aeisixtir | Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 11, 2015Θες που κινούμεθα με δευτέρα διοτι έχουμε και δουλειές, θες που οι εκλογές αυτές δεν με πολυψήνουν, όπως απ΄ότι φαίνεται και την πλειοψηφία των συμπολιτών μας, δεν προβλέπω να γράφω πολλά ποστ μεχρι τις εκλογες, οποτε ας αφήσουμε αλλη μια εκτίμηση για το μελλει γίγνεσθαι να βρίσκεται διοτι τις οίδε πότε θα ξαναγράψουμε.
Το παρον ποστ ειναι συνέχεια του προηγούμενου και προσπαθεί να ξεθολώσει το παρον πολιτικό τοπίο και να κάνει μια εκτίμηση για το τι θα λάβουν οι μονομάχοι αυτών των εκλογών και έχει στόχο ο γραφων να το παίξει προφήτης αν βγει σωστό ή να σας βρίσει ρε αχρηστοι μαλάκες που δεν νογάτε ιτς απο πολιτική αν βγει λάθος.
Γενικές παρατηρήσεις:
– Υπό Κ.Σ. ο Συριζα έπρεπε να είναι πολιτικά κυριαρχος και να παίζει γύρω στο 35% με 40%, οχι γιατι ειναι τόσο καλός αλλά γιατί οι άλλοι ειναι νεκροί. Όταν όλο το πρωην απολιτικ και ακομματικ σκυλολόι που ψήφιζε ΠΑΣΟΚ και τέτοια είναι ελεύθερο και κόβει βόλτες απο το Ποτάμι μέχρι τον Λεβέντη και δεν το τσιμπάς παρόλο που εισαι και άφθαρτος και κομμα εξουσίας, μάλλον κάτι δεν πάει καλά με την κοινώνηση του μηνύματός σου. Και μην ακούσω για Λαφαζάνους και τέτοια. Ο Λαφαζάνος θα τσιμπήσει κάποιους πουρους και πουρομανείς αριστερούς τύπου ΝΑΡ, ΑΡΑΝ, ΑΡΑΣ, ΑΑΤΩ 50 ευρώ στον χώρο σου και τέτοια (τα πρώτα 3 ειναι υπαρκτοι πολιτικοί σχηματισμοί οι οποιοι μαλλον έφυγαν απο την ΑΝΤΑΡΣΥΑ), οι οποιοι συνήθως μαζεύονται τρεις και ο κουκος και κανουνε κέφι αναλύοντας την επεκείμενη πτώση του καπιταλισμου, αναγνωρίζοντας τις προφητικές ιδιοτητες του εκάστοτε γγ/αρχηγου/πολιτικής επιτροπής απο 17 ατομα και καταγγέλοντας το ΚΚΕ για δογματικότητα. Οσον αφορά την “εκλεξιμότητα” κτλ μάλλον καλό θα κάνει ο Λαφαζάνος (και η Ζωή) του Σύριζα που έφυγε (κατά την γνώμη μου ισχύει ακριβώς το αντιθετο με τον Βαρουφάκη με τον οποιο μπορει να συμφωνεις, μπορει να διαφωνείς, μπορεί και τα δύο, αλλά δεν μπορείς να πεις πως δεν ειναι “τραβηχτικό” πρόσωπο)
– Οι δημοσκοπήσεις μέχρι στιγμής μας δείχνουν ένα τοπίο ψιλοπαιδική χαρά με ένα εκατομμύριο κόμματα, παρακόμματα και αποκόμματα να διεκδικούν την είσοδο στην Βουλή. Λογικά αυτό θα συνεχιστεί μέχρι τέλους, αλλά να δεις που όσο πλησιάζουν οι εκλογές τα ποσοστά των μικρών “κυβερνήσιμων” (ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι) μάλλον θα πέφτουν ενώ και η ΛΑΕ δεν νομίζω να ανέβει. Μυστήριο τι σκατά θα γίνει με τον Λεβέντη μιας και (στο μυαλό μου) η άνοδος του σηματοδοτεί την πτώση της ΧΑ. Αυτοι που οι εγκεφαλικές τους λειτουργίες (;) τους έδιναν σαν πόρισμα την ψήφο στην ΧΑ για να “ξεβρωμίσει ο τόπος” δεν ειναι δύσκολο να οδηγηθούν στο συμπέρασμα πως ο Λεβέντης ειναι ο αδικημένος προφήτης που το πολιτικό σύστημα αγνοούσε τόσο καιρό.
– Η κόπωση του εκλογικού σώματος ειναι κάτι παραπάνω από εμφανής. Στις προηγούμενες εκλογές κυριαρχούσε το δίπολο ελπίδα-τρομοκρατία. Στις τωρινές έχουμε ξεπεράσει την ελπίδα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τρομάζει πια και πάμε μάλλον στο στάδιο της αποδοχής, μέχρι νεοτέρας τουλάχιστον. Οπότε λογικά θα έχουμε μια συντηρητικοποιηση της ψήφου και η επανάσταση θα αφεθεί για τις καλένδες.
– Κόντρα στο προηγούμενο, ένα καλό μέρος του εκλογικού σώματος έχει ριζοσπαστικοποιηθεί για τα καλά, όπως φάνηκε και στο δημοψήφισμα. Το αθροιστικό ποσοστό των ΛΑΕ+Ανταρσυα+ΚΚΕ+ΣΥΡΙΖΑ θα ταβανιάσει (αυτό που λέμε κεντροαριστερά. Εκει μέσα, ακόμα και μέσα στον υπάρχοντα ΣΥΡΙΖΑ αρχίζει και διαφαίνεται αν όχι μια κοινωνική ριζοσπαστική πλειοψηφία, αλλά τουλάχιστον μια δυναμική μειοψηφία για την οποια το (μεταξύ μας) δεξιό παρελθόν πρέπει να ξεπεραστεί με δυναμικές μεθόδους. Το που θα κάτσει η μπίλια θα εξαρτηθεί απο τις επιδόσεις της επόμενης κυβέρνησης.
Παμε στο δια ταύτα (σε παρένθεση το % που έλαβαν τον Ιανουάριο):
(Update: το σκορ συνολικά δεν πολυέβγαινε οπότε αναθεώρησα λίγο τα ποσοστά, τίποτε δραματικό πάντως. Η λογική μου λέει πως ειναι πιο πιθανό να ανέβουν – αν χρειαστεί- οι μεγάλοι παρά οι μικροί)
ΣΥΡΙΖΑ (36,34%)
Κατά τη γνώμη μου θα πιάσει το 30% ίσως και παραπάνω και αυτά γράφονται τη στιγμή που καμία δημοσκόπηση δεν τον έχει πάνω απο 28,5% (με την πιο “αισιοδοξη να ειναι αυτή). Ο κυριοτερος λόγος ειναι αυτός που έγραψα πιο πάνω. Δεν ειναι καλός ο ΣΥΡΙΖΑ, απεναντίας ειναι η πρώτη εκλογική διαμάχη που η καμπάνια του είναι τόσο άνευρη και θολή με την αιτία να μην ειναι μόνο η αποδιοργάνωση του κομματικού μηχανισμού απο τις μαζικές αποχωρήσεις της τελευταίας στιγμής αλλά και η ίδια η ξενέρα που φαίνεται να έχει φάει ο εναπομείνων ΣΥΡΙΖΑ απο τις εξελίξεις καθώς δείχνει
α) πως αδυνατεί να δώσει ένα καθαρό στίγμα
β) πως εχει πέσει στην λούμπα που ειχε πέσει η ΝΔ με τα Ζάππεια καθώς η μετάλλαξη ειναι δύσκολο να διαχειριστεί. Και αν όλοι αναμέναμε την κωλοτούμπα Σαμαρα και μάλιστα όπως έγινε, δηλαδή άμεσα με την ανάληψη της εξουσίας, η αντίστοιχη Τσίπρα, έστω και με 7 μήνες ξύλου και σφαλιάρας, ξένισε πολλούς. Συνακόλουθα:
γ) Δείχνει να μην μπορεί να ξεπεράσει τις τύψεις και τις ενοχές για το Μνημόνιο 3, το οποιο μπορει να είναι απαραίτητο, μπορεί όμως και να μην ήταν, και αυτό δεν θα το μάθουμε ποτέ, μιας και ο χρόνος πίσω δεν γυρίζει και ω γέγονε γέγονε και αυτό δεν μπορεί να ξεκολλήσει απο το μυαλό του μέσου συριζαίου ο οποιος εχει και μια ιδεολογική προίκα και νιώθει και λίγο κοντά στην κοινωνία για να καταλαβαίνει πως έρχονται μέρες δύσκολες.
Στα συγκριτικά δαρβινικά πλεονεκτήματά του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να τονίσουμε την ταχύτατη και αναγκαστική του μεταλλαγή σε κεντροαριστερο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, το οποιο μπορει να απωθεί τους νορμάλ ανθρώπους αλλά έλκει (με την μή….κομμουνιστικότητα του) τον “μεσαίο χώρο” ο οποιος, όπως έχει γραφτεί κατά κόρον στο παρόν blog, βγάζει παραδοσιακά κυβερνήσεις στο Ελλάντα. Ειδικότερα, η “μνημονιακή μετάλλαξη” του ΣΥΡΙΖΑ ελκει πλέον ακόμα και Ποταμίτες ψηφοφόρους μιας και με το εκλογικό σύστημα να ειναι αυτό που ειναι ειναι και αυτούς να ειναι αυτοί που ειναι, ειναι λογικό στο τέλος να προτιμήσουν μια σταθερή κυβερνητική, φιλοευρωπαϊκή, κεντροαριστερή, μη κομμουνιστογενή (έστω και φαντασιακά) εξουσία, από την προοπτική μιας αβέβαιης συμμαχίας, πέρα από τα όποια μειονεκτήματα του Ποταμιού που θα αναλύσουμε παρακάτω.
Και αυτόν τον απολιτικ αχταρμα μην περιμένετε να φανεί στα γκάλοπ. Θα δώσει το κουκί στον διαφαινόμενο νικητή και όσο τα γκάλοπ βγάζουνε ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ τσίμα τσίμα θα κυμαίνεται μεταξύ σφύρας και άξονος. Όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές λοιπόν τα πράγματα θα αρχίσουν να φαίνονται και το σκορ του ΣΥΡΙΖΑς να ανεβαίνει.
Πρόβλεψη Ζάφοντ: 30-35%, ίσως και παραπάνω, αν πάρουν τα χαμπάρια τους.
ΝΔ (27,81%)
Ο Βαγγέλας σωστά το ξεκίνησε. Και καλά λαϊκό παιδί, “λαϊκό λεξιλόγιο”, κεντροδεξιά, όχι ακρότητες. Μάλλον όμως στην ΝΔ τσιγκουνεύτηκαν και δεν άλλαξαν επικοινωνιολόγους παρόλη την αλλαγή ηγεσίας, είδαν τα κοχόνες του Βαγγέλη και νομίζουν πως πιάσανε τον παπά από τα αρχίδια και το παρακάνανε. Η πρόσφατη παντελής αποτυχία του πολιτικού κοχονισμού του Σαμαρά δεν φαίνεται να τους χτύπησε κανα καμπανάκι, καθώς η πτώση της ΝΔ χρεώθηκε από τους ταγούς της ΝΔ μάλλον αποκλειστικά στο απρόσωπο Μνημόνιο και όχι στα πρόσωπα που το έφεραν και το υλοποιησαν, ούτε και στην πολιτική τους στάση, δηλαδή στον τρόπο υλοποίησης. Ο Βαγγέλας δείχνει παγιδευμένος ανάμεσα στο τι θέλει να κάνει, στο τι του υπαγορεύεται να κάνει από το επικοινωνιακό staff του και στο τι βρήκε στην ΝΔ τώρα που την ανέλαβε, ήτοι μια δράκα ακροδεξιών, κληρονομιά της εποχής Σαμαρά, που έχουν καπελώσει το κόμμα. Όσους Καραμανλήδες και αν εμφανίσει ο Βαγγέλης γνωρίζει πως δεν μπορεί να ξηλώσει έτσι εύκολα τους Αδώνιδες και αυτοί του στερούν τις πολυπόθητες μεσαιοχωρήτικες ψήφους ενώ οι ίδιοι έχουν τον προσωπικό τους στρατό από γριές και (ακόμα και με σταυροδοσία) αναγκαστικά βγαίνουνε πρώτοι στις λίστες, άσε που δίνουν βήμα στον κάθε Καμμένο να σε κράξει για ακροδεξιό (!). Πρόβλημα και μόνο πρόβλημα. Πιθανόν όμως η ΝΔ να ειναι ανεβασμένη σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές και αυτό οφείλεται στα εξής συγκριτικά (;) της πλεονεκτήματα:
α) η απωθητικότητα Σαμαρά ήταν προς το τέλος τεράστια. Και τον χαζό του χωριού να έβαζε αρχηγό η ΝΔ θα είχε καλύτερες επιδόσεις, οπότε ο Βαγγέλας ξεκινά αναγκαστικά με θετικό πρόσημο
β) όπως είπε και ένας φίλος “η ΝΔ ρε φίλε ειναι αρρώστια. Πρέζα”. Κοινώς ο χοντρός πυρήνας των ψηφοφόρων της θα την ψηφίζει no matter what
γ) απόρροια του παραπάνω. Η ΝΔ ειναι κόμμα εξουσίας, με την έννοια πως η εξουσία ειναι στο DNA της. Η προοπτική επανόδου στην εξουσία θα συσπειρώσει αρκετούς.
Μειονεκτήματα: πως η πολιτική θέση του κοχονισμού έλκει τους ταλιμπαν αλλά οχι τους μεσαιοχωρήτες, πως η ΝΔ δεν έχει αλλάξει στην ουσία πρόσωπο και πως η μεταβολή του ΣΥΡΙΖΑ δίνει στους “κεντρώους/φιλοευρωπαίους/wannabe λαμόγια” και άλλο πολο έλξης. Στα συν πως η πολιτική της όπως εκφράζεται από τον κάθε Φορτσάκη, Άδωνη, Βορίδη και τα λοιπά έλκει μόνο τους νοσταλγούς του Σαμαρά και της Χούντας και να δεις που οι δεύτεροι ειναι πλέον περισσότεροι από τους πρώτους.
Πρόβλεψη Ζάφοντ: 27-32% με το σκορ να ανεβαίνει σε συνθήκες πόλωσης τις οποίες – παραδόξως – δεν πολυβλέπω.
ΧΑ (6,28%)
Το ‘πα και το ξαναλέω, λογικά θα πέσουν. Εχουν περάσει 3 εκλογές απ΄όταν μπήκαν στην Βουλή, ούτε “τα γάμησαν όλα”, ούτε καθάρισε ο τόπος, ούτε καν ενα πογκρόμ δεν τολμάνε να κάνουν πια μιας και ο πέλεκυς της δικαιοσύνης κρέμεται βαρύς πάνω απο τα κεφάλια τους. Ο λόγος τους ακόμα έλκει τους λουμπεν, αμόρφωτους, μαλάκες, φασίστες (πλεονασμος η προηγούμενη διατύπωση, όχι αστεία) αλλά λούμπεν έλκει και το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ, για τους μαλάκες υπάρχει ο Λεβέντης και το Ποτάμι, ενώ οι φασίστες μπορεί να συμπαθήσουν ξαφνικά τον Μεϊμαράκη, ποτέ δεν ξέρεις, χωρίς να αμελούμε πως πολλές φορές ο λόγος των Ποταμιτών και των Νεοδημοκρατών καταφεύγει σε …περίεργες ατραπούς, ειδικά στο ζητημα των προσφύγων. Για μένα ο μεγαλύτερος ψηφοθηρικός κίνδυνος για την ΧΑ ειναι ο …. Λεβέντης μιας και καθώς προωθείται ανηλεώς ειναι πιθανόν να πάρει πολλές οργισμένες, χαβαλεδιάρικες ή “γαμησεταόλα” ψήφους.
Ακόμα και ο Κασιδιάρης δεν έλκει (δια της μεθόδου του κοχονικού σοκ) πια όσο άλλοτε μιας και η πολιτική θέση μαγκιά, κλανιά και εξάτμιση έχει αναγκαστικά ημερομηνία λήξης, ρωτήστε και τον Σαμαρά.
Τωρα θα μου πείτε, εσυ το λες Ζαφοντ, αν ανέβουν όμως; Ε αν ανέβουν ανέβηκαν, δεν θα ανέβουν μόνοι τους, κάποιοι μαλάκες θα τους ψηφίσουν και αυτοί που θα το κάνουν, και μάλιστα σε τέτοιοα περίοδο, γνωρίζουν πως ψηφίζουν ένα άλλο ΚΚΕ, με την έννοια της κυβερνησιμότητας. Ενώ το ΚΚΕ δεν θέλει να συγκυβερνήσει με κανέναν, και μάλλον δεν θέλει να κυβερνήσει γενικώς, ταυτόχρονα κανείς (;) δεν πρόκειται να δεχθεί να συγκυβερνήσει με την ΧΑ. Οπότε το σκορ της ΧΑ σε έδρες προστίθεται σε αυτό του ΚΚΕ όταν αφαιρούμε από τους 300 της Βουλής αυτούς που αποκλείεται να μπουν σε οποιαδήποτε κυβέρνηση, και λόγω και της κόπωσης του εκλογικού σώματος που λέγαμε πιο πάνω, αυτό θα το σκεφτούν διπλά μερικοί ψηφοφόροι. Τελος πάντων το ταβάνι το βρήκαμε, η πτώση είναι πιθανή αλλά όχι και τεράστια.
Πρόβλεψη Ζάφοντ: 4,5-7 %
Ποτάμι (6,05%)
Το Ποτάμι μάλλον γίνεται ρυάκι. Προβλέπεται στασιμότητα ίσως και πτώση σε μια εποχή που θεωρητικά το ευνοούσε καθως ο Συριζα συμβιβάστηκε και διασπάστηκε, η ΝΔ δεν άλλαξε, το ΠΑΣΟΚ παραπαίει και η ΧΑ δείχνει να ξεφουσκώνει. Αλλα, είπαμε. Ο Θεοδωράκης δεν πείθει παρόλο το σπρώξιμο, ιδεολογικά οι διαφορές του απο το ΝΔΣΟΚ αγνοούνται, σε επίπεδο προσώπων δεν έχει να δείξει και πολλά πράγματα (να τον χέσω τον Αλιβιζάτο αν τελικά βγεί ο Αμυράς, ο Ορφανός, η Λυμπεράκη, ο Ψαριανός και ο Λυκούδης) παρόλο (ξανά) το σπρώξιμο και τέλος πάντων αμα κάποιος δεν ειναι τέρμα δεξιός και θέλει παρόλα αυτά να ψηφίσει φιλομνημονιακά υπάρχουν άλλα διακόσια κόμματα να διαλέξει. Το Ποτάμι δεν έπεισε και σιγά σιγά χάνει και το λόγο ύπαρξης του, εκτός και αν αυτός γίνει πλέον – στεγνά – η προάσπιση των συμφερόντων κάποιων ολιγαρχών. Τέλος πάντων μην τα ξαναλέμε, τα είπε ο συνάδελφος:
“Μετά ο Τσίπρας έγινε μνημονιακός. Και κάπου εκεί τελείωσε ΙΜΟ και η χρησιμότητα του Ποταμιού. Όταν το πρώτο κόμμα αποφασίζει να περάσει το Ρουβίκωνα των μνημονίων, ποια η χρησιμότητα ενός σχήματος του 5-6%; Γιατί κάποιος να χρειάζεται μεσάζοντα για να προωθήσει τα συμφέροντά του όταν μπορεί να το κάνει απευθείας με τους κυβερνόντες; Δηλαδή, κατά την ψήφιση των προαπαιτουμένων και του μνημονίου αν έλειπε το Ποτάμι θα είχε συμβεί κάτι διαφορετικό; Δεν θα πέρναγαν από τη Βουλή; Υπό αυτή την έννοια σήμερα το Ποτάμι δεν έχει κανένα λόγο ύπαρξης και η μόνη ελπίδα του για να μην μετατραπεί σε νέα ΔΗΜΑΡ είναι ο ΣΥΡΙΖΑς να το έχει απόλυτη ανάγκη για να σχηματίσει κυβέρνηση. Ωστόσο, για να γίνει αυτό θα πρέπει να συμβούν διάφορα και, όπως λέει και ο Μέρφι, όταν κάτι μπορεί να πάει στραβά θα πάει, ιδίως όταν είσαι πιεσμένος. Στην ουσία, το Ποτάμι πλέον απευθύνεται μόνο σε κάτι απογοητευμένους δεξιοπασόκους οι οποίοι θεωρούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑς τους έκλεψε την εξουσία και δε γουστάρουν να ψηφίσουν τα αυθεντικά τους κόμματα για λόγους που άπτονται της ψυχολογίας ή της μεταφυσικής. Πάντως, σίγουρα, δεν απευθύνεται σε κανέναν φιλομνημονιακό, καθώς αυτοί μια χαρά μπορούν να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑς ή ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ. Λέτε να δούμε το Ποτάμι εξωκοινοβουλευτικό ακραίο κέντρο; “
Διαφοροποιηση στο πιο πάνω σκεπτικό θα ενσκύψει μόνο αν τελικά το Ποτάμι καταφέρει και κάνει την πολυπόθητη οικολογική αντικατάσταση που επιχειρεί στο εναπομείνον ΠΑΣΟΚ, αλλά το πράγμα ζορίζει μιας και τα πασόκια, έστω τα εναπομείναντα, είναι καιρό στο κουρμπέτι και δεν θα τα παρατήσουν έτσι εύκολα. Παρεμπιπτόντως είχε πλάκα στο debate η επίθεση Θεοδωράκη στο ΠΑΣΟΚ της Φώφης μιας και πήραν όλοι χαμπάρι πως πλέον ο στόχος του Θεοδωράκη είναι τα λιμά που έμειναν στο ΠΑΣΟΚ και όχι το να γίνει τρίτο κόμμα.
Πρόβλεψη Ζάφοντ: 4% +- 1% εκτός δραματικού απροόπτου.
ΚΚΕ (5,47%)
Απο την μία επιμένω πως για λόγους λογικής θα πρέπει να πέσει, από την άλλη όμως:
α) ποιος την έχασε την λογική για να την βρούμε εμείς;
β) η καλή εμφάνιση του Κουτσούμπα στο debate και
γ) η συνέπεια στην παράνοια
να δεις που μπορεί και να το ανεβάσουν. Εκεί ειναι και ο καυγάς με τους Λαφαζάνους με τους τελευταίους να θέλουν να το παίξουν ΚΚΕ light και το ΚΚΕ να θέλει να το παίξει γνησιότητα, αρρενωπότητα, σταθερότητα, ΚΚΕότητα και διαχρονικότητα.
Πρόβλεψη Ζάφοντ: 4%-7%. Η μεγάλη απόκλιση έγκειται στο ότι δεν ξέρω πόσο έχει ξενερώσει οριστικά η βάση με τη στάση του ΚΚΕ στο δημοψήφισμα και τι θα παίξει τελικά με το αβέβαιο ποσοστό των Λαφαζάνων. Πρώτη φορά στα χρονικά το ποσοστό του ΚΚΕ δεν θεωρείται a priori μπετόν αρμέ και αυτό ειναι από μόνο του συγκινητικό. Αν είχε παίξει μπάλα στο δημοψήφισμα όπως η Ανταρσύα, δηλαδή πήγαινε στο ΟΧΙ μέχρι τέλους και κατόπιν έκραζε την κυβέρνηση για εμπαιγμό, τώρα θα μιλάγαμε για τρίτο κόμμα και διψήφιο ποσοστό. Τώρα….
ΑΝΕΛ (4,75%)
Συνήθως ο αδύναμος κυβερνητικός εταίρος την πατάει. Παρόλα αυτά πιστεύω πως τελικά ο Καμμένος θα τα καταφέρει και με την νεα ταξη πραγματων, τον αντιΣοϊμπλεισμό, το κράξιμο της ακροδεξιάς ΝΔ (!), το κυβερνητικό προφίλ και την σταθερότητα που επέδειξε σε αντίξοες συνθήκες αυτός και το κόμμα του, θα καταφέρει τελος πάντων να ξεπεράσει τον πολυπόθητο πήχη, αν και μάλλον όχι πολύ.
Πέρα από ψεκασμένους κτλ ειναι πρόβλημα πως το μόνο του στελεχος πρώτης γραμμής που τα πήγε αξιοσημείωτα καλά είναι η (ακόμα κούκλα) Κουντουρά στο Υπουργείο Τουρισμού, άντε και ο “εμπειρος” Κουικ ενώ η Χαϊκαλειάδα που συνεχίζεται αρχίζει και κουράζει, είτε ο Χαϊκάλης ειναι ένα λαμόγιο του κερατά είτε (ακόμα χειρότερα) ένας χαζούλης που την πατάει συνέχεια.
Το κύριο δαρβινικό του πλεονέκτημα ειναι πως μένει ο προφανής δεξιός κυβερνητικός εταίρος στην πολύ πιθανή περίπτωση που ο Συριζας βγει πρώτος, και αυτό ο Καμμένος το σπρώχνει με αξιοσημείωτη επιμονη. Αυτό εξηγεί και την διαλλακτικότητα μέσα από το βρίσιμο, του Βαγγέλα ο οποιος προσπαθεί να πείσει πως και αυτός, δεξιός όντας, μπορεί να συνεργαστεί με τον Σύριζα και όχι μόνο ο Καμμένος
Πρόβλεψη Ζάφοντ: Πάνω από 3%, ίσως και 4,5%
Δημοκρατική Συμπαράταξη aka ΠΑΣΟΚ (4,68%)
Καποιος αισιοδοξος θα πρόσθετε το ποσοστό της ΔΗΜΑΡ μέσα, ίσως και του ΚΙΔΗΣΟ το οποίο απέχει απο αυτές τις εκλογές. Επιφυλάσσομαι μιας και δεν ξέρω αν και κατά πόσον το μένον ΠΑΣΟΚ και οι υπόλοιποι όμοροι χώροι συνιστούν κόμματα που έχουν κοινωνικές αναφορές ή ομάδες συμφερόντων, οι οποίες πλέον μπορεί ξαφνικά να διαλέξουν τον Σύριζα (βλ Μπόλαρης, Τζάκρη κτλ κτλ) ή το Ποτάμι ή ακόμα και τον Λεβέντη για τους πλέον ταλιμπάν από αυτούς. Η Φώφη ξέρει πως βαδίζει σε τεντωμένο σχοινί γι αυτό και ο λόγος της πιάνεται κυρίως από το συναίσθημα. Συναισθάνομαι λοιπόν πως το ΠΑΣΟΚ θα είναι και στην επόμενη Βουλή, αν και επιφυλάσσομαι για την μεθεπόμενη.
Πρόβλεψη Ζάφοντ: 4%-8%. Προφανώς η αβεβαιότητα είναι μεγάλη.
Ένωση Κεντρώων (1,79%)
Το ότι εμφανίζεται συνέχεια στα γκάλοπ και ότι ο Λεβέντης στα γεράματα κερδίζει το πολυπόθητο στάτους σοβαρού και σοβαροφανούς πολιτικου προβληματίζει. Η εξήγηση είναι απλή:
” Προφανώς, φυσικά, τα δημοσκοπικά ποσοστά του Βασίλη Λεβέντη δεν οφείλονται στο ότι ο κόσμος ξαφνικά ανακάλυψε την ύπαρξη και τις αρετές του, αλλά στο γεγονός ότι το σύστημα έχει αρχίσει να ξεμένει από πυρομαχικά και όπλα και πλέον χρησιμοποιεί ό,τι του βρίσκεται πρόχειρο, προκειμένου να διοχετεύσει τη διογκούμενη δυσαρέσκεια σε “γνωστά” κανάλια. Από τις τελευταίες τηλεοπτικές του εμφανίσεις (όλο και πιο συχνές, παρακαλώ, και σε όλο και μεγαλύτερα δίκτυα…) μπορεί να συναχθεί αβίαστα ότι ο Πρόεδρος εντάσσεται με τα μπούνια στο μνημονιακό μπλοκ. Ο Βασίλης Λεβέντης στα μάτια μου θα μπορούσε άνετα να υποκαταστησει τον Γιώργο Καρατζαφέρη, στο λιγότερο λαϊκίστικο και ακροδεξιό του, ωστόσο ξεκάθαρα τάσσεται υπέρ των πολιτικών λιτότητας και των περιοριστικών μέτρων, κυρίως μέσα από μια πιο ηθικολογική ρητορική, τύπου αμαρτήσαμε-και-πρέπει-να-εξιλεωθούμε. “
Πρόβλεψη Ζάφοντ: Λιγότερο από 3%. Συγνώμη πρόεδρε αλλά δεν νομίζω πως θα αντέξεις την πίεση μέχρι τέλους, ούτε ότι το Μνημονιακό στρατόπεδο θα ξοδέψει τόσους ψήφους πια. Εκτός και αν πάρει τους “γαμώτο” ψήφους από την ΧΑ, οπότε καλώς να μπει στην Βουλή και να πέσει η ΧΑ μπας και ησυχάσουμε από αυτούς επιτέλους.
ΑΝΤΑΡΣΥΑ (0,64%)
Όλα του γάμου δύσκολα, επήλθε και η διάσπαση. Στην ουσία η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο μυαλό του πολύ κόσμου είναι κάτι σαν την ΛΑΕ, αλλά με λιγότερο προβεβλημένα στελέχη. Κράτησαν καθαρή και τίμια στάση στο δημοψήφισμα, αλλά όντες αποκλεισμένοι από τα ΜΜΕ δεν βλέπω να έχουν μέλλον ούτε και αυτή τη φορά.
Πρόβλεψη Ζάφοντ: 1% τοπς
ΛΑΕ (-)
Πλεονεκτήματα:
α) Τηρησαν θεωρητικά σταθερή ιδεολογικά στάση.
β) Ζωή Κωνσταντοπούλου
γ) Μοναδική αντιμνημονιακή, μή κομμουνιστική (;) αριστερά
δ) Με διαφορά τα πιο καλά διαφημιστικά σποτ, ιδίως για μας τους σουρεαλιστές. Ειδικά ο Λαπαβίτσας που κοροϊδεύει τον Θεοδωράκη ειναι όλα τα λεφτά.
Μειονεκτήματα:
α) η σταθερή στάση, αν κοσκινιστεί λιγάκι γίνεται θρύψαλα. Προγραμμα Θεσσαλονίκης, υπερ ευρώ μέχρι τον Ιούνιο (;), συμφωνία με τις Βαρουφάκειες διαπραγματεύσεις (που ήταν αυστηρά εντός ευρώ) και κυρίως η μή παραίτηση των Βουλευτών του από την Κ.Ο., το καταψηφίζω στηρίζοντας κτλ είναι αρκετά για να ξενερώσουν τους βαθιά ιδεολόγους και ίσως ελαφρά ψεκασμένους αριστερούς στους οποίους απευθύνονται μιας και η Ανταρσύα και το ΚΚΕ τήρησαν πιο καθαρές στάσεις. Το Αριστερό Ρεύμα τήρησε μια επαμφοτερίζουσα στάση, εν πολλοίς ακατανόητη με αποτέλεσμα να παραξενέψει πολλούς και να απομακρύνει περισσότερους. Προσδοκούν να εκπροσωπήσουν το 61% του δημοψηφίσματος, αλλά ακόμα και το 1/10 αυτού του ποσοστού θα είναι κατόρθωμα.
β) Ζωή Κωνσταντοπούλου
γ) ο Λαφαζάνος δεν κάνει για ηγέτης και μάλλον το ξέρει και ο ίδιος. Αν έβαζαν την Ζωή ή ακόμα καλύτερα τον Αλαβάνο θα ξεκίναγαν με καλύτερους όρους.
Πρόβλεψη Ζάφοντ: 3%-5%
Δια ταύτα: Όπως ίσως φαίνεται από το ποστ έχω βγάλει συμπέρασμα του τι θα ψηφίσω, αλλά σε αντίθεση με άλλες φορές δεν είμαι καθόλου ευχαριστημένος με την επιλογή μου αυτή, οπότε δεν έχω και την απαιτούμενη διάθεση να το διατυμπανίσω. Ταύτα από μένα και καλή ψήφο!
