5/10/15
Έτσι από ανακοίνωση της Παγκόσμια Τράπεζας πριν λίγες ώρες, μαθαίνουμε ότι πλέον θα χρησιμοποιείται καινούργιο όριο εισοδήματος για να οριστεί η ακραία φτώχεια. Από 1,25 δολάρια την ημέρα, το όριο ανέβηκε στα 1,90. Πολλοί από τους ακραία φτωχούς έγιναν κατά 65 λεπτά πλουσιότεροι ημερησίως. Επίσης, για πρώτη φορά όπως τονίζει η Παγκόσμια Τράπεζα, στο τέλος της χρονιάς λιγότερο από το 10% της ανθρωπότητας θα ζει σε συνθήκες ακραίας φτώχειας.
«Είμαστε η πρώτη γενιά στην ιστορία της ανθρωπότητας που μπορεί να δώσει τέλος την ακραία φτώχεια», θριαμβολογεί ο πρόεδρος της Τράπεζας Τζιμ Γιονγκ Κιμ. Δεν γνωρίζω κατά πόσο ξέρει από ακραία φτώχεια ο κύριος Κιμ. Μια ασφαλής υπόθεση είναι ότι για να έχει φτάσει εκεί που έφτασε, το εισόδημα της δικής του οικογένειας όντας παιδί στην Κορέα και αργότερα στις ΗΠΑ, δεν εξαρτιόταν από την 50% ημερήσια αύξηση των 65 λεπτών.
Μη τα ρίχνω επί προσωπικού στον Πρόεδρο όμως. Ούτε εγώ γνωρίζω από ακραία φτώχεια. Μπορώ όμως διακρίνω φτώχεια, απλή, δίχως στατιστική και χαρακτηρισμό, πίσω από κατεβασμένες γρίλιες σε ισόγεια διαμερίσματα στη γειτονιά μου. Ή να τη μυριστώ μπροστά από τους σκυμμένους σε κάδους σκουπιδιών, χειμώνα με τους γιακάδες σηκωμένους. Μόνος μου, χωρίς συνοδεία κι ελικόπτερο να περιμένει, να με πάει πίσω στο αεροδρόμιο για να πάρω το αεροπλάνο πίσω στο γραφείο μου, να εξετάζω τις στατιστικές.
Ντροπή μου. Έπρεπε να σκέφτομαι τα παιδιά στο Νίγηρα.
