Η κυβέρνηση «πουλάει» ποινική ασυλία στους παραβάτες για να εισπράξει άμεσα
20.05.2016, 07:53 | efsyn
Γέφυρες συμβιβασμού με τους εργολάβους που εμπλέκονται στην πολύκροτη υπόθεση καρτέλ των κατασκευαστικών εταιρειών σπεύδει να ρίξει η κυβέρνηση με δύο «φωτογραφικές» ρυθμίσεις που προβλέπουν μείωση κατά 15% στα πρόστιμα σε περίπτωση ομολογίας και -το πιο εκκωφαντικό- πλήρη απαλλαγή από κάθε ποινική ευθύνη εφόσον πληρώσουν τα πρόστιμα.
Οι ρυθμίσεις αυτές που σε άλλες εποχές θα ταρακουνούσαν κυβερνήσεις περιλαμβάνονται στο πολυνομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή και επιχειρείται να θεσπιστούν μέσα στο Σαββατοκύριακο, στον απόηχο της ιδιαιτέρως επιβαρυντικής εισήγησης της Επιτροπής Ανταγωνισμού με την οποία κατηγορούνται για οριζόντιες συμπράξεις συνολικά 63 εγχώριοι και διεθνείς κατασκευαστικοί όμιλοι.
Ειδικά η διάταξη που προβλέπει γενική αποποινικοποίηση για οποιοδήποτε οικονομικό αδίκημα (π.χ. δωροδοκία, διασπάθιση δημόσιου χρήματος, απάτη, ξέπλυμα χρήματος, απιστία κ.λπ.) έχει πυροδοτήσει έντονες αντιδράσεις, ειδικά από τη στιγμή που τινάζει στον αέρα κάθε προσπάθεια των οικονομικών εισαγγελέων να εξετάσουν το ποινικό σκέλος όχι μόνο της συγκεκριμένης υπόθεσης, αλλά όλων των φακέλων που έχουν ανοίξει μετά από παραβάσεις των κανόνων του ανταγωνισμού.
Η συγκεκριμένη διάταξη (άρθρο 106) προβλέπει πως σε περίπτωση που το πρόστιμο εξοφληθεί ολοσχερώς (φτάνουν μέχρι το 10% του κύκλου εργασιών της εμπλεκόμενης επιχείρησης), εξαλείφεται το αξιόποινο των εγκλημάτων του παρόντος νόμου (περί ανταγωνισμού) όσο και των συρρεόντων εγκλημάτων που στρέφονται κατά της ιδιοκτησίας και των περιουσιακών δικαιωμάτων και τελούνται χωρίς χρήση βίας ή απειλής, ενώ επέρχεται πλήρης απαλλαγή από άλλου είδους διοικητικές κυρώσεις.
Επιπλέον προβλέπεται πως ακόμη και αν το πρόστιμο εξοφληθεί τμηματικά στο πλαίσιο διακανονισμού και ο οφειλέτης είναι συνεπής, αναστέλλεται η ποινική δίωξη για όσο χρόνο διαρκεί η ρύθμιση. Κατά το χρονικό διάστημα της αναστολής, αναστέλλεται η παραγραφή των εγκλημάτων χωρίς να ισχύουν οι χρονικοί περιορισμοί του εδαφίου α’ της παραγράφου 3 του άρθρου 113 του Ποινικού Κώδικα.
Πρόκειται δηλαδή για «συγχωροχάρτι», το οποίο στην προκειμένη περίπτωση της υπόθεσης των κατασκευαστικών εταιρειών αλλά και σε όσες άλλες αντίστοιχης σοβαρότητας ακολουθήσουν, έρχεται να προσφέρει πλήρη ποινική ασυλία και να επιβεβαιώσει τις πληροφορίες που υπήρχαν όλο το προηγούμενο διάστημα ότι κυβέρνηση και εμπλεκόμενοι αναζητούσαν νομική φόρμουλα ώστε να περιορίσουν τις επιπτώσεις.
♦ Αναλυτικό ρεπορτάζ στην «Εφημερίδα των Συντακτών» που κυκλοφορεί σήμερα.
♦ Το θέμα είχε αναδείξει η «Εφημερίδα των Συντακτών» ήδη από το 2013 (δείτε ΕΔΩ το σχετικό ρεπορτάζ), ενώ σε πρωτοσέλιδο δημοσίευμα (την περασμένη Τρίτη, 17/05/1016) ανέφερε πως σχεδόν όλοι οι μεγάλοι «παίκτες» μπαίνουν στο στόχαστρο της Επιτροπής Ανταγωνισμού.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
One Comment
aris
Το κυρίως πρόβλημα στην Ελλάδα του τώρα και του μέλλοντος είναι ένα σχέδιο αντιμετώπισης οικονομικών επιθέσεων σαν αυτή που βιώνουμε σήμερα, αφού πρώτα με έξυπνους τρόπους ξεφύγουμε από την οικονομική και όχι μόνο δυσπραγία που φτάσαμε.
Εάν ξεφύγουμε από τα πολύ δύσκολα του σήμερα χωρίς να υπάρξουν βάσεις για τις επόμενες επιθέσεις δεν κάνουμε τίποτα.
Οι καταδικαστικές αποφάσεις ναι μεν γίνονται παράδειγμα, ναι μεν ικανοποιούν το κοινό αίσθημα, αλλά αυτή την στιγμή στη πράξη είναι καταστροφικές.
Ηρεμία χρειάζεται και όσο το δυνατόν αποφυγή χοντρών αδικιών στους πολίτες ώστε να αρχίσει να προχωράει η δυστυχώς άσχημη προσαρμογή του κόσμου στις ομολογουμένως άσχημες συνθήκες, που αν όλα δεν ξετιναχτούν από ηλίθιες εσωτερικές κινήσεις, (είτε της συμπολίτευσης, είτε της αντιπολίτευσης), μα και κάθε είδους εξωτερικές δολιοφθορές (κομμάτι ακόμα πιο δύσκολο), ο Έλληνας ματωμένος μεν θα τα καταφέρει δε.
Ευτυχώς κάποια κέντρα μας θέλουν εξουθενωμένους, αλλά όχι διαλυμένους για την ώρα τουλάχιστον. Αυτό πρέπει να το εκμεταλλευτούμε όσο καλύτερα γίνεται.
Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν να πιούν «καφέ» χρόνια τώρα, πιστεύω ότι το έχουμε αντιληφθεί όλοι. Ανεπίτρεπτο σε μια χώρα που η φύση, το κλίμα και η θέση της δίνουν απλόχερα ευκαιρίες ανάπτυξης και αποφυγής τέτοιων άθλιων καταστάσεων.
Τί έφταιξε?
Καβαλήσαμε το «καλάμι» όχι από μόνοι μας βέβαια, όχι τυχαία, αλλά σημασία έχει ότι το καβαλήσαμε. Ένα πολύ ωραίο σχέδιο υπονόμευσης δούλεψε και σαν ηλίθιοι παγιδευτήκαμε.
Ένα οργανωμένο οικονομικό έγκλημα συντελέσθηκε και δεν μας διαφύλαξε (χρησιμοποιώ ευγενική λέξη) ΚΑΝΕΝΑΣ με πρώτα – πρώτα τα ΜΜΕ αφού την πάρτη τους όλα κοιτάζανε, τα οποία και συνεχίζουν δυστυχώς το ίδιο παραμύθι.
Αφήσαμε το ποτήρι να γεμίσει και αρχίσαμε να ψάχνουμε υπεύθυνους όταν άρχισε να ξεχειλίζει, φυσιολογικό αφού όλοι βολευόμασταν στην ευτυχία του Hakuna – Matata.
Ας δουλέψουμε λοιπόν πλέον όλοι εποικοδομητικά, ας βάζει ο καθένας ένα λιθαράκι σε καλύτερα θεμέλια μιας πολιτείας που θα έχει και τη δική μας συμμετοχή, ελέγχοντας όμως πάντα τι έγινε αυτό το λιθαράκι και να σταματήσουμε να βάζουμε το πλοίο συνέχεια στον «αυτόματο» .
Και προσοχή στη διαπαιδαγώγηση των νέων γενιών γιατί εκεί τα πράγματα έχουν πάρει την κατρακύλα, μια κατρακύλα για την οποία το μέχρι τώρα διεθνές κατεστημένο τρίβει τα χέρια του.
Δεν είναι βλέπεις και τόσο ηλίθιο να μη σκέφτεται το μέλλον.
Ας παραδειγματιστούν από αυτά που πάθαμε εμείς, ψυχραιμία, κινήσεις με σκέψη και τα πράγματα με αυτό τον τρόπο λογικό είναι να βελτιωθούν και μην ξεχνάμε ότι δεν υπάρχουν βοήθειες, ήμαστε ολομόναχοι, ίσως καλύτερα έτσι …
Υ.Γ.
Μερικές σκέψεις εκφράζω μέσα από τις μέχρι τώρα προσωπικές μου εμπειρίες τίποτε περισσότερο και δεν φιλοδοξώ το αλάθητο του Πάπα.
Χουά χα χα χα χα χα χα.