Ανα Μπελέν Μόντες – Ασάτα Σακούρ
16.06.2016, 16:59 | efsyn
Είναι Αμερικανίδες. Δεν πρόδωσαν τα «πιστεύω» τους και πλήρωσαν το τίμημα.
Δεν συναντήθηκαν ποτέ. Αλλά οι δρόμοι τους μοιάζουν να διασταυρώνονται ακολουθώντας την παράξενη μοίρα που ορίζουν τα πολιτικά παιχνίδια.
Η Ανα Μπελέν Μόντες εκτίει ποινή φυλάκισης 25 ετών σε φυλακή υψίστης ασφαλείας στις ΗΠΑ, επειδή για περισσότερα από 15 χρόνια ως στέλεχος του αμερικανικού Πενταγώνου κατασκόπευε για την Κούβα.
Η Ασάτα Σακούρ απολαμβάνει την ελευθερία της στην Κούβα, όπου κατέφυγε μετά την απόδρασή της από αμερικανική φυλακή καταδικασμένη σε ισόβια κάθειρξη για τον φόνο ενός αστυνομικού.
Τώρα η ελευθερία της μιας μπορεί να εξαρτάται από τον εγκλεισμό της άλλης, καθώς οι δύο γυναίκες φέρονται να είναι πρωταγωνίστριες, ερήμην τους, στις συνομιλίες που ξεκίνησαν ΗΠΑ και Κούβα για θέματα καταπολέμησης της τρομοκρατίας.
Σε αυτό το πλαίσιο, σύμφωνα με διεθνή μίντια, οι δύο αντιπροσωπείες πιθανόν να συζητήσουν την ανταλλαγή τους ως ακόμη ένα απτό βήμα στην εξομάλυνση των σχέσεών τους.
Η «πλέον καταζητούμενη τρομοκράτισσα»
Η Αφροαμερικανίδα Ασάτα Σακούρ (κατά κόσμον και FBI, Τζόαν Τσέζιμαρντ) στρατεύτηκε από πολύ νέα στο κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα των μαύρων.
Εζησε χρόνια στην παρανομία ως μέλος του Μαύρου Απελευθερωτικού Στρατού (ΒLA), μαρξιστική οργάνωση που συσπείρωσε πρώην μέλη των Μαύρων Πανθήρων και διεκδικούσε την αυτοάμυνα των μαύρων έχοντας στο ενεργητικό της ληστείες και βομβιστικές επιθέσεις στο σύντομο διάστημα της ύπαρξής της (1970-1981). Το 1973, κι ενώ υπήρχε ένταλμα σύλληψης εναντίον της για ένοπλη ληστεία, αστυνομικοί σταμάτησαν στο Νιου Τζέρσεϊ το όχημα όπου επέβαινε με δύο συναγωνιστές της.
Σύμφωνα με την εκδοχή των αρχών, κατά την ανταλλαγή πυρών που ακολούθησε η Σακούρ σκότωσε έναν αστυνομικό.
Η ίδια αρνείται την κατηγορία και κάνει λόγο για «τις συνήθεις στημένες δίκες» εκείνης της ταραγμένης εποχής.
Οι δικαστές έκαναν λόγο για «πράξη τρομοκρατίας» και το 1977 την καταδίκασαν σε ισόβια κάθειρξη.
Δύο χρόνια αργότερα κατάφερε να αποδράσει από τη φυλακή, πέρασε ξανά στην παρανομία και λίγα χρόνια αργότερα κατέληξε στην Κούβα, όπου έκτοτε διαμένει.
Το 2013 η Σακούρ έγινε η πρώτη γυναίκα στη λίστα του FBI με τους δέκα πλέον καταζητούμενους τρομοκράτες.
Η υπόθεσή της έχει προκαλέσει μεγάλες εντάσεις στις σχέσεις των δύο χωρών τις τελευταίες δεκαετίες.
Η μεν Ουάσινγκτον μιλά για «μια τρομοκράτισσα που εκτέλεσε εν ψυχρώ έναν αστυνομικό» και την αναφέρουν ως παράδειγμα για το πώς η Κούβα στηρίζει την τρομοκρατία.
Από την πλευρά του, σύμφωνα με το ισπανικό πρακτορείο ειδήσεων EFE, ο Φιντέλ Κάστρο το 2005 είχε δηλώσει πως πρόκειται για μια περίπτωση «πραγματικής πολιτικής δίωξης».
Από τη στιγμή που άρχισε η διαδικασία εξομάλυνσης των σχέσεων των δύο χωρών, η Ουάσινγκτον επιμένει να απελαθεί η 68χρονη σήμερα Σακούρ για να συνεχίσει να εκτίει την ποινή της σε αμερικανικές φυλακές.
Ως τώρα η κουβανική κυβέρνηση επιμένει πως η γυναίκα δεν χαίρει ασύλου στο νησί και η απέλασή της δεν εμπίπτει στις διαπραγματεύσεις που γίνονται.
Αλλά την περασμένη εβδομάδα, με την έναρξη των διμερών συνομιλιών για θέματα πάταξης της τρομοκρατίας, φούντωσαν οι φήμες για μια πιθανή ανταλλαγή της, καθώς σύμφωνα με το δίκτυο NBC οι Κουβανοί διαπραγματευτές για πρώτη φορά φέρονται να ανέφεραν το όνομα της Ανα Μπελέν Μόντες.
Η «πλέον επικίνδυνη Κουβανή πράκτορας»
1997: Η Ανα Μπελέν Μόντες βραβεύεται από τον τότε διευθυντή της CIA, Τζορτζ Τένετε | Defense Intelligence Agency
Αμερικανίδα πορτορικανικής καταγωγής και γεννημένη στη Δυτική Γερμανία, η Ανα Μπελέν Μόντες το 1977, στα 20 της χρόνια, μυήθηκε στην Αριστερά από Αργεντίνο φοιτητή που γνώρισε σε ταξίδι της στην Ισπανία, σύμφωνα με την εφημερίδα El Mundo.
Μολονότι σφοδρή επικρίτρια της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής «που στηρίζει τις δικτατορίες και τα αυταρχικά καθεστώτα της περιοχής», μετά το μεταπτυχιακό της στο Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς ξεκίνησε να εργάζεται στο αμερικανικό υπουργείο Δικαιοσύνης.
Το 1984 στρατολογήθηκε από την κουβανική αντικατασκοπία κι ένα χρόνο αργότερα εντάχθηκε στη Στρατιωτική Υπηρεσία Πληροφοριών (DIA) του Πενταγώνου, όπου το 1992 έφτασε να γίνει βασική πολιτική και στρατιωτική αναλύτρια για θέματα Κούβας.
Από τη θέση της είχε πρόσβαση σε σημαντικά απόρρητα έγγραφα, φωτογραφίες, κουβανικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις που παρακολουθούσαν οι ΗΠΑ, καίριες πληροφορίες που έδινε στην αντικατασκοπία της Κούβας.
Το FBI την υποψιάστηκε, την παρακολούθησε και τελικά τη συνέλαβε λίγες μέρες μετά την τρομοκρατική επίθεση κατά των Δίδυμων Πύργων, τον Σεπτέμβριο του 2001.
Τη χαρακτήρισαν «από τις πλέον επικίνδυνες κατασκόπους στην ιστορία των ΗΠΑ».
Την κατηγόρησαν -ανάμεσα στα άλλα- και για την αποκάλυψη της ταυτότητας τεσσάρων πρακτόρων, γεγονός που φέρεται να οδήγησε στον θάνατο Αμερικανού στρατιώτη στη διάρκεια μιας «ειδικής επιχείρησης» στην Κεντρική Αμερική.
Το 2002 καταδικάστηκε σε 25 χρόνια κάθειρξη. Ποτέ δεν μετάνιωσε για τη δράση της, για την οποία ουδέποτε πληρώθηκε.
Οπως είπε στη δίκη της, «έδρασα κατ’ αυτόν τον τρόπο για λόγους ηθικής. Αν σήμερα βρίσκομαι μπροστά σας, είναι γιατί υπάκουσα στη συνείδησή μου κι όχι στον νόμο.
Πιστεύω ότι η πολιτική της κυβέρνησής μας απέναντι στην Κούβα είναι άδικη και ωμή και ένιωθα ηθικά υποχρεωμένη να βοηθήσω το νησί να προστατευτεί από τις απόπειρές μας να του επιβάλουμε το δικό μας πολιτικό σύστημα».
Ως τώρα η Αβάνα δεν έκανε καμπάνια για την απελευθέρωση της 59χρονης σήμερα Μόντες, όπως έκανε για τους «Πέντε Κουβανούς Ηρωες» που επίσης είχαν καταδικαστεί για κατασκοπία.
Στα τέλη του 2015 ωστόσο δημιουργήθηκε η «Κουβανική Επιτροπή για την Απελευθέρωση της Ανα Μπελέν Μόντες», που έχει ζητήσει επανειλημμένα από την Ουάσινγκτον να της απονείμει χάρη.
Είναι άγνωστο πού θα καταλήξουν οι διαπραγματεύσεις. Εννοιες όπως «ηθική», «τρομοκρατία», «θεμιτός αγώνας», «πολιτική δίωξη» συνιστούν ένα τεράστιο χάσμα στην αντίληψη των δύο χωρών, που δύσκολα μπορεί να γεφυρωθεί.
Γι’ αυτό και είναι επίσης άγνωστο -πέρα από τις φήμες- αν πραγματικά γίνεται καν επίσημη συζήτηση για ανταλλαγή των Μόντες και Σακούρ κάποια στιγμή στο μέλλον.
Ενα μέλλον το οποίο για εκείνες, που έζησαν πιστές στις πεποιθήσεις τους, σφραγίζεται από το τραγικό δίλημμα η ανάκτηση της ελευθερία της μίας να προϋποθέτει τη στέρηση της ελευθερίας της άλλης.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
