ο πόλεμος των κόσμων

thegreekcloud | 02.08.2015 | 03:46

Πάνος Θεοδωρίδης

Στην πολυσχιδή γεωγραφικά ελληνική επαρχία, που την λένε περιφέρεια και κολόνα του Οίκου και Ελλάδα δεν είναι μόνον η Αθήνα και δεν κοιτάξατε την Θράκη, δεν νοιάζεστε για τη Φολέγανδρο και ήφαγα ένα σύγκλινο που δεν υπάρχει και αχ τα μουστάκια του γερο Τατιανού, που είναι ερημίτης αλλά μπαστακώνει ιεροπρεπώς κάτι ενθουσιώδεις παιδίσκες από την αστική φοινικιά, οι άνθρωποι είναι πεπεισμένοι πως υπάρχει ιδιαίτερη πατρίδα και τη θέλουνε, πως η υπόθεση της Εθνικής Σωτηρίας θα παιχτεί στο χωραφάκι του παππού ,αρκεί κάποιος να το καθαρίσει από τις βατσινιές και να υπάρξουν οι λογοτιμήτες που θα επιβεβαιώσουν την ιδιοκτησία.

Η επαρχία είναι στον αυτόματο πιλότο εδώ και δεκαετίες.

Υπερεκπροσωπείται στη Βουλή επειδή πρέπει να ακουστούν όλες οι φωνές του τόπου, εκτός από τις αστικές δυτικές συνοικίες, είτε της Αθήνας είτε άλλης μεγάλης πόλης, που πρέπει να αρκεστούν στην δεινή και επικίνδυνη πολυσταυρία και μετά, ας πάνε σούμπιτοι να πλερώνουν τα πιτόγυρα όσο το σούσι στους επιφανείς τόπους παραθερισμού.

Όλο και κάποιος υπουργός θα σκεφτεί να εκδράμει με δρεπανηφόρα στοιχεία, αναζητώντας και Τρίτη φέηκ ταμειακή μηχανή, να ρίξει πρόστιμα, να ηρεμήσει το υπερφορολογημένο πόπολο.

Τώρα είναι η σειρά των εφοριακών να προσκληθούν στη γνωριμία με τα ξενοδοχεία χωρις ρεσεψιόν, με το πάκο τις αδέσποτες αποδείξεις στα καπάκια των αντλιών βενζίνης και την μακαριότητα της έννομης ληστείας.

Στην άκρη του χρόνου και του τόπου, οι μίζες είναι μοιρασμένες και κατευθυνόμενες.

Όποιος τολμήσει να καταγγείλει αίτημα χρηματισμού, θα γίνει Αλ Καπόνε στην επόμενη τριετία και θα χάσει τα πάντα, καθώς η σβήστρα των τοπικών ΜΜΕ, που υπάρχει επειδή οι πολιτευτές πληρώνουν κέρατα για μισή ώρα «προβολή», είναι παντοδύναμη και τα σκάνδαλα βγαίνουν μόνον όταν κάποιος χαλάει την πιάτσα.

‘Οπως δεν υπάρχει ουρά σε τράπεζα, αλλά προηγείται εθιμικά ο συγγενής πρώτου βαθμού ή η ερωμένη τρίτης επιλογής του υπαλλήλου, έτσι και ο κυνηγός της διαφθοράς, θα ταϊστεί, θα ποτιστεί και θα μοιραστεί το λάφυρο που του το έχουν έτοιμο στο φακελάκι, καθώς οι τοπικοί παράγοντες γνωρίζουν σε βάθος τι κλέβει ο καθείς και τιμολογούν με δικαιοσύνη το χαρτί της παραγραφής.

Αυτοί ξέρουν πως το 23% είναι υπερβολικό, δεν θα εισπραχθεί ποτέ και έτσι θα προσφέρουν το ένα τρίτο του καθημερινού τους τζίρου στον ελεγκτή.

Στις κατουρημένες μαγικές παραλίες και στα μαγευτικά σύθαμνα της ορεινής χώρας των παιδικών αναμνήσεων, έρχονται τα αυτοσχέδια εργαστήρια γεμίσματος μπαταριών των μισθωτών και των στοχαστικών, σε κατασκευές που η λέρα και το λίπος στο παραδοσιακό ξύλο θεωρείται πάτινα από την εποχή του διαφωτισμού και η συμπαθέσταστη  μεσήλιξ που φτιάχνει τις ωραιότερες πατάτες του κόσμου, πετάει τα άδεια πλαστικά δίκιλα του ηλιέλαιου κάτω από τις ελιές στην πίσω αυλή και ο γιός της έχει μάθει πως να φρεσκάρει τα κολιαρούδια και τις αθερίνες που έρχονται τίγκα στην φορμόλη από το Μαρόκο.

Ακόμη και το νοστιμότερο κοτόπουλο του κόσμου, από αλανιάρικο πτηνοτροφείο, περιχυμένο με μιά κουταλιά χοιρινό λίπος, φαντάζει περίτεχνος φασιανός, βγαλμένος από έναν απόγονο του Θεόφιλου ή ενός αγωνιστή που ήταν στο αντάρτικο, άσχετο αν αποκεφάλιζε μαυροσκούφηδες.

Ναι, υπάρχουν πολλές εξαιρέσεις. Για τη μισή Ελλάδα που τυχαίνει να γνωρίζω, τα ποσοστά της εξαίρεσης είναι μεγάλα, αλλά μη τολμήσετε να τα βγάλετε διψήφια.

Ναι, η Εφορεία θα εκδράμει, θα συγκεντρώσει αυτά που περιμένει και πάντα θα υπάρχει ο καρφωμένος από την τοπική κοινωνία που την ενοχλεί η μονοφαγιά του ή που κατάγεται από άλλη περιοχή. Εκεί θα πέσουν τα φώτα των πρωτοσέλιδων με την επωδό «δεν θα γίνουμε ποτέ Ευρώπη»

Τα τελωνεία είναι ήδη γεμάτα με προσθετικά ψωμιού που θα γίνουν πολύσπορες, χωριάτικες και ονειρώξεις μαγιάς που μετατρέπουν τα σκατά σε άμβαρι. Τα κρέατα αράζουν στα ψυγεία έτοιμα για τον γύρο και σε σουβλάκι που ο προσεκτικός θα φροντίσει να μη καταπιεί τους χόνδρους από αφτιά και μουσούδες, εννοώ αυτά που ανακαλύπτεις, σαν χόνδρο από γαλέο στο στόμα σου.

Τοπικά προϊόντα παράγονται σε εργαστήρια χωρίς τουαλέτες σε άλλους τόπους και διανέμονται στις γωνιές της αστικής περιμέτρου. Τα εμφιαλωμένα νερά ζεματάνε καθώς έρχονται στα σημεία διανομής και ξεραίνονται στον δυνατό ήλιο του μεσημεριού.

Αλλά η άμμος είναι περιχαρής και ανακουφιστική, οι σαλάτες παγώνουν αποβραδής στα ψυγεία οι γόπες των τσιγάρων σκεπάζονται από τις γυμνές πατούσες σαν μωράκια καρέτα καρέτα ενός επινοημένου κόσμου, ενώ το wi fi ανεβοκατεβαίνει ωσάν κυμαινόμενη διάθεση τροτσκιστή υπό κομματικό διωγμό.

Η χώρα δεν χρειάζεται καμία επανίδρυση, αλλά μιά επιδημία αλήθειας, μιά απλή αναλογική και τον υπέρτατο φόρο στο 10%. Και να πάψουν οι νεκροί και οι φυτευτοί των εκλογικών καταλόγων να είναι μονίμως το πρώτο κόμμα.

Το ιδεώδες θα ήταν να αυξηθεί ο αριθμός των πολιτών που παίζουν στα δάχτυλα τα νούμερα από το ένα ως το δέκα, διότι το παρακάναμε με το «ένα κι ένα κάνουν δύο».