Posted by sarant στο 21 Νοεμβρίου, 2015
Σήμερα είναι εκείνη η γιορτή της Παναγίας που ένας παλιός μου συμμαθητής την έλεγε «Τα ισόβια της Θεοτόκου», μέρα που γιορτάζουν πολλές Μαρίες, ή οι ανύπαντρες ή παντρεμένες (οι άλλες τον Δεκαπενταύγουστο), εκτός από την Κρήτη όπου σήμερα γιορτάζουν εκείνες που δεν γιορτάζουν στην άλλη Ελλάδα, εκτός αν η οικογενειακή παράδοση επιτάσσει το αντίθετο.
Οπότε, καλού-κακού ευχηθείτε χρόνια πολλά στις γνωστές σας Μαρίες -το ιστολόγιο για δωράκι προσφέρει ένα περσινό άρθρο, και ονομάζει «εισόδια» τα σημερινά μεζεδάκια, που δεν είναι και πολύ ψωμωμένα αφού είχαμε μεζεδοάρθρο και την Τρίτη που μας πέρασε και φοβάμαι μη βαρυστομαχιάσετε.
* Θα μπορούσα πάντως τα μεζεδάκια να τα πω και «νεοδημοκρατικά», αφού αύριο γίνονται οι εκλογές για την ανάδειξη του νέου Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας. Στο Φέισμπουκ τις προάλλες έγραψα: «Υποψήφιοι είναι, κατά την ορολογία του αείμνηστου Γιώργου Ανανδρανιστάκη, ο Βαγγέλας, ο Τζίτζης, ο Κούλης και ο Σπυράδωνης.
Αν ΔΕΝ είστε οπαδός της ΝΔ και μάλιστα αν επιθυμείτε το συγκεκριμένο κόμμα να μη δει χαΐρι και προκοπή, ποιον θα ψηφίζατε -και γιατί;»
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι και οι τέσσερις βλάπτουν το ίδιο, αλλά η μεγάλη πλειοψηφία όσων τοποθετήθηκαν στο Φέισμπουκ τάχθηκε υπέρ του Άδωνη. Εσείς;
* Οι δημοσκοπήσεις πάντως φέρνουν τον Άδωνη στην τελευταία θέση -αλλά ας δούμε ένα στιγμιότυπο που έχει και γλωσσικό ενδιαφέρον, μήπως και του προσθέσει ψήφους.
Θυμίζει το ανέκδοτο με τη σχολική έκθεση και τον Λεωνίδα στις Θερμοπύλες, που είπε το Μολών λαβέ «σε σπασμένα περσικά» -βέβαια, στα τουριστικά μέρη οι περιπτεράδες ξέρουν αγγλικά.
* Τα τραγικά γεγονότα στο Παρίσι είχαν τη γελοία αντανάκλασή τους στο εσωτερικό μιντιακό τοπίο, με μια μνημειώδη γκάφα έγκριτων (οΘντκ) μέσων.
Όπως εξηγεί αναλυτικά το άρθρο του PressProject, ένας χρήστης είχε την έμπνευση να βάψει με το Φώτοσοπ την Ακρόπολη και να ανεβάσει τη φωτοσοπημένη φωτογραφία στο Τουήτερ.
Αμέσως, μεγάλα μέσα όπως η Καθημερινή, ο Σκάει και η Άθενς Βόις, αντί να διασταυρώσουν την είδηση (πώς; βγαίνοντας στο παράθυρο) έσπευσαν να την αναμεταδώσουν, βάζοντας ένα ακόμα καρφί στο φέρετρο της αξιοπιστίας τους.
* Ο πρόεδρος της Γαλλίας, ο François Hollande, προφέρεται Ολάντ (το ντ ένρινο βέβαια, Ολάνd) και έτσι πρέπει να μεταγράφεται. Παλιότερα πολλοί τον έγραφαν Ολάν, τώρα οι περισσότεροι το έχουν μάθει.
Δεν το έχει μάθει ακόμα ο Στάθης Σταυρόπουλος, ο οποίος στο χρονογράφημά του στον Ενικό έγραψε: Ο πολύ μικρός petite Ολάν, διαπίστωσε ότι η Γαλλία βρίσκεται σε πόλεμο…
Το petite βεβαίως είναι γένους θηλυκού αλλά δεν νομίζω ότι ο Στάθης κάνει κάποιο σεξιστικό ή ομοφοβικό σχόλιο, απλώς δεν το ξέρει.
* Πολύ με στενοχώρησε το άρθρο που έγραψε η παλιά μου φίλη Σώτη Τριανταφύλλου για το μακελειό στο Παρίσι. Δεν θέλω να το αναλύσω, αλλά θα σταθώ σε ένα σημείο (το είχαμε επισημάνει και στα σχόλια μέσα στην εβδομάδα) που πραγματικά το βρίσκω αδιανόητο.
Γράφει η Σώτη λοιπόν, θέλοντας να στηρίξει τη θέση της ότι οι μετριοπαθείς μουσουλμάνοι είναι λίγοι:
Όμως, θα επιμείνω: όπως έλεγε ο Μάρκο Πόλο, «φανατικός μουσουλμάνος είναι αυτός που σου κόβει το κεφάλι, ενώ μετριοπαθής είναι εκείνος που σε κρατάει για να σου κόψουν το κεφάλι». Πολύ λίγα έχουν αλλάξει στο ισλάμ από τον ύστερο Μεσαίωνα.
Τώρα, κι ένα μικρό παιδί καταλαβαίνει ότι το ρητό αυτό ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να ειπώθηκε στα χρόνια του Μάρκο Πόλο, στα χρόνια του Μεσαίωνα, η ορολογία «φανατικός» και «μετριοπαθής» είναι οπωσδήποτε σύγχρονη. Πώς και δεν το κατάλαβε αυτό μια διαβασμένη και ευφυής συγγραφέας; Μάλλον δεν θέλει να το καταλάβει.
Για την ιστορία, όπως μπορείτε να διαβάσετε εδώ, το ρητό για τον μετριοπαθή και τον φανατικό μουσουλμάνο πρωτοεμφανίστηκε σε μια σελίδα με ρητά για το Ισλάμ στο όνομα ενός καθηγητή Μ. Σαμπιέσκι (αγνώστων λοιπών στοιχείων), ενώ από κάτω υπήρχε ένα (πραγματικό) απόφθεγμα του Μάρκο Πόλο και κάποιος απρόσεχτος απέδωσε το σύγχρονο ρητό στον μεγάλο εξερευνητή.
* Η σχιζολεξία της εβδομάδας, σε λεζάντα φωτογραφίας από τις παρυφές της πορείας του Πολυτεχνείου (από τον Ευαγγελισμό είναι; ), η οποία γράφει: Φυστίκια, πασά τέμπο. Όταν η επιχειρηματικότητα ξεπερνά κάθε φαντασία.
Τα φυστίκια βεβαίως γράφονται κανονικά φιστίκια, και δεν ξέρω γιατί η πατέντα του πασατεμπά θεωρείται ότι ξεπερνά κάθε φαντασία -εγώ θα έλεγα πως κάθε φαντασία ξεπερνά η σχιζολεκτική μανία του δημοσιογράφου.
Κι έτσι, μετά τον πασά στα Γιάννενα, έχουμε και τον πασά τέμπο, ίσως πασά στα Τέμπη!
* Και αφού είπαμε για τα Γιάννενα, να ξέρετε ότι τώρα τελευταία έχουν μεγαλώσει. Σε ρεπορτάζ για τον σεισμό της Λευκάδας, αγγλική εφημερίδα παρουσιάζει ένα βίντεο με τη λεζάντα Greek earthquake rocks tower blocks in Ioannina. Όπως βλέπετε και στη φωτογραφία, τα Γιάννενα έχουν αποκτήσει επιβλητικούς ουρανοξύστες και πυκνότατη δόμηση. Θα είναι πρόσφατη εξέλιξη, διότι πρόπερσι που είχα πάει δεν είδα κανένα τέτοιο κτίριο.
(Στην πραγματικότητα, το βίντεο που ανέβηκε είναι από έναν παλιότερο σεισμό στο Τόκιο…)
* Σε πρόσφατο δελτίο του Σκάει Μπογδάνου, η δημοσιογράφος Ε. Παπαδημητρίου αποκάλεσε τη Ράκα «άνΔρο των τζιχαντιστών». Κλασική υπερδιόρθωση, αφού ο αρχαίος τύπος είναι άντρον και βέβαια δεν έχει σχέση με τους άντρες ή τους άνδρες.
* Πέρα όμως από τον Μάρκο Πόλο της Σώτης Τριανταφύλλου, είχαμε κι άλλο απόφευγμα τούτη την εβδομάδα, και μάλιστα διεθνές, αφού διάφοροι ιστότοποι σε όλο τον κόσμο έγραψαν ότι ο Πούτιν είπε: ‘To Forgive The Terrorists Is Up To God, But To Send Them To Him Is Up To Me’.
Ωστόσο, το μάτσο αυτό ρητό δεν το είπε ο Πούτιν -αλλά ο Αμερικανός στρατηγός Νόρμαν Σβάρτσκοπφ, ή τουλάχιστον έτσι καταγράφεται στην αυτοβιογραφία που εξέδωσε το 2007: I believe that forgiving them is God’s function. Our job is to arrange the meeting.
* Πέρα όμως από το άνΔρο, είχαμε κι άλλον έναν πολύ αστείο ευπρεπισμό αυτή την εβδομάδα. Σε άρθρο του Ανδρ. Ανδριανόπουλου, που ένας εκλεκτός φίλος το χαρακτήρισε μνημείο ισλαμοφοβίας, λανθάνοντος ρατσισμού και τσαπατσουλιάς, διαβάζουμε ότι «Για να μην ξεχνάμε, αν πάμε ιστορικά όσο πίσω πηγαίνουν οι μουσουλμάνοι, πως δώσαμε μάχες και στην Ανδαλουσία, και στο Πουατιέ της Γαλλίας , και στον Τάρανδα και στη Βουδαπέστη και στη Βιέννη για να αποκρούσουμε τις κατακτητικές στρατιές του Ισλάμ».
Πέρα από το ότι η μάχη του Πουατιέ, όπως λένε οι ιστορικοί, δεν έγινε ποτέ, πού είναι αυτός ο Τάρανδας όπου φέρεται να έγινε μάχη; Και έχει και κέρατα όπως ο τάρανδος;
Πρόκειται βέβαια για τον Τάραντα, ελληνική αποικία να πάρει η ευχή, τον οποίο ο κ. Ανδριανόπουλος φρόντισε να μεταφέρει από τη Σικελία την Απουλία στην… Απωνία (έτσι λέμε στο ιστολόγιο τη Χώρα των Αγνώριστων, που κατοικείται από όσους έχουν δει τα ονόματά τους να παραμορφώνονται φριχτά από την ασχετοσύνη μεταφραστών και δημοσιογράφων).
Όσο για τη μάχη του… Τάρανδα, ζήτημα είναι αν έγινε κι αυτή, αφού ο ειδικός μας επι των θεμάτων αυτών έχει αμφιβολίες αν και κατά πόσο συνέβη -αλλά δεν βρίσκω τώρα τη σημείωση που είχα κρατήσει, οπότε περιμένω να μας τα πει στα σχόλια.
* Και κλείνω με τον Μανώλη Γλέζο, που έδωσε συνέντευξη στο ΡΙΚ. Η συνέντευξη δεν έχει προβληθεί ακόμα, είδαμε όμως το τρέιλερ, και όπως φαίνεται ο Γλέζος επικρίνει δριμύτατα την κυβέρνηση, τον Αλέξη Τσίπρα και το περιβάλλον του.
Το λαθάκι στο ρεπορτάζ του Ενικού είναι ότι ενώ ο Γλέζος λέει «το μεγάλο λάθος μου είναι ότι έδωσα εμπιστοσύνη σε αυτή την κυβέρνηση», ο Ενικός το μεταφράζει «λάθος που έδωσα ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση». Ψήφο εμπιστοσύνης δεν θα μπορούσε να δώσει ο Γλέζος διότι δεν ήταν βουλευτής αλλά, από τον Ιούνιο του 2014, ευρωβουλευτής.
Ωστόσο υπάρχει και μια άλλη ανακρίβεια, στην εισαγωγή του δημοσιογράφου του ΡΙΚ (Τρύφωνος λέγεται), ο οποίος χαρακτηρίζει τον Γλέζο «τον πρώτο αντιστασιακό του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου». Υποθέτω ότι εννοεί «πρώτος χρονικά», διότι με άλλο μέτρο είναι δύσκολες οι συγκρίσεις. Η ανακρίβεια αυτή έχει ξαναγραφτεί, δηλαδή το κατέβασμα της σημαίας έχει χαρακτηριστεί η πρώτη αντιστασιακή πράξη του Β’ Π.Π. Λέω ότι είναι ανακρίβεια, διότι είχαν προηγηθεί άλλοι -και πολύ λογικά, αφού άλλες ευρωπαϊκές χώρες έπεσαν νωρίτερα στον ζυγό των Ναζί. Ας πούμε, η απεργία των Ολλανδών λιμενεργατών, με καθοδήγηση από το παράνομο Κ.Κ., έγινε τον Φεβρουάριο του 1941.
Από την άλλη, το κατέβασμα της ναζιστικής σημαίας νομίζω ότι εύλογα μπορεί να χαρακτηριστεί η πρώτη εμβληματική αντιστασιακή ενέργεια στην κατεχόμενη Ελλάδα -πιθανώς να προηγήθηκαν άλλες, αλλά όχι τέτοιας εμβέλειας.
Σχετικά
σε “Γιουτουμπάκια”
Τα τελευταία μεζεδάκια της χρονιάς
σε “Κοτσανολόγιο”
σε “ποδόσφαιρο”
