aeisixtir | τρίτη, σεπτέμβρη 15, 2015
Εκατσα και το είδα σαν τον μαλάκα.
Πλανον γενικόν:
Ο Αλέξης σε αυτήν την εκλογικη διαδικασία ειναι εμφανώς ξενερωμένος. Χαμογελάει πιο δύσκολα, έχει διάφορα τικ, πιθανο δείγμα ανασφάλειας και είναι αποφασισμένος να υλοποιήσει το Μνημόνιο. Ομολογώ πως πολλές φορές οι απαντήσεις του ήταν αδύναμες, ειδικά στον απολογισμό του τι εγινε με την διαπραγμάτευση κτλ μάλλον διότι κωλωνε να πει στα ίσια πως ο Σαμαράς του έσκαβε το λάκκο (θυμόμαστε πως ο Σαμαράς ανεβηκε στας Βρυξέλλας για να θέσει θέμα δεδηλωμένης όταν δεν υπήρχε καν στον ορίζοντα) ενώ εκείνος έτρωγε σφαλιάρες εντός των Συνόδων κορυφής.
Κώλωσε να πει στα ισια πως το διακύβευμα και του Δημοψηφίσματος και της διαπραγμάτευσης ήταν η ερώτηση αν ο λαός κάποιας μικρής χώρας έχει το δικαιωμα να βγάλει την κυβέρνηση που αυτός επιθυμεί κόντρα στις επιθυμίες των ταγών. Κώλωσε να πει πως πέρα απο την “τιμωρία” προτεσταντικού τύπου για τις οικονομικές ατασθαλίες μας, η χώρα αυτή τιμωρείται διότι τόλμησε να φέρει διανοηθεί την δική της “ελληνική” άνοιξη, και μάλλον κώλωσε διότι η υπεράσπιση της τωρινής του θέσης θα ήταν κάπως δύσκολο να κοινωνηθεί στο πόπολο, το οποιο ειναι λίγο μανιχαϊστικό και η “τακτική υποχώρηση” δεν του κάθεται καλά.
Ο Βαγγέλας ενώ ειναι αεράτος και εμφανώς το γουστάρει αυτό που κάνει, επαναλαμβάνει μονότονα τα ίδια και τα ίδια και μάλιστα άνευ ουσίας (δεν αναγνωρίζω τον Τσίπρα, ήσουν ο χειρότερος κτλ κτλ) με αποτέλεσμα η λογική απορία τι σκατά τον θες τον μή αναγνωρίσιμο να μένει να αιωρείται. Λάθος των συμβούλων του η μετωπική προσωπική επίθεση επί ενός ανθρώπου που α) ειναι ακόμα φάτσα και αγαπητός β) έχει αντέξει μετωπικές επιθέσεις και live και σε κλειστό χώρο από όλη την ηγεσία της Ευρώπης. Αμα εχεις φάει για μήνες 27 πρωθυπουργούς να σου φωνάζουν στην μάπα, οι γκρίνιες του Βαγγέλη σου φαίνονται νανούρισμα. Λάθος η υιοθέτηση της θέσης…. Μουρούτη ότι τον ….κονταίνουν και κυρίως λάθος η αδυναμία απάντησης σε (εύκολες) ερωτήσεις προκειμένου να προλάβει να την πει στον άλλο. Παραπέρα ειναι και αυτός αποφασισμένος να υλοποιήσει το Μνημόνιο.
Τοπ στιγμές:
Αλέξης: Καλή απάντηση για τις Σκουριές τις επενδύσεις και τη νομιμότητα, για τους μετανάστες και
για τα διαβοητα 5 πραγματα που θελει να παλέψει για το Μνημόνιο, δίνει ένα πλάνο διεκδίκησης και χώρου για τον Συριζα να διαφοροποιηθεί πολιτικά από τους υπόλοιποι. Το τι γινότανε παλιά με το ΕΣΠΑ και τα βαουτσερ κτλ vs τι έκανε η δικιά του κυβέρνηση. Το ότι ο μεγαλος συνασπισμός οδηγεί στην θεσμική αναβάθμιση της ΧΑ αν αυτή βγει τρίτο κόμμα.
Βαγγέλης: Η υπερασπιση των θετικών της μεταπολίτευσης (σωστός, μην τα ισοπεδώνουμε όλα), το ξεμπλοκάρισμα των έργων (προφανως στην ανάγκη γειώνοντας και λιγο νομους και κανονισμούς, αλλά ιδεολογικά ήταν συνεπής) και προφανώς το δεν υπόσχομαι τίποτα για ότι έχει ήδη υπογραφεί, που ειναι μάλλον και το κεντρικό του σύνθημα σε αυτές τις εκλογές. Το συναινετικό προφίλ, παρόλη την αυτοαναίρεσή του, παραμυθιάζει μεσαιοχωρήτες.
Κακές στιγμές:
Αλέξης: Είπαμε, ξενερωμένος. Η αδυναμία καλής εξήγησης της ανακολουθίας του Συριζα, η οποια προφανώς απαιτεί και παραπάνω χρόνο και πιο περίπλοκα επιχειρήματα απο αυτά που α) μπορεί να απαντηθούν σε τόσο περιορισμένο χρόνο και β) κατανοεί εύκολα τα πόπολο. Το παραέκανε στην ομολογία λαθών, ακόμα και για λάθη που δεν έκανε*. Ήταν δύσκολο να κοινωνηθεί πως το ΟΧΙ δεν έγινε ΝΑΙ, αλλά ΟΧΙ….ακριβως, ήταν και είναι δύσκολο να εξηγηθούν οι (υπαρκτές, αλλά δεν ξέρω αν αρκουν για να αιτιολογήσουν πειστικά τη στροφή) διαφορές της πρότασης Γιούνκερ από το Μνημόνιο που υπογράφτηκε τελικά. Κακή απάντηση στην ερώτηση Βαγγέλα περί “τελειώματος” ενώ μπορούσε απλα να πει πως αναφερόταν σε θέμα νοοτροπίας.
Βαγγέλλας: Η πλακίτσα με το θέμα ύψους ήταν λαθος, off και unfair. Η τακτική του επιτίθεμαι στον Τσίπρα συνεχως και ακόμα και σε ασχετες ερωτήσεις και πολλές φορές δεν απαντάω σε αυτό που με ρωτάνε. Η “κυρα- Τασία” ήταν κλείσιμο ματιού στους χρυσαυγίτες, όπως και η “άγνοια” γύρω από τον όρο λαθρομετανάστης. Η ανακολουθία πως “εμεις προειδοποιούσαμε για την εισοδο πολλών προσφύγων λογω του πολέμου” με το “ο συριζα φταίει για τους πρόσφυγες”. Η πατάτα που πέταξε για τον Βέμπερ δείχνει πως είτε δεν είχε πάρει χαμπάρι τι έγινε, πράγμα πρακτικά αδύνατον, είτε ψευδόταν συνειδητά. Ηταν τελος πάντων εμφανές πως ήταν δασκαλεμένος όχι να απαντάει στις ερωτήσεις, αλλα στο να μετατρέπει τις ερωτήσεις σε επιθέσεις στην απερχόμενη κυβέρνηση, κάτι που είναι θεμιτό αλλά αφού εχεις απαντήσει στην ρημαδα την ερώτηση.
Bottom Line:
Δεν ξέρω αν αυτο το debate μπορούσε να κάνει κάποιον να αλλάξει γνώμη αλλά πιθανόν να πείσει κάποιον αναποφάσιστο να πάει προς τα εκεί που ήθελε έτσι και αλλιώς να πάει αλλά κώλωνε για διάφορους λόγους.
* Πολλές φορές μια χώρα μπορεί να έχει επιλέξει την βέλτιστη δυνατή Στρατηγική και πάλι να ηττηθεί, θες από κακές συγκυρίες, θες γιατί το πρόβλημα που της τέθηκε είναι άλυτο. Δεν υπάρχει πχ στρατηγική οδός που να οδηγεί το …. Λουξεμβούργο σε στρατιωτική νίκη επί της Γερμανίας σε περίπτωση εμπόλεμης διαμάχης μεταξύ τους. Η στρατηγική Αλέξη και Βαρούφ ειχε πολλά θετικά στοιχεία τα οποια διέπονταν από τη λογική. Λάθος τους ίσως που εκτίμησαν πως και οι υπόλοιποι ηγέτες θα σκέφτονταν με βάση την κοινή λογική. Στην παρούσα φάση, και με το Μνημόνιο 2 να είναι αυτό που είναι δεν υπήρχε καμία περίπτωση, καμία κυβέρνηση να εκπληρώσει τις οικονομικές υποχρεώσεις του 2015 και αυτός ήταν ο πυρήνας του σχεδίου της αριστερής παρένθεσης.
|
Like |
5 people like this. Be the first of your friends. |
This page has been shared 1 times. View these Tweets.
