Γιώργος Φλωράς
Βλέπω μια ωραία (σε κατασκευή) αφίσα που κυκλοφορεί και η οποία καταδεικνύει ως καταστροφείς της Μικρομεσαίας επιχείρησης την παρούσα Κυβέρνηση. Έχω κλείσει τα 48 μου χρόνια και έχω ένσημα στο ΤΕΒΕ από το 1991, 25 χρόνια. Αναρωτιέμαι αν αυτοί που το υποστηρίζουν ζούνε ή ζούσαν σε άλλη χώρα. Το τι ευθύνες έχει η παρούσα Κυβέρνηση στην διαχείριση της κρίσης και στο ότι, ακόμα, δεν έχει αλλάξει τα κακώς κείμενα να το συζητήσουμε. Αλλά …υπεύθυνη για την καταστροφή της επιχειρηματικότητας!!!
ΑΣ ΕΠΑΝΑΦΕΡΟΥΜΕ ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΙΣ ΠΕΡΑΣΜΕΝΕΣ 10ΕΤΙΕΣ
1. Στον Παράδεισο για να πάρεις επιστροφή ΦΠΑ έπρεπε να περιμένεις χρόνια, να λαδώσεις τον εφοριακό, να σε περάσουν από σωρεία ελέγχους και ίσως να μην πάρεις ποτέ πίσω τον ΦΠΑ
2. Στον Παράδεισο η φορολογία ξεπερνούσε συστηματικά το 50%-60% γιατί εκτός από τον συνηθισμένο φόρο θα είχες πάντα και έλεγχο από την Εφορία με βάση τον οποίον έπρεπε να πληρώσεις επιπλέον φόρο, έκρυβες δεν έκρυβες εισοδήματα. Οι Ελεγκτές σε εκβίαζαν και αν δεν ήθελες να κλείσεις ή να πάθεις εγκεφαλικό αναγκαζόσουν να συμφωνήσεις. Αυτό οδηγούσε στην συνέχεια να γίνεις κλέφτης, αφού κλέφτη θα σε έβγαζαν έτσι και αλλιώς. Ωραία επιχειρηματικότητα!!!
3. Στον Παράδεισο φυσικά είχαμε προκαταβολή φόρου για την επόμενη χρονιά. Τώρα πλέον ξεπέρασε κάθε όριο αλλά ως πρακτική ήταν «παραδεισένια»
4. Στον Παράδεισο είχαμε 6500 πορείες στο Κέντρο της Αθήνας σε διάστημα 2 ετών!! Το αν καταστρεφόντουσαν οι επιχειρήσεις του Κέντρου ήταν αδιάφορο σε όλους.
5. Στον Παράδεισο όταν πτώχευες ήσουν ένας κατεστραμμένος για μια ζωή. Καμία πρόβλεψη για Δεύτερη Ευκαιρία στους Έντιμους Πτωχεύσαντες.
6. Στον Παράδεισο τα λαμόγια έριχναν έξω τις επιχειρήσεις τους με δόλο και εμφανιζόντουσαν σαν να μην συμβαίνει τίποτα με νέες επιχειρήσεις για να ξαναδαγκώσουν.
7. Στον Παράδεισο τα καρτέλ έκαναν πάρτι και διέλυαν κάθε Μικρομεσαία ελληνική επιχείρηση. Μόλις σήκωνε κεφάλι με ελπίδες για ανάπτυξη και εξαγωγές απλά την έκλειναν. Οι τιμές προμήθειας για σημαντικούς κλάδους ήταν πανάκριβες (λόγω καρτέλ) και κάθε προσπάθεια για παράλληλες εισαγωγές άκαρπη. Στον Παράδεισο η Επιτροπή Ανταγωνισμού έπινε καφεδάκια με τα καρτέλ και γέλαγε με τις διαμαρτυρίες της αγοράς.
8. Στον Παράδεισο όταν χρωστούσες τις προσωπικές εισφορές στο ΤΕΒΕ πήγαινες φυλακή.
9. Στον Παράδεισο οι εισφορές σου στο ΤΕΒΕ δεν είχαν σχέση με το πραγματικό εισόδημα.
10. Στον Παράδεισο έγινε αυτόφωρο αδίκημα η οφειλή στην Εφορία και σωρεία μικρομεσαίων της Κρίσης εξευτελίστηκαν όπως οι κοινοί λωποδύτες.
11. Στον Παράδεισο η ΑΕΠΙ ερχόταν στα καταστήματα συνοδεία Αστυνομίας και πολλοί επαγγελματίες βρέθηκαν φυλακή για μια αστική διαφορά μαζί της. Η ΑΕΠΙ σε καταδίκαζε στο Ποινικό δικαστήριο με ψευδή στοιχεία αφού έστελνε στα δικαστήρια τους ίδιους μάρτυρες που ουδέποτε είχαν έρθει στο κατάστημά σου (ενώ το ισχυριζόντουσαν).
12. Στον Παράδεισο ο κάθε Δήμος εκβίαζε τα περίπτερα και τα καταστήματα εστίασης με παράλογες απαιτήσεις, όρους και προϋποθέσεις για άδεια λειτουργίας. Στον Παράδεισο αν έπρεπε να μεταβιβάσεις κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος ή (πχ) εκπαιδευτήρια και είχαν αλλάξει οι όροι και δεν μπορούσες να τους ικανοποιήσεις απλά το έκλεινες. Στον Παράδεισο αλίμονό σου να ήσουν προεκλογικά υποστηρικτής του αντίπαλου του Δημάρχου, την είχες βάψει.
13. Στον Παράδεισο όποιος Δημόσιος υπάλληλος υπέγραφε μπορούσε και εκβίαζε την επιχείρηση (όχι όλοι αλλά πολλοί). Όλοι γνωρίζουμε ότι ο υπογράφων θα καθυστερήσει (ηθελημένα ή μη) και αν θέλεις να κάνεις την δουλειά πρέπει να του τα σκάσεις.
14. Στον Παράδεισο για να πάρεις την τελική άδεια για να κάνεις μια επένδυσηέπρεπε να περάσουν χρόνια.
15. Στον Παράδεισο για να πάρεις τα χρήματα της επιχορήγησης από το ΕΣΠΑέπρεπε να λαδώσεις τους ελεγκτές και μια σειρά από δημόσιους υπαλλήλους για να υπογράψουν και να εκταμιεύσουν. Στον Παράδεισο έγιναν σωρεία επενδύσεων φάντασμα, χωρίς να πέσει ένα τουβλο, απλά και μόνο επειδή ήταν «δικός μας άνθρωπος» ο ελεγκτής.
16. Στον Παράδεισο η υποστήριξη της Πολιτείας στο θέμα των εξαγωγών ήταν έως και ανύπαρκτη με αποτέλεσμα όταν καταρρεύσαμε να είμαστε γυμνοί στον εξαγωγικό τομέα.
17. Στον Παράδεισο για να κάνεις μια επένδυση ήθελες δεκάδες έως εκατοντάδες υπογραφές (ανάλογα το μέγεθος της επένδυσης), υπογραφές που συνοδευόντουσαν πολλές φορές από μπαξίσι.
18. Στον Παράδεισο ο φορολογικός νόμος άλλαζε εκατοντάδες φορές μέσα σε ένα χρόνο (νόμοι και ερμηνευτικές εγκύκλιοι) με αποτέλεσμα κανείς δεν ήξερε με βεβαιότητα το τι πρέπει να κάνει. Η κάθε επιχείρηση ήταν έρμαιο της γνώσης ή της άγνοιας του λογιστή (που να προλάβει και αυτός να τα αφομοιώσει) με αποτέλεσμα σοβαρά πρόστιμα στους ελέγχους.
19. Στον Παράδεισο αν είχες μια μουτζούρα στα βιβλία που ήταν προς έλεγχο (πχ βιβλίο προσλήψεων) έπεφτε πρόστιμο γιατί εξορισμού ήσουν λαμόγιο που έκανες την μουτζούρα για να κλέψεις.
20. Στον Παράδεισο το παραεμπόριο οργίαζε υπό την προστασία της Πολιτείας καταστρέφοντας νόμιμες επιχειρήσεις.
21. Στον Παράδεισο η γραφειοκρατία στις συναλλαγές με το Δημόσιο ήταν παροιμιώδης, οι ώρες αναμονής στις ουρές τεράστιες.
22. Στον Παράδεισο όποιος μπορούσε (είχε δηλαδή Μπάρμπα στην Κορώνη) εξασφάλιζε “εισφορές υπέρ Τρίτων” τις οποίες όφειλε να πληρώνει κάθε επιχείρηση.
23. Στον Παράδεισο στους διαγωνισμούς του Δημοσίου έπρεπε να προετοιμάσεις έναν απίστευτο φάκελο με σωρεία δικαιολογητικών (που ήδη είχε στην διάθεση του το Δημόσιο) απλά και μόνο για να συμμετέχεις (ανεξάρτητα αν κερδίσεις) εκτοξεύοντας το κόστος για κάθε επιχείρηση και αποθαρρύνοντας τον Ανταγωνισμό.
24. Στον Παράδεισο έπρεπε να λαδώσεις ως και τον υπάλληλο στο Λιμάνι για να βγάλεις το εμπόρευμά σου γρηγορότερα από τον (έως και) ένα μήνα που ήθελαν με τις κανονικές διαδικασίες
Αυτά για μια ιδέα, η λίστα περιλαμβάνει εκατοντάδες σημεία που οδήγησαν την χώρα να είναι ένας επιχειρηματικός εφιάλτης για όσους έκαναν το λάθος να πιστέψουν ότι επιχειρώντας μπορείς να προκόψεις. Τα τελευταία χρόνια, ιδίως εξαιτίας των Μνημονίων, σειρά από διατάξεις και πρακτικές άλλαξαν.
Ευθύνη και της παρούσας Κυβέρνησης είναι να τσακίσει κάθε ανάλογο εμπόδιο για την επιχειρηματικότητα.
Είναι ευθύνη της να το πράξει, όχι ευθύνη της που δημιουργήθηκε ένα από τα χειρότερα επιχειρηματικά περιβάλλοντα στον προηγμένο κόσμο.
Πηγή: george.floras
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ…
Από τη λιτότητα στη βαριά φορολογία, αντί για δίκαιες…
Ο φόρος ως μηχανισμός καταστροφής της κοινωνίας και της…