TVXS Άποψη | 14:32 | 18 Μαρ. 2016
Γιώργος Μουργής
Στις 18 Σεπτέμβρη του 2013 ο Παύλος Φύσσας ξεψυχάει στη αγκαλιά της συντρόφισσας του μαχαιρωμένος από μέλος της φασιστικής οργάνωσης που ακούει στο όνομα Χρυσή Αυγή.
Ο φονιάς του Γιώργος Ρουπακιάς φτάνει στην Παύλου Τσαλδάρη, την ώρα που το Τάγμα Εφόδου των χρυσαυγιτών από τη Νίκαια είχε ήδη επιτεθεί στην παρέα του Παύλου Φύσσα.
Κατεβαίνει από το αυτοκίνητο του, ξαναμπαίνει κάνοντας αναστροφή πάνω στον κεντρικό δρόμο της Αμφιάλης προς το αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας για να φτάσει στο σημείο της δολοφονίας.
Στο βίντεο η κάμερα ασφαλείας ενός καταστήματος καταγράφει την ψυχραιμία των κινήσεων του αποδεικνύοντας ότι ήξερε ακριβώς που πάει και τι κάνει,μαζί με την αδράνεια της αστυνομικής ομάδας ΔΙΑΣ που ήταν παρούσα, αμέτοχη, παρακολουθώντας από απόσταση σε όλη τη διάρκεια της επίθεσης αλλά και τη στιγμή που ο φασίστας μαχαιρώνει τον Πάυλο Φύσσα.
Ο Ρουπακιάς συλλαμβάνεται με υπόδειξη του Παύλου, ματωμένος πριν φύγει από κοντά μας, προς τους αστυνομικούς με τα τελευταία λόγια προς αυτούς να είναι «Αυτός το έκανε, πιάστε τον».
Το ασθενοφόρο τον παραλαμβάνει αναίσθητο, νεκρό από τα δολοφονικά χτυπήματα του μαχαιριού που κρατούσε ο φασίστας φονιάς του.
Το κουβάρι της φασιστικής νεοναζιστικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής και των εγκλημάτων της αρχίζει να ξετυλίγεται τη χρονική στιγμή που ο τότε Υπουργός Δικαιοσύνης Νίκος Δένδιας κρατούσε για μήνες στα συρτάρια του πάνω από τριάντα δικογραφίες με εγκληματικές πράξεις χρυσαυγιτών.
Η άρση του τηλεφωνικού απορρήτου εμπλέκει πρωτοκλασάτους βουλευτές, τον ίδιο τον Μιχαλολιάκο, στελέχη μέχρι και μελή του νεοναζιστικού μορφώματος με τη δικαιοσύνη να τους απαγγέλλει πλήθος κατηγοριών.
Ανθρωποκτονίες,αυτουργία,συνέργεια σε εγκληματικές πράξεις μέχρι διεύθυνση,οργάνωση και σύσταση εγκληματικής οργάνωσης.
Κατηγορητήριο: Πολλά μαζί σε ένα.
Μια ογκοδέστατη δικογραφία αποτελούμενη από πλήθος μαρτυρίων,καταθέσεων,απομαγνητοφωνημένων συνομιλιών κι όλο το υλικό της ανάκρισης που καθυστερεί σχεδόν έξι μήνες από το τέλος της, στην εκδοσή βουλεύματος, οδηγώντας αργοπορημένα στο εδώλιο τους κατηγορουμένους στην έναρξη της δίκης.
Το κρίσιμο σημείο βρίσκεται στη συνολική δικαστική αποτίμηση του εγκλήματος με αποτέλεσμα η διασύνδεση του κατηγορητηρίου της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα να εμπλέξει όλο το σύστημα της εγκληματικής οργάνωσης σε ένα κατηγορητήριο που δικονομικά μπορεί να κρίνεται σωστό,σύμφωνα με το άρθρο 187.1 του ποινικού κώδικα καθώς επιβάλει την ταυτόχρονη εκδίκαση όλων των σχετιζόμενων υποθέσεων και κατηγοριών.
Παρ όλα αυτά όμως ένα δικαστικό τέρας γεννιέται αποτελούμενο από 69 κατηγορουμένους, 130 μάρτυρες μαζί με πάνω από 110 συνηγόρους και την έναρξη της δίκης σε μια ακατάλληλη αίθουσα με ανεπαρκή δημοσιογραφική κάλυψη εξαιτιας χωροταξικών προβλημάτων της αίθουσας, ύστερα από ενάμιση χρόνο μετά τη δολοφονία, τον Απρίλη του 2015.
Διακοπές, ενστάσεις, αλλεπάλληλες αναβολές και καθυστερήσεις συμπληρώνουν το σκηνικό που διαδραματίζεται η δίκη του αιώνα, εξαιτίας του όγκου του κατηγορητηρίου αλλά και δικονομικών κενών που εμφανίζονται, με την υπεράσπιση σε κάθε ευκαιρία να τα εκμεταλλεύεται ώστε η κωλυσιεργία από μεριάς της να οδηγεί στο αδιέξοδο της προόδου της δίκης.
Οι πρώτοι μάρτυρες που εξετάζονται απειλούνται και εκφοβίζονται με τη κατηγορία της ψευδορκίας ενώ παράλληλα κάθε φορά που αναδεικνύονται από την Πολιτική Αγωγή στοιχεία αποδεικνύοντας ότι πίσω από τις εγκληματικές πράξεις υπάρχει εγκληματική οργάνωση με μεθοδευμένο τρόπο έχει οργανώσει όλες τις επιθέσεις και τις δολοφονίες που δικάζονται, μόνιμα δημιουργείται τεχνητή ένταση από τη μεριά των συνηγόρων υπεράσπισης των χρυσαυγιτών.
Ο φονιάς,το όριο προφυλάκισης,η αποφυλάκιση
Ο χρόνος περνάει με αποτέλεσμα να συμπληρώνεται το όριο κράτησης κατηγορούμενων φτάνοντας στο κομβικό σημείο συμπλήρωσης του ανώτατου ορίου του βασικού κατηγορούμενου και δολοφόνου Ρουπάκια καθώς η κοινή γνώμη παρακολουθεί απορημένη και αγανακτισμένη να αποφυλακίζονται τα φασιστικά κατακάθια της εγκληματικής οργάνωσης με τελευταίο το φονιά του Παύλου Φύσσα.
Η πρόκληση αυτή μαζί με τη συνολική προσπάθεια υποβάθμισης δικονομικών κανόνων από το ξεκίνημα, αποτελεί προσπάθεια απαξίωσης της ίδιας της διαδικασίας, προσβάλλοντας τη μνήμη των θυμάτων, τις οικογένειες τους και τους μάρτυρες.
Αναδεικνύει τη συνολική ανεπάρκεια των διωκτικών αρχών,την αποτυχία των δικαστικών αρχών και τη απουσία πολιτικής βούλησης της προηγούμενης κυβέρνησης ώστε η Βουλή να άρει τη βουλευτική ασυλία των χρυσαυγιτών, προκαλώντας έτσι βασικές καθυστερήσεις στη ίδια τη δίωξη τους.
Πρόκειται για ένα παζλ που συντίθεται από μια σειρά άστοχων ενεργειών αλλά με καθοριστικό αποτέλεσμα στο να μη ξεκινήσει έγκαιρα η δίκη.
Ο Ρουπακιάς αποφυλακίζεται συμπληρώνοντας το ανώτατο χρονικό όριο των 30 μηνών με αυστηρούς περιοριστικούς όρους κατ οίκον κράτησης, την ίδια στιγμή που θα μπορούσε ήδη να εκτίει τη ποινή του.
Αυτή της ισόβιας κάθειρξης για ένα έγκλημα… μια στυγνή δολοφονία και ενώ είχε συλληφθεί αμέσως μετά τη τέλεση του εγκλήματος του.
Το φονικό του Παύλου νομικά θα μπορούσε να διαχωριστεί σε πρώτη φάση από το υπόλοιπο κατηγορητήριο χωρίς κατ ανάγκην να συσχετιστούν δικογραφίες για άλλα αδικήματα που διαπράχτηκαν σε διαφορετικό χρόνο από τον ίδιο ή τους συγκατηγορουμένους του,ούτε να αποκλείεται η διερεύνηση κάθε λεπτομέρειας της δράσης της εγκληματικής οργάνωσης,χωρίς να ακυρώνεται η διαδικασία για τη διερεύνηση όλης της αλήθειας.
Ο διαχωρισμός της δολοφονίας με το υπόλοιπο κατηγορητήριο ήταν επιβεβλημένος όχι μόνο για να μη προκύψει ένα δικονομικό τέρας με απότοκο μια δικαστική διαδικασία που για να ολοκληρωθεί θα περάσουν χρονιά όπως φαίνεται άλλα και για να μη δοθεί η ευκαιρία σε κανέναν προφυλακισμένο κατηγορούμενο να αποφυλακιστεί.
Κυρίως δε ο φασίστας δολοφόνος ενός αθώου.
Η πρόνοια της δικαιοσύνης απουσίασε επιδεικτικά στο όνομα του νομικού προηγούμενου που ίσως κάποιοι μπορεί να ισχυρίζονται σήμερα ότι θα δημιουργούνταν για παρόμοια εγκλήματα αλλά η τιμή της δικαιοσύνης θα διασώζονταν στο όνομα της νομικής ουσίας και όχι της τυπολατρίας με το φονιά έγκλειστο και τη βασική ηθική δικαίωση του νεκρού Παύλου Φύσσα και της οικογένειας του.
Ο Παύλος ζει… Τσακίστε τους ναζί!
Το συνονθύλευμα από νεοφασίστες,νεοναζί εγκληματίες που κυκλοφορούν ανάμεσα μας ελεύθεροι είναι πρόκληση για όλη τη κοινωνία για όλο το αντιφασιστικό κίνημα.
Το βασικά χαρακτηριστικό μάλιστα της συγκεκριμένης εγκληματικής οργάνωσης αγγίζει τα όρια της μαφίας,των μπράβων και των πληρωμένων συμβολαίων εκτέλεσης στο βρόμικο πόλεμο ξεκαθαρίσματος λογαριασμών του υποκόσμου.
Συνάμα αντλεί δυναμική από το παρελθόν μια άλλης σκοτεινής εποχής συνδέοντας μαζί με τα παράγωγα της μια μερίδα του εκλογικού σώματος με κάθε μετεμφυλιακή,εθνικό πατριωτική ρητορική μίσους, ρατσισμού,ξενοφοβίας και μισαλλοδοξίας.
Τα αντιφασιστικά αντανακλαστικά του λαού μας τίθενται σε εγρήγορση ώστε να περιχαρακωθούν οι φασίστες εγκληματίες,οι λογικές τους αλλά κυρίως για να μην επαναλάβουν καμιά μορφή βίας.. Να παραμείνουν συνειδητά σημαδεμένοι από την εγκληματική τους δράση και τους φόνους του Παύλου και του Λουκμάν, τη ίδια στιγμή που οι δικές μας ψυχές παραμένουν ματωμένες σημαδεμένες από τις αδικοχαμένες αθώες ζωές που θυσιάστηκαν.
Την ίδια ώρα που η μάνα κι ο πατέρας του Παύλου, βρίσκουν τη δύναμη να στέκονται όρθιοι κοιτώντας στα μάτια του φονιάδες, σημαδεμένοι κι ίδιοι για όλη τους τη ζωή.
«Σκοτώσανε το παιδί μου επειδή έτσι γουστάρανε, για να δείξουν τη δύναμή τους και αυτό δεν πρόκειται, δεν γίνεται, να περάσει έτσι».
Να είσαι σίγουρη Μάγδα, όχι μόνο δεν θα περάσει, αλλά ο Παύλος η σημαία του αντιφασιστικού σύγχρονου αγώνα, η ψυχή και το όραμα του μας οδηγούν με τα τραγούδια του στο ένα και μοναδικό, «ο Παύλος ζει τσακίστε τους ναζί», την ώρα που θα καταφθάνουν ένας ένας στο κατώφλι της φυλακής με πρώτον το φονιά του γιου σου Ρουπακιά, ακούγοντας μας να το βροντοφωνάζουμε.
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ…
Συνεργάτης του Τατούλη εμφανίζεται ως μάρτυρας υπεράσπισης…
Πρωτοβουλίες Παρασκευόπουλου για επιτάχυνση της δίκης της…
Μάγδα Φύσσα: Αυτή η δίκη αφορά όλο τον ελληνικό λαό [ΒΙΝΤΕΟ]
