Ο δύσκολος Οκτώβρης της κυβέρνησης και του Αλέξη Τσίπρα ξεκινά αύριο με τις προγραμματικές δηλώσεις στη Βουλή και την παράλληλη κατάθεση του προσχεδίου του προϋπολογισμού και του νέου Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος για την τριετία 2016-2019. Είναι ο μήνας κατά τον οποίο η (νέα) αριστερή κυβέρνηση θα αναγκαστεί να ψηφίσει και να εφαρμόσει τα πρώτα βαριά μνημονιακά μέτρα, απότοκο του μεγάλου συμβιβασμού του Ιουλίου, οδηγώντας σε τροχιά αναμέτρησης την ανοχή και την αντοχή των πολιτών.
Στο πακέτο των περίφημων «48 προαπαιτούμενων», που κλείνει επίσης αύριο στο Eurogroup, μπαίνουν αναπόδραστα μέτρα τα οποία χτυπούν απ’ ευθείας (και ξανά) στα μεσαία και ήδη εξουθενωμένα, κοινωνικά στρώμματα όπως οι νέοι συντελεστές φορολόγησης του εισοδήματος, το νέο καθεστώς φορολογίας των αγορτών, τα κόκκινα δάνεια και οι πλειστηριασμοί και, βεβαίως, οι αλλαγές στο ασφαλιστικό. Την ίδια ώρα, στο νέο Μεσοπρόθεσμο πρέπει να ενταχθούν μέτρα που θα φέρουν περίπου 1,4 δις ευρώ το 2017 και άλλα 450 εκατομμύρια το 2018, καθώς και να ανοίξει το κεφάλαιο των ορίων στις μισθολογικές δαπάνες του Δημοσίου όπως προβλέπει η συμφωνία με τους πιστωτές.
Το κυβερνητικό επιτελείο κι ο Αλέξης Τσίπρας έχουν πλήρη επίγνωση της δυσκολίας και του, πολιτικού και κοινωνικού, ρίσκου του εγχειρήματος και επιλέγουν στρατηγική εμπροσθοβαρή με τα, μέγιστα δυνατά, κοινωνικά και θεσμικά αντίβαρα. «Μέσα στο πρώτο εξάμηνο μπορεί να κριθούν όλα» είναι το χαρακατηριστικό σχόλιο υψηλόβαθμης κυβερνητικής πηγής, ενώ η εντολή του Μαξίμου προς τους υπουργούς είναι να κλείσει το ταχύτερο δυνατό η πρώτη αξιολόγηση με τα δύσκολα μέτρα για να αρχίσει αμέσως μετά, και σίγουρα πριν από το τέλος του χρόνου, η μεγάλη προσπάθεια της υπέρβασης.
Κατά τις πληροφορίες, πρόθεση είναι η μακρά λίστα των προαπαιτούμενων αυτής της αξιολόγησης να σπάσει σε δύο πακέτα, με το πρώτο να ψηφίζεται άμεσα και να περιλαμβάνει τις σχετικά πιο ήπιες εκκρεμότητες του καλοκαιριού – ζητήματα, κυρίως τεχνοκρατικά και μετοχικά που αφορούν την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Εν συνεχεία, κι έως το τέλος του Οκτώβρη θα έρθει το μεγάλο πακέτο με τις παρεμβάσεις σε φορολογικό και ασφαλιστικό.
Εάν περάσει ο κάβος του Οκτώβρη και κλείσει ομαλά η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, ο στόχος του Αλέξη Τσίπρα είναι να φέρει σε πρώτο πλάνο, και να πετύχει, έως το τέλος του έτους τη συμφωνία για τη μείωση του χρέους. Είναι ένας στόχος που δεν έχει μόνον πολιτικά συμβολική σημασία αλλά στο κυβερνητικό επιτελείο θεωρείται το «κλειδί» για να αρχίσει η Ελλάδα να ξαναχτίζει τη σχέση της με τις αγορές και να υπάρξει, πραγματική πλέον, προοπτική επενδύσεων. Σ’ αυτή την κατεύθυνση, άλλωστε, στοχεύει εν μέρει και το επαναλλαμβανόμενο μήνυμα του πρωθυπουργού ότι η κυβέρνηση έχει εντολή, και προοπτική, τετραετίας – ένα μήνυμα το οποίο έστειλε και χθες από την Κοινοβουλευτική Ομάδα και αναμένεται να τονίσει ξανά στις προγραμματικές δηλώσεις προκειμένου να εμπεδωθεί κλίμα πολιτικής σταθερότητας.
Τα κοινωνικά αντίβαρα και το λεγόμενο «παράλληλο πρόγραμμα» θα είναι ο δεύτερος, αλλά ιδιαίτερα ισχυρός άξονας του στίγματος που θα δώσει ο Αλέξης Τσίπρας ζητώντας την ψήφο εμπιστοσύνης της Βουλής. Τα περιθώρια για μέτρα κοινωνικής ανάσας είναι ασφυκτικά, αλλά στο οικονομικό επιτελείο αναζητώνται ήδη οι, ελάχιστες έστω, εκείνες παρεμβάσεις που μετά το Νοέμβριο θα μπορούσαν να δείξουν εμπράκτως το αριστερό και λαϊκό πρόσωπο της κυβέρνησης. Στο ίδιο πλαίσιο, άμεση προτεραιότητα θα έχουν και όλα τα μέτρα και οι δράσεις που δεν άπτονται του Μνημονίου, όπως οι παρεμβάσεις στην Παιδεία και την Υγεία και, βεβαίως, η πάταξη της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής – παρεμβάσεις, μέσα από τις οποίες ο Αλέξης Τσίπρας προσδοκά να χτίσει την πίστη σε ένα νέο όραμα εξόδου, όχι μόνον από την οικονομική, αλλά και από την ηθική και αξιακή κρίση.
«Θα καταφέρουμε να αλλάξουμε την Ελλάδα», ήταν το μήνυμα που έστειλε χθες από το βήμα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η «νέα αλλαγή» μοιάζει μάλλον κι ο νέος μονόδρομος του Αλέξη Τσίπρα. Κι εάν δεν την πετύχει, το τέλος του δρόμου θα έχει μόνον νέα κοινωνικά και πολιτικά αδιέξοδα…
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ…