού Ανχελ Γκουρία.
Τα συνολικά στοιχεία από τις 34 χώρες έδειξαν συγκεκριμένα ότι το πλουσιότερο 10% του πληθυσμού αυτών έχει σήμερα εισόδημα 9,6 φορές μεγαλύτερο από το εισόδημα του φτωχότερου 10%. Στη δεκαετία του 2000 η αναλογία αυτή ήταν 9,1 φορές, ενώ του 1980 7,1 φορές.
Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, η ανισότητα δεν αυξήθηκε μόνο σε περιόδους ύφεσης αλλά και ανάπτυξης, όπου το 1% ελάμβανε τη μερίδα του λέοντος, ενώ το φτωχότερο 40% του πληθυσμού έβλεπε το εισόδημά του αμετάβλητο ή και να μειώνεται.
Η έκθεση εστιάζει ακόμη μεγάλο μέρος της στην ελαστικοποίηση των όρων εργασίας που προηγήθηκε τις τελευταίες δεκαετίες. Προειδοποιεί ότι το αυξανόμενο μερίδιο ανθρώπων που εργάζονται με συμβάσεις μερικής ή προσωρινής απασχόλησης ή ως αυτοαπασχολούμενοι αποτελεί τον βασικό κινητήρα της αυξανόμενης ανισότητας εισοδημάτων.
Σημειώνει ότι μεταξύ 1995 και 2013 περισσότερες από τις μισές θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν στις χώρες του ΟΟΣΑ ήταν αυτών των μορφών εργασίας.
Η επικράτηση αυτών των ελαστικών μορφών εργασίας επηρεάζει περισσότερο τους νέους, το 40% των οποίων δεν έχει σήμερα σταθερή εργασία. Το 50% των εργαζομένων προσωρινής απασχόλησης είναι κάτω των 30 ετών. Οι εργαζόμενοι αυτοί, οι γενιές αυτές έχουν όλο και πιο λίγες πιθανότητες να βρουν μια σταθερή και μόνιμη δουλειά στο μέλλον, καταλήγει η έκθεση.
Ο Γκουρία προειδοποίησε ότι όσο οι κυβερνήσεις αποφεύγουν να αντιμετωπίσουν αυτές τις ανισότητες θα αποδυναμώνουν τον κοινωνικό ιστό των χωρών τους και θα ζημιώνουν την οικονομική ανάπτυξη μακροπρόθεσμα.
Ενδεικτικά η έκθεση διαπιστώνει ότι η μεγέθυνση των ανισοτήτων στην εικοσαετία 1985-2005 σε 19 χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ που μελετήθηκαν είχε αποτέλεσμα την αφαίρεση 4,7 ποσοστιαίων μονάδων από τη συνολική ανάπτυξη μεταξύ 1990 και 2010.
Για τη μείωση των ανισοτήτων και την τόνωση της ανάπτυξης ο οργανισμός προτείνει στις κυβερνήσεις να προωθήσουν μεγαλύτερη ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών στην απασχόληση, περισσότερες θέσεις σταθερής εργασίας, επενδύσεις στην παιδεία και την επαγγελματική εκπαίδευση, αναδιανομή των εισοδημάτων μέσω της φορολογίας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
