Ιούνιος
— Ο ήλιος επάνω στον Καρκίνον
τας σοφοτάτας κεφαλάς ανάπτει των Ελλήνων.
O Ιουστίνος o σοφός, στερούμενος ταλάντων,
o Μητροφάνης έπειτα και των Αγίων Πάντων,
ών περ ουκ έστιν αριθμός και μετρημό δεν έχουν
κι οι Καζαμίαι φαίνεται γι’ αυτό τούς παρατρέχουν,
ο άγιος Δωρόθεος, γνωστός εν ευτραφία,
η Δωροθέα έπειτα, η άλλως και Σοφία,
Η Σοφία-Δωροθέα-Αλίκη της Πρωσίας,
που επρόκειτο να παντρευτεί (τ0ν Οκτώβριο 1889)
η μέλλουσα βασίλισσα του έθνους των Ελλήνων,
τον διάδοχο Κωνσταντίνο. Αδελφή του κάιζερ Γουλιέλμου.
που τον κλεινόν Διάδοχον θα πάρει Κωνσταντίνον,
ο Ιλαρίων έπειτα μετά πολλών θαυμάτων
και νταυλαμπάς Ηγούμενος εις την Μονήν Δαλμάτων.
νταυλαμπάς ή ταυραμπάς: λέγεται για ευτραφή ιερωμένο.
Ευσέβιος Σαμοσατών και ο Βαρθολομαίος
και o Βαρνάβας συν αυτώ, Απόστολος ακμαίος,
που έκαμε και το γνωστόν εδώ ξενοδοχείον,
διά να τρώγει το πολύ των φοιτητών στοιχείον,
o άγιος Ονούφριος το σιγανό ποτάμι,
Πράγματι, υπάρχει φράση «κάνει τον άγιο Ονούφριο»,
συνώνυμη της «κάνει το κορόιδο»
που δεν εσκέπτετο ποτέ το πονηρόν να κάμει,
(αγνοώ όμως για ποιο λόγο)
αλλ’ ήτο και σοφός πολύ και μάλα σπουδαρχίδης,
κι o έτερος Ονούφριος o και Ιασωνίδης,
Ονούφριος Ιασωνίδης (1840-1916),
Κύπριος «λόγιος απεριορίστου εκκεντρικότητος»,
που ξέρει τ’ αγγλικά φαρσί και στίχους μεταφράζει
σπούδασε στην Οξφόρδη και μετέφρασε Σέξπιρ σε βαριά καθαρεύουσα
και φαίνεται χωρατατζής κι όλοι τον κάνουν χάζι,
μετέπειτα ο Ελισσαί, προφήτης με μυαλά,
που με τη μια του μηλωτή ανέβαινε ψηλά
όσες φορές τού κάπνιζε ν’ αλλάξει τον αέρα
και σαν κρομμύδι έβλεπε τη γη απ’ εκεί πέρα,
ο άγιος Μεθόδιος o της Μονής Πατάρων,
που εζητούσ’ επίσκοπος να γίνει άρον άρον.
Ο Ίσαυρος, ο Μανουήλ, o Ισμαήλ, o Τύχων,
που τ’ όνομά των εύκολα μου έρχεται στον στίχον,
Ιούδας o Απόστολος, αλλ’ όχι o προδότης,
η Αγριππίνα κι ο Αμώς, κι αυτός προφήτης πρώτης.
Γενέθλια του Βαπτιστού, η μάρτυς Ακυλήνη,
ο άγιος Λεόντιος καθώς κι η Αντωνίνη,
η Φεβρωνία κι o Δαβίδ ο εν Θεσσαλονίκη,
που δεν επλήρωνε ποτέ στην κάμαρά του νοίκι,
Κύριλλος o Αλεξανδρεύς, Δεσπότης ζηλευτός,
ο ξενοδόχος o Σαμβών, που άγιασε κι αυτός,
γιατί ποτέ δεν έκλεβε τους τόσους μουστερήδες,
και όλους τούς εχόρταινε με μπόλικες μερίδες.
Παύλος και Πέτρος έπειτα, των Δώδεκα το κλέος,
κι o Δουξ o Παύλος, ο γνωστός γαμβρός του Βασιλέως,
προς δε κι o Παύλος Καλλιγάς, ο μέγας δικηγόρος,
που με τις έννοιες τις πολλές εγήρασε προώρως
και τώρα τον ποδόγυρο σαν πριν δεν κυνηγά,
προς δε κι ο Πέτρος, o υιός του Παύλου Καλλιγά,
που ’χει με λίρες αγγλικές τις κάσες του γεμάτες
και ξετρελαίνονται γι’ αυτόν ξανθές και μαυρομάτες,
η Σύναξις των Δώδεκα εκείνων Αποστόλων,
όπου μετέδωκαν το φως εις ένα κι άλλον πόλον.
Συνεορτάζει μετ’ αυτής της δωδεκάδος όλης
κι o θείος του Πρωθυπουργού, o γέρο Αποστόλης,
καθώς κι o ξυλοπόδαρος Μακράκης o τραχύς,
Απόστολος Μακράκης, θεολόγος με μεγάλη επιρροή
που χαρακτηρίστηκε αιρετικός
που ηύρε το τρισύνθετον εκείνο τής ψυχής.
