thegreekcloud | 27.10.2016 | 19:11
Σε μια χώρα που ισχύει η διάκριση των εξουσιών, η έκδοση μιας δικαστικής απόφασης δεσμεύει τις άλλες δυο εξουσίες (εκτελεστική νομοθετική) και τις δεσμεύει για όσο χρονικό διάστημα η απόφαση ισχύει. Εάν η απόφαση δεν προσβάλλεται ή δεν προσβληθεί ποτέ, ισχύει για πάντα. Όσοι είχαμε δει την εκτροπή Σαμαροβενιζέλων που αρνούνταν να εφαρμόσουν τη δικαστική απόφαση που δικαίωνε τις απολυμένες καθαρίστριες γιατί δεν τους άρεσε, είναι αδύνατον να έχουμε οποιαδήποτε άλλη θέση πέραν της εξής μίας: η κυβέρνηση οφείλει να σεβαστεί και να εφαρμόσει την απόφαση του ΣΤΕ που κρίνει αντισυνταγματικό το νόμο Παππά λόγω αποκλειστικής αρμοδιότητας του ΕΣΡ.
Οι λαϊκίστικες κλάψες για τα παιδάκια που θα μείνουν χωρίς παιδικό σταθμό, τα παραληρήματα για δικαστικά πραξικοπήματα και οι λοιποί θρήνοι είναι τοσο άκυροι, όσο το αίτημα για απομάκρυνση Παππά. Δεκάδες φορές μέσα σε κάθε χρόνο το ΣΤΕ κρίνει αντισυνταγματικούς νόμους και διατάξεις τους, όπως π.χ. το νόμο για την ιθαγένεια του Λοβέρδου ή το νόμο για τον υπολογισμό του τέλους έκτακτης εισφοράς. Μια σοβαρή, δημοκρατική κυβέρνηση, οφείλει να αντικαταστήσει τον αντισυνταγματικό νόμο με συνταγματικό. Ούτε χαρακίρι να κάνει, ούτε κλέφτικα να σφυρίξει: άμεσα να φέρει προς ψήφιση συνταγματικό νόμο που να σέβεται την απόφαση του ΣΤΕ.
Ο Βενιζέλος στην ομιλία του στην Ένωση Ελλήνων Δημοσιολόγων που διοργανώθηκε στον Δικηγορικό Σύλλογο Αθήνας, έχει ήδη δωσει μια πρώτη λύση: ας αλλάξει ο κανονισμός της Βουλής για την σύνθεση της διάσκεψης των προέδρων, ώστε να καταστεί σύμφωνη με τη συγκρότηση των άλλων επιτροπών και κατ’ αναλογία της δύναμης των κομμάτων. Σε αυτή την περίπτωση αμέσως συγκροτείται ΕΣΡ, κάτι που η αντιπολίτευση ως τώρα σταθερά σαμποτάριζε και με συνταγματικότατο τρόπο ανατίθεται στο νέο ΕΣΡ ό,τι το ΣΤΕ αποφάσισε (δεν έχω δει την απόφαση που ακόμα δεν καθαρογράφηκε, ούτε είμαι η Μάνδρου να την ξερω πριν καν εκδοθεί).
Τέλος στις βλακώδεις κλάψες, σύντροφοι. Στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Η απόπειρα ρύθμισης του τηλεοπτικού τοπίου με το νόμο Παππά κρίθηκε εσφαλμένη. Άμεσα πρέπει να ρυθμιστεί σωστά. Το ΣΤΕ δεν εξέδωσε μόνο τη χθεσινή απόφαση. Έχει προηγηθεί η 3578/2010 απόφαση του ίδιου δικαστηρίου, με την οποία κρίθηκε εξίσου αντισυνταγματική η πολιτική επιλογή των προηγούμενων κυβερνήσεων για επ’ αόριστο αναβολή της ρύθμισης του θέματος των συχνοτήτων ως εξής:
“.. η υπό τις εκτεθείσες συνθήκες επ’ αόριστον ανοχή της λειτουργίας τηλεοπτικών σταθμών, οι οποίοι ιδρύθηκαν και λειτούργησαν παρανόμως, αντίκειται προς το Σύνταγμα. Πρώτον μεν αντιβαίνει προς την θεμελιώδη συνταγματική αρχή του Κράτους Δικαίου, από την οποία απορρέει η υποχρέωση του Κράτους να εγγυάται υπέρ των πολιτών των πιστή εφαρμογή του νόμου και να προασπίζει τα δημόσια αγαθά.”
Βέβαια, κανενός το αυτί δεν ίδρωσε που, παρά την απόφαση του ΣΤΕ, έπρεπε να φτάσουμε στο 2016 για να ξεκινήσει η απόπειρα ρύθμισης του νομολογημένα αντισυνταγματικά αρύθμιστου αυτού ζητήματος. Όσοι ταράζονται σημερα μήπως η δημοκρατία κινδυνεύει από την ύπαρξη ενός αντισυνταγματικού νόμου, που ως τέτοιος θα αποσυρθεί, επί έξι χρονια πίστευαν ότι, παρά το γράψιμο της απόφασης του ΣΤΕ στα παλιότερα παπούτσια των προηγούμενων κυβερνήσεων, η διάκριση των εξουσιών δουλεύει ρολόι. Θα μου πείτε, εδώ με τρία πτυχία σε έξι χρόνια ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης πίστευε ότι τη διάκριση των εξουσιών την εισήγαγε ο Ρουσώ και όχι ο Μοντεσκιέ, οπότε ποιός τους ακούει σοβαρά; Σε κάθε περίπτωση, δεν ενδιαφέρουν το λαό οι υποκριτές και οι φαρισαίοι της πολιτικής ζωής του τόπου. Πολιτική ειναι η επίλυση των προβλημάτων των πολιτών, και αυτό πρέπει να κάνει η κυβέρνηση: κόντρα σε όλους τους προστάτες της εγχώριας διαπλοκής, νόμιμα και συνταγματικά να ρυθμίσει το θέμα των τηλεοπτικών αδειών σύμφωνα με το συμφέρον του ελληνικού λαού, σύμφωνα με το ευρωπαϊκό δίκαιο και σύμφωνα με το ελληνικό Σύνταγμα.
Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα για τις κυβερνητικές μοιρολογίστρες. Αντί να κάθονται να κρίνουν τα κριτήρια και τις σκοπιμότητες πίσω απο την απόφαση του ΣΤΕ, να κάτσουν και να λύσουν συνταγματικά το ζήτημα που ανέκυψε. Αν η αντιπολίτευση εξακολουθήσει να σαμποτάρει τη συγκρότηση του ΕΣΡ, προκειμένου με αυτό τον τροπο να προστατεύσει τα μεγαλοσυμφέροντα των καναλαρχών, η πρόταση Βενιζέλου για αλλαγή της σύνθεσης της διάσκεψης των προέδρων (αρμόδιο όργανο για τη συγκρότηση του ΕΣΡ) “είναι μια κάποια λύσις”, ασφαλώς.
Οπότε, αναμένουμε τον νέο νόμο που, συμμορφούμενος στην απόφαση του ΣΤΕ για ρύθμιση του χρόνια επίτηδες αρρύθμιστου τηλεοπτικού τοπίου, αλλά και συμμορφούμενος στη χθεσινή απόφαση για αρμοδιότητα επί του ζητήματος του ΕΣΡ, θα ρυθμίσει υπέρ των συμφερόντων του λαού το ζήτημα της χρήσης του δημόσιου αγαθού που λέγεται αριθμητικά περιορισμένες ραδιοσυχνότητες.
Προς όποιον, λοιπόν, πραγματικά σέβεται και το πολίτευμα αλλά και την ψήφο του ελληνικού λαού, μια ευχή: καλή δουλειά!
Δειτε επίσης:
){kind=link}