Οι Ναζί μπαίνουν στο Σπλιτ της Γιουγκοσλαβίας (στην Κροατία).
Sraosha | 21.04.2016 | 23:58
(Κείμενο γραμμένο την 21η Απριλίου 2015, που διαβάζεται μετά από αυτό.)
Αρκετά με τα επετειακά της 21ης Απριλίου, λες και μιλάμε για ιστορικό γεγονός που διαδραματίστηκε σε ξένη χώρα τον 19ο αιώνα.
Ο φασισμός δεν ηττήθηκε ποτέ στην Ελλάδα γιατί εφαρμόζει σχεδόν στεγανά πάνω στην ιδρυτική εθνική ιδεολογία του ελληνικού κράτους, ιδεολογία ιδιαιτερότητας κι ανωτερότητας.
Ο φασισμός το ’46 δικαιώθηκε και μετά κυβέρνησε με προσχηματικό κοινοβουλευτισμό, το ’67 εγκατέλειψε τα προσχήματα, το ’74 λούφαξε μέχρι να φορέσει την προβιά της “ελληνορθοδοξίας”, της “ιδιοσυστασίας” και άλλων cozy ιδεολογημάτων που τον έκαναν εύπεπτο στην αμερικάνικη εποχή μας, ενώ πάντα στα πράγματα βρίσκονταν οι δοσίλογοι κι η παρέα τους (δίπλα-δίπλα με τους αριστερούς του ΠΑΣΟΚ μετά το ’81).
Με την ναζιστική συμμορία, που (δεν) δικάζεται αυτές τις μέρες, εγκαταλείφθηκαν και τα τελευταία προσχήματα. Άλλωστε το ήθος της ελληνικής κοινωνίας είναι πλειοψηφικά φασιστικό:
- εναγκαλίζεται τον (όποιο) Ηγέτη,
- προσκυνάει την Φυλή και το Πεπρωμένο — οπως και να τα ονομάζει, π.χ. Γένος κι Έθνος ή Ιστορία και Παράδοση,
- έχει φετίχ με την ετεροκανονικότητα και την πατριαρχία,
- πιστεύει στην οικογένεια ως θεσμό και στον Στρατό και την Ορθοδοξία ως αφηρημένες έννοιες σχεδόν,
- παθιάζεται με το (αφηρημένα) εθνικό ενώ περιφρονεί το συλλογικό και μισεί την μόρφωση “των κουλτουριάρηδων”, δηλαδή την καλλιέργεια που δεν διαμορφώνει εθνικά υποκείμενα και που δεν δικαιώνει το “αυτός ο κόσμος δεν αλλάζει με τίποτα”.
Ο φασισμός δεν είναι πολιτικό σύστημα, είναι ιδεολογία που θα βρεί τον τρόπο της να εκφραστεί. Δεν ταυτίζεται γενικά κι αόριστα με τον αυταρχισμό και τον ολοκληρωτισμό, αλλά ούτε και περιορίζεται στα χιτλερικά δόγματα τραμπούκων εγκληματιών.
Δειτε επίσης: