01:44 | 28 Ιαν. 2016 | tvxs
Άγγελος Κολέμπας
Οι σχέσεις Ρωσίας και Τουρκίας από το απώτερο παρελθόν δεν ήταν ιδιαίτερα φιλικές.
Στους έντεκα (11) πολέμους που διεξήγαγαν μεταξύ τους, πάντα κέρδιζαν οι Ρώσοι. Και τώρα το ίδιο θα γίνει λένε οι Ρώσοι.
Η αρχή, το έναυσμα της διάλυσης των Ρωσο-Τουρκικών σχέσεων έγινε με την κατάρριψη του πολεμικού αεροπλάνου SU-24, στις 24-11-2015.
Για την κατάρριψη του SU-24, σύμφωνα με τις αναφορές και συνέντευξη τύπου της ρωσικής στρατιωτικής ηγεσίας, η Τουρκία είχε πάρει από τους Αμερικανούς με τους οποίους συνεργάζεται η Ρωσία, το σχέδιο πτήσης, δηλαδή της πορείας του αεροπλάνου, το οποίο έπληξαν στο έδαφος της Συρίας οι Τούρκοι.
Για αυτό και εξεμάνη ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν και με το δίκιο του.
Σύμφωνα με τουρκική εφημερίδα ο τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν είχε ρωτήσει τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπάρακ Ομπάμα «εάν μπορεί να πλήξει το ρωσικό αεροπλάνο SU-24» και ο Ομπάμα του απάντησε ότι μπορεί, όπως και έγινε. Τον δε ρώσο πιλότο σκότωσαν οι «Γκρίζοι Λύκοι »(ακροδεξιά οργάνωση στη Τουρκία, γνωστή για διάφορα επεισόδια και προβοκάτσιες), πριν πέσει στο έδαφος με το αλεξίπτωτό του, όπως ανακοίνωσε η στρατιωτική ηγεσία αλλά και έδειξαν οι ρωσικές τηλεοράσεις.
Οι Ρώσοι κατέγραψαν τους «Γκρίζους Λύκους» ως τρομοκρατική οργάνωση και ζήτησαν από την διεθνή κοινότητα να πράξει το ίδιο.
Η ενέργεια αυτή του Ερντογάν, χαρακτηρίζεται ως ακατανόητη και αντίκειται πρωτίστως ενάντια στα ίδια τα συμφέροντα της χώρας του, οικονομικά, στρατηγικά και πολιτικά.
Τα γεγονότα που ακολούθησαν μετά, είναι καταιγιστικά και άλλαξαν την υπάρχουσα κατάσταση και στη Μέση Ανατολή, αλλά και τον ρόλο της Τουρκίας, που αν και προσπάθησε να δημιουργήσει ερείσματα, να ηγηθεί, να θέλει, να νοσταλγεί την παλιά Οθωμανική αυτοκρατορία, πιστεύω ότι ο ρόλος της μετατράπηκε σε κομπάρσο, αν όχι σε αποδιοπομπαίο τράγο.
Οι ΗΠΑ, αφού το 2014 και 2015 δεν μπόρεσαν να ανατρέψουν τον Ερντογάν, αυτός τους έδωσε την χρυσή ευκαιρία να πέσει αμαχητί στην αγκαλιά τους, φοβούμενος από τον σφικτό αποκλεισμό του γύρω-γύρω από την Ρωσία.
Στις 26-11-2015 ο Πούτιν μαζί με τον υπουργό άμυνας Σοιγκού, έδωσε εντολή άμεσα να εγκατασταθούν στη Συρία, συστοιχίες του πλέον σύγχρονου παγκοσμίως αντιαεροπορικού συστήματος S-400, που έχουν ακτίνα δράσης 400 χιλιόμετρα και καταρρίπτουν οτιδήποτε πετάξει σε αυτό το κύκλο.
Οι S-400 εγκαταστάθηκαν στην ρωσική αεροπορική βάση, στη Λατάκεια της Συρίας. Διερωτήθηκαν μερικοί, και μάλιστα δημοσιογράφοι, πως θα μεταφέρονταν, αγνοώντας ίσως, ότι οι ρώσοι τα είχαν ήδη μεταφέρει στη Συρία με τα περίφημα, πολύ μεγάλα μεταγωγικά αεροπλάνα Αντόνοφ, όπως έδειξε η ρωσική τηλεόραση.
Τα Ελληνικά, Ευρωπαϊκά και Αμερικάνικα ΜΜΕ, κουβέντα, τίποτα δεν έδειξαν που , ως συνήθως, δείχνουν μόνο ότι συμβαίνει σε Ευρώπη και ΗΠΑ, λες και δεν υπάρχει άλλος κόσμος.
Η άμεση επέμβαση της Ρωσίας με μαζικούς βομβαρδισμούς από αέρος εναντίον των τουρκικών βυτιοφόρων, των στρατοπέδων και κέντρων διοίκησης των ΙSIS, έφερε γρήγορα σημαντικά αποτελέσματα σταθεροποίησε το καθεστώς του Ασαντ και δημιούργησε τον άξονα Ρωσίας -Συρίας- Ιράκ και Ιράν με παρατηρητήριο και στο Ιράκ.
Ο Ερντογάν ζήτησε συνάντηση με τον Πούτιν, αλλά ο ρώσος πρόεδρος του διεμήνυσε ότι «αν δεν ζητήσει δημοσία συγνώμη, δεν πρόκειται να έχει καμία επαφή με την τουρκική ηγεσία ».
Επίσης είπε « με τον τουρκικό λαό διακείμεθα φιλικά και εξάλλου, οι ηγεσίες δεν είναι αιώνιες».
Η Ρωσία επέβαλε πολύ σκληρές κυρώσεις στη Τουρκία από 1-1-2016, στον Τουρισμό, στα Αγροτικά, στις μεγάλες τουρκικές τεχνικές εταιρείες, που για πολλά χρόνια , αναλάμβαναν μεγάλα έργα και στην επαναφορά της Βίζας για τους τούρκους.
Η ρωσική ηγεσία, αποκάλυψε, ότι το μεγάλο λαθρεμπόριο πετρελαίου με τεράστια κέρδη, διεξάγεται από τον γιο του Ερντογάν, ονόματι Μπιλάλ , τον γαμπρό του Ερντογάν και τους τζιχαντιστές(ISIS), με βυτιοφόρα σε ουρές πολλών χιλιομέτρων στα σύνορα Συρίας και Τουρκίας, αλλά και με το καινούργιο κόκκινο τάνκερ από τη Μοσούλη προς τη Τουρκία.
Μετά από δυο μήνες βομβαρδισμών, έχουν καταστραφεί πάνω από 3.000 βυτιοφόρα, διοικητήρια και στρατόπεδα των ISIS.
Σύμφωνα με την Γερμανική εφημερίδα Frankfurt Algemeine , οι ISIS πουλούσαν το πετρέλαιο στους τούρκους στην εξευτελιστική τιμή των 9 δολαρίων ανά βαρέλι και στην αρχή εισέπρατταν 3.000.000 Δολάρια την ημέρα μετά τους ρωσικούς βομβαρδισμούς μειώθηκε στο ήμισυ και λιγότερο, αλλά δυστυχώς συνεχίζεται ακόμη και σήμερα με τάνκερ από τη Μοσούλη.
Η στρατιωτική ηγεσία της Ρωσίας ανέφερε σε συνέντευξη τύπου, ότι στο τέλος Νοεμβρίου 2015, πέρασαν από την Τουρκία στη Συρία, 2.000 τζιχαντισές και μετέφεραν 140 τόνους φορτίο με όπλα.
Η Τούρκοι αντί να βομβαρδίζουν τον ISIS, βομβάρδιζαν τους Κούρδους, όπως παραδέχτηκε και ο υπουργός άμυνας των ΗΠΑ κ. Κάρτερ.
Οι Κούρδοι αποτελούν την Αχίλλειο φτέρνα της Τουρκίας.
Βέβαια για να είμαστε ειλικρινείς, οι ISIS είναι δημιούργημα της Δύσης και δη των ΗΠΑ, με πρόσχημα είτε για να διώξουν τον ΄Ασαντ από τη Συρία ή τον Σαντάμ από το Ιράκ, που εκτελέστηκε με το αιτιολογικό ότι το Ιράκ κατείχε χημικά όπλα, έστω και αν μετά αποδείχτηκε ότι όλα αυτά ήταν κατασκευασμένα και ο μόνος λόγος ήταν ότι και οι δύο δεν εξυπηρετούσαν τα οικονομικά συμφέροντα των Αμερικανών και Δυτικών ολιγαρχών του πετρελαίου.
Με την αστραπιαία επέμβαση της Ρωσίας στη Συρία, ύστερα από το κάλεσμα του προέδρου Άσαντ και την άριστη συνεργασία με το Ιράν , το Ιράκ (που και αυτός κάλεσε τη Ρωσία στο έδαφός του να βομβαρδίσει τον ISIS) και την πολύ καλή σχέση της Ρωσίας με την Αίγυπτο ( πρόεδρος Πούτιν με τον πρόεδρο Σίσι), έχει αλλάξει κατά πολύ ο χάρτης της περιοχής αυτής γεωστρατηγικά.
Ίσως δούμε πάλι να οικοδομούνται οι παλιές στενές και φιλικές σχέσεις, που υπήρχαν επί Σοβιετικής Ένωσης (ΕΣΣΔ) , μεταξύ Ρωσίας και χωρών της Μέσης Ανατολής και του Κόλπου.
Όπως επεσήμανε σε μακροσκελές άρθρο της (19-11-15) η Βρετανική εφημερίδα Guardian, ο Πούτιν «από παρίας έγινε αδιαμφισβήτητος ηγέτης , έγινε ο σεφ της διπλωματίας» για τη Δύση. Στην τελευταία σύνοδο των G-20, των 20 πιο πλούσιων χωρών στην Αττάλεια της Τουρκίας, ο Πούτιν ήταν «ο άνθρωπος με τον οποίο όλοι ήθελαν να συναντηθούν» σύμφωνα με την Guardian.
Μετά την κατάρριψη του ρωσικού αεροπλάνου SU-24 και την εγκατάσταση των S-400, η Τουρκία δεν τόλμησε και δεν τολμάει να εισέλθει και να βομβαρδίσει με τα αεροπλάνα της εντός του Συριακού εδάφους, όπως έκανε πριν βομβαρδίζοντας τους Κούρδους αντί για τους ISIS. Ο ίδιος ο Ερντογάν έδωσε εντολή απαγόρευσης εισόδου στον εναέριο χώρο της Συρίας ( αντί αυτού διεξάγει πλέον εμφύλιο πόλεμο με τους Κούρδους της Τουρκίας με τάνκς, ελικόπτερα και βαρέα όπλα, γιατί φοβάται ότι και στο Β. Κουρδιστάν θα επιδιώξουν τη δημοκρατική Αυτονομία, όπως το έκαναν στη Συρία διώχνοντας από τις περιοχές τους το καθεστώς Άσαντ).
Εκτός από τα γεωστρατηγικά συμφέροντα η Ρωσία βρήκε την χρυσή ευκαιρία στη Συρία, να διαφημίσει και επιδείξει σε όλο τον κόσμο την ισχύ των νέων όπλων της όπως οι πύραυλοι «Καλίμπρ» και οι S-400.
Οι πύραυλοι «Καλίμπρ» εκτοξεύονταν από τρία πλοία του στόλου της Κασπίας θάλασσας και από πλοία και υποβρύχια που βρίσκονταν στη Μεσόγειο θάλασσα. Ένα ρωσικό πλοίο ήταν εφοδιασμένο με το αντιεροπορικό σύστημα S-300 και προστάτευε και Γαλλικό αεροπλανοφόρο Σάρλ Ντεγκόλ.
Οι πύραυλοι «Καλίμπρ» μπορούν να χτυπήσουν στόχους σε απόσταση 4.500 χιλιόμετρα, ενώ οι αντίστοιχοι Αμερικανικοί σε απόσταση 1.500 χιλιόμετρα και μάλιστα, όπως επικαλέστηκε ο Πούτιν στη ρωσική τηλεόραση, ένας τέτοιος πύραυλος που εκτοξεύτηκε από πλοίο, από την Κασπία Θάλασσα, έκανε 147 στροφές για να βρει και να καταστρέψει τον στόχο του στη Συρία.
Η Τουρκία έχει περικυκλωθεί από τη Ρωσία και τους συμμάχους της και αναγκαστικά υπακούει και θα υπακούει στα κελεύσματα των ΗΠΑ.
Εκτός από την ρωσική πίεση που υφίσταται η Τουρκία, όπως και παραπάνω αναφέραμε οι ΗΠΑ ανά πάσα στιγμή την εκβιάζουν, με την εκδήλωση ενεργειών δημιουργίας Κουρδικού κράτους.
Αλλά και η Ρωσία προσπαθεί αθόρυβα να αναπτύξει σχέσεις με τους Κούρδους, ήδη ο αρχηγός Κουρδικού κόμματος της Τουρκίας επισκέφτηκε και συνάντησε στη Μόσχα τον υπουργό εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ , με άμεση αντίδραση του Ερντογαν με του εισαγγελέα του, να του αναγγείλουν κατηγορίες.
Δεν θα είναι έκπληξη, μετά από κάποιο χρόνο, άγνωστο πόσο, να δούμε την απομάκρυνση του πανίσχυρου ακόμα Ερντογάν , από τους Αμερικανούς «φίλους του» που γνωρίζουν να κάνουν καλά αυτή τη δουλειά, όπως πολλές φορές έχουν κάνει στο παρελθόν και με άλλους ηγέτες.
Σύμφωνα με Γερμανικά ΜΜΕ, κατά την τελευταία επίσκεψη της Γερμανίδας καγκελάριου Άγγελας Μέρκελ στην Άγκυρα, ο Ερντογάν την υποδέχτηκε στο 1.000 δωματίων «Ανατολίτικο» ανάκτορο, προεδρικό μέγαρο.
Βλέποντάς το αυτό η καγκελάριος, εξεπλάγη από το ανατολίτικο ντεκόρ και τη χλιδή.
Πολλοί ρώσοι αναλυτές επισημαίνουν ότι οι ΗΠΑ, έχουν χάσει και θα χάσουν και άλλο έδαφος στη Μέση Ανατολή.
Η Συρία είναι άμεσα εξαρτημένη από τη Ρωσία.
Το Ιράν έχει αγαστή συνεργασία σε όλα τα επίπεδα με την Ρωσία.
Το Ιράκ έχει αναπτύξει καλές σχέσεις και ζητάει βοήθεια από τη Ρωσία, μη ξεχνώντας την καταστροφή που επέφεραν οι ΗΠΑ με τους 1.000.000 νεκρούς από τον πόλεμο – καταιγίδα της ερήμου.
Η Αίγυπτος, εδώ και τέσσερα χρόνια με την ανάληψη της ηγεσίας από τον στρατηγό Σίσι, ίσως σαν ο παλιός Άσαντ της Αγύπτου, έχει εγκαταλείψει τις ΗΠΑ και έχει στραφεί προς τη Ρωσία, υπογράφοντας και εκτελώντας μεγάλες συμφωνίες, για όπλα, αέριο και ατομικό εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.
Η Ρωσία εφαρμόζει πιστά το δόγμα του αείμνηστου πρώην πρωθυπουργού της Γιεβγένι Πριμακόφ δηλαδή «τα μεγάλα συμφέροντα της Ρωσίας βρίσκονται στον άξονα, Κίνα, Ινδία και Μέση Ανατολή».
Όσον αφορά την Ευρώπη, ποτέ ίσως, δεν θα είναι πλήρως ανεξάρτητη, θα βρίσκεται για πάρα πολλά χρόνια ακόμη υπό την κηδεμονία και τον έλεγχο οικονομικό και στρατιωτικό των ΗΠΑ.
Η Ευρώπη, από την Πορτογαλία μέχρι τα Ουράλια όρη ( Ρωσία), έχει άμεσο συμφέρον να έχει καλές σχέσεις σε όλα τα επίπεδα με την Ρωσία, λόγω του μεγάλου πλούτου που έχει αυτή, η μεγαλύτερη σε έκταση χώρα του κόσμου με πληθυσμό 150 εκατομμύρια κόσμο και όχι να ασχολείται με κυρώσεις λόγω Ουκρανίας, που τώρα , απότομα την ξέχασαν και την εγκατέλειψαν στο έλεος των ολιγαρχών ντόπιων και ξένων, λόγω Συρίας και προσφυγικού προβλήματος.
Αποτέλεσμα των εγκληματικών επεμβάσεων της Δύσης και κυρίως των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή είναι το δράμα των προσφύγων.
Η μεγαλύτερη προσφυγική κρίση μετά τον Β Παγκόσμιο πόλεμο.
Η χώρα μας, ως χώρα υποδοχής των μεταναστών στη Ε.Ε., αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα λόγω των οικονομικών της προβλημάτων και του μεγέθους της, αλλά και των πολύ μεγάλων μεταναστευτικών ροών από Συρία, Αφγανιστάν, Πακιστάν, Λιβύη, Μαρόκο κλπ.
Η κατάσταση είναι απαράδεκτη και ντροπή για την Ευρώπη.
Έχουν στην ουσία επιτρέψει στη Τουρκία να αφήνει ελεύθερα τους τούρκους δουλεμπόρους να διακινούν 3.000 έως 4.000 μετανάστες την ημέρα, εισπράττοντας τεράστια ποσά.
Που είναι η πυγμή και η ισχύς της κας Μέρκελ, που μάλλον εξαντλείται μόνον στην μικρή Ελλάδα μέσω του κου Σόιμπλε που κάνει μαθήματα οικονομίας όπως στο Νταβός, στη συζήτηση με τους πρωθυπουργούς κ.κ.Τσίπρα, Βάλς και Ρούτε λέγοντας ότι «η εφαρμογή είναι, ανόητε» ( it’s the implementation, stupid).
Που είναι ο ανθρωπισμός της Ευρώπης, όταν κάθε μέρα πνίγονται στο Αιγαίο, μικρά παιδιά, γυναίκες γέροι και ανήμποροι άνθρωποι που ζητούν να σώσουν τις ζωές τους από τον πόλεμο και τη πείνα.
Η μόνη λύση στο προσφυγικό, είναι να υπάρξει πλήρης ειρήνη, στη Συρία και όχι αν θα φύγει ή όχι ο πρόεδρος Άσαντ που είναι αποκλειστικό και κυρίαρχο δημοκρατικό δικαίωμα του Συριακού λαού, και μετά σε όλη τη Μέση Ανατολή.
Η Δημοκρατία δεν είναι αλά κάρτ, όπως μας συμφέρει.
Ας διδαχθούν λοιπόν ΗΠΑ και Ευρώπη από τα εγκληματικά τους λάθη που διέπραξαν στη Μέση Ανατολή και ας επιτρέψουν στους λαούς εκεί να ζήσουν με ειρήνη όπως τους αξίζει και αρμόζει.
Είναι καιρός να δείξουν, έστω και τώρα τον στοιχειώδη ανθρωπισμό τους.
* Ο Άγγελος Κολέμπας είναι Πτυχιούχος ΑΣΟΕΕ-Οικονομολόγος
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ…
Γιατί και πώς θέλουν να εισβάλουν οι ΗΠΑ στη Συρία
1 σχόλιο:
Ενδιαφέρουσα η οπτική σας και συμφωνώ. Κατανοώ ότι το άρθρο σας πραγματεύεται τους παίκτες που αναφέρονται στον τίτλο,αφενός διότι το σημείο αναφοράς είναι ο Ερντογάν. Θα ήθελα όμως την άποψη σας και για τον ρόλο, πάντα σε συνάρτηση με το άρθρο σας, των δύο άλλων άμεσα εμπλεκόμενων μερών στην περιοχή, της Σ. Αραβίας και του Ισραήλ.
Αυτό που βλέπω εγώ στην περιοχή είναι ότι υπάρχει μεγάλος αριθμός ενδιαφερόμενων με δύο κύρια στρατόπεδα και ότι – κυρίως στο στρατόπεδο της Δύσης, τα συμφέροντα θα είναι αλληλοσυγκρουόμενα. Αυτό είναι πλεονέκτημα για την πλευρά Πούτιν και νομίζω θα επιβληθεί αν επενδύσει σε αυτό.
Κατά την γνώμη μου αυτή η σύγκρουση είναι ρευστή σε αναλύσεις, εκτιμήσεις και στην έκβαση της την ίδια διότι είναι ταυτόγχρονα πεδίο επίλυσης πολλών συγκρούσεων και επιδιώξεων με διαφορετική βαρύτητα και δυναμική πχ. ΗΠΑ – Ρωσία με Κίνα – Ε.Ε συγκηβερνήτες, Σουνίτες – Σιίτες, δημιουργία Οθωμανικής αυτοκρατορίας, Ισραήλ κτλ.
