the greekcloud | 27.03.2016 | 04:24
Πάνος Θεοδωρίδης
Από το αποσιωπηµένο πάει ο τόπος και το αχειροποίητο
τις πιο πολλές φορές γωνία Φιλελλήνων κι Εµφυλίου
τι κι αν το χτεσινό χωροφύλακα διαδέχεται λαµπρά
µε πόζα φραγκολεβαντίνου ο δηµοσιογράφος
Ανακριβέστερο γνωμικό από το «ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες», δεν γνωρίζω. Πρέπει να ανήκει σε εμμονικό γνώστη των ευφημισμών.
Διότι ,όπου γης, μόνον οι θεοί φανερώνονται στις λεπτομέρειες.
Ο διάολος κυβερνά, παντού και μονίμως, καταναγκασμένος και απρόθυμος. Διότι πρέπει να εκπληρωθούν οι σχετικές προφητείες.
Ο παπάς που βρέθηκε στη σύναξη των αγανακτισμένων ενός χωριού, εκείνου με τις πρόσφατες γουρνοκεφαλές, μόλις οι πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν στον καταυλισμό και βγήκαν μερικοί να ψωνίσουνε, παρευθύς εξήγησε ότι παραπλανήθηκε από έλλειψη πληροφόρησης. Είναι τελικά,καλοί αθρώποι και κανένας δεν μας ενημέρωσε.
Το ίδιο μαζεμένα και διστακτικά είναι τα συμβούλια Δήμων και διαμερισμάτων που ομοφωνούν ότι δεν πρόκειται να δεχτούν πρόσφυγες και κατσαπλιάδες στα μέρη τους, διότι, ως γνωστόν, στα τελευταία εικοσιπέντε χρόνια, κρατήθηκαν μακριά από επιμιξίες.
Από τη χώρα, σε αυτό το διάστημα μπήκαν και βγήκαν ( κι έμεινε αρκετή μαγια) τέσσερα τουλάχιστον εκατομμύρια απόφυγοι και κατατρεγμένοι, αλλά ήταν οικονομικοί τουρίστες μάλλον, κι όχι μετανάστες.
Κοινωνίες των πέντε και δέκα χιλιαδων ψυχών, που πρέπει να άκουσαν ότι στα ίδια χρόνια, η χώρα δέχτηκε κι αποχαιρέτησε τουλάχιστον τριακόσια εκατομμύρια επισκέπτες, εργαζόμενους στην βαρειά μας βιομηχανία που αφήσανε το λιγότερο τριάντα δισεκατομμύρια ευρώ, δεν φάνηκαν να ενοχλούνται από τόση πολυκοσμία.
«’Οχι, όχι!» . Η εθνική ημών εθάς ιαχή, θριαμβεύει και πάλι.
Αλλά εμάς μας απασχολεί εάν το είπε ο Μεταξάς, που, μεταξύ μας, είπε ένα «αλορσελαγκέρ» στον πρέσβυ.
Ο «μεχριτισμός» που ενοχλούσε, κατά αχνή μου ανάμνηση τον μακαρίτη τον Καρθαίο, ξεχάστηκε μπροστά στον ανίκητο αρνητισμό των δισεκατομμυρίων «όχι» που γεννιούνται και εκπορεύονται άψητα και ωμά, για να προλάβουν ακόμη και τα ναιμεναλλάδικα κουρσούμια μας.
«Όχι!» έκραζαν τα κορίτσια του άλλου καιρού όταν η έξαψη οδηγούσε τον οίστρο μας από τα χείλη στο περιεχόμενο του σουτιέν που εφόρειαν.
«Όχι!» . Είναι το πρώτο που θα ακούσεις, κάθε που εκδηλώνεται κάποια πρόθεση για οτιδήποτε.
Αυτό το ξέρουν καλά μόνον οι φυλές των πολιτικών και των διαχειριστών.
Γι αυτό και σπέρνουν μυθεύματα, βαρύτερα του σκοπουμένου δεινά, ώστε να φθαρεί το όποιο «όχι», να πελεκηθεί, να βρεθεί το ισοδύναμό του.
Πλανώνται πλάνην οικτράν αυτοί που νομίζουν πως η κυβέρνηση έχει μεγάλο γκαϊλέ να σώσει τις θέσεις του Δημοσίου τομέα.
Οι υπάλληλοι δεν φοβούνται, επειδή γνωρίζουν πως από πίσω τους υπάρχει ο νόμος που αποθαρρύνει κάθε έξωση. Ακόμη κι αν την πατήσουν, ξέρουν ότι κάποιο δικαστήριο, πολλά χρόνια αργότερα, θα τους επαναφέρει.
Παραπάνω από την μονιμότητα, τους ενδιαφέρει το ακούνητο.
Γι αυτό και διαβάζοντας την είδηση ότι στην Αγιά ανακάλυψαν οι αστυνόμοι κάποιον που φύλαε καπνό αφορολόγητο στο σπίτι του και τονε μάγκωσαν (τσώπα! συγκλονίστηκα!) σκέφτηκα ότι μάλλον κυκλοφόρησε η φήμη ότι το τμήμα μπορεί να διαταχτεί να στείλει προσωπικό σε κανέναν καταυλισμό, να μαζεύει γουρνοκεφαλές, οπότε έπεσε η σχετική δραστηριότητα επί τόπου.
Ο διάβολος ΔΕΝ κρύβεται στις λεπτομέρειες. Βρίσκεται παντού. Είναι το χαρτί και οι γραμματοσειρές των προγραμμάτων κειμενογράφησης.
Ευκολώτερα αποκαθιστάς νοσούν χωρίον λησμονητέου σπαράγματος αρχαίου συγγραφέα, παρά καταλαβαίνεις έναν νόμο δημοσιευμένο στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Οι απολύσεις στο Δημόσιο, είναι περούκα πάνω στην αφάνα γόη της δεκαετίας του εβδομήντα.
Απεναντίας, η κινητικότητα αυτών των κλάδων είναι το ζητούμενο. Κι αυτή, δεν υπάρχει.
Η Ελλάδα, προσθέτει συνεχώς είλωτες να σπρώχνουν το κάρο της, διότι πάντα κάποιος φροντίζει να αφαιρεί η να σπάζει τους τροχούς του.
Κάτι βαθύτερο κρύβει η “αποκάλυψη” μηχανισμών στην Ειδομένη και αλλού, και το ξεμπρόστιασμα των “αλληλέγγυων” στην κοινή γνώμη. Τους έχουμε ζαλωθεί από την αρχή της Κρίσης. Άλλοι υποστηρίζουν ότι οι πρώτοι έχουν γεράσει-τόσο αρχαίοι είναι.
Είτε τους δίνουν έναντι ανταλλαγμάτων, είτε η μοιρασιά ήταν ετεροβαρής.
Άκου “κρύβεται στις λεπτομέρειες!”
