και λέει ο σκλάβος ο ρωμιός του σήμερα στο σύριο τον πρόσφυγα
«Γύριζε, μὴ σταθῇς ποτέ, ρίξε μας πέτρα μαύρη,
ὁ ψεύτης εἴδωλο εἶν᾿ ἐδῶ, τὸ προσκυνᾷ ἡ πλεμπάγια,
ἡ Ἀλήθεια τόπο νὰ σταθῇ μιὰ σπιθαμὴ δὲ θἄβρῃ.
Ἀλάργα. Μόρα τῆς ψυχῆς τῆς χώρας τὰ μουράγια.
Ἀπὸ θαμποὺς ντερβίσηδες καὶ στέρφους μανταρίνους
κι ἀπὸ τοὺς χαλκοπράσινους ἡ Πολιτεία πατιέται.
Χαρὰ στοὺς χασομέρηδες! Χαρὰ στοὺς ἀρλεκίνους!
Σκλάβος ξανάσκυψε ὁ ρωμιὸς καὶ δασκαλοκρατιέται.
Δὲν ἔχεις, Ὄλυμπε, θεούς, μηδὲ λεβέντες ἡ Ὄσσα,
ραγιάδες ἔχεις, μάννα γῆ, σκυφτοὺς γιὰ τὸ χαράτσι,
κούφιοι καὶ ὀκνοὶ καταφρονοῦν τὴ θεία τραχιά σου γλώσσα,
τῶν Εὐρωπαίων περιγελᾷ καὶ τῶν ἀρχαίων παλιάτσοι.
Καὶ δημοκόποι Κλέωνες καὶ λογοκόποι Ζωίλοι,
καὶ Μαμμωνᾶδες βάρβαροι, καὶ χαῦνοι λεβαντίνοι.
λύκοι, ὦ κοπάδια, οἱ πιστικοὶ καὶ ψωριασμένοι οἱ σκύλοι
κι οἱ χαροκόποι ἀδιάντροποι καὶ πόρνη ἡ Ρωμιοσύνη!»
κωστής παλαμάς
[divider] [/divider]
διον διομ μανιάς | 28η/φλε/2016
κάνανε την ελλάδα βουλγαρία
κάνανε τη ελλάδα του κόσμου το περίγελο
κατακλέψανε ότι έχτιζε με πολύ κόπο ο έλληνας 50 χρόνια
δεν σεβαστήκανε τίποτα
κι έχουν το θράσος να βγαίνουν και να μιλούν
τέρατα που χάσαν τη ψυχή τους για το χρήμα
αλλά καλά μας κάνουν αφού δεν τους κρεμάσαμε στο σύνταγμα ακόμη
όλους αυτούς τους σαμαράδες, σημίτηδες, μητσοτάκηδες, αδώνηδες, παπανδρέουδες, βενιζέλους, βορίδηδες, λοβέρδους, καναλάρχες, ολιγάρχες κλπ
ο αλέξης ο τσίπρας είναι νέος, ικανός, έντιμος, ειλικρηνής και θέλει να βγάλει τους έλληνες από την κρίση με ψηλά το κεφάλι
θέλει να φτιάξει ένα δίκαιο κράτος, να πληρώνει ο καθένας με τις δυνατότητες του, θέλει κοινωνική δικαιοσύνη και το χει δείξει
πρέπει και μεις να σταθούμε δίπλα του, είμαστε η δύναμη του, είναι η ελπίδα μας
όλοι οι άλλοι βρομάνε διαπλοκή, διαφθορά, ανεντιμότητα, απάτη……
και διαβάζω:
(από προηγούμενη ανάρτηση “η πανούκλα”)
Πώς γίνεται να φαίνεται στους πρόσφυγες η ελλάδα φυλακή, μια ευρωπαϊκή χώρα με τόσο ωραίο καιρό, ειρήνη και δημοκρατία; Αν το καλοσκεφτείς θα σαστίσεις, με τι πάθος προσπαθούν να βρουν διέξοδο αυτοί που έρχονται κατευθείαν από την κόλαση και εμείς μένουμε εδώ νοσταλγώντας και αναζητώντας τον παλιό μας παράδεισο, παρακολουθώντας σκηνές από τις ταινίες του μέλλοντος – οι διαδρομές της απόγνωσης και τα καραβάνια των απόκληρων.
…Δεν είναι ντροπή να προτιμάς την ευτυχία. μα ίσως είναι ντροπή η ευτυχία του ενός…
