(λένε ότι οι τρελοί πάνε τον κόσμο μπροστά, οι γνωστικοί κάθονται στα αυγά τους κι αν δεν υπήρχε μερικών η τρέλα ο κόσμος θα έμενε απαράλλαχτος)
στεκόμουν εδώ
σε ατένιζα ώρες
κ’ αισθανόμουν να εισρέει
στους μέσα μου άγνωστους κόσμους
το πνεύμα σου
κ’ εμεγαλύνθη η ψυχή μου
και διευρύνθη το στέρνο μου
και το στήθος μου έγινε
ουρανός της βασίλισσας
που στη γλώσσα της χώρας μου
ονομάζεται αγάπη
Νικηφόρος Βρεττάκος
Συνάντηση με τη θάλασσα
Στον Αλκιβιάδη που είπε πως η Ξανθίππη είναι ανυπόφορη όταν βρίζει, απάντησε: «Το έχω συνηθίσει σαν να ακούω συνέχεια τροχαλίες. Εσύ ανέχεσαι τη φασαρία που κάνουν οι χήνες;». «Ναι, αλλά μου γεννούν αυγά και πουλάκια». «Και μένα η Ξανθίππη μου γεννά παιδιά». Όταν κάποτε στην αγορά του έβγαλε το ρούχο και οι γνωστοί τον συμβούλευαν να τη χτυπήσει, είπε: «Μα το Δία, για να γροθοκοπιόμαστε εμείς και σεις να λέτε μπράβο Σωκράτη, μπράβο Ξανθίππη;» Με μια σκληρή γυναίκα έλεγε πως πρέπει να ζει κάποιος όπως οι ιππείς με τα ατίθασα άλογα. «Όπως εκείνοι» έλεγε, «αν τα δαμάσουν, δεν έχουν πρόβλημα με τα υπόλοιπα, έτσι και γω ζώντας με την Ξανθίππη θα μάθω να συμπεριφέρομαι στους άλλους ανθρώπους»
— Σωκράτης, Διογένη Λαέρτιου ΑΠΑΝΤΑ, Βιβλίο Β’