διον διομ μανιάς | 11η μάη 2016 (ανανεωμένο)
πάντα προσπαθούσα να ερμηνεύσω τον εαυτό μου, ποτέ δεν τα κατάφερα
ψάχνω καιρό τώρα το πως μου προέκυψε η ηθικολογία
ίσως διέξοδος λέω καμιά φορά, αλλά από τι;
ίσως φόβος, αλλά από τι
ίσως φυσική δηλία
ίσως η ωριμότητα, η ηλικία
μα ίσως βγει από τα γραφόμενα.
το δημόσιο άηθες ήθος λοιπόν
διαβάζω
Α) “η διαφθορά, ο υπερδανεισμός, οι εκ προθέσεως μυωπικές πολιτικές ρυθμίσεις, οι παράτυπες παρεμβάσεις στην εκτελεστική εξουσία, η πολιτική ανοχή αντικοινωνικών συμπεριφορών, η ενσυνείδητη διχοστασία υποσχέσεων και εφικτών λύσεων, ο αναποδεικτικός πολιτικός λόγος – καθώς και για τις προφανείς αντιλαϊκές συνέπειές τους.”
Β) “Πως είναι όμως δυνατόν να αποκτήσει ήθος μία κοινωνία, πολιτεία που σχεδόν αγνοεί ακόμα και ως έννοια; Η λύση είναι γνωστή, αλλά φαίνεται πως δεν υπάρχει εκείνος που με σθένος και ανδρεία θα την φέρει στο προσκήνιο. Την έχει φανερώσει πριν από πολλά χρόνια ο Αριστοτέλης στα Ηθικά Νικομάχεια λέγοντας: «τὰς δ’ ἀρετὰς λαμβάνομεν ἐνεργήσαντες πρότερον, ὥσπερ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων τεχνῶν· ἃ γὰρ δεῖ μαθόντας ποιεῖν, ταῦτα ποιοῦντες μανθάνομεν, οἷον οἰκοδομοῦντες οἰκοδόμοι γίνονται καὶ κιθαρίζοντες κιθαρισταί· οὕτω δὴ καὶ τὰ μὲν δίκαια πράττοντες δίκαιοι γινόμεθα, τὰ δὲ σώφρονα σώφρονες, τὰ δ’ ἀνδρεῖα ἀνδρεῖοι», δηλαδή αποκτούμε τις αρετές επειδή τις έχουμε πρώτα ασκήσει”
ότι καλλιεργείς αυτό θερίζεις, αυτό έχεις, αυτό διαχειρίζεσαι, για αυτό αγωνίζεσαι
κοινωνική δικαιοσύνη και ισότητα όχι διάκριση
όταν σας λένε γι άριστους εννοούνε λαμόγια, απατεώνες
όχι ελίτ και μαλακίες
ελίτ και άριστοι είναι εκείνοι που καταφέρνουν να κλέβουν τον κόπο του ελληνικού λαού και να τον κρύβουν στο λονδίνο που λέει κι ο γερούν, μητσοτακαίοι, σαμαραίοι, βενιζέλοι, λοβερδαίοι, οι βαλτοί τους κι όχι μόνον.
θα μου πείτε τι όφελος έχω εγώ
νομίζω η δικαίωση του αγώνα μιας ζωής αξίζει το κόπο.
αλλά πέστε μου και σεις κάτι
γιατί ομορφαίνει η ζωή όταν έχεις πολλά λεφτά; όταν βλέπεις δίπλα σου μόνο δυστυχία;
και στο κάτω – κάτω τι θα μπορούσα να έχω που δεν το έχω;
δεν θέλω σπίτια στο λονδίνο στις βρυξέλες,
πουθενά δεν είναι πιο ωραία απ το θιάκι.
πέρασε η ώρα και με νυστάζει
άντε καλή νύχτα
και ες αύριο τα νεώτερα
){kind=link}