20:15 | 30 Αυγ. 2016 | tvxs
Αριστομένης Συγγελάκης
«Τα χωράφια σας δικά μας, τα ζώα σας δικά μας, και σεις δικοί μας».2
Στην παραπάνω φράση ενός Γερμανού αξιωματικού προς τους πολίτες στο Ροδοβάνι Σελίνου Χανίων συμπυκνώνεται η κτηνώδης, ληστρική και βάναυση συμπεριφορά του Γ’ Ράιχ στην Ελλάδα την περίοδο της Κατοχής: πείνα, μαζικές εκτελέσεις, αρπαγή του εθνικού πλούτου, πλήρης καταστροφή των υποδομών και βαρύτατη υπονόμευση των προοπτικών της χώρας μας. Ο λαός μας ξεκληρίστηκε, πληρώνοντας το βαρύτερο φόρο αίματος, η Ελλάδα βυθίστηκε στο πένθος, η οικονομία καταστράφηκε, ο παραγωγικός ιστός διαλύθηκε.
Ενδεικτικό της πρωτοφανούς λεηλασίας και καταστροφής είναι τα εξής: στη χώρα μας καταστράφηκε το 25% των κατοικιών, το 70% των λιμενικών εγκαταστάσεων, το 75% του εμπορικού μας στόλου, μεγάλο μέρος του οδικού και σιδηροδρομικού δικτύου και το σύνολο των σιδηροδρομικών γεφυρών και τούνελ, ενώ παράλληλα δημεύτηκε το 80% των μέσων μεταφοράς και το 51% των δημόσιων και ιδιωτικών επιχειρήσεων. Το 75% των παιδιών υπέφεραν από προβλήματα υγείας επί χρόνια μετά το τέλος της Κατοχής. Στα εκατοντάδες χιλιάδες θύματα των εκτελέσεων, της πείνας, των ασθενειών, στην αρπαγή του πλούτου και του ιδρώτα του ελληνικού λαού και την ολοκληρωτική καταστροφή των υποδομών και της Εθνικής Οικονομίας, πρέπει να συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι η Ελλάδα ήταν μία από τις ελάχιστες χώρες όπου επιχειρήθηκε ο αφελληνισμός και ο εθνικός διαμελισμός.
Στην Κατοχή οι ρίζες του σύγχρονου δράματος του λαού μας
Η πατρίδα μας κινδύνευσε να βγει από την Κατοχή όχι μόνο ολοσχερώς κατεστραμμένη αλλά και εθνικά ακρωτηριασμένη. Συνεπώς, αν κάποιος καλόπιστος θέλει με αντικειμενικότητα να αναζητήσει τα αίτια της δραματικής κατάστασης της μνημονιακής Ελλάδας, οφείλει να αναγνωρίσει ότι το γεγονός πως δεν κατορθώσαμε να έχουμε παραγωγική αυτάρκεια, επιστημονική αυτοδυναμία και ανθηρή Οικονομία, έχει σαφώς τις ρίζες του στην Κατοχή και τις συνέπειές της. Στην άποψη ότι η ρίζα των σύγχρονων δεινών της Ελλάδας εντοπίζεται στην Κατοχή φαίνεται ότι προσχωρεί και ο σημαντικός Βρετανός ιστορικός Μαρκ Μαζάουερ, ο οποίος τονίζει την επίδραση στη μοίρα της Ελλάδας που είχε η καθολική διάλυση του κράτους και της κοινωνίας από την βάρβαρη πολιτική του Γ’ Ράιχ. Χωρίς αμφιβολία, η Ελλάδα δέχθηκε ένα συντριπτικό πλήγμα στην Κατοχή και τον Εμφύλιο και δεν μπόρεσε έκτοτε να ανακάμψει!
Η στάση των ελληνικών κυβερνήσεων: η Ελλάδα που μας πληγώνει!
Στην αρνητική για τα εθνικά δίκαια αυτή πορεία οι ευθύνες των ελληνικών κυβερνήσεων διαχρονικά είναι ιστορικής σημασίας: ξεκινούν από τη μεταπολεμική περίοδο, οπότε οι περισσότεροι συνεργάτες των Γερμανών αντί να δικαστούν, αναγορεύθηκαν σε πατριώτες και εθνικόφρονες, ενώ οι αγωνιστές της Αντίστασης αντί να τιμηθούν θεωρήθηκαν έως και εχθροί του έθνους και διώχθηκαν απηνώς. Η Ελλάδα μάλιστα, βάσει της επαίσχυντης συμφωνίας της κυβέρνησης Κωνσταντίνου Καραμανλή με την ΟΔΓ για την απελευθέρωση του Μαξ Μέρτεν, σφαγέα των Εβραίων της Θεσσαλονίκης, έγινε η πρώτη χώρα που έκλεισε το ελληνικό Γραφείο Εγκλημάτων Πολέμου κι έπαψε τη δίωξη των υπευθύνων των στυγερών εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, την ώρα που σε άλλες συμμαχικές της Ελλάδας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο χώρες τα γραφεία αυτά λειτουργούν ακόμη! Αξίζει να σημειωθεί ότι τον Ιούνιο του 2015, εκπροσωπώντας το Εθνικό Συμβούλιο, είχαμε την τύχη να μετάσχουμε στο Μόναχο, μαζί με Γερμανούς δημοκράτες και αντιφασίστες, στη συμβολική περικύκλωση της οικίας δύο εν ζωή Γερμανών εγκληματιών πολέμου με δράση και στην Ελλάδα, οι οποίοι ουδέποτε τιμωρήθηκαν για τα ειδεχθή τους εγκλήματα και συνεχίζουν να δηλώνουν υπερήφανοι για την αποτρόπαια δράση τους.
Σε σχέση δε με τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών, την περίοδο μετά την απελευθέρωση έως και σήμερα, κυριάρχησε η ανευθυνότητα, η αναβλητικότητα και ο ενδοτισμός, με λίγες εξαιρέσεις. Πλέον σημαντική εκ των εξαιρέσεων αυτών ήταν η ρηματική διακοίνωση προς τη γερμανική κυβέρνηση, που επιδόθηκε στη γερμανική κυβέρνηση στις 14.11.1995, κατ’ εντολήν του τότε Πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου. Ωστόσο πρέπει να γίνει σαφές ότι η Ελλάδα ουδέποτε έχει παραιτηθεί των αξιώσεών της, τις οποίες, μάλιστα, έχει θέσει ενώπιον της Γερμανίας ή διεθνών δικαιοδοτικών οργάνων πάρα πολλές φορές, ενώ το ζήτημα συμπεριλήφθηκε στην ημερήσια διάταξη διμερών κυβερνητικών συζητήσεων!. Βεβαίως η διεκδίκηση δεν έγινε όσο σθεναρά και μεθοδικά θα έπρεπε και συνεπώς δεν έφερε αποτελέσματα, τουλάχιστον μέχρι σήμερα. Σε κάθε, πάντως, περίπτωση, οι ελληνικές αξιώσεις είναι ισχυρά θεμελιωμένες, απαράγραπτες και παραμένουν «νομικώς ενεργές και δικαστικώς επιδιώξιμες»!
Στο στόχαστρο των αναθεωρητών η Αντίσταση και οι γερμανικές οφειλές
Οι μεταπολεμικές γερμανικές κυβερνήσεις εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο τα εσωτερικά προβλήματα της Ελλάδας (Εμφύλιος, Εθνικός Διχασμός, Χούντα των Συνταγματαρχών) και την ατολμία των κυβερνήσεών μας και απέφυγαν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους τηρώντας επί δεκαετίες μία προκλητικά αδιάλλακτη στάση απέναντι στην Ελλάδα αλλά και απέναντι στον ευρωπαϊκό νομικό και πολιτικό πολιτισμό. Επιπροσθέτως, η δημοκρατική Γερμανία επιχειρεί σήμερα, με επιθετικό και επονείδιστο τρόπο, να οικοδομήσει μία ψευδεπίγραφη «συμφιλίωση» με πρωτοβουλίες αναθεώρησης της ιστορίας και διχαστικές πρακτικές στους μαρτυρικούς τόπους (συνέδρια γερμανικής προπαγάνδας, ταξίδια στο εξωτερικό νέων, προσπάθεια προσεταιρισμού στελεχών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης κ.α.).
Με τις ευλογίες και συχνά τη χρηματοδότηση της γερμανικής κυβέρνησης ή του βαθέος γερμανικού κράτους αλλά και τη πολυποίκιλη στήριξη ενός πλήρως εξαρτημένου τμήματος της εγχώριας ελίτ, επιχειρείται μεθοδικά η αναθεώρηση και η αντιδραστική συγγραφή της Ιστορίας. Σύμφωνα με την οπτική των αναθεωρητών, η Εθνική Αντίσταση ήταν αδύναμη και βυθισμένη σε εμφύλιες διαμάχες και δεν προκάλεσε ουσιαστικό πλήγμα στους κατακτητές. Για δε τα φοβερά εγκλήματα του Γ’ Ράιχ δεν ευθύνονται τα γερμανικά στρατεύματα Κατοχής και οι συνεργάτες τους αλλά οι αντάρτες και οι «παράλογες», «απερίσκεπτες», «αχρείαστες» και «μάταιες» ενέργειές τους! Ακολουθώντας λοιπόν την προσέγγιση αυτή, «μαθαίνουμε» ότι για το Ολοκαύτωμα στον Χορτιάτη υπεύθυνος είναι ο ΕΛΑΣ, για τη σφαγή στη Δαμάστα και το Μάραθος Ηρακλείου υπεύθυνοι είναι οι αντάρτες που οργάνωσαν το σαμποτάζ στη Δαμάστα, για το Ολοκαύτωμα στο Αμάρι Ρεθύμνου υπεύθυνοι είναι οι Άγγλοι που οργάνωσαν την απαγωγή του Κράιπε, η Αντίσταση που τους υποστήριξε ενεργά και οι κάτοικοι που δεν κατέδωσαν στις γερμανικές αρχές τους υπεύθυνους! Με λίγα λόγια, όλοι φταίνε, εκτός από τους Γερμανούς! Συγχαρητήρια!
Λες κι έπρεπε να υποδεχθούμε με ρόδα τους Γερμανούς αλεξιπτωτιστές στην Κρήτη τον Μάιο του 1941, ή να νιώθουμε υπερηφάνεια, που στην Ακρόπολη κυμάτιζε ο αγκυλωτός σταυρός – αισθανόμενοι, ίσως, οργανικό μέρος της ναζιστικής νέας τάξης που κυριαρχούσε τότε στην Ευρώπη… Ευτυχώς, δεν είχαν την ίδια άποψη ο Απόστολος Σάντας και ο Μανώλης Γλέζος και με μία ασύλληπτη θάρρους ενέργεια κατέβασαν τη σβάστικα, που μόλυνε τον Ιερό Βράχο, ανεβάζοντας στα ουράνια το ηθικό των Ευρωπαίων πολιτών! Ή λες κι έπρεπε να επιτρέψουμε να δουλέψουν ως σκλάβοι οι νέοι μας στα κάτεργα του Χίτλερ, να ανεχθούμε αδιαμαρτύρητα την πείνα, τα βασανιστήρια, τους καθημερινούς εξευτελισμούς του λαού μας από τους κτηνώδεις κατακτητές, να επιτρέψουμε τον αφελληνισμό και τον διαμελισμό της Ελλάδας. Να υπομείνουμε στωικά ή και να συνεργαστούμε με τον κατακτητή, για να έχουμε, δήθεν, μία καλύτερη μοίρα ως χώρα και λαός, όπως επιτακτικά μας καλούσαν ο Τσολάκογλου, ο Λογοθετόπουλος, ο Ράλλης, ο Πασσαδάκης και τα κάθε λογής «ιδιοτελή καθάρματα». Να συμπράξουμε δηλαδή, ενεργητικά ή, έστω, παθητικά, όχι μόνο στην επικράτηση της βαρβαρότητας και της κτηνωδίας σε παγκόσμια κλίμακα αλλά και στον απόλυτο εξευτελισμό της ένδοξης και μακραίωνης ιστορίας του έθνους μας.
Ο ανιστόρητος κ. Ρίχτερ και οι εγχώριοι αναθεωρητές της Ιστορίας υπηρετούν ένα διπλό στόχο: να αναδειχθεί η αντίληψη ότι είναι μάταιο να αγωνίζεσαι και να αντιστέκεσαι ενάντια στην κάθε λογής βαρβαρότητα – στη νέα τάξη τότε, στην Γερμανική Ευρώπη της ισόβιας λιτότητας σήμερα. Αλλά και να χτυπηθεί η ιστορική, ηθική, πολιτική και νομική βάση της διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών. Διότι αν επικρατήσει η αντίληψη ότι ο σφαγιασμός του ελληνικού λαού δεν ήταν παρά «αντίποινα» σε «απερίσκεπτες, μάταιες και καταδικαστέες πράξεις της Αντίστασης» η απόδοση των γερμανικών αποζημιώσεων δεν συνιστά εύλογη και δίκαιη πράξη αλλά υπερβολική αξίωση των «κακομαθημένων Ελλήνων». Αν ακολουθήσουμε την αντίληψη αυτή, τότε και το κατοχικό δάνειο και η συνολική λεηλασία του εθνικού μας πλούτου, δεν ήταν παρά ένα «σχέδιο διάσωσης» της ελληνικής οικονομίας, το οποίο «δεν πέτυχε διότι δεν εφαρμόστηκε με υπομονή και ακρίβεια από τον ελληνικό λαό»! Στην οπτική αυτή, οι αξιώσεις μας για επανορθώσεις δεν είναι παρά «γραφικές απαιτήσεις ενός λαού, που για όλα τα δεινά του θεωρεί υπεύθυνους τους ξένους», όπως αρέσκονται να διαδίδουν οι εγχώριοι «επαρχιώτες μικροευρωπαίοι», που δεν τίποτα άλλο παρά η ηχώ των ξένων συμφερόντων.
Ματαιοπονούν! Δεν θα επιτρέψουμε την παραχάραξη ή την αποσιώπηση της Ιστορίας μας. Μαζί με Γερμανούς δημοκράτες αγωνιζόμαστε για την οικοδόμηση μιας στέρεας και ειλικρινούς φιλίας των δύο λαών με θεμέλια την ισότητα και τη δικαιοσύνη! Ο αγώνας μας για τις γερμανικές οφειλές είναι αγώνας για μνήμη και δικαιοσύνη, για εθνική ανεξαρτησία και δημοκρατία.
Αγωνιστικότητα, επαγρύπνηση, αποφασιστικότητα
Οι εξελίξεις των τελευταίων εβδομάδων (έκδοση της έκθεσης της Διακομματικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής, ρητή δέσμευση του Πρωθυπουργού στο Κομμένο για πολιτική και δικαστική διεκδίκηση, μπαράζ δημοσιευμάτων σε διεθνές επίπεδο), είναι θετικές αλλά δεν αρκούν: απαιτούνται χειροπιαστές πράξεις διεκδίκησης! Με τόλμη, μεθοδικότητα, ενότητα και εθνική στρατηγική. Κλειδί των εξελίξεων αποτελεί η ρηματική διακοίνωση, στον κατάλληλο βέβαια χρόνο, αλλά χωρίς νέα κωλυσιεργία. Εκτέλεση των αμετάκλητων δικαστικών αποφάσεων υπέρ των θυμάτων, προετοιμασία για την δικαστική διεκδίκηση, περαιτέρω διεθνοποίηση του θέματος, επαναλειτουργία του Γραφείου Εγκλημάτων Πολέμου, πιο ουσιαστική μελέτη της ιστορίας της Αντίστασης και της διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών αποτελούν βασικούς σταθμούς του οδικού χάρτη διεκδίκησης. Επιβάλλεται επίσης η άμεση παρέμβαση στην Επιτροπή Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Το γεγονός ότι υπό την ασφυκτική πίεση των δανειστών οι ελληνικές κυβερνήσεις, με σειρά νομοθετημάτων τα τελευταία χρόνια, ουσιαστικά προχώρησαν σε σημαντικό βαθμό στην αυτοκατάργησή τους, δηλαδή στην δραματική συρρίκνωση της δυνατότητάς της χώρας μας να λαμβάνει κρίσιμες αποφάσεις για το παρόν και το μέλλον της, προκαλεί, ευλόγως, προβληματισμό: διαθέτει η κυβέρνηση το σθένος και τη δυνατότητα για σκληρή διαπραγμάτευση και σύγκρουση με τη Γερμανία, αν χρειαστεί, για το ζήτημα των γερμανικών οφειλών; Ας το ελπίσουμε!
Είναι βέβαιο ότι ο λαός θα στηρίξει ολόθερμα την μεθοδική και αποφασιστική διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών, εφ’ όσον υπάρξει, αλλά δεν θα ανεχθεί συνεχείς αναβολές ή παιχνίδια εντυπώσεων! Αγωνιζόμαστε, επαγρυπνούμε, αισιοδοξούμε!
- «Δικαιοσύνη και Αποζημίωση!»: σύνθημα που εμπνεύστηκε η ομάδα Γερμανών δημοκρατών από το Αμβούργο «AK Distomo» και πρωτοακούστηκε στη Χάγη τον Σεπτέμβριο του 2011, στο περιθώριο της δίκης για το Δίστομο στο Διεθνές Δικαστήριο.
- Καζαντζάκης Ν., Κακριδής Ι., Καλιτσουνάκης Ι., Κουτουλάκης Κ., Έκθεσις της Κεντρικής Επιτροπής Διαπιστώσεως Ωμοτήτων εν Κρήτη. Δήμος Ηρακλείου, Ηράκλειο 1983, σελ. 31 (η έκθεση συντάχθηκε το 1945).
- Τα στοιχεία που κατέθεσε ο Καθηγητής και υπηρεσιακός Υφυπουργός Οικονομικών Αθανάσιος Σμπαρούνης στη Διασυμμαχική Διάσκεψη των Παρισίων, η οποία έλαβε χώρα από 9 Νοεμβρίου – 21 Δεκεμβρίου 1945, ενώ η τελική συμφωνία («Συμφωνία των Παρισίων για τις πολεμικές επανορθώσεις») υπεγράφη στις 14 Ιανουαρίου 1946.
- Katerina Kralova, «Στη σκιά της Κατοχής. Οι ελληνογερμανικές σχέσεις την περίοδο 1940-2010», Εκδόσεις Αλεξάνδρεια, Αθήνα 2013.
- Γλέζος Μ, Και ένα μάρκο να ήταν… Οι οφειλές της Γερμανίας στην Ελλάδα, Εκδόσεις Λιβάνη, Αθήνα 2012.
- Ομιλία του Αριστομένη Ι. Συγγελάκη στο 1ο Πανελλαδικό Συνέδριο για τα Ολοκαυτώματα, Βιάννος 16-17.9.2011.
- Σύμφωνα με την ανασκόπηση της έκδοσης στα γερμανικά του βιβλίου του «Στην Ελλάδα του Χίτλερ. Η εμπειρία της Κατοχής» από τον Knud von Harbou με τίτλο “Zweiter Weltkrieg und seine Folgen Griechenlands Misere – Deutschlands Schuld“, που φιλοξενείται στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας Sueddeutsche Zeitung της 6ης Αυούστου 2016 (http://www.sueddeutsche.de/politik/zweiter-weltkrieg-ausgelaugt-von-der-…).
- Με το νόμο 3933/1959 («Περί αναστολής διώξεως εγκληματιών πολέμου», ΦΕΚ 31, τεύχος Α’, 19.2.1959) ανεστάλη η δίωξη των εγκληματιών πολέμου στην Ελλάδα και αντίγραφα των δικογραφιών παραδόθηκαν στις γερμανικές αρχές «διά των περαιτέρω υπ’ αυτών δίωξιν». Όμως σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις (περίπου 850) διωκόμενων για τη διάπραξη εγκλημάτων πολέμου δεν ασκήθηκε δίωξη! Τέλος, με το νομοθετικό διάταγμα 4016/1959 «Περί τροποποιήσεως της περί των εγκληματιών πολέμου νομοθεσίας» (ΦΕΚ 237, τεύχος Α’, 3.11.1959) έκλεισε το «Ελληνικό Εθνικό Γραφείο Εγκλημάτων Πολέμου». Η εν λόγω νομοθεσία καταργήθηκε με το νόμο 3849/2010 (άρθρο 22α, ΦΕΚ 80 Α’, 26.5.2010).
- Περράκης Στ. (επιμέλεια) «Το ζήτημα των πολεμικών επανορθώσεων στην Ελλάδα. Διεθνείς και εθνικές διαστάσεις», Εκδόσεις Ι. Σιδέρης, Αθήνα 2012., σελ. 80.
- Σύμφωνα με την χαρακηριστική έκφραση του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλο κατά τις ομιλίες του στη Λαμία (22.11.2015), τα Καλάβρυτα (13.12.2015) και την Κάνδανο (3.6.2016).
- Κατά την έκφραση του ίδιου του Χίτλερ για τους συνεργάτες των γερμανικών δυνάμεων Κατοχής!
- Κατά την προσφυή έκφραση του Λουκά Αξελού
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ…
Δημήτρης Γληνός: Ο μεγάλος αναγεννητής του λαού και της…
Το τέλος της Ευρώπης; Μηνύματα και μαθήματα από τις…
