5-07-2016 – 21:02μμ | αλτσαντιρι
Γράφει η Κατερίνα Ακριβοπούλου
Φορτισμένες οι μέρες αυτές…
Το ΟΧΙ μας «που έγινε ΝΑΙ», ο οδυνηρός συμβιβασμός της 13ης Ιουλίου, απότοκος ενός άθλιου πραξικοπήματος, η προμελετημένη, όπως αποδείχθηκε, διάσπαση, η διάρρηξη σχέσεων, η συναισθηματική κόπωση, η μαζική απογοήτευση, ο αναγκαστικός ρεαλισμός της ενσωμάτωσης κι αυτή η αβάσταχτη αίσθηση μιας ακόμη πιο αβάσταχτης ματαίωσης…
Δεν αντέχω -ομολογώ- να ξαναβλέπω τα πλάνα από την πιο μεγαλειώδη στιγμή που ζήσαμε ποτέ στη Μεταπολιτευτική Ιστορία μας. Η αναμέτρηση με τη νοσταλγία με βγάζει νοκ άουτ…
Ένας λαός καθημαγμένος από τη βαρβαρότητα γερμανικής κοπής και ελληνικής εκτέλεσης, έκοψε το νήμα της Ιστορίας στα μέτρα του και για να τον τιμωρήσουν του έκοψαν τη φόρα…
Τσαλάκωσαν τον ηγέτη του αφού τον εκβίασαν, καταρράκωσαν το φρόνημα και επέβαλλαν το στάτους της αλητείας…
Δεν ήταν και πολύ δύσκολο εδώ που τα λέμε… Το κλαμπ των «Βάστα Σοϊμπλε» δεν απαρτίζεται μόνον από τους συνήθεις υπόπτους της αντιπολιτευτικής πλευράς… Αυτοί είναι πλέον πιο αναγνωρίσιμοι και από το σκοτάδι…
Υποστηρίζεται σθεναρά και από δυνάμεις υπεράνω πάσης υποψίας που κινούνται εντός των τειχών από την πρώτη στιγμή …
Κατέχουν κρίσιμα πόστα που επηρεάζουν όλη τη γκάμα της δημόσιας ζωής, παίρνουν αποφάσεις αρκετά δυσμενείς για το κοινωνικό σύνολο, στο όνομα των υποχρεώσεων της συμφωνίας, ελέγχουν μηχανισμούς φτιαγμένους με τα δομικά υλικά του προηγούμενου συστήματος, έχουν διασυνδέσεις που δεν τους βάζει ο κοινός νους και συμβάλλουν αποφασιστικά στην υπονόμευση του εγχειρήματος που ξεκίνησε ο Αλ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ στις 25 Γενάρη του 2015…
Είναι οι λεγόμενοι «εξαρτημένοι»… Με βασικό γνώρισμα μια διασταλτική αντίληψη περί ηθικής, έχουν ποικίλες εξαρτήσεις από το παρελθόν και ως εκ τούτου είναι δεσμευμένοι από την υποσχετική της διάβρωσης…
Για τους οξυδερκείς παρατηρητές ή ακόμη περισσότερο για τους γνωρίζοντες, είναι εύκολα αναγνωρίσιμοι καθώς το «παράλληλο πρόγραμμα» το οποίο δουλεύουν, έχει εκφάνσεις από την πρώτη στιγμή. Ένα τυπικό παράδειγμα είναι το γεγονός ότι πέρυσι τέτοιες μέρες, διοχετεύονταν συστηματικά δύο γραμμές, όχι μόνο σε ο,τι αφορούσε τη διαπραγμάτευση αλλά και στις κινήσεις της περιόδου εκείνης…
Ωστόσο η «πολιτική ορθότητα» της αναγκαστικής διαχείρισης, δεν επιτρέπει εύκολα το ξεμπρόστιασμα τους, τουλάχιστον σ’ αυτή τη φάση…
Όχι δεν πρόκειται για τη βολική κοινοτοπία της συνωμοσίας, ούτε για το ζωτικό άλλοθι των σοβαρών ανεπαρκειών που παρουσιάζει σε πολλούς τομείς η κυβέρνηση, η οποία είναι ήδη υπόλογη για εγκατάλειψη της κοινωνικής πλειοψηφίας στην οποία στηρίχτηκε. Κι αυτές τις μέρες της μνήμης και της υπόμνησης, μια τέτοια διαπίστωση λειτουργεί ως πολλαπλασιαστής δυσθυμίας και θυμού…
Πρόκειται όμως για μια πολυπλόκαμη παγίδα που ειδικά αυτή τη χρονική στιγμή, συνοψίζεται στο πιο εύστοχο καλαμπούρι το οποίο κάνει θραύση στα social media: «Βρέθηκαν λέει, άγνωστα χειρόγραφα του Μακιαβέλι. Ο καλύτερος τρόπος για να ακυρώσεις έναν πρωθυπουργό είναι να τον καθησυχάσεις»…
Ο Σεπτέμβρης είναι μεθαύριο, η επέτειος του ΟΧΙ μόλις χθες και οι μέρες ηλεκτρισμένες…
Προηγούμενο άρθρο
Κατατέθηκε το ν/σ για την αλλαγή του εκλογικού νόμου – Την Πέμπτη η συζήτηση στην επιτροπή
Επόμενο άρθρο
Τέλειωσαν τα γυρίσματα και έκαναν πάρτυ οι συντελεστές της σειράς «Οι Συμμαθητές» (εικόνες)
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
Κατατέθηκε το ν/σ για την αλλαγή του εκλογικού νόμου – Την Πέμπτη η συζήτηση στην επιτροπή
«Βελτιωμένη μέθοδο εργασίας» ζητεί η Κομισιόν εν όψει της νέας αξιολόγησης
«Ανοίγεται μια λαμπρή περίοδος συνεργασίας», είπε ο Τσίπρας στον Κινέζο Πρόεδρο, Σι Τζινπίνγκ
Κωνσταντίνος Ταχτσίδης: Το πρόσωπο του τέρατος…
Τραβούν «χειρόφρενο» την Τετάρτη τα μέσα σταθερής τροχιάς – Στάση εργασίας το τραμ
Ολοκληρώθηκε η καταγραφή των δικαιολογητικών των αιτήσεων χορήγησης τηλεοπτικής άδειας
One Comment
aris
Καμιά φορά όταν συνήθως είμαι ξεκούραστος και αραχτός κατεβάζω κάτι ιδέες (τις γνωστές του γραφικού μακάκα), αλλά δε φταίω και απόλυτα γιατί με σκρώχνουνε κάποιοι που θα ήθελαν να είναι μη ουτοπιστές.
Μου ήρτε η λαμψιά λοιπόνε!
Την επόμενοι φορά θα ψηφίσω επιστροφή στην Οθωμανική αυτοκρατορία! Χα χα χα χα.
Διαβάζω τον τρόπο διοίκησης τση Ελλάδας και δε βλέπω και μεγάλες διαφορές. Εκειό που με δυσκολεύει λίγο είναι μπας και με βάλουνε να προσεύχομαι γονατιστός και τουρλοκωλιασμένος γιατί ναι μεν και τώρα στην ίδια στάση με έχουνε, αλλά δεν τήνε «βρίσκω» κιόλας διάολε!
Τότενες λοιπόνε κάθε χωριό είχε και το δημογέροντά του. Οι δημογέροντες λοιπόν που εξέλεγαν τσου Κοτζαμπάσηδες ήταν είτε ένας, άλλοτε δυο, τρεις αλλά μέχρι και πέντε. Ενδεικτικά, σε εγκυκλοπαίδεια του 1930 αναφέρεται ότι στην Πελοπόννησο κάθε χωριό εξέλεγε δυο δημογέροντες. Αλλού αναφέρεται για ετήσιες εκλογές και αλλού αναφέρεται ότι οι δημογέροντες ήταν «κατά το πλείστον» ισόβιοι! Με άλλα λόγια εφαρμοζόταν όλες οι μορφές εκλογικών νόμων! Η τέλεια Δημοκρατία, χα χα χα
Πάνω λοιπόνε από τσου δημογέροντες και εκλεγμένοι από αυτούς, ήτανε οι κοτσαμπάσηδες.
Αυτοί λοιπόνε οι κοτζαμπάσηδες ήτανε οι επικεφαλής σε επίπεδο επαρχίας των ελληνικών χριστιανικών κοινοτήτων (ως δεύτερη βαθμίδα της αυτοδιοίκησης), επί Τουρκοκρατίας. Οι κοτζαμπάσηδες εκπροσωπούσαν τις χριστιανικές κοινότητες και ήταν είτε διορισμένοι από την οθωμανική διοίκηση, είτε εκλεγμένοι από τους δημογέροντες των κατά τόπους χωριών.
Τώρα άμα θέλετε να γδείτε τι σήμαινε ΕΛΛΗΝΑΣ κοτσάμπασης και να πάρετε μέτρα, δεν έχετε παρά να επισκεφτείτε τη Βικιπαίδεια στη λέξη κοτσάμπασης που φωτογραφίζεται ο κοτσάμπασης τση Λιβαδειάς Ιωάννης Λογοθέτης.
Τι έχει αλλάξει ορέ παιδιά?
Ζω μέσα σε ουτοπίες τόσα χρόνια για όχι?
Άμα δεν γίνουμε ρεαλιστές ώστε να ξεφεύγουμε από ουτοπίες, μια ζωή γιουσουφάκια θα είμαστε αφέντες και αφεντίνες μου και καλό είναι αυτό να το βάλουμε βαθειά μέσα στο μυαλό μας.
Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα χα.