21.08.2016, 15:05 | εφσυν
Υπάρχουν τρόποι στην πολιτική που σου επιτρέπουν και τη γραμμή σου να περάσεις και τους φίλους σου να υποστηρίξεις και τα προσχήματα να κρατήσεις. Επιδεξιότητα και ψυχραιμία απαιτούνται.
Αν μάλιστα έχεις κυβερνήσει, είσαι δηλαδή παλιά καραβάνα και με έμπειρο πολιτικό προσωπικό, δεν δικαιολογούνται ο πανικός, οι ερασιτεχνισμοί και οι ανοίκειες ταυτίσεις. Εκτός αν είσαι αιχμάλωτος συμφερόντων τα οποία απαιτούν την άνευ όρων στήριξη, γιατί διαθέτουν στοιχεία που σε εκθέτουν για πράξεις ή παραλείψεις, όταν είχες την εξουσία. Η στάση της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ στο θέμα των τηλεοπτικών συχνοτήτων προκαλεί πολλές απορίες:
– Επέλεξαν στην πρώτη φάση να σαμποτάρουν την προσπάθεια για τη συγκρότηση του Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου, παρασύροντας στη λογική τους και άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Πίστεψαν ότι η άρνησή τους να συναινέσουν θα υποχρέωνε την κυβέρνηση να υπαναχωρήσει. Λάθος ολκής. Υποτίμησαν τον αντίπαλό τους. Ηδη το παραδέχτηκε ένας παρασυρμένος, ο αρχηγός της Ενωσης Κεντρώων Βασίλης Λεβέντης. Ακόμη και τώρα θα μπορούσαν να αλλάξουν στάση στο θέμα του ΕΣΡ, αλλά δεν το κάνουν.
-Πόνταραν πολλά στην ελληνική Δικαιοσύνη και στα ευρωπαϊκά όργανα. Πίστεψαν ότι θα βάλουν φρένο στην κυβέρνηση και προεξόφλησαν τη θετική ετυμηγορία τους. Δεύτερη αστοχία. Μέχρι τώρα όλες οι αποφάσεις των αρμόδιων δικαστηρίων και οι τοποθετήσεις των Βρυξελλών δεν ήταν ευνοϊκές.
Επρεπε όμως να το είχαν ψυχανεμιστεί οι ηγεσίες των κομμάτων ότι η διαιώνιση μιας καραμπινάτης παρανομίας στον χώρο των ΜΜΕ δεν θα μπορούσε να γίνει δεκτή ούτε από τους Ελληνες δικαστές ούτε από τους Ευρωπαίους γραφειοκράτες. Υπήρξαν εύγλωττα δείγματα γραφής και από ελληνικά δικαστήρια και από τις επίσημες παρεμβάσεις του αρμόδιου κοινοτικού αξιωματούχου.
Ομως, τυφλωμένες από το μίσος τους για την απώλεια της εξουσίας και δέσμιες μιας αντίληψης χυδαίου ρεβανσισμού, δεν είδαν εγκαίρως τα μηνύματα και τώρα παραμένουν οχυρωμένες στο φρούριο της στενοκεφαλιάς τους.
-Κατηγορούν την κυβέρνηση ότι επιχειρεί να χειραγωγήσει το πεδίο της ενημέρωσης και να στήσει τη δική της διαπλοκή. Η αντίφαση είναι προφανής. Για να στηθεί η νέα διαπλοκή, πρέπει να ξηλωθεί η παλιά. Η Ν.Δ. όμως και το ΠΑΣΟΚ δεν είχαν παραδεχτεί ότι υπήρχε διαπλοκή επί των ημερών τους.
Η απουσία αυτοκριτικής για το αμαρτωλό τρίγωνο (πολιτική-τράπεζες-ΜΜΕ) υπονομεύει την εγκυρότητα των ισχυρισμών τους -μερικοί εκ των οποίων πράγματι είναι βάσιμοι, αφού οι νέοι παίκτες που ετοιμάζονται να μπουν στην αγορά δεν είναι υποδείγματα επιχειρηματικού ήθους ούτε υπεράνω υποψίας για πρακτικές ανάλογες με αυτές που χρησιμοποίησαν οι προηγούμενοι κυρίαρχοι στον χώρο. Αλλωστε η δράση τους σε άλλα πεδία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ανεπίληπτη.
-Η συμπεριφορά ορισμένων βουλευτών τους στην εξεταστική επιτροπή για τα «θαλασσοδάνεια» των κομμάτων και των ΜΜΕ είναι κραυγαλέα μεροληπτική υπέρ των καναλαρχών και των εκπροσώπων των τραπεζών.
Δίνουν την εντύπωση ότι βρίσκονται εκεί όχι για να φωτίσουν σε βάθος την υπόθεση και να αναζητήσουν την αλήθεια, αλλά για να στηρίξουν με νύχια και με δόντια ένα διάτρητο σύστημα που παραπαίει.
Καλό είναι πάντως να συνειδητοποιήσουν γρήγορα και η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ ότι έχουμε μπει σε περίοδο ανακατατάξεων. Το «παλιό», διασπασμένο και με μηδενική αξιοπιστία ψυχορραγεί. Είναι ορατό διά γυμνού οφθαλμού. Οσοι επιμένουν να το υπερασπίζονται εκτίθενται ανεπανόρθωτα.
-Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ με κάθε ευκαιρία εκφράζουν την εμπιστοσύνη τους στη Δικαιοσύνη, την κρίση της οποίας, όπως λένε, σέβονται απόλυτα. Αφήνουν όμως υπαινιγμούς για «κυβερνητικό δάκτυλο» όταν κάποιες αποφάσεις της Δικαιοσύνης θίγουν συγκεκριμένους επιχειρηματίες του μιντιακού κλάδου. Εμπιστοσύνη κατά περίπτωση; Δεν είναι και πολύ θεσμική στάση αυτή.
-Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ που αποθεώνουν την ελεύθερη αγορά δεν έχουν πει μία κουβέντα: για το ολιγοπώλιο που επικρατούσε τόσα χρόνια στον τομέα της τηλεόρασης, για τον διαγωνισμό-παρωδία που έγινε ώστε να αναλάβει η Digea την ανάπτυξη δικτύου επίγειας ψηφιακής τηλεόρασης και κυρίως για το πραξικοπηματικό κλείσιμο της δημόσιας τηλεόρασης. Αντιθέτως, συνεχίζουν να προκαλούν με δηλώσεις για το ανοσιούργημα που διέπραξαν βάζοντας «μαύρο» στην ΕΡΤ και πετώντας την βιαίως εκτός ανταγωνισμού.
Το ζήτημα που πρέπει να απασχολήσει τα δύο κόμματα (και όλους μας φυσικά) είναι πώς θα δημιουργηθούν οι κατάλληλοι μηχανισμοί παρακολούθησης, ελέγχου και κυρώσεων, ώστε να μην έχουμε μια νέα διαπλοκή με διαφορετικούς πρωταγωνιστές αλλά με τις ίδιες επιδιώξεις.
Αποφεύγοντας να το κάνουν και επιμένοντας να λειτουργούν ως συνήγοροι υπεράσπισης ενός κακόφημου συστήματος τροφοδοτούν το κλίμα καχυποψίας για τους πολιτικούς και την πολιτική γενικότερα. Και, το χειρότερο; Είναι ευάλωτοι στην κατηγορία ότι ξεπληρώνουν γραμμάτια.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Η «αερομαχία» της 30ής Αυγούστου
