Εχοντας κλείσει ενάμιση χρόνο με τον Συριζα στην εξουσία, και έχοντας βγάλει και τις απαραίτητες παρελάσεις (ποδοσφαιρικό υπονοούμενο) τα βασικά συμπεράσματα που βγάζει ο ταπεινός γράφων ειναι τα εξής:
Η παντελής πολιτική αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ, όσον αφορά τους εκπεφρασμένους στόχους του.
(δεν θα κάνουμε το ίδιο λάθος με τους άλλοι:) η απόλυτη συνέπεια παρόλαυτα του Σύριζα με το πολιτικό πρόγραμμα με το οποίο εκλέχτηκε τον Σεπτέμβριο
Το ότι πιθανότατα η κυβέρνηση Σύριζα ειναι η καλύτερη κυβέρνηση που είχαμε τα τελευταία χ χρόνια, χωρίς αυτό να σημαίνει και κάτι ιδιαίτερο
Η τεράστια πάκτωση της ΝΔ στον λαϊκισμό και το αυξημένο βάρος της “άποψης Γεωργιάδη” το οποίο διατρεχει πλέον το κόμμα και λειτουργεί ως ανθρωποδιώκτης. Η απόλυτη ταύτιση – συμμαχία του συστήματος ΝΔΣΟΚ με τον νεοαυριανισμό όπως εκπορεύεται από ορισμένα ΜΜΕ.
Η πασοκοποίηση του Σύριζα ανευ λόγου και αιτίας
Η διαλυτική πολιτική κατάσταση στα υπόλοιπα κόμματα
Η φαινομενική αδρανοποίηση της κοινωνίας που είχε δείξει κατά τη διάρκεια των προηγούμενων κυβερνήσεων αρκετές διαθέσεις αντιστάσεων, ή τουλάχιστον έτσι έδειξε μέρος αυτής.
(συμπερασμα:) Εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας άνευ συγκλονιστικότατου απροόπτου. Και πιθανότατα ο Σύριζα θα είναι πρώτο κόμμα.
Αν σας πέσανε πολλά μαζί, πάμε να τα δούμε ένα ένα και σιγά σιγά όπως είπε και ο τύπος που άρχισε τις χειραψίες με το χταπόδι (1)
1. Η παντελής πολιτική αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ, όσον αφορά τους εκπεφρασμένους στόχους του.
Δεν πρόκειται να μασήσουμε την πραγματικότητα. Ο Σύριζα πήρε τα πάνω του και τελικά εκλέχτηκε με στρατηγικό στόχο το σπάσιμο των Μνημονίων, την διαγραφη μέρους του χρέους (; εδώ υπήρχε πάντα μια αναμπουμπούλα) και την ριζοσπαστικοποίηση της πολιτικής γενικότερα. Γνωρίζοντας πως τις 2 προηγούμενες φορές που η αριστερά πήγε να κάνει το κόλπο γκρόσο στην Ελλάδα φάγαμε έναν Εμφύλιο και μια χούντα στο κεφάλι, το στενό μαρκάρισμα από ΕΕ-ΔΝΤ, το στέγνωμα των τραπεζών από τους πανικόβλητους αστοί, η εμφυλιοπολεμική και παπαρολογική αντιπολίτευση, το this is a coup κτλ κτλ ακούγονται σαν ρομαντικές βόλτες στην ακροθαλασσιά στο ηλιοβασίλεμα με μικρή υγρασία και 24 oC. Αν ο Αλέξης και οι συν αυτώ δεν τα περιμένανε αυτά ειναι κόπανοι. Αν τα περιμένανε και δεν είχαν σχέδιο Β (η λέξη κάνει τζιζ) είναι κόπανοι, αν (όπως νομίζω εγώ, και το έχω ξαναγράψει) είχανε ένα φλου σχεδιο Β το οποίο ευλόγως κολώσανε να υλοποιήσουν, διότι μερικά πράγματα πέρα από κοχόνες θέλουν και άλλες προϋποθέσεις οι οποίες πιθανότατα δεν υπήρξαν ποτέ, είναι απλά κορόιδα διότι πήγαν σε ένα δρόμο χωρίς επιστροφή και πιθανόν χωρίς απόλυτη επίγνωση του τι γινόταν. Σε ανθρωπινο επίπεδο ειναι λογικό και αποδεκτό, σε πολιτικό επίπεδο ειναι απόλυτα αυτοκτονικό.
Στην παρούσα φάση και Μνημόνιο έχουμε και Χρέος έχουμε, και αντιαναπτυξιακά μέτρα έχουμε, και αντεργατικούς νόμους έχουμε, της Παναγιάς τα μάτια έχουμε, οπότε πολύ λογικά η κεντρική πολιτκή θέση με την οποία έγινε μεγάλος ο Σύριζα απέτυχε. Το αν το Μνημόνιο ειναι καλύτερο, χειρότερο, Ροζ, Πράσινο, υπ’ αριθμόν 3 ή 4 είναι ήσσονος σημασίας. Αν και μερικά πράγματα ήταν αυτονόητο ότι θα γίνουν (πχ το ασφαλιστικό δεν σωνόταν ρε δεν πα να κυβερνούσε ο Φιντέλ στις φόρμες του. Γιατί το λέω αυτό; Διότι ξέρω βασική αριθμητική, κάτι που οι περισσότεροι συνταξιούχοι, ασφαλιστικοί φορείς, βουλευτές κτλ δεν φαίνεται να νογάνε και πολύ), αυτό δεν αναιρεί το βασικό συμπέρασμα: Με βάση τους πολιτικούς στόχους του Σύριζα, οι οποίοι απ΄όσο ξέρω δεν έχουν αναθεωρηθεί με κάποιο συνέδριο, η αποτυχία είναι τρανταχτή και αναμφισβήτητη.
(μην μπερδεύουμε τους στρατηγικούς πολιτικούς στόχους με το πρόγραμμα με το οποίο εκλέχτηκε, παρακαλώ, ευχαριστώ)
2. Η απόλυτη συνέπεια παρόλαυτα του Σύριζα με το πολιτικό πρόγραμμα με το οποίο εκλέχτηκε τον Σεπτέμβριο
Η προαναφερόμενη πολιτική αποτυχία του Σύριζα δεν τον κάνει, από μόνη της ούτε λιγότερο αριστερό, ούτε περισσότερο, ούτε τίποτα. Δεν ήταν λιγότερο στρατόκαβλος φασίστας ο Ιωαννίδης επειδή η χούντα βούλιαξε, δεν ήταν λιγότερο αριστερός ο Τσε επειδή η επανάσταση στην Βολιβία απέτυχε, δεν έγινε λιγότερο βλάκας ο Παπανδρέου επειδής έφυγε από το ΠΑΣΟΚ. Σε διαμάχες, ειδικά όταν οι μονάδες ειναι ευμεγέθεις (κράτη, διακρατικές συμμαχίες κτλ) υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο της ήττας. Και, αν και στην Ελλάδα αυτό το κομμάτι ειναι λίγο δύσκολο στην εμπέδωση, κάθε ήττα έχει συνέπειες (2). Μπορεί οι πόλεμοι μεταξύ των ανεπτυγμένων (ενίοτε και συμμαχικών (3) ) κρατών να μην γίνονται πλεον με όπλα, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα έχουμε συγκρούσεις όταν πραγματικά ή φαντασιακά συμφέροντα ειναι αντικρουόμενα.
Τέλος πάντων, η πολιτική ήττα του Σύριζα έγινε μετά το δημοψήφισμα, όταν πήγε να γράψει τον επίλογο. Και έγινε για απλούς λόγους:
Τέλος πάντων ο Σύριζα αναγνώρισε την ήττα ως τέτοια (ας μην γελιόμαστε, ασε την ρητορική και πιάσε την πραγματικότητα) και δρώντας τιμίως έκανε εκλογές με νέο πρόγραμμα, το οποίο προς το παρόν τηρεί μέχρι κεραίας (4) .
(ο Σύριζα) “Σε σχέση με τον Σύριζα του 2014 ειναι τρομερά ανακόλουθος (αν και πλέον μπορούμε να υποστηρίξουμε κακεντρεχώς πως ο Σύριζα του 2014 ήταν ανακόλουθος με την πραγματικότητα). Σε σχέση με τον Σύριζα του Δημοψηφίσματος επίσης. Σε σχέση με τον Σύριζα που κατέβηκε σε αυτές τις εκλογές ειναι το πιο συνεπές κόμμα από την μεταπολίτευση και δώθε.”
(Γενικότερα το θέμα το αναλύω εδώ, οπότε δεν θα τα ξαναγράψω)
Ένα θέμα είναι ότι όλοι συγκρίνουν την πολιτική που ασκείται με τις δηλώσεις/δεσμεύσεις των συριζαίων το 2014, το 2013 κτλ λες και δεν μεσολάβησαν τεκτονικές αλλαγές ενδιάμεσα. Αυτο ειναι μεν αστείο, διότι δικαιούμαστε να γελάμε με το πολιτικό ξεβράκωμα διαφόρων, αλλά δεν το λες και τίμιο πολιτικά μιας και τον Σεπτέμβριο ο Σύριζα εκλέχτηκε έχοντας φρεσκοϋπογράψει το παρόν Μνημόνιο και βασικά ειναι η μόνη κυβέρνηση που εκλέχτηκε έχοντας υπογράψει Μνημόνιο.
Τώρα το αν το Μνημόνιο αυτό ειναι το bigger, better deal ή όχι αυτό αφήνεται στην φαντασία του κάθε αναγνώστη. Βασικές παράμετροι του νέου Μνημονιου πάντως ειναι:
– Η συνέχιση, σε γενικές γραμμές, της ίδιας πολιτικής. Φόροι, ιδιωτικοποιήσεις σε fast track ρυθμούς, ξήλωμα κοινωνικών δομών αλλά και εκσυγχρονισμός διοικησης. Όπως έγραψα από το 1ο Μνημόνιο (αντε βρες το τώρα) τα μισά περίπου από τα περιεχόμενα μέτρα έπρεπε να τα έχουμε κάνει μόνοι μας. Τα άλλα μισά ειναι μίξη των συνεπειων της ήττας και της ΤΙΝΑ στην οποία προσχώρησε ο Σύριζα.
– Η εμπέδωση της πολιτικής ήττας που λέγαμε στο νο 1.
– Το ότι ειναι οριακά “καλύτερο” από το αρχικό προτεινόμενο προταθέν υπό τον Γιούνκερ και τους άλλοι.
3. Πιθανότατα η κυβέρνηση Σύριζα ειναι η καλύτερη κυβέρνηση που είχαμε τα τελευταία χ χρόνια.
Απλό ειναι. Όσο μαλάκας και να είναι ο κάθε χ, ψ Κατρούγκαλος, την γνήσια, ανόθευτη μαλακία ενός Άδωνη Γεωργιάδη δεν θα την πιάσει ποτέ. Όσο πασόκος και να ειναι ο κάθε Πολάκης πάντα θα ειναι ικανότερος, σχετικότερος, καταλληλότερος στα ζητήματα Υγείας κτλ από τον Αβραμόπουλο ή (ξανά) τον Γεωργιάδη. Όσο ελάχιστα πολιτικάντης και να είναι ο Μουζάλας δεν παύει να ειναι σχετικότερος με την πραγματικότητα από τον Βαρβιτσιώτη jr. Και τα λοιπά και τα λοιπά.
Παράδειγμα α:
Η συμφωνία του Ελληνικού που ξαναματαϋπογράφτηκε προσφάτως μας δείχνει το ότι αυτή η κυβέρνηση ειναι μεν καλύτερη από τις προηγούμενες (πήρε δηλαδή πράγματα που οι άλλες δεν πήρανε) αλλά μας δείχνει και επίσης πως αυτό δεν ειναι και τίποτε σημαντικό, δηλαδή πως κεντρικά η επιλογή που ακολουθείται είναι ακριβώς η ίδια, απλά βάλαμε μερικές κορδελίτσες για το πόπολο (5) , και σε κάθε περίπτωση δεν έχει μια μορφή την οποία λες πως ειναι στραμμένη προς την κοινωνία:
• Η επένδυση θα ολοκληρωθεί σε συντομότερο χρόνο. Το 80% των επενδύσεων θα γίνει στα 12 χρόνια έναντι των 15 που προβλεπόταν στην αρχική σύμβαση.
• Η καταβολή του τιμήματος θα γίνει σε συντομότερο χρόνο. Το 51% θα καταβληθεί έως το 2018, αντί του 2022.
• Ενα μεγάλο μέρος των επενδύσεων θα αφορά έργα υποδομής που θα γίνουν την πρώτη πενταετία, με το Μητροπολιτικό Πάρκο να αποτελεί χρονικά επενδυτική προτεραιότητα.
• Η μέγιστη επιτρεπόμενη δόμηση μπορεί να ανέλθει σε 3.600.000 τ.μ., ωστόσο ο επενδυτής δεσμεύεται ότι η συνολική δόμηση δεν θα υπερβεί τα 2.700.000 τ.μ., στα οποία συμπεριλαμβάνονται και περίπου 60.000 τ.μ. υφιστάμενων διατηρητέων κτηρίων.
• Ο επενδυτής αναλαμβάνει την υποχρέωση να καλύψει τη συντήρηση και την ασφάλεια του Μητροπολιτικού Πάρκου.
• Δέσμευση του επενδυτή για την επίλυση του προβλήματος απορριμμάτων των όμορων Δήμων και συμμετοχή του με ποσοστό έως και 50% στη μελέτη και κατασκευή κέντρου διαλογής ανακυκλώσιμων υλικών, σταθμού μεταφόρτωσης απορριμμάτων και χώρου μεταφόρτωσης /προσωρινής αποθήκευσης ανακυκλώσιμων προϊόντων σε περιοχή εκτός του ακινήτου.
Παράδειγμα β:
Η διαχείριση του προβλήματος των σκουπιδιών, των χωματερών και τα λοιπά από τις μπίζνες μεγαθήρια που είχαν προκριθεί στο παρελθόν (κεντρική διαχείριση, ένας μεγαλοεργολάβος ανάδοχος ανα περιφέρεια/περιφερειακή ενότητα, χοντρά φράγκα από τον ανάδοχο, χοντρές αποζημιώσεις από τους δήμους στον ανάδοχο αν οι δήμοι παράξουν λιγότερα σκουπίδια(!) από τα συμφωνηθέντα ) πάνε σε πιο οικολογικές (και πιο λογικές), λύσεις (ανακύκλωση στην πηγή, green spots, μικρότερες μονάδες επεξεργασίας, ΧΥΤΥ, χρηματικό όφελος για τους Δήμους κτλ). Btw, στο παρελθόν ειχα τσακωθεί με τοπικά στελέχη του τοπικού Σύριζα ακριβώς γι αυτό διότι και αυτοί την είχαν πατήσει και είχαν μπει στην προτεινόμενη από την ΚΕΔΚΕ και λοιποί ΤΙΝΑ των εργοστασίων μεγαθηρίων. Ευτυχώς ο Τσιρώνης δείχνει να κρατά χαρακτήρα. Το σχετικό ζήτημα ειναι τεράστιο και θέλει πολύ ανάλυση την οποία ο γράφων δεν έχει τις αντοχές (καλοκαιριάτικα) να κάνει, αλλά τι στο διάολο, σας έδωσα αρκετά στοιχεία, ψάξτε το μόνοι σας.
Παράδειγμα γ:
Η κυβέρνηση ομολογουμένως δεν χειρίστηκε και πολύ καλά το προσφυγικό ζήτημα. Χρησιμοποίησε τους πρόσφυγες ως μοχλό πολιτικής πίεσης προς την ΕΕ (δεν το πήρατε χαμπάρι; δεν πειράζει. Σκεφτείτε μόνο ποσο εύκολα και γρήγορα και “χωρίς πρόβλημα” άδειασε η Ειδομένη όταν “έπρεπε” να αδειάσει), πολλούς τους έχει σε χώρους με άθλιες συνθήκες και κυρίως έδειξε απροετοίμαστη για το κύμα που όλοι έβλεπαν πως θα έρθει (ασχετως κυβέρνησης εκτός και αν παραμυθιάζεστε με τις χαζομάρες τις ΝΔ).
Αυτό θεωρείται δεδομένο. Και όμως, μόλις σκεφτείς τι θα έκανε η κυβέρνηση Σαμαρά με 1 εκατομμύριο διελεύσεις (εκ των οποίων μας έμειναν περίπου 50 χιλιάδες στην χώρα, ποσοστό ~5 %), τι ξύλο, πνιγμούς, φράχτες και λοιπά θα είχαμε, καταλήγεις και πάλι στο ίδιο συμπέρασμα. Ο Σύριζα το χειρίστηκε επιεικώς μέτρια το ζητημα, αλλά η εναλλακτική είναι μαύρο χάλι.4. Η πάκτωση της ΝΔ στον λαϊκισμό
Μια στάση εδώ. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εκλέχτηκε ως πλεον αντιπροσωπευτικός…..αντιπρόσωπος του φιλελεύθερου αντιλαϊκισμού (6) στην Ελλάδα.Αυτός ο Κυριάκος Μητσοτάκης:
Τέλος πάντων ο Κούλης βγήκε, με την βοήθεια του Άδωνη, αλλά κυρίως με την βοήθεια των “καθεστωτικών” ΜΜΕ τα οποία δεν ενέκριναν την παλαιοκομματικού τύπου μαγκιά του Βαγγέλα η οποία είχε στέρεες βάσεις στον Καραμανλισμό τον οποίο θεωρούσαν ενδοτικό έναντι στα…. κομμούνια του Σύριζα. Ο Κούλης είχε (όπως και ο ΓΑΠ στο ΠΑΣΟΚ πριν από αυτόν) την πολυτέλεια να κάνει, με την καλή έννοια, το κόμμα λαμπόγυαλο, ήτοι να ξουρίσει τον κατιμά και να φτιάξει ένα σοβαρό κεντροδεξιό, ευρωπαϊκό, φιλελεύθερο κόμμα (βλ εδώ σχετικά με τις ομάδες που στήριξαν κάθε υποψήφιο με κατακλείδα αυτήν την πρόταση:
“Αν τώρα η νέα ΝΔ θα είναι όντως φιλελεύθερη ή κεντροδεξιά, αυτο θα το δούμε μιας και με τόσα ταμένα με τα οποία έχει αναγκαστεί να συμπορευτεί ο Κούλης (όλος ο εμετικός εσμός της σαμαρικής και αδωνίδειας ακροδεξιάς), το τελικό συμπέρασμα ειναι ομολογουμένως μή καθαρό και προβληματικό με τις ισορροπίες να ειναι περίεργες.”).
Όπως όμως και ο ΓΑΠ στο ΠΑΣΟΚ, πριν από αυτόν, έτσι και ο Κυριάκος προτίμησε να κάνει διαχείριση των υφιστάμενων ομάδων και αναγκάστηκε (;) να συμπορευτεί με τύπους που ο πατέρας του ή ο Καραμανλής jr θα είχαν ξηλώσει σε χρόνο dt, κάτι που μας δείχνει και τα όρια του φιλελευθερισμού και της δημοκρατικής ευαισθησίας του ανδρός. Μέχρι εδώ, δεν το λες και πρωτότυπο το πράγμα, ειδικά για ένα de facto συντηρητικό κόμμα σε μια έτσι και αλλιώς γενικως συντηρητική χώρα.
Το πρόβλημα είναι ότι τα ταμένα του Σαμαρά, καίτοι μειοψηφία (όπως φάνηκε και στις εσωκομματικές εκλογές) έχουν λόγο με δυσανάλογα μεγάλη ισχύ εσωτερικά, και ακόμα κυριαρχούν στο κόμμα, όπως και ο λόγος ορισμένων ΜΜΕ ο οποίος αλληλεπιδρά ισχυρά με αυτό.
Το άσχημο ειναι πως οι πλέον ηλιθιοι στο συγκοινωνούν σύστημα μερικών ΜΜΕ-ΝΔ ειναι οι τελικά επικρατούντες, με αποτέλεσμα ο δημόσιος λόγος να εκτρέπεται σε συνεχείς ριπές ψεκασμένων ειδήσεων της φωτιάς που μόνο στόχο έχουν να χτυπήσουν τα (ομολογουμένως όχι και τόσο ισχυρά πια) αντικομμουνιστικά αντανακλαστικά του πόπολου σε μια άγαρμπη προσπάθεια να επαναφέρουν το 1946 εν έτη 2016.
Το να έχεις φωτό του Βελουχιώτη δεν είναι τιμητικό με κανέναν τρόπο. Εναντίον της χώρας πολέμησε ο τύπος.
Ουγκ!!
πες πες, κάτι θα μείνει
αντιδραση εκπροσώπου της ΝΔ σχετικά με τις προτάσεις του Συμβουλίου για την Παιδεία (και όχι προφανώς του Φίλη, αλλά αυτά ειναι ψιλά γράμματα)
To πρόβλημα με την άκρατη λαϊκιστική προσέγγιση της ΝΔ ειναι πως ναι μεν ο Σύριζα ενίοτε μαλακίζεται ασυστόλως αλλά με την παραπληροφόρηση που πέφτει, και γνωρίζοντας και ποιοι την διακινούν, γίνεσαι καχύποπτος ακόμα και όταν κοινοποιούνται κανονικές μαλακίες του Σύριζα. Πως να δώσεις βάση σε μια πολιτική πρόταση που αντιπολιτεύεται έτσι;
Αποθέωση της αυτοκτονικής αυτής πορείας της ΝΔ ήταν ο τραγέλαφος με τις offshore. Ακολουθώντας και ακολουθούμενοι απο ορισμένα ΜΜΕ αρχισαν τις γκρίνιες όταν η κυβέρνηση εναρμόνισε την νομοθεσία με την ευρωπαϊκή (!). Ο Τσίπρας πολύ εύκολα σήκωσε το γάντι και τους έβαλε τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι με τον νόμο που ψήφισε (ασχετα αν θα περάσει απο το ΣτΕ, ενδιάμεσα γελάγανε και οι πέτρες)
Τελος πάντων ας το κλείσουμε εδώ προβλέποντας πως έτσι η ΝΔ δεν προκειται να δει κυβέρνηση εκτός συγκλονιστικού απροόπτου. Διότι αν τα πράγματα ειναι ΤΙΝΑ πρέπει να πείσεις πως πατάς στερεα στο έδαφος και μπορείς να κάνεις κάτι με αυτό, και σε αυτόν τον τομέα η ΝΔ το μόνο που έχει να αποδείξει ειναι μια μάταιη προσπάθεια να αποδείξει πως το “ηθικό πλεονέκτημα” του Σύριζα έχει εξανεμιστεί, κάτι το οποίο:
α. δεν ισχύει
β. μπορεί να αναχθεί σε πρόσωπα
γ. δεν αναιρεί τις αμαρτίες του συστήματος ΝΔΣΟΚ το οποιο ακόμα δεν έχει ανανεωθεί, δηλαδή δεν έχει ξηλώσει τις φάτσες που μας έφεραν εδώ αλλά κυρίως
δ. δεν δίνει πολιτική πρόταση
Στο τελευταίο προσπάθησε να εστιάσει εσχάτως ο Κούλης αλλά όχι και τόσο ρεαλιστικά:”Σημείωσε ότι θα επιδιώξει μία νέα συμφωνία με τους εταίρους για πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 2% με παράλληλη επίτευξη ποσοστού ανάπτυξης στο 4% με θετικές επιπτώσεις”
(θυμόμαστε πως το μνημόνιο που είχε υπογράψει ο Σαμαράς και υπερψηφίσει ο Κούλης είχε γενικώς πλεονάσματα της τάξεως του 4%; οχι;)
Ναι είμασταν ανίκανοι, αλλά τώρα ειμαστε ανίκανοι με προτάσεις.
“Κυριάκος Μητσοτάκης σήμερα το πρωί στον Σκάι:1. ΟΧΙ σε νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων..
2. ΟΧΙ και σε απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, ΟΧΙ και σε κλεισιμο κρατικών επιχειρήσεων και οργανισμών.
3. ΝΑΙ στην μείωση των φόρων.
Τώρα πως γίνεται με “ΟΧΙ” ΣΤΑ 1 ΚΑΙ 2, να έχουμε “ΝΑΙ” στο τρίτο, αυτό μόνο η μεγάλη του λαϊκισμού σχολή το γνωρίζει.
– Μειώνεις τα έσοδα κρατώντας σταθερά τα έξοδα. Brilliant! Επειδή προφανώς “Λεφτά Υπάρχουν”. Κατά τα άλλα μην ξεχάσετε να #παραιτηθείτε… “
**** Ιντερμέδιο**** μιας και το έφερε το copy paste. Ειναι γνωστη η απέχθεια των δεξιων εν Ελλάδι (και γενικως) για τις λαϊκές κινητοποιήσεις. Βλέποντας ομως πόσο υπέφεραν ως κυβέρνηση από αυτές προσπάθησαν και στο παρελθόν, αλλά και τώρα να ….τις μιμηθούν. Η τελευταία απόπειρα ειναι το ….ακομμάτιστο #παραιτηθείτε το οποίο προφανώς ακολουθεί το #φύγετε του Κούλη. Αλλα ρε σεις….
5. Η πασοκοποίηση του Σύριζα ανευ λόγου και αιτίας
Το πρόβλημα έχει επισημανθεί και παλαιότερα. Όπως αποδείχθηκε ο Σύριζα δεν ειχε την αναγκη καμιας Τζάκρη και κανενός Μιχελογιαννάκη για να βγει, ούτε και ο λόγος τους έφερε καποιες σημαντικές μεταβολές στην ασκούμενη πολιτική είτε έτσι είτε αλλιώς. Τα πρόσωπα εδώ εχουν δευτερεύοντα ρόλο, ειναι απλα δηλωτικά νοοτροπίας. Η ηγετική ομάδα μάλλον επέλεξε τον πασοκισμό, πριν καν έρθει προ τετελεσμένου κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης (νομίζω πως το έχω αναφέρει σε παλαιότερο χρόνο, όταν όλοι κοιταζαν τα πρόσωπα). Ο κίνδυνος λοιπόν να μας βγει ο Τσίπρας σαν νέος Ερντογάν ειναι παραπάνω από υπαρκτός. Προχτες άκουσα, με αηδία, το “με εντολή Τσίπρα” το οποιο ειναι δηλωτικό του συγκεντρωτισμού εξουσίας, σταρχιδισμού για νόμους και διαδικασίες (βλ και “εντολή Σαμαρά”) και ταυτόχρονα ομολογια της ανικανότητας του κράτους και σίγουρα δεν ειναι κάτι που περιμένεις να ακούσεις από σοβαρή διακυβέρνηση είτε η εντολή Τσίπρα ήταν σωστή και χρήσιμη είτε όχι. Με δεδομένο πως ως κοινωνία ειμαστε de facto όλοι πασόκοι, το (σιωπηλό) στοίχημα του Τσίπρα και των συν αυτώ ήταν (για μας τους αδαείς) να αρχίσει σιγά σιγά η αποπασοκοποίηση της κοινωνίας. Με εξαίρεση κάτι βήματα τύπου σύμφωνο συμβίωσης, στα λοιπά το πράγμα γίνεται πασοκ κάπου ανάμεσα στον Αντρέα και στον Σημίτη (και εδώ εξηγείται και εν μέρει ο συναγελασμός με τους προθυμότατους ΑΝΕΛ που εκπροσωπούν την “πατριωτική (μη χέσω) πτέρυγα”). Και ναι μεν ο Αντρέας ειχε τους διορισμούς σαν WMD τότε, ενώ ο Σημίτης το έπαιζε εκσυγχρονιστής. Ο Σύριζα με δεδομένο ότι δεν μπορεί να διορίσει αβέρτα κουβέρτα και με δεύτερο δεδομένο ότι η οικονομική του πολιτική υπαγορεύεται, δεν έχει και πολλές δικαιολογίες για την πασοκική στροφή, εκτός και αν (που να δεις πως αυτό ειναι) ποντάρει στον αταβισμό του μέσου ΕΛληνα πασόκου που ειναι πάνω απ΄όλα …. προεδρικός με ότι αυτό συνεπάγεται.
6. Η διαλυτική πολιτική κατάσταση στα υπόλοιπα κόμματα
Γάμησε τα και άφησε τα.
– Για την ΝΔ τα είπαμε.
– Το ΠΑΣΟΚ παραπαίει και θα παραπαίει και θα παραπάει. Από την μία η Φώφη δεν σούρνει και από την άλλη το εναπομείνον ΠΑΣΟΚ ειναι πιο τοξικό και απο ραδιενεργά απόβλητα. Η συμβουλή του Λαλιώτη να φάνε τον Βενιζέλο στα γρήγορα μπας και θυμηθούν πως ειναι να είναι άνθρωποι θα πέσει λογικά σε αυτιά κουφών, αλλά ακόμα και αν τον φάνε δεν ξέρω ποιος θα μπορούσε να ψηφίσει ΠΑΣΟΚ σήμερα. Η Φώφη έχει το πρόβλημα του Κούλη και παλαιότερα του ΓΑΠ, δηλαδή πως το μαγαζί έχει πολλά ισχυρά παραμάγαζα μέσα, και το επιπρόσθετο μειονέκτημα πως δεν έχει ούτε το απαιτούμενο ειδικό βάρος, ούτε την προοπτική εξουσίας τα οποία συσπειρώνουν γύρω απο την ηγεσία.
– Το ΚΚΕ στην κοσμάρα του. Άκουσα χτες τον Κουτσούμπα στην ΕΡΤ και πραγματικά τρόμαξα. Ναι μεν σωστή (ως συνήθως) ανάλυση αλλά στο δια ταύτα βράστα και πάλι βράστα. Οχι στον ιμπεριαλισμό, όχι στην Ευρώπη, αλλα θα βρούμε διακρατικές συμμαχίες (!) σαν εξωτερική πολιτική. Θα συμμαχήσουμε με τους Αλφακενταύριους φαντάζομαι.
– ΛΑΕ κτλ γάμα τα. Έτσι και αλλιώς ποτέ δεν τους θεώρησα σοβαρούς. Σόρι αλλά…
– Λοιπά δεξιοτερα της ΝΔ σχήματα. Σιγά μην ασχοληθώ σοβαρά με τους Μπαλτάκους, τους Φαήλους κτλ
Να δω debate μεταξύ Μπαλτάκου, Φαήλου και Μιχαλολιάκου και τι στον κόσμο#ΝέαΔεξιά
– ΑΝΕΛ: συν η Κουντουρά, πλην όλοι οι υπόλοιποι. Μερικές φορές έχω την αίσθηση πως ο Καμμένος έχει σαν χόμπι να κουτουλιάζει σιδερένιες πόρτες.
– Λεβέντης κτλ. Σας παρακαλώ, δεν θα ήθελα. Κάντε οικουμενική και θα δούμε (:Ρ)
– Το Ποτάμι δεν ξέρει αν θα διαλυθεί, απορροφηθεί από το ΠΑΣΟΚ ή απορροφηθεί από την ΝΔ. Πάντως ουσιαστικά ο ρόλος του σαν αυτόνομου φορέα έχει λήξει, απο την μνημονιακή στροφή του Σύριζακαι δώθε και ακόμα δεν το έχουν πάρει χαμπάρι.
Η απάντηση όσον αφορά το Ποτάμι αλλά και τους Φαήλους ειναι απλή. Αν κριθεί οτι η ΝΔ τους χρειάζεται για να καβατζώσει την 1η θέση στις εκλογές θα τους απορροφήσει υπό τον συνδετικό ιστό της προοπτικής εξουσίας. Στην πορεία θα της φύγουν όλοι οι σοβαροί ψηφοφόροι ομως, όσοι ειναι αυτοί :Ρ. Αν κριθεί ότι δεν χρειάζεται είτε γιατί η ΝΔ ειναι μακράν 2η είτε γιατί ειναι 1η έτσι και αλλιώς θα πάνε στον κουβά. Αν το Ποτάμι πάει στο ΠΑΣΟΚ θα βουλιάξει μοιραία μαζί του, εκτός και αν γίνει κανα θαύμα…
Κοινώς στην παρούσα φάση ο Σύριζα παίζει μονότερμα, αλλά γι αυτό θα επανέλθουμε.
7. Η φαινομενική αδρανοποίηση της κοινωνίας που είχε δείξει κατά τη διάρκεια των προηγούμενων κυβερνήσεων αρκετές διαθέσεις αντιστάσεων, ή τουλάχιστον έτσι έδειξε μέρος αυτής.
Οι ερμηνείες πολλές, οι πιο πολλές ανόητες, εδράζονται κυρίως στο ότι δεν γίνονται πολλές κινητοποιήσεις επί Συριζα επειδής ο Σύριζα οργάνωνε τις τότε αντικυβερνητικές κινητοποιήσεις. Ουδέν ψευδέστερον τούτου κατά την ταπεινή μου άποψη. Εδώ ο Σύριζα δεν έβρισκε εθελοντές στις τελευταίες εκλογές (που τις κέρδισε καθαρά και χαλαρά) για να του κρεμάσουν τις αφίσες, σιγά μην είχε ερείσματα στο κίνημα, ερείσματα που κοτζάμ ΚΚΕ με το ΠΑΜΕ δεν έχει καταφέρει τόσα χρόνια.
Όχι καλοί μου κύριοι και κυρίες, οι περισσότερες αντιμνημονιακές και αντικυβερνητικές κινητοποιήσεις ήταν ακομμάτιστες και ήταν μίξη
– Αριστερών
– Αντιμνημονιακών γενικώς
– Καλομαθημένων πασόκων που θιγόντουσαν
– Ψεκασμένων
και
– Ακροδεξιών
ήταν με άλλα λόγια δηλαδή μια έκφραση της ελληνικής κοινωνίας με όλα τα στραβά και τα κουλά της. Το ότι το Δημοψήφισμα πήρε αρκετά μεγάλη ταξική διάσταση και πόλωση δεν σας έδειξε τίποτα;
Η απάντηση γιατί ο κόσμος δεν διαδηλώνει κάθε μέρα ειναι πολυσύνθετη. Μέρη της απάντησης ειναι:
– Η απογοήτευση. Κοινώς, αφού δεν τα κατάφερε ο Σύριζα δεν γίνεται τίποτα
– Ο συμβιβασμός
– Η αναμονή για το (που θα πάει, θα έρθει) επόμενο σκάσιμο κάποιου πολιτικού σχήματος/γεγονότος το οποιο θα δράσει συσπειρωτικά. Και όχι δεν μπορεί αυτόν τον ρόλο να τον παίξει ούτε η ΛΑΕ (λόγω ανικανότητας), ούτε το ΚΚΕ (λόγω βλακείας), οπότε σου λέει ο χ αγανακτισμένος ρε α γαμηθείτε, έχω φάει ξύλο από πέντε κυβερνήσεις και πάλι από κάτω ειμαι, βγάλτε τα μάτια σας μόνοι σας. Αλλά είπαμε, αυτά μέχρι να σκάσει το επόμενο κίνημα από το πουθενά, και ΟΧΙ αυτό δεν θα ειναι (μην γελάτε ρε) το #παραιτηθείτε.
– Η γνώση ότι κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας. Όταν η ΓΣΕΕ προ Δημοψηφίσματος δηλώνει ότι στηρίζει το ΝΑΙ γιατί και ποιος να συμμετέχει σε αντιμνημονιακές εκδηλώσεις της ΓΣΕΕ (με μάλιστα την ίδια, παλαιοπασοκική, ηγεσία);
– Τέλος πάντων κάποιο από τα 5 στάδια του πένθους, κυριότερα αυτό της κατάθλιψης
– Ότι ο Τσίπρας ειναι πολύ πιο ξύπνιος από τον Σαμαρά και ξέρει πως να στην φέρνει στα κουφωτά.
8. Εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας άνευ συγκλονιστικότατου απροόπτου. Και πιθανότατα ο Σύριζα θα είναι πρώτο κόμμα.
Ο Τσίπρας δεν ειναι τρελός να κάνει πρόωρες εκλογές. Οι βουλευτές του, εκλεγμένοι με λίστα πλεον και “κοσκινισμένοι” δεν ειναι τρελοί να ρίξουν την κυβέρνηση για να έχουμε ξανα μανά το ίδιο σίριαλ της επανακαταξαναμαναδιαπραγμάτευσης, την οποία (σε καλόπιστα πλαίσια) οι Συριζαίοι τερμάτισαν (7) .
Οχι, ο Σύριζα θα μείνει στην εξουσία μέχρι τέλους με απώτερο πολιτικό στόχο κάποια στιγμή ο Πρωθυπουργός να πει το πολυπόθητο “Βγήκαμε από το Μνημόνιο” και να συνεχίσει να εκλέγεται για 100 χρόνια. Αν εντός της θητείας της κυβέρνησης αυτής δεν καταφέρει να το πει, ε μοιραία θα μας σκάσει ο Κυριάκος μαζί με τα ταμένα του Γεωργιάδη, τα οποία θα έχουν πάθει και σύνδρομο στέρησης εξουσίας με συμπέρασμα οι χοντράδες της κυβέρνησης Σαμαρά να μας μοιάζουν με ρομαντική ιστορία. Αλλά με δεδομένη την Ευρωπαϊκή κόπωση γύρω από το Ελληνικό ζήτημα, αυτό μάλλον θα λήξει είτε έτσι είτε γιουβέτσι σχετικά σύντομα, και πιθανότατα εντός της κυβερνητικής τετραετίας, εξ’ ου και η θέση αυτή του γράφοντος.
(1) Βιβλιογραφική αναφορά & quiz: Ποιος ήρωας Ε.Φ. το είπε και σε ποιο έργο;
(2) Το πρόβλημα στην Ελλάδα ειναι πως ειμαστε όλοι καλομαθημένοι και αδυνατούμε να καταλάβουμε πως σε μια ενδεχόμενη σύγκρουση υπάρχουν και κόστη, ακόμα και σε περίπτωση νίκης και σίγουρα δεν έχουμε μάθει να αποδεχόμαστε την αποτυχία σαν τέτοια και ζητάμε να μας χαριστεί η ποινή. Εύκολα καθημερινά παραδείγματα
– Με έγραψε ο μπάτσος, αλλά θα σβύσω την κλήση μέσω βύσματος (παλιά είχε τρελό τρεντ)
– Ναι ο μαθητής/υποψήφιος/υπάλληλος αντέγραψε, πλαστογράφησε, παρανόμησε κτλ αλλά ειναι καλό παιδί δεν ειναι κρίμα να τον τιμωρήσουμε κε δικαστά;
– Αμα ειναι να μην πάρει πρωτάθλημα λόγω αντιαθλητικής συμπεριφοράς ο ΠΑΟΚ, ο Ολυμπιακός, η Λάρισα (τα θυμάστε;) και λοιποί ενδέχεται να κλεισουν οι δρόμοι, να γίνει επανασταση με κύριο αίτημα την αίτηση των διαδηλωτών το κράτος να ξεχέσει τους νόμους του για να πάρει το χ μπουρούκι και ο πτωχός πλην τίμιος Α.Ο. ημών των επιούσιων.
(3) Πχ: Οι σύμμαχοι μας οι δεν δίστασαν “να κάνουν κίνημα” και να αλλάξουν κυβέρνηση όταν η δικιά μας δεν ήταν της αρεσκείας των το 1916 ή να μας ρίξουν σε ένα εμφύλιο ξεκινώντας από το 1944 όταν η πολιτική πορεία της χώρας δεν ήταν της αρεσκείας των. Το αν “είχαν δίκιο” ή όχι εναι παντελώς άσχετο.
(4) Η πιο καλή αντιπολιτευτική νότα νομίζω παίχτηκε από τον Καραγκούνη χτες (;), αν και κάπου τα έμπλεξε. Το κεντρικό πολιτικό νόημα ήταν: Δεν έχετε δικιά σας πολιτική, γι αυτό και υλοποιείτε ότι σας πούνε. Το σωστό θα ήταν ότι η δικιά σας πολιτική ηττήθηκε και γι αυτό κανετε ότι σας πούνε, αλλά ακόμα και έτσι είναι η πιο σωστή κουβέντα που είπε Νεοδημοκράτης φέτος. Χωρίς αυτό βεβαίως να σημαίνει ότι η ΝΔ έχει δικιά της πολιτική, αλλά ως αντιπολίτευση η ΝΔ δεν ειναι υποχρεωμένη να έχει.
(5) Βεβαίως υπάρχει το αντεπιχείρημα πως “αφου το είχανε υπογράψει οι προηγούμενοι, τι σκατά να κάναμε εμείς;” το οποίο έχει μεν βάση, αλλά δεν αναιρεί το πολιτικό συμπέρασμα.
(6) Αντιλαϊκιστής να δεις που σημαίνει αντιλαϊκός. Ο Κούλης συνεχίζει στην ουσία την πολιτική θέση Σαμαρά διαχωρίζοντας εαυτόν από την πλέμπα. Όταν θεωρεί τις αυξήσεις σε μισθούς λαϊκισμό, αλλά την ενοικίαση εργαζομένων, την πώληση δημοσίων κτιρίων σε ιδιώτες τα οποία κτίρια μετά το κράτος νοικιάζει από αυτόν που τα πούλησε με χοντρό ενοίκιο, ως μεταρρύθμιση και μείωση του κράτους, τότε απλά δρα αντιδραστικά, αντιλαϊκά και για συγκεκριμένα συμφέροντα. Ευχαριστώ.
(7) Είναι πολύ αστείο ότι η ΝΔ αρχίζει δειλά δειλα και προτείνει πως αυτή θα διαπραγματευόταν καλύτερα. Από την μία γελάνε και τα τσιμέντα, από την άλλη (αν πιάσει σαν επιχείρημα) θα είναι δηλωτικό πως ο Ελλην ψηφοφόρος δεν θα φτάσει στο στάδιο του homo sapiens ούτε το 2258.
Γενικώς (αναμενόμενη) αι σιχτίρ ανάρτηση. Απλά το να επιχειρηματολογείς με βάση τα λεγόμενα της Παναγιωταρέα ή του Γεωργιάδη είναι στρουθοκαμηλικά βολικό μεν αλλά δεν λαβαίνει υπόψη του ότι όσοι είναι αντισυριζαίοι μνημονιακοί-με άκρα συμβατικότητα η χρήση του όρου, άλλωστε αυτό είναι πια και η αφεντομουτσουνάρα σας οι φιλοσυριζαίοι! 😉 -δεν σημαίνει ότι αυτόματα είμαστε και οπαδοί του Γεωργιάδη ή της ανεκδιήγητης Παναγιωταρέα και ούτε στηρίζουμε την επιχειρηματολογία μας στις αντίστοιχες πολλές περιπτώσεις των συριζανέλ(τι συνδυασμός κι αυτός ε; και πόσο όχι τυχαία επιτυχημένος αποδεικνύεται, ε; που σημαίνει ότι οι προδιαγραφές της πνευματικής και πολιτικής συγγένειας ήταν στέρεα δομημένες και σμιλεμένες).
Tα λεγόμενα διαχωρίζονται. Η παναγιωταρέα, το παρατηρητήριο κτλ ειναι απλα το λεγόμενο “συστημα”, ο Αδωνης ομως ειναι αντιπρόεδρος της ΝΔ και ο λόγος του έχει de facto αυξημένη βαρύτητα.
Προσπάθησα να εξάγω την πολιτική και να πάω πέρα από τα πρόσωπα, αν απέτυχα, σόρι
😉
Υ.Γ. Παντως με έχουνε πρήξει οι ΝΔτες που ασχολούνται με τον καθε Καρανικα ή την τάδε, μπήξε, δείξε χαζη του FB, λες και δεν ξέρω γω να βγάλω all star Σιδέρη να καθαρίσω για 22 χρόνια
Γενικώς (αναμενόμενη) αι σιχτίρ ανάρτηση. Απλά το να επιχειρηματολογείς με βάση τα λεγόμενα της Παναγιωταρέα ή του Γεωργιάδη είναι στρουθοκαμηλικά βολικό μεν αλλά δεν λαβαίνει υπόψη του ότι όσοι είναι αντισυριζαίοι μνημονιακοί-με άκρα συμβατικότητα η χρήση του όρου, άλλωστε αυτό είναι πια και η αφεντομουτσουνάρα σας οι φιλοσυριζαίοι! 😉 -δεν σημαίνει ότι αυτόματα είμαστε και οπαδοί του Γεωργιάδη ή της ανεκδιήγητης Παναγιωταρέα και ούτε στηρίζουμε την επιχειρηματολογία μας στις αντίστοιχες πολλές περιπτώσεις των συριζανέλ(τι συνδυασμός κι αυτός ε; και πόσο όχι τυχαία επιτυχημένος αποδεικνύεται, ε; που σημαίνει ότι οι προδιαγραφές της πνευματικής και πολιτικής συγγένειας ήταν στέρεα δομημένες και σμιλεμένες).
Απάντηση
Tα λεγόμενα διαχωρίζονται. Η παναγιωταρέα, το παρατηρητήριο κτλ ειναι απλα το λεγόμενο “συστημα”, ο Αδωνης ομως ειναι αντιπρόεδρος της ΝΔ και ο λόγος του έχει de facto αυξημένη βαρύτητα.
Προσπάθησα να εξάγω την πολιτική και να πάω πέρα από τα πρόσωπα, αν απέτυχα, σόρι
😉
Υ.Γ. Παντως με έχουνε πρήξει οι ΝΔτες που ασχολούνται με τον καθε Καρανικα ή την τάδε, μπήξε, δείξε χαζη του FB, λες και δεν ξέρω γω να βγάλω all star Σιδέρη να καθαρίσω για 22 χρόνια
Απάντηση
Α, για τους ΑΝΕΛ, τα έχω εξηγήσει, επιβεβαιώνομαι και δεν έχω να προσθέσω κατι παραπέρα:
http://aeisixtir.blogspot.com/2015/01/blog-post_28.html